Abdülkadir Karaca

BEN SANA AŞIĞIM ONLARSA

Mecnunu, Leylayı benle bir tutma
Ben sana aşığım Leyla yollara
Aşık sevdasıyla ölür unutma
Ben sana aşığım Mecnun çöllere

Gökler kurşun kurşun hasreti sıkar
Sensiz yaşamasam ölsem ne çıkar
Yürekten her nidam bir dağı yıkar
Ben sana aşığım Ferhat dağlara

Gözyaşlarım kanlı akar her gece
Ağlasam kaç deniz kıskanır sence
Göl, ırmak, okyanus, hepsi bilmece
Ben sana aşığım Şirin sellere

Hergün cehenneme denk gelen azap
Sensiz yaşanmıyor yeter bu gazap
Sensiz meltem bile bana ızdırap
Ben sana aşığım Kerem yellere

Sanmaki Ferhattan aşağı kaldım
Bu sevdayı sana Mecnundan aldım
Seni Şirin kadar vefakar sandım
Ben sana aşığım Aslı ellere

Abdülkadir KARACA

BEN KİM MİYİM

Ben kim miyim
Belki sonsuzluğun uğultusunda
Yağmurların yargıladığı
Bir yürek
Ellerinden kum misali
Yavaş yavaş dökülen

Ben kim miyim
Boş ver

Sorular kezzap gibi ruhumu yakarken
Sen en büyük silahını kuşanırsan
Borç bilirim ölümü

Belki zamanımı şaşırmışım
Günlerimi kaybetmişim
Belki
Hala eski Asilikteyim
Gel gör ki
Haykırmaya yetmiyor nefesim

Belki sana kötülüğü
Hatırlatırım
İyiliktir damarımdaki

Kimsin diye sorma bana
Ben bende kaybettiğim
Benliğimin esiriyken
Senin sorularındaki ben
İşte o bilmediğim

Sense mutluluklar prensesi olabilirsin
Yada aşkların uslanmaz taşıyıcısı
Kimsen neysen
Eğer sende
Kim olduğumu bilmezsen
Bırak soru sorma bana

Acıları almışım ya yüreğime
Üstüme kalmış bu örtü
Sana hüznü hatırlatmıyorsa
Neden bu kadar soru

Öğrenme hiç.!
Ben kimsem kimim.!

Ben senin hüznün
Olmak istiyorum
Ben senin varlığın
Ağlarken yaslandığın
Haydi bakalım söyle
Bu sorunun cevabında
Var mısın ..

Abdülkadir KARACA

BEN NEYİM

Yar her darda kaldığında
Sığındığın bir canmıyım?
Sen Bağdatta sultansında
Ben Mısırda kurban mıyım

Dumanlara dost selamım
Dağları yakacak ahım
Sen katlimi yazan şahım
Ben kölemi,bican mıyım

Yaşarım kadere inat
Bir tek günüm yok ki rahat
Sen başıma düşman cellat
Ben akıttığın kanmıyım

Ne olurdu birgün sevsen
Çileye yar oldum görsen
Sen dünyayı yıkan devsen
Ben göğsünde nişan mıyım

Abdülkadir KARACA

O VE BEN

-Bilmediğim bir o'ya,tanımadığım bir ben'e-

O ve ben,tenden uzak ruhda birleşen peri
O ve ben sığınılan yalnızlığın siperi
Mahşere kaçan ruhun sığındığı noktada
O ve ben bulunuruz,varolanda yokta da
Kesişen çizgilerde ben yoksam da, o vardır
Ben çiçeksem,o bana can verecek bahardır
O ve ben,düş diyarı yalnızlık ülkesiyiz
Örümceğin muradı kuşun kanat sesiyiz
O ve ben raksederken bir nisan akşamıydı
Doğumu müjdeleyen bereket damarıydı
Sinmişti kundaklara süt ile misk kokusu
Gül eksik kalırmıydı?bendim onun uykusu
O ve ben,taş yollarda dikeni gül eyledik
Mecnun gibi çöllere aşkımızı söyledik
Onu arayan herkes bakınca gözlerime
Demekki o bendeymiş,acıdım sözlerime
O ve ben kalbe geçen tılsımlı çengelleriz
Mutsuzluğun önüne çekilen engelleriz
Renklerin beldesinde renksizliğe mahkumuz
O ve ben aşk denilen sonsuzluktan Mahrumuz
Gökte kuş,yerde insan,suda balık o ve ben
Dağda ateş,çölde su,rüzgarlarla danseden
O ve ben yıkıldığım noktanın dengi yalan
Zulüm köyü üstüne çöken azap,heyelan
O ve ben çiçeklere konan iki arıyız
O ve ben çile çektik artık bal almalıyız
O Bende,Ben Ondayım,Biz Nerdeyiz bilmem ki
O benim can damarım ötesini sevmem ki
O Ve Ben,İki Ayrı İki Aynı o ve ben
İki Yorgun,İki Kalp Tek Sevgide Birleşen ..

Abdülkadir KARACA

Teşekkürler

Şiirlerimi burada görmek güzeldi. Paylaşan arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum ...

Biz teşekkür ederiz.
Hoşgeldiniz Abdülkadir KARACA ..:]



GİTTİ

Bir mazi var arkamda kovaladıkça kaçan
İmkansız yakalamam o mazi geçti gitti
Bir kandil var önümde etrafa ışık saçan
Ben elimi uzattım, o seni seçti gitti

Hakikatten kaçtım yıllarca niçin, neden
Nedeni bulamadıkça, eğildi yıkıldı beden
Al at üstünde olsam, tutunsam yeleden
Ben düştüm, al atım geçti gitti

Bin kere öldüm, bin kere gömüldüm rüyamda
Bir satır çektim kendime hayal dolu dünyamda
Benden tarif istedi, sordu mana ne yanda
Ben yoldum, o çölü seçti gitti ..

Abdülkadir KARACA

BENİM DEĞİL

Hüzün misafir değil kalbimin sahibidir
Şiir yetenek değil halimin katibidir
Sevgi bir duygu değil ruhumun tabibidir
Çarpan bir kalbim vardı,o artık benim değil

Beni ayakta tutan elimdeki kalemdir
Bir kurt gibi kemiren gönlümdeki elemdir
Bu yola kurban için alınacak kellemdir
Dik duran kellem vardı,o artık benim değil

Peki benim değilde kimin bu kalp bu kelle
Yıllardır aradığım bu ilaç merhem kimde
Peki benim değilde neden bende,bedende
Soruma cevap verin,şaşkın bir bakış değil ..

Abdülkadir KARACA