Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Bipolar bozukluk hastası olarak hayata tutunabilmem için neler önerirsiniz?

bipohatun

Yeni Üye
Üyelik
18 May 2018
Konular
1
Mesajlar
2
Reaksiyonlar
0
Merhaba arkadaşlar ben yaklaşık 12 yaşlarımdan beri bipolar bozukluk hastasiyim. Benim babam da bu hastalıktan ve denge kaybından hollandadan malul emekli olmuştur.

Benim öğrenmek istediğim bu hastalıkla neler yapılabilir neler başarılabilir. Şu yakın tarihte çağresizlik hissi yüzünden intihara kalkıştım. Çok yalnız ve çağresiz hissediyorum. Ne yapmalıyım nasıl hayata sarılmalıyım bana bu konuda yardımcı olabilir misiniz?
 
ben de bipolar hastasıyım. ayrıca bende takıntılar da var. yalnızım demişsin. kurslara giderek arkadaş edinebilirsin. bir uğraşı bul, hobi bul kendine. hayata hobiler ile tutunabilirsin. yabancı dil öğren.
 
bipohatun

Merhaba, ben 18 yıldır bipolar hastasıyım. Şimdiye kadar 2 kere hastanede yattım (birinde 2 hafta, birinde 3 hafta)
12 yıldır atak geçirmedim ya da çok hafif atlattım. Çünkü hayatıma çok dikkat ediyorum. Antidepresan ilaçlar biz bipolar kişilerde manik atağa yol açıyor. Bu nedenle, şayet antidepresan kullanıyorsanız bu durumu doktorunuzla görüşmenizi tavsiye ederim. Benim doktorum bana depresyonumu azaltabilmek için antidepresan yerine Lamictal vermişti (bir epilepsi ilacı)
Kesinlikle kendi başınıza ilaç değiştirmeyin ve doktordan habersiz ilaç bırakmayın. Öncelikle çok iyi bir doktor bulmalısınız, her doktor bipolar konusunda çok iyi olmayabiliyor. Bu konuda üniversite hastanelerinin psikiyatri hocalarını tavsiye ederim.

Bunun dışında, arkadaşın da dediği gibi kendinize hobiler edinin, kurslara gidin, en önemlisi de spora başlayın. Şayet memnun kalmadığınız kurs olursa değiştirirsiniz, elbette ilginizi çeken bir kurs bulursunuz. Türkiye'de yaşıyorsanız halk eğitim kursları var, ücretsiz veya çok az bir ücret alıyorlar. Benim halk eğitimde gitmediğim kurs kalmamıştı, sakın beceremiyorum, zevk almıyorum diye kendinizi suçlamayın. Maksat kafanızı dağıtmak, kendinizi meşgul etmek.

İleriki yaşlarda bu hastalık hafifleyecek, belki de hiç kalmayacak, bu nedenle bunu bir kader gibi düşünmeyin. Ben her şeye rağmen halime şükrediyorum, çok daha ağır hastalıklarımız olabilirdi.

Yaşam şeklinize dikkat ettiğiniz sürece bipoları daha hafif geçirebilirsiniz, hızlı yaşamdan uzak durun ama kendinizi izole de etmeyin. Sakin, ölçülü bir şekilde hayata karışın.

Ayrıca, bu hastalıkla neler başarılabilir diye sormuşsunuz. İnanın pek çok şey başarılabilir. Bizim normal insanlardan hiçbir farkımız yok. Ben bu yaştan sonra sınava hazırlandım ve Ekpss'ye girdim. İyi bir puan aldım diyebilirim. Belki de (inşallah) yakında memur olabilirim. Pek çok şeyi başarabiliriz, yeter ki çabalayalım ve yaşam şeklimize dikkat edelim.
Kendinize çok iyi bakın, sevgiler.
 
iyi bir doktor araştırın, ben devlet hastanesinde bir doktora gidiyorum, uzun süre hizmet yapmış, şimdilik memnunum, bu hastalık ileriki yaşlarda hafifliyor, ataklar duruyor, depresyonlar azalıyor, kendinize uygun bir iş bulun çalışın, uğraşı edinirseniz hastalığı unutursunuz,

ilacınızdan mennun değilseniz, yan etkileri çok fazlaysa, doktorunuzla konuşun, başka bir ilaç verecektir, kendiniz ilacı bırakmayın, doktor kontrolunda bırakın ilacı. ilaçlarını düzenli al.
 
Son düzenleme:
zehra ben de 12 yaşımdan beri bipolarım.çok zor durum.ilaçlarını aksatmayarak hayata tutunursun, aksatırsan HATAya tutunursun.ben yıllardır tedavi görüorum annem ilaçlarımı hiç aksatmadı.bayağı ilerleme kaydetttik.vefatından önce bana hiç bırakmamamı vasiyet etti.ben de hiç bırakmadım.zor bir hastalık.çevrenin bakışı çok yanlış.kız istemeye bile gelmiyorlar.benim de umurumdu.bak bu haziranda öğretmen olarak atanıyorum.puanım yüksek geldi.resim öğretmeniyim.ben de biliyorum ki kapımda dizilecekler ama ben severek evleneceğim.
 
Kesinlikle kitap okumanızı ve film izlemenizi öneririm. Şahsen beni hayatta tutan iki şey bu. Okunacak ve izlenecek bu kadar çok film, kitap varken yatmak olur mu?
 
Arkadaşlar mesajlarınız gerçekten çok iyi geldi bana. Yalnızlık hissini bir nebze de olsa bastırdı. El sanatları konusunda bende iyiyim şükür. Çok da severim. Mani ataklarım pek olmuyor benim. Genelde depresyondayım. Bende Ekpss ye hazırlanmayı düşünüyorum. Sevgiler saygılar hepinize. İnşallah bende sizler gibi güçlü ve ölçülü bir hayat yaşayacağım. 🙂🙂🙂🙂
 
Geçmiş olsun
Benim tavsiyem ilaçlarınızı aksatmayın tedaviyi kesmeyin ve doktorunuzdan habersiz bir iş yapmayın.

Terapi alırsanız size hastalığınızı anlatırlar ve bipolar la savaşmayı öğrenirsiniz.

Size kötü gelen ve hastalığınızı olumsuz etkileyen şeylerden uzak durun mesela evde kapalı kalmak size iyi gelmez ise dışarı çıkıp kurslara katılın.

Uğraşı bulun kendinize. Yada çalışmak iyi gelir. Ben doktorum çalış dediği için çalışıyorum ve benim tedavimin bir parçasıdır çalışmak..
 
Bipolar Bozukluk Tedavisi

Pratikte Başarılı olabilmeniz için üsteki yazdıklarım şart Onları uygularsanız başarılı olursunuz..Bipolar ciddi bir rahatsızlık Panik atak değil ....Bipolar Dan söz ediyorum..üsteki yazdığım bipolar hastaları için geçerli..size bir örnek vereyim..kırılan kolunuzu alcıya almazsanız Eğri tutar yamuk kolla gezersin..ama alçıya alırsan hem düzgün tutar hem iyileşmesi kısa ve kolay olur. Bipolarda öyle..ne demek istediğimi sanırım anladın...
 
bir işte çalışıyor musun veya çalışmıyorsan hobilerin var mı?
bipolar iki dönem, depresyon dönemi uzun sürüyor. bu dönemi atlatmak önemli.

evet, pelin00'a sordum. Bu dönemde sosyal olmak, bir şeylerle uğraşmak lazım bence.
 
Bana kapak yapma çabasına girmenize gerek yok güzel insan..sanırım bipolar hastasısın..o halde kendi hayatını kendin değiştir iradene sahip çık Kafa yapını değiştir kısaca hastalığını kendin tedavi et....Benim bipolar hastası olan arkadaşlarıma tavsiyem İlaçlarını düzenli alsınlar çok sık hekim değiştirmesinler Düzenli kontrollerine gitsinler Evde oturmasınlar kendilerine bir uğraş bulsunlar sosyal olsunlar Yeni insanlarla tanışıp güzel dostluklar kurşunlar işi olan işine devam etsin olmayan farklı uğraşlar bulsunlar resim yapma heykel yapma şiir yazma roman yazma yabancı dil öğren me gibi..diyeceklerim bu kadar ..
 
çalışma hayatın olduğuna sevindim, çünkü çalışma hayatı, seni hayata bağlayacak en önemli şeylerden biri. Bu dönemi daha kısa atlatmana yardımcı olur, aldığın ilaçlar doğru ilaçlarlarsa geriye kalıyor sabır. Bipolar çalışma gücünü azaltıyor, bunu da biliyorsun, iş arkadaşların da anlayışlı, ise çalışman kolaylaşır. severek yaptığın sevildiğin bir işyeri olması çok önemli. Olumlu düşünceyle bütün zorlukları aşarsın bence.
 
Kafama cok takıyorum ?

Herkese kucak dolusu selam..

Beni çok düşündüren kafama takılan şeyler var. Mesela psikolojikten rapor almak gerçekten insana çok koyuyor .. Bipolardan raporum var malesef ve geleceğim için çok sıkıntılı .. Sırtımda skolyozkifoz hastalıgım da var.. Kamburluk otururken hele çok kötü .. Ameliyat olmak istiyorum sırtımdan ama ailem kabül etmiyor..

Ben iyileşmek ve düzelmek istiyorum. En önemlisi ise bu bipolar raporu çok sakat iş .. İşim gücüm olsa bile deli muamalesi yaparlar bipolar raporum yüzümden.. Ben bu hastalıgı asla ve asla istemedim.
Evlilik neredeyse uzak.. Koseye sıkıstım.

Ekpsye başvurdum kuraya oda cıkar mı belirsiz.. Ne yapmam gerektiğini inanın bilmiyorum. Önceki işlerim de kafam hep geçmişte takılı yaşadıklarımı düşünüyorum oda ayrı bir konu .. Lütfen beni anlamaya calısın dostlar gerçekten çaresizlik cok kotu ..

Tabi benden daha kötü kardeşlerim olabilir onlara asla sozum yok..
Teşekkürler..
 
merhaba geçmiş olsun öncelikle herkesin sıkıntısı kendisine göre büyük hepimiz kafamıza takıyoruz oeki sen üzmekten başka neye yaradı bence unutmayı dene başka şeyler düşün yeni bir sayfa kabullenerek yeni bir sayfa emin ol herşey düzelecek
 
Kanal değiştirin arkadaşlar...Bir mevzuda takılıp kalmayın...Tekdüzelik bu hastalığın en büyük düşmanı...Çok yalnızlık da sıkıntı çok insanlarla yüzgöz olmak da...İnsanlarla fazla yüzgöz olmak tehlikeli çünkü dönüp dolaşıp insanlar psikolojik durumunuza göndermede bulunabilir sizi iğneleyebilir hatta içinizdeki halis duyguları istismar etmeye çalışabilir...

Dengesiz bir hastalıkla baş etmenin en önemli kuralı hayatta "bize özgü" dengeyi yakalamamızda gizli...Ha bir de sizi geren her türlü kişi ve ortamdan koşar adım uzaklaşın...Bu da bir nevi kanal değiştirmedir...
 
Tavsiyeler çok ütopik geliyor, beynim işlemiyor durmuş durumda.. ilaçların yan etkilerinden olabilir.
 
Hasta olduğun düşüncesinden vazgeçmen ve diğer insanların kusursuz olmadığını kendine hatırlatman gerekir ayrıca duygu değişikliklerini kontrol altına almaya çalışmak yerine bununla yaşamayı öğrenmeye çalışmalısın bence.
 
Üst Alt