Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Annem, babam ölürse ne yaparım diye korkuyorum

O

ozmuşlu

Üye
Üyelik
2 Haz 2022
Konular
52
Mesajlar
824
Reaksiyonlar
159
evet bazılarına komik gelebilir ama ben annem yada babam ölünce ne yaparım korkusu var bende.
kaç yaşına geldik bir kendimize bir düzen bir hayat kuramadık belki bizim de hatalarımız oldu zaman zaman annemle babamla tartışsam diğer kız kardeşlerimi el üstünde tutsalarda içimde hep öyle bir korku endişe var. daha bu gece rüyamda babam ölmüştü onun cenaze işleriyle uğraşıyordum. işin acı tarafı bana bu süreçte destek olacak kimsem yok 2 tane amcam ve halam var ama aramız bozuk işin açığı bende çok haz etmiyorum onlardan. bilmiyorum ne yapacaz nasıl yapacaz ?? Allah sonumuzu hayır etsin..
 
Rabbim kimseyi yalnız koymasın. Ancak bu bir gerçek hayatta tüm canlılar gün gelecek ölecek bu hayvan bitki insan olmak üzere onun içindir ki genç iken sağlığınızın kıymetini değerini bilelim ve onun için ileriki yıllar için yatırım yapınız.
 
Herkeste olur insanın yakınını kaybederse devlet var millet var. Bizim Türk insanı merhamet doludur. Bizim yaradılışımız bu. O'nun içindir ki kimse kaygı ve endişe duymasın kimse yalniz degildir.
 
Kriterlere uygun herkese iş var Allah'tan rızık vardır. Her doğan çocuk dünyaya rizkıyla gelir arkadaşlar
 
Geçen ay 50 yaşımdan gün aldım.

20+ yıldır yalnız yaşıyorum. Anne baba öldüler.

2010'da -15 yıl önce- memur olmuştum, o gün benim için işler kolaylaşmıştı.

Bugün 20'ler, 30'larda hatta 40'larda bile olsanız ekonomik özgürlüğünüz yoksa zaten işiniz ters gidecektir.
Anne babanın sağ veya ölü olması fark etmez insan insana yük oluyor çoğu zaman.

Ve ne demiş J.K. Rowling

“Ebeveynlerinizi, sizi yanlış yöne sevk ettikleri için suçlamanın da bir son kullanma tarihi vardır; dümene geçecek yaşta olduğun an, sorumluluk sana aittir.”

Önünüzde uzun yıllar var kendinizi geliştirin,
Seveceğiniz bir meslek öğrenin ve işinizi iyi yapın, para sonradan gelecektir.

Ekpss için: Her girişte 60 - 70 alan biri çok çok iyi çalışmadıkça atanamayacaktır.
Ona tavsiyem de severek yapacağı bir işi öğrenmesi olur.

Allah sıralı ölüm versin ama anne babamız sağ olsa bile onlar ilelebet bize bakî değildirler.

İyi akşamlar herkese.. :)
 
@ozmuşlu,
Bazı arkadaşlar da devlet bakıyor demiş malullük aylığı bağlamak için bile senden 40takla atmanı istiyor. Engelli maaşı 6-7bin. Kardeşim bu konu benimde canımı çok sıkıyor şimdi anne babam sağ çok şükür akraba kardeşte bir yere kadar ben engelliyim yürüyemez haldeyim ev kira.. bilmiyorum ne olacak
 
@friends,
hastalıkla kendisiyle uğraşmaktan insan kendini geliştiremiyor ki , okullar bile güç bela bitiyor , çok hareketli enerjisi yüksek insanlar özel sektörde başırılı oluyor , hasta düşkün insanda nerde o enerji
 
@Emrekvk,

Haklısın sen de hocam,

İyi bir ilaç tedavisi oturtulmadan çalışmak çok zor hatta boş durmak bile yoruyordu beni eski günlerimde.
(Sabah 6'da yatıp akşam 16.30 kalkmayı huy edinmiştim bir vakit, hiç çalışmıyordum da halbuki)
 
Anemin vefatından sonra kapımı açan olmaz benimde yalnız kalma kaygısı var insan sesi arıyor insan.
 
@Mustafa _10, Nasıl yatırım yapacağız? İş yok, güç yok. Emeklide etmediler. Kimse kimseye 1 tane ekmek vermez bu devirde. Merhamet falan kimsede yok anlayacağınız.
 
Son düzenleme:
s!gMa!' Alıntı:
Anemin vefatından sonra kapımı açan olmaz benimde yalnız kalma kaygısı var insan sesi arıyor insan.
Genişletmek için tıkla ...
Deneyimle sabit. 13 sene önce annem vefat ettikten sonra evime gelen olmadı. Varsın gelmesinler bende gitmeyi bıraktım akarabalara uzun süre sonra dedem falan geldiğinde gittiğimde laf çakıyorlar sen buranın yolunu bilir miydin diye arada şeytana uyuyorum işte naparsın diyince sesleri kesiliyor. :) Annem varken gelirlerdi. En son halam evlen de evine gelelim diyordu düğünde mi köyde mi ne dedim o kafa ile geleceksen hiç gelme daha iyi dedim. Yalnızlıktan yana sorunum yok. Gelmeseler de olur. Çok görüşmek istersem ark.lar ile buluşup sohbet muhabbet ederim.


@Descartes : Varsın annen ile baban gitsin Eskişehir'e sen evinizde kalmaya devam etsen olmaz mı ? Kendi ayaklarının üzerinde durursun en azından işine de devam edersin. İlla emekli olmana gerek yok. Gün gelecek annen ile baban er ya da geç göçecekler dünyadan. Arada da atlarsın hızlı trene gidersin Eskişehir'e yanlarına. Hem değişiklik olur hem istediğin kadar kalırsın sonra dönersin evine işine. Olmaz mı?
 
Son düzenleme:
Bende babam 1999 da vefat etti. Annem 2015 te vefat etti. Yıllardır yalnız yaşıyorum. Yalnızlıga alıştım hiç problem değil korku ve endişem de yok. Sonuçta hayat devam ediyor
 
@friends,

haklısın güzel adam bende kendi işimi yapmaya uğraşıyorum bir işe girdik ama pek umduğumuz gibi olmadı.
elektronik teknisyeniyim. ama kendi uğraştığım işler bile yolunda gitmiyor..
 
İnsan ruhunun haritası idi yanlış hatırlamıyorsam kitap. Orda babası ölmeyen bir erkek tam anlamıyla olgunlaşamaz gibi bir ifade vardı. Annem 36 yaşında ben 14 yaşındayken öldü çok zordu babam ölürse ben ne yaparım şimdi diye ara ara düşünmüyor değilim.
 
sosyal medyada bir yazı okudum ne derece doğru tartışılır ? varken de yok gibiydin zaten değişen bişey olmadı diyor..
bakıyorum da annem babam hayattaykende çok birşey olmadı 36 yaşındayım 1 kere gelip bana oğlum sen akşama kadar ne iş yapıyon nerde geziyon nerde iş arıyon demediler. 1 kere gelip oğlum cebinde paran var mı demediler en azından isteseler sigortamı yatırabilirlerdi yada 2 ev var oğlum ölüm kalım var kızların durumu iyi evin birini sana verelim diyebilirlerdi. demediler ama .. kız kardeşlerimin maddi durumu iyi lduğu halde onların ağzının içine bakıyorlar....
şans mı kader mi bilemedim ??
 
Rahmetli Ali Sirmen annesinin vefatı münasebetiyle son derece samimi ve duygu dolu bir yazı kaleme almıştı. Diyor ki Sirmen: "Çocuklar Kendilerine Ağlarlar".

İnsanlar ama sevdikleri ama alıştıkları ama başka nedenlerle beraber olduklarını yitirmek istemez. Ancak hayatın doğal akışı beklenen bir bir neticedir. Yitirdikten sonra diz dövmektense şunu önermek isterim. İyi hatırlamak, güzel günleri hatırlamak ve yâd etmek. Bu biraz teselli ediyor.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt