[FONT=Georgia][FONT=verdana]Sen ki kaç yangından çıkmış yaralı bir yürek ne acılar görmüş gözlerin kaç kere ağlamış sebepsiz kuytularda bir bana ağlamak mı zor geldi sana..
İsyanlar ki ; yüreğinin kişiliği asi senin bir benim için mi karşı çıkamadın hayata..
Korkmazdın hiç bir şeyden korkaklığı kendine yakıştırmazdın da bir beni sevmekten mi korktu yüreğin..
Neydi beni sende sevilmez yapan..
Seni koşulsuz sevişim mi utanmadan saklamadan gözlerine baka baka seni seviyorum diyebilmem mi? ..
Vazgeçemediğim için mi senden bu olmayışlar hiçe sayışlar..
“Nasıl olsa” mı benli cümlelerinin başı hep..
Sensiz olamadığımı bilmen mi benden kaçışın hep yanında olduğumu bilmen mi..
Neden bu gidişin benden ben hep beklediğim için mi?..
Bir anlamı varmı beni sevmeyişinin?..
Ellere gitmek isteyişin neden?..
Neden benden kaçışın bir ben mi ağır geldim sana..
Bir benim sevgimi taşımak mı zor geldi sana..
Ben’li çilelerin ben’li pişmanlıkların bitti artık..
Dilediğince özgürsün..
[/FONT][/FONT][..]
[FONT=Georgia][FONT=verdana]Ben en çok seni sevmiştim sevgili..
En çok seni..
Yaralı yüreğimle gelmiştim sana..
Acılarımla yarımlığımla konuk olmuştum sana..
Gözyaşlarında yıkamıştım ayrılıklarda tozlu yüzümü…Gülüşlerinde ısıtmıştım ayazda kalmış fakir gülüşümü…
En çok seni sevmiştim ben..
Acılarımız yenilgilerimi ortaktı oysa..
Birbirimize en yakın halimizdi yaralı geçmişlerimiz..
İpotekli yarınlarımıza aldırmadan sevmiştik birbirimizi..
Delice ve bir o kadar duygu yüklü..
Ama olmadı…
Sözcüklerin içine sakladığın vedaları aldım bir gece…
Gitmemi istedin..
Git diyemediğin halde…
Susmaların bakışların hüzün yüklü yarınların bana gitmemi söylüyordu…
Artık tüm zaferler senindir sevgili..
Tüm mutluluklar da..
Bana kalan acıları bana bırakılan yenilgileri– sevgin için bedenimi yüreğimi semer bileceğim – sırtıma yüklenip gidiyorum…
Kapıyı aralamana gerek yok sevgili..
Sana geldiğim yollardan gitmeyi de bilirim ben…
Gerek yok “ en iyisine sen layıksın “ sözleriyle avutulmuş devrik cümlelere…
Ben iyi bilirim tozlu yolları…
Gidiyorum tüm zaferlerin başkumandanı olarak ayrılığın ganimeti olarak tüm hatıraları yakabilirsin..
Ben’li tüm yaşananları da unutabilirsin…
Artık söze gerek yok…
Gitmeliydim ama bu kadar erken değildi..
Gidiyorum bir bedende “ yüreksiz “ yaşamayı öğrenmeye gidiyorum..
Gidiyorum öznesi çalınmış cümlelerde sana “ susmaya “ gidiyorum…
Biliyorum sen bensiz de yaşabilecek kadar güçlüsün..
Hayata kaldığın yerden devam edeceksin…
Noktasız virgülsüz…
Oysa ben..
Oysa ben yaşadıkça hep bir eksik vereceğim sabah ictimalarında..
Hep bir sen eksik olacak nefes almalarım..
Artık öznesiz paragrafların içinde yarım cümlelik olarak adam sayılacağım…
Artık ben “ sensiz “ varolacağım….[/FONT][/FONT]
[FONT=Georgia][FONT=verdana]Topla cümlelerini dudaklarımdan..
Bana vaat edilmemiş yarınlarımı da yanına al…
Bir de benimle yaşadığın mutlulukları..
Bir de sana yazdıklarımı..
Kötü bir gününde gözyaşlarını kurulamak için kuru bir peçete niyetine kullanırsın senli satırlarımı…
Unutmadan bir teşekkür borçluyum sana; kısa bir süreliğine de olsa yarımlığımı yalnızlığımı unutturduğun için…
Ve de yaşattığın tüm mutlulukların için…
Teşekkürler sevgilim…
Giderken sakın ardına bakma…
Gözlerin pişmanlıklarında günahlarında kalmasın…
Sana paylaştırılmış her acına ben yüreği kefil gösterdim..
Sen yüzünü aydınlığa çevir sadece..
İnan bana bensiz hayatta seni hep mutluluklar bekliyor olacak...
Çünkü sensiz bir yerde yaşarken bile her nefesimde bin dua saklı olacak sana…[/FONT][/FONT]
[FONT=Georgia][..]
[/FONT][FONT=Georgia][FONT=verdana]“Topla cümlelerini dudaklarımdan…
Her şey bitti artık…
Maviler kadar özgürsün artık…
Dilediğince uçabilirsin….
Yolların hep Cennete çıksın sevgili….”[/FONT][/FONT]
[FONT=Georgia][FONT=verdana]Bensiz hayatında mutluluklar dilerim…
Hoşça kal hüznüm..
hoşça kal yüreğimi adadığım ömrüm…
Hoşça kal..[/FONT][/FONT]
İsyanlar ki ; yüreğinin kişiliği asi senin bir benim için mi karşı çıkamadın hayata..
Korkmazdın hiç bir şeyden korkaklığı kendine yakıştırmazdın da bir beni sevmekten mi korktu yüreğin..
Neydi beni sende sevilmez yapan..
Seni koşulsuz sevişim mi utanmadan saklamadan gözlerine baka baka seni seviyorum diyebilmem mi? ..
Vazgeçemediğim için mi senden bu olmayışlar hiçe sayışlar..
“Nasıl olsa” mı benli cümlelerinin başı hep..
Sensiz olamadığımı bilmen mi benden kaçışın hep yanında olduğumu bilmen mi..
Neden bu gidişin benden ben hep beklediğim için mi?..
Bir anlamı varmı beni sevmeyişinin?..
Ellere gitmek isteyişin neden?..
Neden benden kaçışın bir ben mi ağır geldim sana..
Bir benim sevgimi taşımak mı zor geldi sana..
Ben’li çilelerin ben’li pişmanlıkların bitti artık..
Dilediğince özgürsün..
[/FONT][/FONT][..]
[FONT=Georgia][FONT=verdana]Ben en çok seni sevmiştim sevgili..
En çok seni..
Yaralı yüreğimle gelmiştim sana..
Acılarımla yarımlığımla konuk olmuştum sana..
Gözyaşlarında yıkamıştım ayrılıklarda tozlu yüzümü…Gülüşlerinde ısıtmıştım ayazda kalmış fakir gülüşümü…
En çok seni sevmiştim ben..
Acılarımız yenilgilerimi ortaktı oysa..
Birbirimize en yakın halimizdi yaralı geçmişlerimiz..
İpotekli yarınlarımıza aldırmadan sevmiştik birbirimizi..
Delice ve bir o kadar duygu yüklü..
Ama olmadı…
Sözcüklerin içine sakladığın vedaları aldım bir gece…
Gitmemi istedin..
Git diyemediğin halde…
Susmaların bakışların hüzün yüklü yarınların bana gitmemi söylüyordu…
Artık tüm zaferler senindir sevgili..
Tüm mutluluklar da..
Bana kalan acıları bana bırakılan yenilgileri– sevgin için bedenimi yüreğimi semer bileceğim – sırtıma yüklenip gidiyorum…
Kapıyı aralamana gerek yok sevgili..
Sana geldiğim yollardan gitmeyi de bilirim ben…
Gerek yok “ en iyisine sen layıksın “ sözleriyle avutulmuş devrik cümlelere…
Ben iyi bilirim tozlu yolları…
Gidiyorum tüm zaferlerin başkumandanı olarak ayrılığın ganimeti olarak tüm hatıraları yakabilirsin..
Ben’li tüm yaşananları da unutabilirsin…
Artık söze gerek yok…
Gitmeliydim ama bu kadar erken değildi..
Gidiyorum bir bedende “ yüreksiz “ yaşamayı öğrenmeye gidiyorum..
Gidiyorum öznesi çalınmış cümlelerde sana “ susmaya “ gidiyorum…
Biliyorum sen bensiz de yaşabilecek kadar güçlüsün..
Hayata kaldığın yerden devam edeceksin…
Noktasız virgülsüz…
Oysa ben..
Oysa ben yaşadıkça hep bir eksik vereceğim sabah ictimalarında..
Hep bir sen eksik olacak nefes almalarım..
Artık öznesiz paragrafların içinde yarım cümlelik olarak adam sayılacağım…
Artık ben “ sensiz “ varolacağım….[/FONT][/FONT]
[FONT=Georgia][FONT=verdana]Topla cümlelerini dudaklarımdan..
Bana vaat edilmemiş yarınlarımı da yanına al…
Bir de benimle yaşadığın mutlulukları..
Bir de sana yazdıklarımı..
Kötü bir gününde gözyaşlarını kurulamak için kuru bir peçete niyetine kullanırsın senli satırlarımı…
Unutmadan bir teşekkür borçluyum sana; kısa bir süreliğine de olsa yarımlığımı yalnızlığımı unutturduğun için…
Ve de yaşattığın tüm mutlulukların için…
Teşekkürler sevgilim…
Giderken sakın ardına bakma…
Gözlerin pişmanlıklarında günahlarında kalmasın…
Sana paylaştırılmış her acına ben yüreği kefil gösterdim..
Sen yüzünü aydınlığa çevir sadece..
İnan bana bensiz hayatta seni hep mutluluklar bekliyor olacak...
Çünkü sensiz bir yerde yaşarken bile her nefesimde bin dua saklı olacak sana…[/FONT][/FONT]
[FONT=Georgia][..]
[/FONT][FONT=Georgia][FONT=verdana]“Topla cümlelerini dudaklarımdan…
Her şey bitti artık…
Maviler kadar özgürsün artık…
Dilediğince uçabilirsin….
Yolların hep Cennete çıksın sevgili….”[/FONT][/FONT]
[FONT=Georgia][FONT=verdana]Bensiz hayatında mutluluklar dilerim…
Hoşça kal hüznüm..
hoşça kal yüreğimi adadığım ömrüm…
Hoşça kal..[/FONT][/FONT]
[FONT=verdana][FONT=Georgia]alıntı[/FONT][/FONT]
