Merhabalar. Arkadaşlar ne olur okuyun ve fikirlerinizi ve tecrübelerinizi aktarın. Çok zor durumdayım.
Ben 3 yıldır sıkıntılar yaşıyorum. Yıl 2017 üniversitede arkadaşım olan bir kıza aşık oldum; bu durumu da kendisine söyledim. Ne yazık ki hislerime karşılık bulamadım. Ayrıca bana yalan söylediğimden dolayı da küstü. Barışmaya çalışırken yalan söylemiştim kendisine. Neyse biraz daha barışmaya çalıştım, olmadı beceremedim. Duygularıma karşılık bulamamayı da dış görünüşüme yordum. 135 kg idim, ben de tüp mide ameliyatı olup kilo verdim. Kendisine duygularımı anlatan son bir mesaj daha yazmıştım. Cevap yazmadı ama attığım mesajları ve kendisiyle konuşma çabalarımı yüksek lisans yaptığım hocaya söylemiş (kanser olduğumu dahi söylemiştim, hem de sadece ona değil tanıdığım herkese. Hocalarım, arkadaşlarım vs.), ben de utancımdan yüksek lisansı bırakmak zorunda kaldım Bir zaman sonra beni mahkemeye verdiğini öğrendim. Yaşadığım bu süreç psikolojimi çok etkiledi, sanki bütün insanlar benden nefret ediyormuş gibi geliyordu artık. Geceleri durduk yere kalkıp ağlıyordum hala da devam ediyor. O zamanlar önce psikiyatriye gittim bana xanax kullanmamı söyledi. Ben ise kullanmadım ve bir daha o doktora gitmedim. Sorunumu psikologla giderebileceğimi düşündüm. 6 ay kadar psikoloğa gittim ve hiçbir faydası olmadı. Ben de dayanamadığım bir anda geçen sene 08.01.2019'da intihara giriştim. Fare zehri içip ağlamaya başladım. Annemler bulmuşlar ve hastaneye götürdüler, midem falan yıkandı. Oradaki psikiyatr yatıralım seni hastaneye dedi. Yine kabul etmedim, cahil aklımla deli damgası yiyeceğimi düşündüm. Neyse bir müddet sonra Mayıs ayında mahkemem sonuçlandı. HAGB aldım ancak beni üzen ve strese sokan olay şahit diye getirilen kişilerin bana iftira atmasıydı.Bir müddet sonra kendime yeni bir sayfa açmak adına başka bir ilde yüksek lisansa başvurdum ve kabul edildim ancak ne yapacağımı bilemediğimden ve psikolojik durumumdan olsa gerek oraya da gitmedim ve geçen Ekim ayında tecilimi bozdurup askere gitmek için başvurdum; belki farklı bir ortama girersem düzelir diye. Asteğmenlik çıktı ve Tuzla Piyade Okulu'nda eğitime başladım Kasım'da. 2,5 aylık eğitimimde yine geceleri ağlıyordum, intihar etmeyi de düşündüm tekrardan ama bir şekilde atlattım. Şimdi kıta görevindeyim ve 12 gündür hayat bana zindan oldu, aklımdan çıkmıyor ölüm düşüncesi. Bu defa yalnız başıma evde yaşadığımdan daha fazla etkiledi ve aklıma sıkıntılar soktu yaşadıklarım. Ben de dayanamadım ve bölük komutanıma durumu anlattım, yaşadıklarımı ve psikiyatriye sevk istiyorum, ölmek istemiyorum dedim. Muafiyet falan gibi konuları da açmadım beni vatan haini olarak görmesin diye ama dayanamıyorum yani. Sanki bu tanıdığım yeni insanlar bile nefret ediyormuş gibi geliyor bana. Üzerimdeki bu rütbe sorumluluğunu ve aldığım maaşı hak etmediğim düşüncesi de cabası. Kaldıramıyorum artık. Sizce muafiyet alma şansım var mı doktora söylesem ve heyete çıksam? Amacım askerden kaçmak değil vatanıma başka şekillerde de hizmet etmeye hazırım. Beni hastaneye yatırsınlar, eski zihin sağlığıma kavuşayım. Tek isteğim budur.
Ben 3 yıldır sıkıntılar yaşıyorum. Yıl 2017 üniversitede arkadaşım olan bir kıza aşık oldum; bu durumu da kendisine söyledim. Ne yazık ki hislerime karşılık bulamadım. Ayrıca bana yalan söylediğimden dolayı da küstü. Barışmaya çalışırken yalan söylemiştim kendisine. Neyse biraz daha barışmaya çalıştım, olmadı beceremedim. Duygularıma karşılık bulamamayı da dış görünüşüme yordum. 135 kg idim, ben de tüp mide ameliyatı olup kilo verdim. Kendisine duygularımı anlatan son bir mesaj daha yazmıştım. Cevap yazmadı ama attığım mesajları ve kendisiyle konuşma çabalarımı yüksek lisans yaptığım hocaya söylemiş (kanser olduğumu dahi söylemiştim, hem de sadece ona değil tanıdığım herkese. Hocalarım, arkadaşlarım vs.), ben de utancımdan yüksek lisansı bırakmak zorunda kaldım Bir zaman sonra beni mahkemeye verdiğini öğrendim. Yaşadığım bu süreç psikolojimi çok etkiledi, sanki bütün insanlar benden nefret ediyormuş gibi geliyordu artık. Geceleri durduk yere kalkıp ağlıyordum hala da devam ediyor. O zamanlar önce psikiyatriye gittim bana xanax kullanmamı söyledi. Ben ise kullanmadım ve bir daha o doktora gitmedim. Sorunumu psikologla giderebileceğimi düşündüm. 6 ay kadar psikoloğa gittim ve hiçbir faydası olmadı. Ben de dayanamadığım bir anda geçen sene 08.01.2019'da intihara giriştim. Fare zehri içip ağlamaya başladım. Annemler bulmuşlar ve hastaneye götürdüler, midem falan yıkandı. Oradaki psikiyatr yatıralım seni hastaneye dedi. Yine kabul etmedim, cahil aklımla deli damgası yiyeceğimi düşündüm. Neyse bir müddet sonra Mayıs ayında mahkemem sonuçlandı. HAGB aldım ancak beni üzen ve strese sokan olay şahit diye getirilen kişilerin bana iftira atmasıydı.Bir müddet sonra kendime yeni bir sayfa açmak adına başka bir ilde yüksek lisansa başvurdum ve kabul edildim ancak ne yapacağımı bilemediğimden ve psikolojik durumumdan olsa gerek oraya da gitmedim ve geçen Ekim ayında tecilimi bozdurup askere gitmek için başvurdum; belki farklı bir ortama girersem düzelir diye. Asteğmenlik çıktı ve Tuzla Piyade Okulu'nda eğitime başladım Kasım'da. 2,5 aylık eğitimimde yine geceleri ağlıyordum, intihar etmeyi de düşündüm tekrardan ama bir şekilde atlattım. Şimdi kıta görevindeyim ve 12 gündür hayat bana zindan oldu, aklımdan çıkmıyor ölüm düşüncesi. Bu defa yalnız başıma evde yaşadığımdan daha fazla etkiledi ve aklıma sıkıntılar soktu yaşadıklarım. Ben de dayanamadım ve bölük komutanıma durumu anlattım, yaşadıklarımı ve psikiyatriye sevk istiyorum, ölmek istemiyorum dedim. Muafiyet falan gibi konuları da açmadım beni vatan haini olarak görmesin diye ama dayanamıyorum yani. Sanki bu tanıdığım yeni insanlar bile nefret ediyormuş gibi geliyor bana. Üzerimdeki bu rütbe sorumluluğunu ve aldığım maaşı hak etmediğim düşüncesi de cabası. Kaldıramıyorum artık. Sizce muafiyet alma şansım var mı doktora söylesem ve heyete çıksam? Amacım askerden kaçmak değil vatanıma başka şekillerde de hizmet etmeye hazırım. Beni hastaneye yatırsınlar, eski zihin sağlığıma kavuşayım. Tek isteğim budur.
