Bıçağın kemiğe dayandığı andayım...

Arkadaşlar...

Her insanın kendine göre büyük sıkıntıları ve dertleri vardır ama bu benim derdim başka!
Ben çocukluğumdan beri hep bir isyan içindeyim. Ailem beni hep istenmeyen çocuk olarak gördü! Babam devletin din görevlisi emekli imam!!! Ama yemin ediyorum imam demeye bin şahit lazım... Ya cemaat ve mahallelinin yanında normal bir imam! Ama bana gelince tam bir nazi komandosu! Küçüklüğümden beri bana varlık içinde yokluk yaşattı...
İki kardeşiz ama can düşmanı gibiyiz! Kardeşim babamın istediği gibi okudu Kuran kursunu bitirdi. Babam benim çalışıp aldığım arabayı kardeşime verdi! Ben bir kızı sevdim, babası içki içiyor diye hem anam hem babam nerdeyse beni evlatlıktan reddediyordu! Bu aşk yüzüne ölüme gittim, bir gözümü bir kulağımı kaybettim yine olmaz dediler... Tabi ben yine kendi bildiğimi yaptım ve sevdiğim insanla evlendim!
Tam kendi düzenimi kurdum, ağlaya zırlaya tekrar babam beni çağırdı. Dayanamadım gittim! Gitmez olaydım.
Bir süre sonra hem bana, hem de eşime hayatı yine zindan etmeye başladılar! Sonra bir kızımız oldu, gün gün kızım büyüdükçe benle eşimi kızımıza kötülemeye çalışıyorlar! Annenle baban ayrılsın gibisinden laflar yapıyorlar! Şimdi kardeşimde babamın arkadaşı olan süper zengin bir adamın kızıyla evlendi. Benim hiç bir değerim kalmadı! Ev yapıyorum, inşaat yapıyorum diye babam benim elimdekini avucumdakini aldı. Ben de işsiz kaldım ve babama sığındım. Şimdi ise hem verdiğimi inkar ediyor, hem de verdiklerini veresiye defteri gibi kaydediyor!
Kardeşim hiç bir şeye karışmaz, hiç olmazsa Allah yolundadır diyor.
Yarın bir gün mal paylaşımı olsa gelip hakkını alacak dediğimde ise, tövbe haşa öteki tarafta sana şefaat eder diyor!!!

Ya alıp başımı mirasına da sana da diyesim var, durumum el vermiyor. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım... Bu gidişle ya kafayı yiyip tımarhanelik olacağım, ya da köprüden kendimi atıp rabbime kavuşacam!!!
Lütfen bana bir akıl verin arkadaşlar...

Sabır diliyorum kardeşim.. Yaşadıkların gerçekten seni çok üzmüş anlıyorum seni.. Lütfen hemen bırakma kendini.. Durumunun düzelmesi için dua edeceğim.. Ama şunu bilmeni isterim ki ben senden de kötü durumdayım.. Eşine ve çocuğuna sıkı sıkı sarıl.. Baban da inşAllah sana ve eşine yaptığı haksızlkları anlar ve hatalarını telafi eder.. Olanda hayır vardır Rabbim ne eylerse güzel eyler...

Aslında bukadar zorluğa dayanan birine yine sıfırdan başlamak yaraşır. Hiçbir beklenti olmadan kendine yeniden bir hayat kurmaya çalışmalısın.

Bunları sana yazarken kendi vicdanımı dinlediğimde acaba yanlış yönlendirme yapmışmıyımdır diye düşünceler doğdu içime. Bu nedenle önerimi bir uzman değil bir arkadaş olarak yapıyorum.

Buraya yazdığına göre gayret için içindesin, başka ortamlarada gir çık. Sana verilecek olanı daima aramaya gayret et. Buradanda başka yerlerdende çözüm gelebileceğini onutma.

Yazdıklarınızı okurken üzülmemek elde değil. Aileniz neden size böyle davranıyor anlayamadım doğrusu. Evlat ayrımı yapıyorlar. Siz hiç bir şekilde yaşama bağlılığınızı ve azminizi bırakmayın. Eşiniz ve çoçuğunuzla birlikte mutlu olmaya çalışın. Herşeyin üstesinden geleceğinize inanıyorum.

Çok üzücü bir durum Allah yardımcın olsun. Bu kadar ciddiyse neden yargıya baş vurmuyorsun? Anlatıklarının doğru olduğuna ihtimal vermiyorum. İnşallah sen haklısın.

İmam böyle yaparsa cemaat ne yapsın?

brukan;
İnanmıyorsan gel bir kaç gün misafirim ol! gözünle görünce inanmazsan o da senin vicdanına kalmış...

Allah yardımcın olsun arkadaşım....

Sakın ha.. Ölmek çözüm değil ki. Ardında seni seven bir eş ve gül gibi bir kız evlat bırakmak ne demek! Evet, yaşadıkların zor ama daha ne zorlar var inan ölümü düşünmezler bile. Sabret kardeşim ve dua et.. Allah yardımcın olsun..

Kadir kardeşim, Allah'ın verdiği canı Allah alır. Canını şeytanamı vericen? SAKINN böyle bir cahillik etme, babanın yaptığı haksızlığı Allah görür ve seni sabrın ve iyi bir aile reisi ve babası olarak elbet ödüllendirir, rabbine sığın ve yardım dile...

Bir yerde çok etkilendiğim bi söz duymuştum! 'En iyi yol doğru bildiğin yoldur' diye. Zahmet edip okuyan arkadaşlara teşekkürler! Artık ne yapacağımı çok iyi biliyorum.

Ne intiharı kardeşim! Daha o kadar sıtkım sıyrılmadı merak etme... Ben bugüne kadar bir çok kez köşeye sıkıştım! Her zaman benim son çarem olan şeyler aslında ilk yapmam gerekenlerdi! Şimdi en son yapmam gerekeni başta yapmayı düşünüyorum! Beni istemeyen ve zulmedenlere bende zulm edeceğim! Bana ikinci sınıf insan muamelesi yapanları, ben insan yerine bile koymayacağım! Çirkeflikse alasını yapacağım! Gittiği yere kadar gider! Gitmediği yerde bir cinnet her şeyi halleder

Yazdıklarınıza üzüldüm, Allah sabır versin.
Ama siz çabanızı gayretinizi elden bırakmayın yinede. Çocugunuz ve eşinizle mutlu olun insallah... Allah da babanıza akıl fikir versin

Haksızlık haksızlıktır. Bu tanımadığın birindende gelebilir, en yakınından da. Bunun hiçbir önemi yok. HAKSIZLIĞA SES ÇIKARMAMAKTA ayrıca günahtır, bunuda belitmek isterim. Rabbimiz, haksızlık karşısında ses çıkarmamak ZULÜMDÜR buyurur.

Siz hakınızı sonuna kadar arıyacaksınız, karşınıdaki babanızda olsa. Çünkü buna izin verdiğiniz sürece hem kendinize, hem eşinize ve çocuğunuza haksızlık yapmış olacaksınız.
Size tavsiyem, önce babanızla açık ve net bir biçimde konuşun. Yapmak istediklerinizi, ve yapmak zorunda olacaklarınızı.
Siz bir bireysiniz, herşeyden önce nasıl bir hayata sahip olursanız olun herkes saygı duymak durumunda. Buna babanızda dahil. Şayet bunu sağlayamamışsanız bundan sonra sağlamak için artık bişiler yapmanız gerektiğini anlamış olmalısınız.
Yaşayacağınız hayatı sizinle paylaşmak zorunda olan eşiniz ve evladınız var, bunu sakın unutmayın. Kendinize yaptığınız zulmü onlara yaşatmak hakkına sahip değilsiniz.

Sırdaş arkadaşım..
Bugün bu eski konuyu okudum ve sonucu belirtmek istedim
Aynen dediğim gibi, bana zulmedenlere bende zulmettim!
İğrenç, çirkef hatta deyim yerindeyse psikopatın önde gideni oldum aileme karşı.
Şimdi ailem benimle iyi geçinmeye mecbur olduğunu düşünüyor
Ama bu olay bende ciddi karakter bölünmesi oluşturdu...

Hocam öncelikle Allah yardımcın olsun diyorum. Hiç bir zaman ümitsizliğe kapılma. Buradaki herkesin kendine göre derdi var kimse mutlu değil. Hiç bir zaman da Allah'a isyan etme. Bu çektiklerin belki senin günahlarının kefaretidir, belki seni gelecekte güzel günler bekliyor, belki bu dünyada çok acı çekeceksin. Ahiretin temiz geçecek, bir söz vardır sakın unutma: "bırak dünya onların olsun ahiret bizim" Her zaman dua et, duam neden kabul olmuyor diye de şüpheye düşme. Bir çocuk doktora gitse dese ki "doktor bana şu ilacı ver" doktor ya o ilacı o çocuğa verir, veya daha tesirli ilaç verir yada hiç vermez. Dua da böyle birşey. Allah seni senden daha bilir. Verdiğim örneği aklından çıkarma. Allah yardımcın olsun. Bu arada bir şahıs bir cemaati temsil edemez, bir şahsın yaptığı suçta cemaate ortak edilmez...

İmkanın varsa ayrıl o yerden.. Bazen ayrılıklar güzel sonçlar verir.

Anladığım kadarı ile menfaatler birlikteliği yaşıyorsun ailenle. Onlar senin kazandıklarını semirmekle meşgül iken sende bugüne kadar kaptırdıklarının ve babandan gelecek olası mirasın peşindesin. Zulme sabır senin olgunluğunu ve erdemini gösterir ama tabi senin şimdi yaptığın gibi de çivi çiviyi söker misali aynı şekilde karşılık vermen hatları sıfır noktasına getirir ve soğuk savaştan sıcak savaşa geçmenin süresini hızlandırır. Bu parametreler ışığında bu saatten sonra alışkanlıklarından vazgeçme ihtimali bulunmayan ailene karşı gösterebilecek en güçlü direnç, vermek istedikleri direktifleri umursamıyormuş gibi davranman olabilir. Böylece kolaylıkla vurabildikleri eski yumuşak karnı bulamayacak ve senin restlerini görmek zorunda kalacaklardır. Teşbihte hata olmasın ama artık bir nevi poker masasındasın ve karşındakilerin blöflerine karşı sürekli tetikte olmalısın.

Bugün cuma vaazında şu konu vardı:
isyan ve hor görme
Hoca şöyle dedi:
Şu yakındaki ruh ve sinir hastalıklarındaki hastaların hepsi fakir çocukları mı sandınız?Halbuki ne varlıklı insanların evlatları var orda. Eğer birisinin çocuğunun akıl sahibi olacağını bilse, bütün servetini harcardı. dedi.
Lakin mümkün değil. Aklı verende alanda ALLAH'tır.

istikbal;

Helal olsun sana istikbal! Valla yazdıklarını okurken yemin ediyorum sanki bir psikaytristteyim ve seans sonu bana izlemem gereken yol gösteriliyormuş gibi hissettim. Çok psikolog gördüm seni