YIL 1969 İlk okul dördüncü sınıfa gidiyorum kırsal kesimde yaşadığımız için köyden şehire o zamanlar sabah ve akşam üstü olmak üzere bir vasita bulunuyordu.okuldan vesikalık resim istediler bizde resmi çektırmek için şehire gitmemiz gerekiyordu, annem sabahleyin beni köy otobüsüne koyuyor oğlum sen git benim işlerim var beni trabzon Atatürk parkını bilenler belki olur beni orada bekle bende öğleye doğru gelirim resmi çektırırız bende gittim parkta annemi beklıyorum tabi buarada saatler geçti bu geçen saatler arasında beni takip eden bir insan yanıma gelerek kimi bekliyorsun dedi bende annemi dedim annen bizde haydi gidelim seni almamı söyledi tabi bizde çocuk adama inandık peşinden yürümeye başladık bu arada adamla yürüyorum ama birde nereye gittiğimı düşünüyorüm içimde bir şüphe devan ediyorum.Yoldan karşıya geçerken adam benden önce davrandı aramıza bir ötobüs girdi admla birbirimızı görmüyoruz Allah tarafından ıçımde bir his bana o adamdan kaçmamı söyledi bende geldiğim yöne doğru kaçtım, kaçmasaydım belkide şımdi hanki sokak aralarında dileniyordum.Buda benim tekrar hayata döndüğüm bir anı olarak bende kalmıştır.