Benim hikayem. Foruma az önce üye oldum. Bir karar aldım. Aylardır düşünüyorum. Ama artık kararımı verdim. Sonuç ne olur bilemem. Hastalıklarımın sebeplerini bilmiyorum. Güzel bir çocukluk geçirdim herkes gibi. Ama hep evhamlı bir yapımda vardı. İlk Bipolar Bozukluk teşhisimi 2011'de aldım. Bunun yanında yaygın anksiyete bozukluğu ve panik bozukluk hastasıyım. Hepsi de kronik sanırım. Panik bozukluk 2010'da ortaya çıktı. Anksiyete onunla beraber.
Bipolarlık ise 2011'de teşhis aldım ama sanırım ergenliğe kadar iniyor. (1991 doğumluyum). 2018'e kadar bipolar olduğumu tam anlamıyla farkedemedim çünkü bende mani olmuyor en azından mani için anlatılanlara uymuyor yaşadıklarım. Sizlerde yorum yapabilirsiniz. Çok zevkli olunca sanıyorsun ki hastalık değil lan böyle hastalık mı olur süperim ben zeka fışkırıyor lider benim. Önce bipoları anlatacağım. 2012'deki hipomanimde 1 ay boyunca illuminati ile ilgili ne kadar kaynak varsa okudum. Benim hipomanilerim entelektüel oluyor. Öyle barlarda diskolarda kopmuyorum. Delicesine kitap okuyorum fikirler üretiyorum. O dönem dünyayı bu gizli örgütlerden temizleyecek insan olduğumu falan düşünüyordum. Bakın bu şizofreni değil. İnanıyorsun ama sanrı falan yok. Çok acayip bir his. Gece uykularım bölünüp okuyor tekrar uyuyordum. Tabi peşine depresyona giriyorsun.
Ben hep depresyona girince gidiyordum hiç iyi olduğumda gitmedim ama benim doktorum çok iyiydi, e nabızdan eski teşhislere bakınca adam o zaman çözmüş beni ama onun da hatası var bana hastalığımı detaylıca anlatmadı. Duygudurum bozukluğu demişti iki kutuplu yaşıyorsun demişti. Doğru bu çok doğal geliyordu bana çünkü hep öyleydim ben arkadaş. Normalim buydu yani sanki. İyiyim kötüyüm ama arasıda var özellikle ilaçları kullandığım dönemler stabil dönemlerimde çok uzun sürdü ama ben hep anksiyete için gittim. Onu da anlatacağım. 2013'te gezi olayları oldu solcu olduk hipomaniye denk geldi mi izmitte uyumuyoruz cumhuriyet parkında sabahlıyoz havalara uçuyorum devrim yapacaz güya. Sonra stabil bir dönem ve peşine depresyon. İntihar düşünceleri falan. Benim hala haberim yok bipolarmış manikmiş bunu içselleştirmişim artık öyle yaşıyorum hiçbir işte dikiş tutturamıyorum. İyi hissedip işe girdim motorlu kuryelik yaptım 10 gün sonra depresyona girdim 2-3 gün dayandım motoru bıraktım mahallenin birinde yürüdüm eve geldim adam arıyor açtım dedim motor şurda git al ben çıktım işten para da istemiyorum senden bak dalgana dedim adama.
Sonra bir dönem yine harika bu sefer kocaelispor maçlarına hep giderim ama bu sefer amacım tribün lideri olmak diyorum ki hodrimeydanı ben yöneticem ama korkuyordum da 10 yıllık tribüncüyüm ağzımı burnumu kırarlar Allahtan kısa sürdü yoksa kuleyi ele geçirmeye falan kalkardım. Aralarda ne hikayeler var heey. 2015 te türkçü oldum. Hipomanide kitap okuyorum abi kitaptakiler ne diyor ya ben bi fikirle çıkıyorum kral benim. Türkçüleri toplayacam teşkilatlanacaz devrim yapacaz kürtlere ölüm. Gittim elime dövme yaptırdım kurt ve türk yazan. Her hipomanide bir dövme var zaten 6 tane dövme var vücudumda şuan hepsinden nefret ediyorum sildiricem. Yine aynı geceleri uyku yok türk tarihi okuyorum paso çünkü lider olacam türk gençlerini teşkilatlandıracam parti kuracam o yüzden önderin gençlerin sorduğu her soruyu cevaplandırması lazım. Şu dönemlerin bana kattığı tek şey entelektüel birikim ama dil kurallarına gördüğünüz üzere hala pek hakim değilim. Şuan da cılız bi hipomanideyim hızlıca yazıyorum beynim fıldır fıldır yarın depresyona girerim nasılsa. Deprssyonda berbatsın hocam. Yıkanmak yok özbakım yok günlerce duş yok kendi kokunu alıyorsun at gibi kokuyorsun yaşama amacı sevinci hiç ama hiçbirşey yok. Öleyim de kurtulayım isteği var sadece.
İşte bu dönem çok tehlikeli bi durum var. Aşırı sinir. Zorla dışarı çıkıp semtte bir kafede oturayım bi çay içeyim diyorum garsona takıyorum yan baksa kavga çıkarıcam belki de öldürücem çok ciddiyim öldürücem yani iyi katil olmadım şimdiye kadar. Sonra terk ediyorum orayı bişey olmasın diye eve gel saatlerce duvara dön yat. Velhasıl anladınız işte bipolarlar anlar olmayanda öğrensin neymiş bu illet. Devam ederim biraz kitap okuyayım. Bu konuyu niye açtım ben hayatımı idame ettiremiyorum. Kolu olmayana tuğla taşıtırlar mı benim de sorunum var abi ne yapayım kolum yok gibi ben uzun düşünceler sonucu artık mecburiyetten engelli raporu için kurula başvurucam. Yarın da anksiyete ve panik bozukluğumu anlatırım selametle.
Bipolarlık ise 2011'de teşhis aldım ama sanırım ergenliğe kadar iniyor. (1991 doğumluyum). 2018'e kadar bipolar olduğumu tam anlamıyla farkedemedim çünkü bende mani olmuyor en azından mani için anlatılanlara uymuyor yaşadıklarım. Sizlerde yorum yapabilirsiniz. Çok zevkli olunca sanıyorsun ki hastalık değil lan böyle hastalık mı olur süperim ben zeka fışkırıyor lider benim. Önce bipoları anlatacağım. 2012'deki hipomanimde 1 ay boyunca illuminati ile ilgili ne kadar kaynak varsa okudum. Benim hipomanilerim entelektüel oluyor. Öyle barlarda diskolarda kopmuyorum. Delicesine kitap okuyorum fikirler üretiyorum. O dönem dünyayı bu gizli örgütlerden temizleyecek insan olduğumu falan düşünüyordum. Bakın bu şizofreni değil. İnanıyorsun ama sanrı falan yok. Çok acayip bir his. Gece uykularım bölünüp okuyor tekrar uyuyordum. Tabi peşine depresyona giriyorsun.
Ben hep depresyona girince gidiyordum hiç iyi olduğumda gitmedim ama benim doktorum çok iyiydi, e nabızdan eski teşhislere bakınca adam o zaman çözmüş beni ama onun da hatası var bana hastalığımı detaylıca anlatmadı. Duygudurum bozukluğu demişti iki kutuplu yaşıyorsun demişti. Doğru bu çok doğal geliyordu bana çünkü hep öyleydim ben arkadaş. Normalim buydu yani sanki. İyiyim kötüyüm ama arasıda var özellikle ilaçları kullandığım dönemler stabil dönemlerimde çok uzun sürdü ama ben hep anksiyete için gittim. Onu da anlatacağım. 2013'te gezi olayları oldu solcu olduk hipomaniye denk geldi mi izmitte uyumuyoruz cumhuriyet parkında sabahlıyoz havalara uçuyorum devrim yapacaz güya. Sonra stabil bir dönem ve peşine depresyon. İntihar düşünceleri falan. Benim hala haberim yok bipolarmış manikmiş bunu içselleştirmişim artık öyle yaşıyorum hiçbir işte dikiş tutturamıyorum. İyi hissedip işe girdim motorlu kuryelik yaptım 10 gün sonra depresyona girdim 2-3 gün dayandım motoru bıraktım mahallenin birinde yürüdüm eve geldim adam arıyor açtım dedim motor şurda git al ben çıktım işten para da istemiyorum senden bak dalgana dedim adama.
Sonra bir dönem yine harika bu sefer kocaelispor maçlarına hep giderim ama bu sefer amacım tribün lideri olmak diyorum ki hodrimeydanı ben yöneticem ama korkuyordum da 10 yıllık tribüncüyüm ağzımı burnumu kırarlar Allahtan kısa sürdü yoksa kuleyi ele geçirmeye falan kalkardım. Aralarda ne hikayeler var heey. 2015 te türkçü oldum. Hipomanide kitap okuyorum abi kitaptakiler ne diyor ya ben bi fikirle çıkıyorum kral benim. Türkçüleri toplayacam teşkilatlanacaz devrim yapacaz kürtlere ölüm. Gittim elime dövme yaptırdım kurt ve türk yazan. Her hipomanide bir dövme var zaten 6 tane dövme var vücudumda şuan hepsinden nefret ediyorum sildiricem. Yine aynı geceleri uyku yok türk tarihi okuyorum paso çünkü lider olacam türk gençlerini teşkilatlandıracam parti kuracam o yüzden önderin gençlerin sorduğu her soruyu cevaplandırması lazım. Şu dönemlerin bana kattığı tek şey entelektüel birikim ama dil kurallarına gördüğünüz üzere hala pek hakim değilim. Şuan da cılız bi hipomanideyim hızlıca yazıyorum beynim fıldır fıldır yarın depresyona girerim nasılsa. Deprssyonda berbatsın hocam. Yıkanmak yok özbakım yok günlerce duş yok kendi kokunu alıyorsun at gibi kokuyorsun yaşama amacı sevinci hiç ama hiçbirşey yok. Öleyim de kurtulayım isteği var sadece.
İşte bu dönem çok tehlikeli bi durum var. Aşırı sinir. Zorla dışarı çıkıp semtte bir kafede oturayım bi çay içeyim diyorum garsona takıyorum yan baksa kavga çıkarıcam belki de öldürücem çok ciddiyim öldürücem yani iyi katil olmadım şimdiye kadar. Sonra terk ediyorum orayı bişey olmasın diye eve gel saatlerce duvara dön yat. Velhasıl anladınız işte bipolarlar anlar olmayanda öğrensin neymiş bu illet. Devam ederim biraz kitap okuyayım. Bu konuyu niye açtım ben hayatımı idame ettiremiyorum. Kolu olmayana tuğla taşıtırlar mı benim de sorunum var abi ne yapayım kolum yok gibi ben uzun düşünceler sonucu artık mecburiyetten engelli raporu için kurula başvurucam. Yarın da anksiyete ve panik bozukluğumu anlatırım selametle.
