Bir değil bin çift ayakkabı sana feda olsun...

okulların kapanmasına 1 ay vardı ve kızıma bir çift ayakkabı almıştık. 1 ay sonra ise düğüne gidecektik. memlekete düğüne gitmeden önce düğünde giymek için kızım bir ayakkabı beğenmişti ve onu istedi. babası ve ben daha yeni aldığımızı ve bunun gereksiz olduğunu söyledik.
o ise ısrarlıydı. onun mavi gözlerindeki üzüntüyü görünce dayanamadım ve babasını zor da olsa ikna ettim. ayakkabıyı aldık ve ertesi günü bütün hazırlığımızı yapıp yola çıktık. o, günlerce düğünün provasını yaptı. yeni elbisesini ayakkabısını giyip giyip çıkardı.
düğün günü kaza olunca düğün iptal oldu. ve kazanın sonunda kızım felç olmuştu... o ayakkabıyı hiç giyemedi. ayağına takılan splint yara yaptığı için yumuşak ayakkabılar giydirdik. ama kızım uğruna üzdüğümüz o ayakkabıları hiç giyemedi. kardeşine hediye etti ve o giyiyor..
bir çift ayakkabı için kızımı üzdüm. ona bin çift ayakkabı feda olsaydı da saçının bir teline zarar gelmeseydi... o ayakkabıları giyemedi, giyse bile yürüyemiycek koşamayacak...

Çocuğunuzun ayakkabı isteği ve kaza olayı aynı zamana denk geldiği için sizde vicdan azabı yaratmış sanırım.. Ama almışsınız sonuçta istediği ayakkabıyı bu açıdan üzülmeyin bence.. çocukların gönlünü almak kolaydır..

Bence artık şimdiden sonra ihtiyacı olanları karşılayabilmek önemli..Maddi durumu iyi olmadığı için engelli çocuğunun ihtiyaçlarını gideremeyen yada tedavisini devam ettiremeyen ailelerde var yaşadığımız dünyada bence en büyük vicdan azabını o anne babalar yaşıyordur.. Böylesi bir durum beni daha çok üzerdi..

Allah yardımcınız olsun sabır versin diyorum..

:-((( çok zor allah sabır versin.benmde yiğenm of lu üzülüp kahrolmadığımız tek gün yok.bazen ağlamaktan yorgun düştüğümüz zamanlar bile oluyor.inşallah iyi olacak koşacak yürüyecek buna inanmak lazım...inşallah olacak

allah sabır versın olucagın onune gecılemıyo ınanın allah kımseyı evladıyla sınamasın cok zor sızı cok ıyı anlıyorum

bazen küçük bir şey bile hayatımızda nasıl derin yaralar açabiliyor..buna benzer durumu bizde annemle yaşamıştık oantolon istemiştim ve annem şimdi sırası değil daha sonra alırız demişti sonra sağlığımı kaybetmeme neden olayı yaşadım ve pantolon giymem benim için sağlıklı olmayacaktı ve annem şimdi bin tane pantolon alsam ne fayda diyerek kendini öylesine üzdükü...belki o an için önemsiz gibi göründü küçük bir istekti ama bu daha sonra derin yaralara neden oldu...yazdıklarınızı okuyunca bende o güne gittim..içimde derindeki bir yerlere dokundu..teşekkürler bu anlamlı yazı için...

Aglattın beni gecenin bu saatinde.Benim yavrum da kas hastası.su an ventilatöre (solunum cihazı)baglı üstelik.13 yasına girdi 8 eylülde.Benim yavrum da hic ayakkabı giyemiyorHatta pantolon bile giyemiyor.Aynı duyguları bayramlarda yasarım ben de.herkes evladına bir sürü cicili bicili bayramlıklar alırken....

İnsan canından parçaya bir zarar geldimi dayanamıyor. allah inş şifa verir ve birgün o ayakkabıları giyer. yüregim sızladı okudugumda

geçmiş olsun.allahtan ümit kesilmez inşallah o ayakkabıları giymek nasıp olur ona.

bende oğluma en az 10 çift ayakabı aldım ama hiçbirisini giymek nasip olmadı ona

Öncelikle Geçmiş olsun. Rabbim inşallah Kızınıza kalkıp yürümeyi koşmayı oynamayı ve hatta daha güzel Ayakkabılar giymeyi nasip eder.
Üzmeyin kendizi Beterin beteri var Şükredin Rabbim Kaza da kızınızı size bağışlamış