Merhaba ben Çanakkale Biga'da askerlik yapmaktayım. Henüz 2.5 aydır askerlik hizmetindeyim fakat rahatsızlığımın beni günden güne erittiğini düşünmekteyim.
Yaklaşık 6 senedir Obsesif Kompulsif Bozukluk ve Anksiyete Bozukluğu için ilaç tedavisi görüyorum. İlaç tedavisi ile hiçbir zaman tam olarak düzelme sağlayamadım. Temizlik takıntılarım çok yoğun. Aşçı dahil lavabo sonrası ellerini yıkamayan insanlar yüzünden yemek yiyemiyorum, aynı kabinin içinde onlarca kişi duş aldığından dolayı duş alamıyorum mikroplu olduğunu düşünüyorum, çarşafın üzerine her defasında temiz bir battaniye bulup serip ancak öyle yatabiliyorum. Birisi battaniyeme yaslandığında battaniyemi ıslak mendille siliyorum kaygımı yok etmek adına...
Bu takıntılar gibi onlarca takıntım var. Toplu yaşam içinde yaşamak bir zulüm sanki. Sorunumu anlatmak için bölük komutanının yanına çıktım direkt. Durumu belirttim. Beni hemen hastaneye sevk etti. Seni baştan muaf etmeleri gerekti aslında kardeşim dedi. Bu şekilde yapamazsın burada dedi... Git rapor al dedi
ben de önce izne ayrıldım 7 gün üstüne 7+7+15 rapor aldım.
İzmir'de ikâmet ediyorum. Birliğe dönmeme 15 gün kaldı. Komutanların hepsi bana yardımcı oluyorlar her konuda. Fakat ben uyum sağlayamıyorum. Nöbet yok devriye yok akşamaca oturuyorum valizlikte koğuş da yasak. Ölüm dahi düşüyor aklıma o bina içinde.
Karakola döner dönmez hastaneye sevk isteyeceğim sanıyorum. Çünkü orada çıkmaza düşeceğimi hissediyorum bisküvi ile beslendim tam 10 gün boyunca her öğün. İçler acısı geliyor bu durum.
Nasıl bir yol izlemeliyim arkadaşlar?
@OturanBoğa Bir yorumda bulunmanı rica ederim ağabey. Çok okudum yorumlarını bu güne dek. Değerli olacaktır benim için.
Yaklaşık 6 senedir Obsesif Kompulsif Bozukluk ve Anksiyete Bozukluğu için ilaç tedavisi görüyorum. İlaç tedavisi ile hiçbir zaman tam olarak düzelme sağlayamadım. Temizlik takıntılarım çok yoğun. Aşçı dahil lavabo sonrası ellerini yıkamayan insanlar yüzünden yemek yiyemiyorum, aynı kabinin içinde onlarca kişi duş aldığından dolayı duş alamıyorum mikroplu olduğunu düşünüyorum, çarşafın üzerine her defasında temiz bir battaniye bulup serip ancak öyle yatabiliyorum. Birisi battaniyeme yaslandığında battaniyemi ıslak mendille siliyorum kaygımı yok etmek adına...
Bu takıntılar gibi onlarca takıntım var. Toplu yaşam içinde yaşamak bir zulüm sanki. Sorunumu anlatmak için bölük komutanının yanına çıktım direkt. Durumu belirttim. Beni hemen hastaneye sevk etti. Seni baştan muaf etmeleri gerekti aslında kardeşim dedi. Bu şekilde yapamazsın burada dedi... Git rapor al dedi
ben de önce izne ayrıldım 7 gün üstüne 7+7+15 rapor aldım.
İzmir'de ikâmet ediyorum. Birliğe dönmeme 15 gün kaldı. Komutanların hepsi bana yardımcı oluyorlar her konuda. Fakat ben uyum sağlayamıyorum. Nöbet yok devriye yok akşamaca oturuyorum valizlikte koğuş da yasak. Ölüm dahi düşüyor aklıma o bina içinde.
Karakola döner dönmez hastaneye sevk isteyeceğim sanıyorum. Çünkü orada çıkmaza düşeceğimi hissediyorum bisküvi ile beslendim tam 10 gün boyunca her öğün. İçler acısı geliyor bu durum.
Nasıl bir yol izlemeliyim arkadaşlar?
@OturanBoğa Bir yorumda bulunmanı rica ederim ağabey. Çok okudum yorumlarını bu güne dek. Değerli olacaktır benim için.