Doğuştan spastik paraparezi hastasıyım.Ayaklarımdan engelim var.Zar zor da olsa yürüyerek okul hayatımı lise mezunu olarak bitirdim.Okulu bitirdikten sonra evimizin alt katında babama ait olan dükkanda internet kafe açtım boşta kalmamak için.8 senedir Halen yürütmeye çalışıyorum.Fakat okulu bitirdikten sonra hayatım daha fazla değişti ve kötüye gitti.Artık bağımsız yürüyemez hale geldim.Kapalı alandan çıkmayalı uzun zaman oldu.Bunalımlarım iyice arttı.Hayat yaşamak için bir sebebim yok ve her gün gün boyu içim ateşler içinde kaynıyor.Çıldıracak gibi hissediyorum.İşimi de artık yürütemiyorum.Bazen bir heyecan duygusu geliyor gezmek, dolaşmak eğlenmek istiyorum ama içimde patlıyor.Kurduğum hayaller içimde kalıyor.eve 4 km yakında tarlamız var.Zaten küçük bir ilçe.En azından bir araba alsam oraya gidip gelsem arada dağa çayıra gidip kafa dinlesem diyorum fakat bu sefer de otomatik arabasıydı tertibatıydı derken çok fazla para istiyor.O kadar para hem yok hem de öyle araba dağa gitmez.Ucuz arabada otomatiğe binilmez.Düz vites de zaten bana yasak.Başkasına bağımlı olmak beni öldürüyor.Annem babam yaşlı ve benim geleceğim adına hiçbir şey yapmıyorlar.Ben de artık hem fiziki hem psikolojik anlamda tükendim.Allah aşkına bir fikir verin çok yalnızım ben ne yapayım
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Arkadaşlar ne yapacağım ben? Canım çok sıkılıyor...
- Konbuyu başlatan filozof86
- Başlangıç tarihi
Ehliyetim var.Sorun araç ve para 
.Bizim kullanacağımız araçlar için 7 8 bin yetmiyor maalesef.Üstelik tertibat da cabası.Tevekkülle aram iyi diyemem şu anki durumumda.İnançlı biriyimdir fakat psikolojim bozuldukça bunun tevekkül anlamında da etki ettiğini düşünüyorum
.Bizim kullanacağımız araçlar için 7 8 bin yetmiyor maalesef.Üstelik tertibat da cabası.Tevekkülle aram iyi diyemem şu anki durumumda.İnançlı biriyimdir fakat psikolojim bozuldukça bunun tevekkül anlamında da etki ettiğini düşünüyorum 
o çok para bu olmaz..valla zengin olsak sana otomatik araba alırız ama maalesef..KEFENİN CEBİ YOK PİNTİLİK YAPMADA AL Bİ ARABA BİN..MANDIRA FİLOZOFO OL BİRAZ
Ulan engelli olupta psikolojisi iyi olan mı var..h
er engelli arızalıdır
Ulan engelli olupta psikolojisi iyi olan mı var..h
er engelli arızalıdır
Kardeşim geçmiş olsun öncelikle.seni anlıyorum bende az çok senin gibiydim evden çıkmazdım konuşmazdım kimseyle vs. mal gibiydim , ama zamanla uğraşacak bişeyler buldum işkura başvur sana uygun mutlaka iş vardır , çalışınca zaman geçer kendi paranı kazanırsın ,kendine güvenin gelir(ama internet cafede çalışmakla olmaz ,benim bahsettiğim ailenin yardımıyla olmayacak bi iş) çalışma ortamın iş arkadaşların vs geliştireceksin kendini zamanla , sonra gir ekpss ye az ders çalış memur olabilirsin , e kısmet kızda bulursa tamamdır (kimler evleniyor bi görsen,adamın boynundan altı felç ama manken gibi öğretmen bayanla evli) hiç olumsuz düşünme , yarınları aydınlatmak senin elindedir . herşey kader değil.
Pintilikten demiyorum ama imkanları aşıyor işte.Para olsa uçak da olsa farketmez hocam da, olmayınca olmuyor işte.Gücüm otomatik almaya yetmiyor.UTV alayım dedim ona da A2 lazımmış.Resmen zincirlenmiş gibi hissediyorum arkadaşlar
Geçmiş olsun .engellilerin çok yaşadığı sıkıntılardan birisi istemediği ortamlardan uzaklaşamamak.Bunun üzerine birde bekarsan alay edercesine ne zaman evleneceksin sözleri.Herkezin bir derdi sıkıntısı var, rabbim herkeze taşıyamayacağı dert sıkıntı vermesin.
faruk34;
Artı bu sözlere ek olarak kendini bilmez bir çok insanın aptalca çalışıyorsan eğer "sen parayı ne yapıyorsun... " gibi soruları yok mu... Delirtiyor insanı... Engellilerin hayatlarının ne kadar zor olduğunu bilmedikleri gibi, birde engellileri bir eşya gibi algılarcasına bu soruları... Yine sinirlendim galiba...
Artı bu sözlere ek olarak kendini bilmez bir çok insanın aptalca çalışıyorsan eğer "sen parayı ne yapıyorsun... " gibi soruları yok mu... Delirtiyor insanı... Engellilerin hayatlarının ne kadar zor olduğunu bilmedikleri gibi, birde engellileri bir eşya gibi algılarcasına bu soruları... Yine sinirlendim galiba...
engelli olarak çalışıyorum.sorunları anlatayım.seni hiçbir arkadaşın anlamıyor,o anlamadığı gibi yönetenlerde anlamıyor.iyi tarafı vakit geçiyor,kendini daha iyi hissediyorsun,bir müttet sonra seni anlamalarınıda beklemiyor kendine bir dünya kuruyorsun .en mantıklısı çalışmak bence
tamer1959;
Çalışmak evet bencede güzelde çalıştığın yerde önemli be gardaşım.Her işyerinin ortamı farklıdır.Gerçi sonuçta nasıl bakarsan öyle görürsün ama ortam önemli bir faktör bence.
Çalışmak evet bencede güzelde çalıştığın yerde önemli be gardaşım.Her işyerinin ortamı farklıdır.Gerçi sonuçta nasıl bakarsan öyle görürsün ama ortam önemli bir faktör bence.
Ben kalabalığa insanlı ortama tahammül edemiyorum ama 8 senedir kafe işlettim.Burada kazandırmayacak bir meslekti bu iş ancak işten kendim anladığım için suyunu sıkarak çok az miktar kazandım.Onu da eve harcamayı tercih ettim fakat ailemden ne maddi ne manevi aynı destek ve duyarlılığı göremiyorum.Zaten ben 28 yaşındayım onlar gelmiş 65 yaşına.Bu yaştan sonra düşünseler ne olacak.Gelecek kaygısı ve hiç sosyal hayatım olmadan çırpınmak beni bitiriyor.Son zamanlarda kendimi dışarı atmak istiyorum gidemiyorum.Araç bari alsam diyorum bu sefer kullanılabilecek bir otomatik en az 15 bin liradan başlıyor.Düz vites yasak biliyorsunuz.UTV alayım dedim A2 lazımmış o da yasak.Herşey paraya bakıyor deli olacak insan.Hani derler ya aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık.En ufak meseleler bile bizde ne kadar büyüyor görüyorsunuz.Depresyon bunalım bir taraftan kemiriyor.İlaç kullanmak istedim ayaklarımı iyice kilitledi.Sinir sistemine psikolojik ilaçlar ters etki ediyor.İşimden dolayı aksatıyor diye kesmek zorunda kalmıştım.Derdimi kimseye anlatamıyorum patlayacağım.Ben de ne yapacağımı öylesine buraya yazmak istedim.
Slm. Sarı kantoron iç. çay olarak. Ve günah işleme konusunda fakir davran. çünkü günahlar bizi mutsuz eder. Işleyene kadar gayet mutlu oluruz. Işledikten sonra bizi mutsuz eder günahlar. Kuran sohbeti yapan arkadaşlar bul ve o sohbetlere sende katıl. Tavsiyem sadece. Kib
10 bin TL altına 2.el otomatik bi sürü araba, tabi şimdi düşük km li, ilk sahibinden , vuruksuz çiziksiz ararsan tabi zor o iş
İnş hayallerini gerçekleştirirsin, umudunu yitirme...
İnş hayallerini gerçekleştirirsin, umudunu yitirme...
Artık dayanammıyorum! Engelli olarak ülkede yaşamak hiç kolay değil
Ya arkadaşlar bu nasıl iştir evde yaşayarak hayatımı geçiriyorum ev dışında bir yerde bağımsız yürüyemez hale geldim milletin yaşadığı hayatı izlemekle yetiniyorum.Evlilik hayali yok iş umudu yok para yok. bundan önceki ekpss de 81 almıştım kendi ilçemden başka yerde çalışamayacağım için sadece ilçemi seçtim atanamadım.Bu kez 76 aldım yne kendi ilçemi seçtim yine olmadı.Atansam çalışabilir miyim onu da bilmiyorum da.Her neyse devlet terör mağduruna sınavsız atama hakkı veriyor dağdan inene sınavsız hak veriyor çocuk esirgeme kurumundakilere veriyor ona buna sınavsız hak veriyor maaş hakkı veriyor da Allah aşkına bizim durumumuzdan daha mı kötü bunların hayat şartları.Sapasağlam bedenleri var afedersiniz kendine her türlü bakar bunlar.80/1 gruba tekabül ediyoruz toplasan 1 milyon gerçek özürlü ancak çıkar ülkede bizlere nasıl yaşam kalitesi sunmaz bir devlet.Ben neden sınava girmek puan almak zorundayım başkalarına beleş hak verilirken?Bunlar kanıma dokunuyor.Herkesin direkt imkanlara kavuşturulması lazım bir diğer kötüsü de sözde engelliler herşeyden yararlanıyorlar.
Ya arkadaşlar bu nasıl iştir evde yaşayarak hayatımı geçiriyorum ev dışında bir yerde bağımsız yürüyemez hale geldim milletin yaşadığı hayatı izlemekle yetiniyorum.Evlilik hayali yok iş umudu yok para yok. bundan önceki ekpss de 81 almıştım kendi ilçemden başka yerde çalışamayacağım için sadece ilçemi seçtim atanamadım.Bu kez 76 aldım yne kendi ilçemi seçtim yine olmadı.Atansam çalışabilir miyim onu da bilmiyorum da.Her neyse devlet terör mağduruna sınavsız atama hakkı veriyor dağdan inene sınavsız hak veriyor çocuk esirgeme kurumundakilere veriyor ona buna sınavsız hak veriyor maaş hakkı veriyor da Allah aşkına bizim durumumuzdan daha mı kötü bunların hayat şartları.Sapasağlam bedenleri var afedersiniz kendine her türlü bakar bunlar.80/1 gruba tekabül ediyoruz toplasan 1 milyon gerçek özürlü ancak çıkar ülkede bizlere nasıl yaşam kalitesi sunmaz bir devlet.Ben neden sınava girmek puan almak zorundayım başkalarına beleş hak verilirken?Bunlar kanıma dokunuyor.Herkesin direkt imkanlara kavuşturulması lazım bir diğer kötüsü de sözde engelliler herşeyden yararlanıyorlar.
Merhaba kardeşim/abim yazınızın tamamını okudum. öncelikle umutsuzluğa kapılmayın pes etmeyin derim. Hangi öğrenim durumundanve bölümünden ekpss ye katıldınız ? hangi senelerde katıldınız ?
hak veriyorum düşüncenize, biz engelliler kendi hastalıklarımızı engellerimizi düşünmekten ders çalışmaya zor fırsat buluyoruz ve dersleri anlamakta güçlük çekiyoruz.
Ekpss sınavı soruları biraz daha kolay olabilir ve kadro sayısı biraz daha fazla olabilir.
Ben 2014 ekpss önlisans lisans genel, ve zihinsel engelli sorularını inceledim. 2014 normal kpss girmiş 4 ay sınava çalışmış fakat 72,5 puan alabilmiş birisi olarak Ekpss nin normal kpss ile aynı zorlukta hatta daha zor olduğunu söyleyebilirim.
Kamu kurum ve kuruluşlarına daha fazla engelli kadrosu açılması için Bimer Akim Cumhurbaşkanlığı gibi birimlere fax mail telefon la iletişime geçerek isteğimizi söyleyebiliriz.
Elimizden bunlar gelir.
Diğer sıkıntılar için Sabredin kardeşim inşAllah herşey daha güzel olur
hak veriyorum düşüncenize, biz engelliler kendi hastalıklarımızı engellerimizi düşünmekten ders çalışmaya zor fırsat buluyoruz ve dersleri anlamakta güçlük çekiyoruz.
Ekpss sınavı soruları biraz daha kolay olabilir ve kadro sayısı biraz daha fazla olabilir.
Ben 2014 ekpss önlisans lisans genel, ve zihinsel engelli sorularını inceledim. 2014 normal kpss girmiş 4 ay sınava çalışmış fakat 72,5 puan alabilmiş birisi olarak Ekpss nin normal kpss ile aynı zorlukta hatta daha zor olduğunu söyleyebilirim.
Kamu kurum ve kuruluşlarına daha fazla engelli kadrosu açılması için Bimer Akim Cumhurbaşkanlığı gibi birimlere fax mail telefon la iletişime geçerek isteğimizi söyleyebiliriz.
Elimizden bunlar gelir.
Diğer sıkıntılar için Sabredin kardeşim inşAllah herşey daha güzel olur
Selam Aleyküm,
saymaya varlardan, sahip olduklarından başla yoka sıra gelmedğini göreceksin....
saymaya varlardan, sahip olduklarından başla yoka sıra gelmedğini göreceksin....
Ve Aleykümselam arkadaşlar
Sınavlara ilk başladığından beri katılıyorum ikisinde 76 birinde 81 aldım.Benim gücüme giden nokta sağlıklı adamlara şu veya bu nedenden deyip direk atama verilirken biz niye uğraşıyoruz.Ayrıca benden sağlam adam özürlü aylığı alırken ordan burdan yardım alırken benim yine gücüme gidiyor.Ailem bana manevi destek değil zaten.Polyannacılığı bırakalım artık öyle söylemekle olmuyor bu işte.Millet her nimetten faydalanırken ben rezil bir hayat sürerken ne diye kendimi avutayım kardeş?Hem bu kişilik meselesi ve zor geliyor insana, ağır geliyor.
Sınavlara ilk başladığından beri katılıyorum ikisinde 76 birinde 81 aldım.Benim gücüme giden nokta sağlıklı adamlara şu veya bu nedenden deyip direk atama verilirken biz niye uğraşıyoruz.Ayrıca benden sağlam adam özürlü aylığı alırken ordan burdan yardım alırken benim yine gücüme gidiyor.Ailem bana manevi destek değil zaten.Polyannacılığı bırakalım artık öyle söylemekle olmuyor bu işte.Millet her nimetten faydalanırken ben rezil bir hayat sürerken ne diye kendimi avutayım kardeş?Hem bu kişilik meselesi ve zor geliyor insana, ağır geliyor.
Psikolojik durumum hiç iyi değil
Merhaba
Öncelikle içinizi karartmak için değil ama, ne yapacağımı bilmediğimden çaresilikten yazıyorum.
Doğuştan SP olarak dünyaya geldim ve aşırı hassas karakterim olduğundan problemlere karşı zayıftım hiç bi zaman bu türlü bir yaşamı kabullenip uyum sağlayamadım.Herşeyden özendim yaşayamadığım herşeyden içimde her çağımda uhde kaldı ve normale yakın yaşayabilmek için çektiğim çaba ve sıkıntılar beni çok yormuştu.Ancak bir gün hiç değilse maddi durumumun iyi olacağını ve bu yönden hayatın açığını kapatacağımı düşünürdüm.Hep bunu düşündüm.Başkalarının sahip olmakta zorlandığı şeylere de benim kestirmeden sahip olacağımı ve hayatın bu şekilde benden aldıklarını telafi edeceğini düşünürdüm.
Kolayca işe girebilecektim ve maddiyatım iyi olacaktı sözde.Ama öyle olmadı.Yaşadığım onca zor hayattan sonra okul bitince durumum daha kötüleşti ve şu an ev hapsinde yaşıyorum bağımsız hareket edemiyorum.Ruhsal durumum oldukça kötü ve ilgisiz sorumsuz bir babam var elimden tutan destek olan yok.Ailenin maddi durumu orta karar olsa da kendi cebimde bir kuruşum yok ve ben maddiyatın beni özgürleştireceğine çok inanmış durumdayım.Onca şeyden sonra bana sadece bunun iyi geleceğini düşünüyorum.
Evimi mahallemi insanları hiçbir şeyi gözüm görmüyor artık.Başkalarının yapıp ettikleri gezdikleri yiyip içtikleri konusunda birşey duymaya tahammül dahi edemiyorum.11 sene yatmış bağkurum var ama devletin vereceğinden bile şüpheli olduğum 3 kuruşluk emekli maaşına da güvenmiyorum.Şu an ev hapsinde ve bakıma muhaç yaşamama rağmen herkes tek başına.Kimse kimsenin canını ödenmsemiyor.Kim ölmüş kim kalmış kim zorda hiç önemi yok günümüzde.Raporlarda dahi haksızlığa uğruyoruz.Öylece saplanıp kaldım inanın insanın hiç değilse ya maddi durumu ya sağlığı ikisinden biri mutlaka iyi olmalı ki herşey yolunda gitsin.İkisi de olmazsa çöküyor insan.Ve beden olmadan insan ne kadar akıllı dürüst vs olursa olsun hiçbir şey elde edemiyor.
Herşey sağlığa bağlı.32 yaşındayım ve tükendim.Hiçbir şeyden zevk almıyorum ne yapacağımı bilemiyorum.Her gün yeniden güne uyanmak ve o günü geçirmek, yeniden uykuya dalmak hayli ızdıraplı benim için.Hiç uyanmasam diyorum uçup gitsem.
Merhaba
Öncelikle içinizi karartmak için değil ama, ne yapacağımı bilmediğimden çaresilikten yazıyorum.
Doğuştan SP olarak dünyaya geldim ve aşırı hassas karakterim olduğundan problemlere karşı zayıftım hiç bi zaman bu türlü bir yaşamı kabullenip uyum sağlayamadım.Herşeyden özendim yaşayamadığım herşeyden içimde her çağımda uhde kaldı ve normale yakın yaşayabilmek için çektiğim çaba ve sıkıntılar beni çok yormuştu.Ancak bir gün hiç değilse maddi durumumun iyi olacağını ve bu yönden hayatın açığını kapatacağımı düşünürdüm.Hep bunu düşündüm.Başkalarının sahip olmakta zorlandığı şeylere de benim kestirmeden sahip olacağımı ve hayatın bu şekilde benden aldıklarını telafi edeceğini düşünürdüm.
Kolayca işe girebilecektim ve maddiyatım iyi olacaktı sözde.Ama öyle olmadı.Yaşadığım onca zor hayattan sonra okul bitince durumum daha kötüleşti ve şu an ev hapsinde yaşıyorum bağımsız hareket edemiyorum.Ruhsal durumum oldukça kötü ve ilgisiz sorumsuz bir babam var elimden tutan destek olan yok.Ailenin maddi durumu orta karar olsa da kendi cebimde bir kuruşum yok ve ben maddiyatın beni özgürleştireceğine çok inanmış durumdayım.Onca şeyden sonra bana sadece bunun iyi geleceğini düşünüyorum.
Evimi mahallemi insanları hiçbir şeyi gözüm görmüyor artık.Başkalarının yapıp ettikleri gezdikleri yiyip içtikleri konusunda birşey duymaya tahammül dahi edemiyorum.11 sene yatmış bağkurum var ama devletin vereceğinden bile şüpheli olduğum 3 kuruşluk emekli maaşına da güvenmiyorum.Şu an ev hapsinde ve bakıma muhaç yaşamama rağmen herkes tek başına.Kimse kimsenin canını ödenmsemiyor.Kim ölmüş kim kalmış kim zorda hiç önemi yok günümüzde.Raporlarda dahi haksızlığa uğruyoruz.Öylece saplanıp kaldım inanın insanın hiç değilse ya maddi durumu ya sağlığı ikisinden biri mutlaka iyi olmalı ki herşey yolunda gitsin.İkisi de olmazsa çöküyor insan.Ve beden olmadan insan ne kadar akıllı dürüst vs olursa olsun hiçbir şey elde edemiyor.
Herşey sağlığa bağlı.32 yaşındayım ve tükendim.Hiçbir şeyden zevk almıyorum ne yapacağımı bilemiyorum.Her gün yeniden güne uyanmak ve o günü geçirmek, yeniden uykuya dalmak hayli ızdıraplı benim için.Hiç uyanmasam diyorum uçup gitsem.
