Merhabalar. İlginç bir durumum var elimden geldiğince anlatmaya çalışcam. ben 31 yaşındayım.Ortalama 17 yaşımdan 27 yaşıma kadar psikiyatrik tedavi gördüm. Belirtilerim sanrıya benziyordu yani sosyal çekingenlik sosyal kaçınma , eleştirilme alay edilme kaygısı keyif alamama korkular kaygılar gibi durumlar. sosyal ilişki ve ortamlardan elimden geldiğince kaçınıoyordum. tedavi gördüğüm bu 10 yıl içinde tedaviye başladığımdan beri ilerki hayatıma etki etmemesi adına temkinli davranmak için devlet hastanesine sadece ilaç yazdırmaya gidiyordum. Gittiğim ayrıca bi özel klinik ve doktor vardı asıl buraya semtomları anlatyordum ve doz ayarlaması vs burdandı. bu böyle 7 8 yıl sürdü. kullandığım ilaçlar risperdal 1-4 mg arası sürekli artan azalan dozlar , bir tane de antidepresa ssri arada bi eklenen çıkan yeşil reçeteler.10 yıl boyunca.
fakat 2017 18 civarında başıma adli bi olay geldi marjinal bi durumdu ayrıntılarını yardım olacak arkadaşa özelden anlatabilirim çünkü kimseden saklamamı veya kaygı etmemi gerektircek bir durum değil. Kısacası hapis yatma ihtimalim doğdu. Bende bırakın hapsi evden bakkala bile çıkmakta zorlanan böylesine anksyete kaygı eleştirilme sanrısı yaşayan birisi için böyle bir ihtimali düşünmek bile baygınlık vericiydi. Dolayısıyla en kötü ihtimalde hastaneye sevk edilirim ihtimali için gittim devlet hastanesinde yaşadığım duygu düşüncemi biraz abartarak kendime tanı koydurmak amacıyla açtım.
Öbür yandan benim asıl gittiğim 8 yıllık doktorumun benim için düşündüğü tanı atipik depresyon ya da bipolar bozukluk arasındaydı. bazen psikoz ihtimalinide sorgulamışsa da böyle bi tanı koymamıştı. Kendisine adli durum yaşadığımı anlatmadan gidip yaşadığım durumu anlatıp kendime tanı koydurcağımı anlatınca bunu yapmamamı bunun anlamsız olduğunu ileriki hayatımı etkiliceğini söyledi fakat onun bilmediği benim bildiğim şeyden ötürü bunu yaptım.
Kabul ediyorum normalde de bende devlet hastanesinde roşşa testinde vs söylediğim şeyler vardı ama sırf kendi aleyhime tanı koydurmak için biraz daha abarttım bu düşüncelerimi. Yalan söylemedim fakat abarttım varolan durumu. ve sonuç olarak almayı umduğum atipik psikoz tanısını aldım.
Hikayedeki ilginçlik bundan sonra başladı. Mahkemede herhangi bir kaza ihtimali olmadan beraat aldım. aradan bi kaç yıl geçti
YIL 2020 ye geldiğinde kullandığım bütün ilaçları bıraktım ve doktora gitmeden hayatımı çekip çevircek duruma geldim halende böyleyim.. 2022 de askerlik tecilimin son yılıydı muayene geldi. Ve kendime tanı koydurduğum hastaneye sevk edildim. 1 yıl ertelemenin ve yıpranmamın ardından askere elverişli değildir raporu verildi. bu süreç beni çok zedeledi çünkü az çok etrafımdaki insanlara da engel çıkma durumunu bilmeden askere gidiceğimi söylemiştim. Beklentim bu yöndeydi ve 1 yıl boyunca yılmadan her bikaç ayda bir muayeneye gitmeye ve ilaçsız ve sorunsuz yapabildiğime doktorları inandırmak için muayeneye gitmeye devam ettim. Fakat malesef beni atipik psikoz tanısıyla geri döndürdüler ve 1.5 yılın sonunda askere elverişli değil raporu verdiler.
Bu sırada beni yıpratan şeylerden bi taneside hem bu doktorlara gerçek durumumu diyemedim ben daha önce böyle olduğundan korktuğumdan kendime tanı koydurdum diye , dediğim zamanlarda da inandıramadım. aynı zamanda hayatımı tam olarak eskisi gibi işlevsel olarak etkilemeyen sorunlarım için de psikiyatrik muayene almayı ertelememdi. Çünkü takibin amacı buydu benim beklentim askere gitmekti , kontrol muayeneleride de sürekli atipik psikoz tanısı almış olarak doktorları psikozda olmadığıma inandırmaktı dolayısıyla. Ama çoğunun fikri önceki hocalarmız bu tanıyı koymuşsa vardır bildiği ydi. Herneyse zaten bende 1.5 yıl böyle gidip gelirken bende yıprantım ve sorunlarım büyüdü ve tükenmişlik yaşamya başladım. bundan sonra 1askerlik şubesine gidip durumu anlatınca tanı aldığımdan farklı bi hastaneye sevk ettiler ama ben daha ilk sevk sırasından sonra birdaha gitmedim yaşadığım bu yorgunluk sebebiyle.
Yaptığımın etiğinide sorgulamaya başladım yani atipik depresyon hastası olmakmı daha kötü yoksa insanları kandırmış biri olmakmı. Bi yandan sosyal hayatımda iş hayatımda yaşicağım büyük bi problem , öbür yandan da ahlaki bir problem.
Gelgelelim şimdiye. geçen iş görüşmesine gittim önceden direk aranırdım şuan gittiğim 3 4 iş görüşmesinde de muaf olduğumu söyleyince aramadılar. Psikolojik olarak çok şükür önceye nazaran iyiyim hayatımı çekip çevirebiliyorum fakat tam olarak ta iyi olmak sözkonusu değil. Tükenmişlik yaşıyorum sanki çabalarım bir sonuç vermiyormuş gibi. Ki bu konuda da biraz haklılık payım olabilir en azından bu noktada çünkü çok emek verdim kendime ilaçları bırakcak seviyeye gelmek için ve ilaçsız kendimi yönetcek hale gelebilmek için daha aklı selim olabilmek için. Oysa şuan 5 yıl geçmiş bunu başaralı : ben bile halen birşey başardımmı şüphe içindeyim gözle görülür bir sonuç yok en azından. 2 yıl boyunca gittiğim doktorlar sürekli tanıyı görüp "bak iyi değilisindir yazalım ilaç" sorularıyla kendimden bile şüphe ettircek duruma getrdiler hayattaki belkide en berrak zihne sahip olduğum zamanlarda.
Böyle yani. Şuan 3 ihtimal var.
1-birşekilde yasal süreçle tanıyı kaldırmaya uğraşmak bu yönde hareket , askere gitme. Bu konuda bilen birisi yardımcı olursa çok sevinirim.
2-üzerimdeki tanıyla hayata devam etmek ve bunun avantajlarından faydalanmak
3-hiçbişey yapmamak ne ileri ne geri böyle.Ki şuan bu moddayım gerçekten tükenmişlik hissi ağır basıyor.Bunu bile zor yazdım 2 yılın sonunda.birine açtım eğer okicak olan olursa.
Süreci bilen varsa ve yardımcı olursa sevinirim iyi forumlar
fakat 2017 18 civarında başıma adli bi olay geldi marjinal bi durumdu ayrıntılarını yardım olacak arkadaşa özelden anlatabilirim çünkü kimseden saklamamı veya kaygı etmemi gerektircek bir durum değil. Kısacası hapis yatma ihtimalim doğdu. Bende bırakın hapsi evden bakkala bile çıkmakta zorlanan böylesine anksyete kaygı eleştirilme sanrısı yaşayan birisi için böyle bir ihtimali düşünmek bile baygınlık vericiydi. Dolayısıyla en kötü ihtimalde hastaneye sevk edilirim ihtimali için gittim devlet hastanesinde yaşadığım duygu düşüncemi biraz abartarak kendime tanı koydurmak amacıyla açtım.
Öbür yandan benim asıl gittiğim 8 yıllık doktorumun benim için düşündüğü tanı atipik depresyon ya da bipolar bozukluk arasındaydı. bazen psikoz ihtimalinide sorgulamışsa da böyle bi tanı koymamıştı. Kendisine adli durum yaşadığımı anlatmadan gidip yaşadığım durumu anlatıp kendime tanı koydurcağımı anlatınca bunu yapmamamı bunun anlamsız olduğunu ileriki hayatımı etkiliceğini söyledi fakat onun bilmediği benim bildiğim şeyden ötürü bunu yaptım.
Kabul ediyorum normalde de bende devlet hastanesinde roşşa testinde vs söylediğim şeyler vardı ama sırf kendi aleyhime tanı koydurmak için biraz daha abarttım bu düşüncelerimi. Yalan söylemedim fakat abarttım varolan durumu. ve sonuç olarak almayı umduğum atipik psikoz tanısını aldım.
Hikayedeki ilginçlik bundan sonra başladı. Mahkemede herhangi bir kaza ihtimali olmadan beraat aldım. aradan bi kaç yıl geçti
YIL 2020 ye geldiğinde kullandığım bütün ilaçları bıraktım ve doktora gitmeden hayatımı çekip çevircek duruma geldim halende böyleyim.. 2022 de askerlik tecilimin son yılıydı muayene geldi. Ve kendime tanı koydurduğum hastaneye sevk edildim. 1 yıl ertelemenin ve yıpranmamın ardından askere elverişli değildir raporu verildi. bu süreç beni çok zedeledi çünkü az çok etrafımdaki insanlara da engel çıkma durumunu bilmeden askere gidiceğimi söylemiştim. Beklentim bu yöndeydi ve 1 yıl boyunca yılmadan her bikaç ayda bir muayeneye gitmeye ve ilaçsız ve sorunsuz yapabildiğime doktorları inandırmak için muayeneye gitmeye devam ettim. Fakat malesef beni atipik psikoz tanısıyla geri döndürdüler ve 1.5 yılın sonunda askere elverişli değil raporu verdiler.
Bu sırada beni yıpratan şeylerden bi taneside hem bu doktorlara gerçek durumumu diyemedim ben daha önce böyle olduğundan korktuğumdan kendime tanı koydurdum diye , dediğim zamanlarda da inandıramadım. aynı zamanda hayatımı tam olarak eskisi gibi işlevsel olarak etkilemeyen sorunlarım için de psikiyatrik muayene almayı ertelememdi. Çünkü takibin amacı buydu benim beklentim askere gitmekti , kontrol muayeneleride de sürekli atipik psikoz tanısı almış olarak doktorları psikozda olmadığıma inandırmaktı dolayısıyla. Ama çoğunun fikri önceki hocalarmız bu tanıyı koymuşsa vardır bildiği ydi. Herneyse zaten bende 1.5 yıl böyle gidip gelirken bende yıprantım ve sorunlarım büyüdü ve tükenmişlik yaşamya başladım. bundan sonra 1askerlik şubesine gidip durumu anlatınca tanı aldığımdan farklı bi hastaneye sevk ettiler ama ben daha ilk sevk sırasından sonra birdaha gitmedim yaşadığım bu yorgunluk sebebiyle.
Yaptığımın etiğinide sorgulamaya başladım yani atipik depresyon hastası olmakmı daha kötü yoksa insanları kandırmış biri olmakmı. Bi yandan sosyal hayatımda iş hayatımda yaşicağım büyük bi problem , öbür yandan da ahlaki bir problem.
Gelgelelim şimdiye. geçen iş görüşmesine gittim önceden direk aranırdım şuan gittiğim 3 4 iş görüşmesinde de muaf olduğumu söyleyince aramadılar. Psikolojik olarak çok şükür önceye nazaran iyiyim hayatımı çekip çevirebiliyorum fakat tam olarak ta iyi olmak sözkonusu değil. Tükenmişlik yaşıyorum sanki çabalarım bir sonuç vermiyormuş gibi. Ki bu konuda da biraz haklılık payım olabilir en azından bu noktada çünkü çok emek verdim kendime ilaçları bırakcak seviyeye gelmek için ve ilaçsız kendimi yönetcek hale gelebilmek için daha aklı selim olabilmek için. Oysa şuan 5 yıl geçmiş bunu başaralı : ben bile halen birşey başardımmı şüphe içindeyim gözle görülür bir sonuç yok en azından. 2 yıl boyunca gittiğim doktorlar sürekli tanıyı görüp "bak iyi değilisindir yazalım ilaç" sorularıyla kendimden bile şüphe ettircek duruma getrdiler hayattaki belkide en berrak zihne sahip olduğum zamanlarda.
Böyle yani. Şuan 3 ihtimal var.
1-birşekilde yasal süreçle tanıyı kaldırmaya uğraşmak bu yönde hareket , askere gitme. Bu konuda bilen birisi yardımcı olursa çok sevinirim.
2-üzerimdeki tanıyla hayata devam etmek ve bunun avantajlarından faydalanmak
3-hiçbişey yapmamak ne ileri ne geri böyle.Ki şuan bu moddayım gerçekten tükenmişlik hissi ağır basıyor.Bunu bile zor yazdım 2 yılın sonunda.birine açtım eğer okicak olan olursa.
Süreci bilen varsa ve yardımcı olursa sevinirim iyi forumlar
