'Aslan gibisin, sana hiç yakışmamış bu sakatlık...' [Yaşam]

Dün hastaneye gittim, ayak parmagımın birinin tırnagında mantar varmış. simsiyah bu leke ancak antibiyotik tedavisiyle iyileşirmiş. Neyse konu başka.

Kapıda beklerken yaşlı bir amca sordu,
-Oğlum neyin var senin?
-Amcacım felç oldum.
-Nasıl yani evladım?
-İşte amca bir trafik kazası geçirdim ve belden aşağı felç oldum.
-Nasıl yani bi daha kalkamayacak mısın?
-Evet amcacım kalkamayacağım.
-Hiiiiiiiiiiiiii (Amca öyle bir hiii sesi çıkardıki hemen yanıbaşımızda duran kadınlar da dönüp konuşmayı dinlemeye başladı. Amca çıkardığı bu sesle çok üzüldüğünü ve şaşırdığını anlatmak istiyordu sanırım.)
-?!!!! Ne oldu amca?
-Yavrum çok da gençsin, aslan gibisin sana hiç yakışmamış bu sakatlık...
-???!!!!
-Şimdi gerçekten sen bir daha ayağa kalkamayacak mısın?
-Yok amca...
-Yav işte ben diyorum benim uşaklara, dört uşağım var bu arada. Sakın hızlı araba kullanmayın, bak işte görüyor musunuz neler oluyor? (Bunu söylerken etraftaki kadınlara beni gösteriyor ve tabi gözleri acıyla kısıp kafayı sağa sola sallayarak)

Kızkardeşim Zeynep alışık böyle anlara. O sadece gülüyor bunları dinlerken. Hatta kahkaha atıp yaşlı amcaya saygısızlık etmemek için kendisini tutuyor. Ben de artık hiç iplemiyorum.

Ancak insanımızın bu konudaki duruşu cehaletiyle doğru orantılıdır. Yıllar önce kazayı yeni yaptıgımda beni ziyarete gelen karadenizli yaşlı kadınları anımsarım. Yatağımın karşısındaki koltuğa oturup ne kadar da üzgün olduklarını ispat etme kaygısıyla inlercesine içler çekip kafalarını sallamaları "vah yavrım vay" demelerini hiç unutamam. Onları görünce sanırsınız ki ben ölmüşüm de bu kadınlar gelmiş cenazemde ağlıyorlar. Onlara yaptıklarının yanlış olduğunu anlatma gereği bile duymazdım. Cahil ve komik bu kadınların ziyaret sonunda yeterince üzülmüş görünerek görevlerini yapmış olmanın verdiği huzurla gülümseyerek evden ayrılmaları sahneyi tamamlayan kısımdır.

Muayeneden çıktıktan sonra yaşlı amca baktım ilk başta yanımızda oturan ve beni göstererek dikkatini çektiği yaşlı kadınla koyu bir muhabbete koyulmuş...

Her ilginin arkasında başka nedenler yatabilir vesselam.

Takmayınız efem...

"aslan gibisin sana hiç yakışmamış bu sakatlık... "

Pegasus, tırnak içindeki bu hayıflanmanın türevlerini kendi hayatımda sıklıkla duyuyorum.Sanırım duymaya da devam edeceğim.Daha bugün bir sempozyuma katıldım ve fakültede derslerimize giren bir hocamla karşılaştım.Onun derslerinde sık sık kara kaşlı,karagözlü divan edebiyatı güzelleri karşımıza mazmun olarak çıkardı ve o en ön sıradaki beni göstererek "işte bu kızımız da divan edebiyatındaki güzeller gibi" derdi.Bugün kendisini gördüğümde çok heycanlandım ve arada gidip "hoşgeldiniz" dedim. Beni karşılayışı çok içtendi..."O güzel kızım gelmiş,ama ayağına ne olmuş, yakışmamış at o değneği" dedi."Ya hu hocam beni güzellere emsal gösterirken de kullanıyordum ben bunu" diyemedim.Sanırım beni unutmuştu... Canı sağolsun.Ben yaşlılığına bağlıyorum.

Engelimle ilgili en büyük acıyı ve çıkmazı ,hayatımda çok büyük yeri olduğunu düşündüğüm bir insan yüzünden yaşadım.Engeli bana yakıştıramadı."Nasıl olur" dedi? Sana her baktığımda Allah'a isyan ediyorum" dedi.Dedi de dedi...Daha fazla gözünün önünde olmak istemedim.Bazı cins kediler gibi,cesedimi ortada bırakmamak için kaybolmayı seçtim.

Beni ilk kez tanıyanlar ve benden pozitif enerji alanlar sakatlığımın geçici olması konusunda daha ısrarlı."Geçecek değil mi" diye soruyor."Hayır" diyorum...Düzeleceğime dair benden çok ümit besleyenlerden bir grup var ki işte onlara bişey diyemiyorum.Öğrencilerim...Birçoğu koridorda beni yakalayıp,"öğretmenim rüyamda sizi değneksiz yürürken gördüm" diyor.Bu zamana kadar beni rüyasında değnekle görene rastlamadım.Sanırım zihinlerinde bana dair bir eksiklik hissetmiyorlar.

Öte yandan ben kendimi sakat gibi hissetmiyorum.Belki de bu yüzden söylentiler,sorular canımı sıkmıyor.Tamam herşeyi diğerleri gibi rahat yapamıyorum.Ama bu sayede insanları da çok iyi tanıyorum.Herşeyiniz tamsa vazgeçilmez olmanız an meselesidir.Şayet eksikse tercihlere kurban gidebilirsiniz.

Peki bana vah vah çekenler 60 ından sonra benden farklı mı olacak?Benim sakatlığım biraz bebeklik dönemi,biraz da yaşlılık işte...

Evet evet...Takmamak lazım...

Mezopotamyalı bu rüya meselesi ilginç gerçekten.

Artık saymayı bıraktıracak kadar çok birileri beni rüyasında görüyor ve her seferinde ben de senin gibi ayakta oluyorum...

Bir de bunu diyenlerin şöyle gözlerini kısarak, seslerine içten bir tını katarak söyledikleri bir cümle vardır ki o olmazsa olmazdır.

"Biliyorum Bülent Sen bir gün kesinlikle ayağa kalkacaksın..."

İnsan gerçekten bu söylenenleri neye yoracağını bilemiyor.
Yani bu insanlar bir yanıyla bizi değerli bulup iyileşmemizi isterlerken evet sırf bu nedenle bir yandan da aslında bu durumumuzdan ciddi rahatsızlık duyduklarını dışa vuruyorlar.

Ne denilebilir ki?

Şu kadarını biliyorum kendi adıma. Bazı arkadaşlarımızın inandıkları gibi öte taraflarda hurilerle ya da nurilerle takılacağımıza ben şahsen/bizzat kendim/sadece ben yani inanmıyorum. Bu yüzden hayattan sevgi adına, yaşamak adına, mutluluk ve başarı adına ne koparabilirsem kardır diyorum.

Bunu yaparken tek kıstasım yıllar önce Almanya da tanıştığım bir Vietnamlı bilgenin dediği gibi sadece 'insan olmak' kurallarına riayet etmektir. Gerisi lafı güzaf.

Bu hayat sahip olduğumuz sorunlara ve bu sorunlara başkalarının bakış tarzlarına odaklanarak es geçilecek kadar uzun değil kesinlikle.

Bu nedenle bu tarz insanlara hominid doğalarının gereği olan umursamazlıkla cevap vererek yaşamı içimize çekmek gerek.

En azından biz çok iyi biliyoruz ki bizler engelimizden ibaret değiliz. Çok daha fazla bir şeyiz...

Ahan da yaz geldi zaten. Hangi keder barınabilir bir haziran güneşi karşısında.

Koy gitsin anasını satayım...

insanların merakı hiç bitmiyor, ve sandalyeye yakışmamışsın gibi sözler.. onunların yakışmamış demesiyle sandalyeyi bir kıyafet gibi çıkarıp değiştirebilirmiyiz yerine bir değnekmi alsam sandalye yakışmadı ...
yok yok aslında bana sakatlık yakışmamış.. neden bunu söylerler hep yakışması mı gerek!.. nasıl bir sözdür bu?

neden bir faydası olmadığını bildikleri halde hiç tanımadıkları biri için kendilerini paralarmış gibi göründüklerini de hiç anlamam!..

yıllar önce görüpte "iyileşeceksin ama değilmi" diyen bugün gördüğünde aynı şeyi yineliyor...

beni rüyasında sandalyede gören hiç olmadı hep yeşillikler içinde bembeyaz görürler bunuda kendilerince yorumlarlar ve hep önünde sonunda yürüyeceğimi söylerler...

herzaman anlattım ama hiçbir zaman anlayan olmadı... illede yürüyeceğim

AĞZI OLAN KONUŞUYOR İŞTE....
BOŞVERİN GİTSİN.....HAYAT SENİN HAYATIN BUNU YAŞAYAN SENSİN...GÜZELLEŞTİRİP ÇİRKİNLEŞTİRENDE SENSİN....YAKIŞMIŞ YAKIŞMAMIŞ KİME NE???OLMASAYDI KEŞKE AMA OLACAĞA ÖLECEĞE ÇARE YOK...OLMUŞ BİTMİŞ...SONUÇTA BU BİR ÖMÜR TÖRPÜSÜ...ÖMRÜ BOYUNCA SENLE OLACAK SIRDAŞIN ARKADAŞIN DOSTUN...KİMİ ZAMAN KIZGINLIĞIN KİMİ ZAMAN MUTLULUĞUN....
KİME NE....???SENLEMİ YAŞIYOLAR....??HAYIR....SEN TEKSİN SEN Bİ BAŞINASIN....
İNSANLAR MERAKLI....İNSANLAR ACIMASIZ....İNSANLAR VAR Kİ AĞIZLARINDAN ÇIKANLARI KULAKLARI DUYMAZ....DUYSA BİLE BUGÜNÜN YARININI DÜŞÜNMEZ....NEYDİM NE OLACAĞIM DEMEZLER...BEBEK,GENÇ,YAŞLI HASTALIK BUNLARA BAKMAZ....ASLAN GİBİDE OLSA KAPLAN GİBİDE OLSA KAPI GİBİDE OLSA...
BİRAZDA İNSANLAR GERÇEKÇİ OLMAKTAN KAÇIYOR SANIRIM....BAZI ŞEYLERİ BİLDİKLERİ HALDE KABULLENMEYİP HAYALPEREST VE BİLMEZLİKTEN GELİP BİR NEVİ EMPATİ YAPIYOLAR MORAL VERMEKTE DİYEBİLİRİZ NE DÜŞÜNÜYOLARSA ARTIK...???
GERÇEKÇİ OLMAK HER ZAMAN DAHA İYİ SONUÇLAR VERİR....
BİRDE ÇOCUKLAR.... :lol: İÇİNDE KÖTÜLÜK OLMAYAN ŞİRİN VARLIKLAR....ONLAR HENÜZ HAYATIN GERÇEKLERİYLE TANIŞMADIĞINDAN VE SEVDİKLERİNİ OLMALARI İSTEDİKLERİ GİBİ GÖRDÜĞÜNDEN....BİLİNÇ ALTLARINA HEP SAĞLIKLI ŞEKİLDE GÖRÜNÜYORLAR SANIRIM KEŞKE GERÇEKLEŞSE O RÜYALAR....
AMA İŞTE ALLAHIN TAKDİRİ....HERŞEY ONUN ELİNDE....
BİRDE ENGELLİ İNSANIN YANINDA SAĞLIKLI İNSANLARA KÖTÜ ÖRN GİBİYMİŞ BİRİ GÖSTERMEK OLDUKÇA YANLIŞ BİR DAVRANIŞ OLARAK BAKIYORUM...
HİKAYEMİZDE OLDUĞU GİBİ...
-Yav işte ben diyorum benim uşaklara, dört uşağım var bu arada. Sakın hızlı araba kullanmayın, bak işte görüyor musunuz neler oluyor? (Bunu söylerken etraftaki kadınlara beni gösteriyor ve tabi gözleri acıyla kısıp kafayı sağa sola sallayarak)

SONUÇTA KAZANIN NE ŞEKİLDE CERYAN ETTİĞİNİ BİLEMEYİZ...
KIYAS ÇOK YANLIŞ....BAK BUNU BUNU YAPARSAN SONUN BU OLUR GİBİ....KİMSE SONUNU BİLEMEZ....FARKLI BİR YOLLADA AYNI DURUMA DÜŞEBİLİR İNSAN

YAHU DEĞERLİ ARKADAŞIM BÜLENT; SEN ZATEN ASLAN GİBİ DELİKANLISIN :!: ÖYLESİN ÇÜNKÜ; ASLANLIK GÖRÜNÜŞÜNDE DELİKANLI DAVRANIŞLAR VAR.

SEN ONU BUNU BIRAKTA, AMERİKA'YA GİTTİĞİNDE ALEM ASLAN GİBİ ASLAN DELİKANLILIĞIN DORUKLARINDA BİR ADAM GİBİ ADAM GÖRSÜN.HOŞ,ZATEN DÖRT GÖZLE BEKLEMEKTELER SENİ...

GERİSİNE,BİLGİSİZLİK DE,EĞİTİMSİZLİK DE,SALLA GİTSİN DOSTUM :!:

yaşlılar öyle ne yazık ki . bazen çocuktan beter konuşabiliyorlar .

Sadece yaşlılar böyle değil gençlerde aynısını yapıyorlar.

Hatta bazen çok çok çok eğitimliler(akademik kariyerinin zirvesinde olanlar),aydınlar da aynısını yapıyorlar.(bunu yaşayarak gördüm)

Hemen hemen her engelliye söylenen sözler bunlar...

Gençseniz hele hele yakışıklı ya da güzelseniz bu sözleri duyma sıklığınız artar . Özellikle tonton amcalar ve teyzeler tarafından... Ama çocuklarımız çok güzel yetişiyolar.Ben de, engelli bir eğitimci olarak çorbada tuzumun olduğunu düşünüyorum : )
Engellilik ve engelliye bakış açısı yönünden ufku geniş bir nesil yetişiyor ve bu da beni mutlu ediyor. Bundan 15-20 yıl sonra, "O değnekler sana hiç yakışmamış, at onları..." lafı tarihe karışacak gibi : D

yıllarca sakat olduğumu unuttum . nedeni ailem hiçbir zaman bana özel davranışta bulunmadılar. diğerlerinden hiç ayrılmadım. ve bugun kendı aykalarım ustunde duruyorum. COCUKKEN COK AGLADIGIM GUNLER OLDU KIMSEYE BELLI ETMEDEN. AMELIYAYT OLDUGUMDA ALCI DA KASINIRDA ANNEM DERDIKI IYILESECEN ONDAN INANIRDIM. ALCIDAN SONRA BAZEN AYAGIM KASINRIDI HEMEN CIHAZIMI CIKARIRI BAKARDIM ACABA IYILESTIMMI.
AMA BU HEP RUYADA KALDI DEMEYECEGIM CUNKU RUYAMDA BILE CIHAZIM HEP BENIMLI

Eşimle tatil dönüşü antalayadan gelirken bılrısınız ev kadınalrı yol kenarında bırseyler satarlar dedıımıkı suradan bısey alalım ben onların halıne acıdım sıcagın alnında 1 kg . meyve satmak ıcın beklıyorlar ben arabadan ınıp alısverısımı yaptıgımda onalrda benı konusuyorlar vah ayagıda sakatmıs . içimden şunu geçirdim acırım acınacak halıme dıye bır laf varya . kım kıme acıdı. veya hangımız acınacak haldeyız.

sadece yurume de sıkıntın var veya gormede neyse ama belkı cogundan daha akıllısındır veya daha becerıklı ama onemlı degıl cunku senın bır yerın sakattır. hep acırlar akıllarınca sana

bence hayatta en önemli şey şu arkadaşlar iş güç sahibi olup kendi ekmegınızı kazanın gerısı gelır .
ama düşünmediğim olmuyor dersem yalan diyorum allahım ne olurdu benım ayagımda düzgün olsaydı senın ıcın ne farkederdı. yada su dunyanın ustunde benım 1 adımımm fazla geldi diye sormadan edemiyorum.
gecen hafta kardesımın esı ıle cocukları uyutacagız. kızım benı yengem sallasın onun kızıda bırakmıyor dedımkı annem ben sallayım senı bana soyle dedı.
- anne senın ayagın acıyor ya benı hızlı sallayamıyon sen

bu laf ıcıme oturdu


Bana acıyanlara belkı benım yardımım oluyor suanda .
bazen dusunurum ve yıne aynı seye gelırım. KIM ACINACAK HALDE.....

Okuldayken eve otobüsle gelirdim. Hemen okulun yanında durak vardı. Çok anılarım oldu o durakta
Kadının teki oturdu yanıma, anam kızım çok da güzelmiş tüh vah demeye başladı. Benim kafa attı... Ne acıyon be dedim, Allah acımamış yaratmış sana n oluyor? Sonuçta senden daha merhametli. Acınacak bi durum olsa o acırdı. Zaten ben şimdi saymaya kalksam sende 1000 tane kusur bulurum, dedim.
Kadın kıpırmızı tabii. Öyle demek istemedim dedi. Ben senin gibileri ii biliyorum hepiniz aynısınız dedim. Bu milleti böyle ezecen, bozacan, yoksa bunlar yola gelmez

benzer şeyleri bende çok yaşadım yaşıyorum.
mezopotamyalı kaderi, özelilkle senin karşılaştığın şeylerin bir çoğunu yaşadım..
insanlar mı tuhaf yoksa ben mi?
anlamıyorum bazen ne kendimi ne nede insanları..
anlamakta istemiyorum.

arkadaşlar ellerinize,yüreğinize sağlık.
yeni girdiğimiz her yabancı ortamda karşılaştığımız bakış açısı ve insanların söylemiş olduklarınını,düşüncelerini ok güzel ifade etmişsiniz.
iş yerinde hem güldüm hem de sizlere onlarca kez katıldım düşüncelerinize.
üniversitede okurken bile profesörün geçmiş olsun,hayrola ,geçecek değil mi türü sözünden tutun,şimdi çalıştıgım kurumun çalışanlarına kadar değneği ne zaman atacan ,vah vah türü gibi paradokslar hayatın her anında karşımıza çıktı ve çıkacak.
ayeti kerimede denildiği gib:cenabı hak kimseye yükleyemeyeceği yükü vermez.amenna.
muhabbet ile.

DEDİĞN GBİ TAKMAA
BU ÖNYARGILAR NE ZAMAN YIKILACAK BİLMEM Kİ
SANKİ ELBİSE DEĞİŞTİRİYORUZ ŞU OLMADI YOK YOK BUNUN MODELİ GEÇTİ NE BU YA MODA MI
RABBİM YARDIMCIMIZ OLSUN