Dışarıda yağmur yağıyordu, kırmızı perdelerin içinden ki o perdeler maceralarımın hangi kiralık evinden kendi evime geldi belli değil, hafif bir loş ışık içeri süzüyordu, kendi kendime dedim ki, bana her şey deseler de senin diğer insanlardan bir farkın yok sen kendi kendine hasta ediyorsun demeseler... İnsanlar bu ya bunu duyanlar da o söze katılır ve birden çevrenizdeki kişilerin gözünde kendi kendine hasta eden hassas duygusal ince ruhlu biri haline dönüşürsünüz. Aslında hiçbir sorununuz yoktur ve diğer insanlardan hiçbir farkınız yoktur. Doktorunuz ise para kazanmak amacıyla sizi hastalık psikolojisine sokan manyağın tekidir ne de olsa psikiyatristtir o da değişiktir. Kullandığınız ilaçlar boşuna kullanılan ilaçlardır, kimine göre namaz kılsanız, kimine göre evlenseniz, kimine göre günde bir tek atsanız hiçbir şeyiniz kalmaz...
Bir kasabada doğdum büyüdüm, burada bazen orta direk bazen de meteliğe kurşun atan bir ailenin çocuğuydum, bipolar' a üniversite de yağmurlu ve karanlık bir şehirde yakalandım... O günden sonra herşey değişti, hayatımın, sahip olduğum tüm sosyal varlıkların, tüm maneviyatımın ve maddiyatımın yüzeyden başlayarak en derinine kadar birşeylerin yabancı birşeylerin nüfus etmeye başladığını hissediyordum. Artık tüm hareketlerim, tüm düşüncelerim, eylem planlarım, hayallerim, kimliğim ve duygularım tek bir merkez etrafında dönmeye başlayacaklardı...
Benim türümde hastalıklara sahip olanlar bilir artık bir noktadan sonra yediğimiz iğnelerin, serumların veya gece yarıları acile gidişlerimizin hesabını yapamamaya başlarız. Ne geçirdiğimiz panik atakların hesabını tutabiliriz ne de neyin var diye soranlara attığımız yalanların... Bu konulara ve kullandığım ilaçlara çok fazla girmeye gerek yok...
Ders çalışmayı çok severdim hem de doktorum tarafından uyarılacak derecede fazla çalışmayı, günde 10-20 saat arası çalışırdım ve belli bir süre sonunda sorularla, problemlerle oyun oynamak ya da kocaman bir kitabı sayfa sayfa fare gibi kemirmeyi çok severdim. Bu sebeptendir ki özel sektörde başarılı olacağıma çok inanmıştım. Gerçekten de öyle deği mi, günde oturup 12 saat ders çalışan biri özel sektörde oturup 8 saat proje mi çizemez? Oysa nescafemi hazırlayıp, güzel bir müzik açıp, hafif sarı ışıklı masa lambamın altında mis kokan kağıtlar üzerinden ders çalışmakla özel sektörde çalışmak arasında uçurumlar varmış... Özel sektörde insanlar vardı, ben tam 6 tane fabrika ve şirket gördüm, hepsini çok kısa sürede terk etmek zorunda kaldım... Çok evler kiraladım, çok yeniden başlangıçlar yaptım... Artık hasta olmayacağım dedim, arık korkmayacağım... Ama hep korkmaya ve hasta olmaya devam ettim... Çünki hayatın ve onun bileşenlerini oluşturan sosyal mekanizmalar ve statik kurallar tek bir insan yapısına göre ayarlanmıştı; Sağlıklı insan... Bizim gibiler; ben bu kavramın içine sağlıklı olmayan ve engelli tüm vatandaşlarımızı katarak ta söylüyorum evet bizim gibi insanlar için değil...
Ben bugün fiilen beş parasız bir şekilde ve özür raporu almamış biri olarak küçük bir kasabada kendi evim varken, büyük şehirde eski bir köhne evde yaşıyorum. 2.25tl kent kart hesapları ile, salçalı ekmekler ve gecikmiş faturalar ile... Bir de bana bakmaktan çökmüş bir ailem var... Yıllar önce doktorum bana özür raporu alabileceğimi söylemişti... Tüm iş ilanlarında zihinsel engelli Makine Müh. kabul edilmez ibrasını gördükten sonra çok sinirlenip her şekilde acı çekeceğime inanmıştım. Şu anda yeni bir macera üstündeyim evimin altında tahta oyuncaklar yapmak için bit pazarından hurda toplamaya gideceğim...O hurdaların değerli parçalarından bir kıl testere makinesi yapacağım, sonra tahta oyuncak yapıp satacağım ben ara sıra bu yalana kendimi inandırıyorum siz inanıyor musunuz?
Arkadaşlar ben burada beni anlayabilecek arkadaşlara içimi döktüm, hepimizin geçtiği yollar ve travmatik anıları vardır elbet... Hayatta hakettiği değeri bulamayan birçok arkadaşımız da vardır burada, ben şu anda aileme ekonomik olarak zarar vermenin acısını ve bir zamanlar çok başarılı, parlak bir gençken vakti zamanında vurdumduymaz adam olmaz denilen kişilere muhtaç duruma gelmenin acısını yaşayarak konuşuyorum, biliyorum çoğunuz da bu duyguyu biliyorsunuz... Ben sizden tavsiyelerinizi ve önerilerinizi bekliyorum, bu durumdan nasıl çıkabilirim? Makine mühendisiyim, yabancı dilim var ve 1-2 senelik özel sektör tecrübem var, doktor zorlanmadan %40 özür verebileceğini söylüyor ve bunu tavsiye ediyor. Ve ben bu belgeyi aldığımda ne yapayım? İlk yapmam gerekenler neler, kiralık ev hakları olur, kent kart olur, vergi hakları, internet, cep telefonu faturası, ekpss olur? Yardımlarınızı bekliyorum değerli arkadaşlarım.
Bir kasabada doğdum büyüdüm, burada bazen orta direk bazen de meteliğe kurşun atan bir ailenin çocuğuydum, bipolar' a üniversite de yağmurlu ve karanlık bir şehirde yakalandım... O günden sonra herşey değişti, hayatımın, sahip olduğum tüm sosyal varlıkların, tüm maneviyatımın ve maddiyatımın yüzeyden başlayarak en derinine kadar birşeylerin yabancı birşeylerin nüfus etmeye başladığını hissediyordum. Artık tüm hareketlerim, tüm düşüncelerim, eylem planlarım, hayallerim, kimliğim ve duygularım tek bir merkez etrafında dönmeye başlayacaklardı...
Benim türümde hastalıklara sahip olanlar bilir artık bir noktadan sonra yediğimiz iğnelerin, serumların veya gece yarıları acile gidişlerimizin hesabını yapamamaya başlarız. Ne geçirdiğimiz panik atakların hesabını tutabiliriz ne de neyin var diye soranlara attığımız yalanların... Bu konulara ve kullandığım ilaçlara çok fazla girmeye gerek yok...
Ders çalışmayı çok severdim hem de doktorum tarafından uyarılacak derecede fazla çalışmayı, günde 10-20 saat arası çalışırdım ve belli bir süre sonunda sorularla, problemlerle oyun oynamak ya da kocaman bir kitabı sayfa sayfa fare gibi kemirmeyi çok severdim. Bu sebeptendir ki özel sektörde başarılı olacağıma çok inanmıştım. Gerçekten de öyle deği mi, günde oturup 12 saat ders çalışan biri özel sektörde oturup 8 saat proje mi çizemez? Oysa nescafemi hazırlayıp, güzel bir müzik açıp, hafif sarı ışıklı masa lambamın altında mis kokan kağıtlar üzerinden ders çalışmakla özel sektörde çalışmak arasında uçurumlar varmış... Özel sektörde insanlar vardı, ben tam 6 tane fabrika ve şirket gördüm, hepsini çok kısa sürede terk etmek zorunda kaldım... Çok evler kiraladım, çok yeniden başlangıçlar yaptım... Artık hasta olmayacağım dedim, arık korkmayacağım... Ama hep korkmaya ve hasta olmaya devam ettim... Çünki hayatın ve onun bileşenlerini oluşturan sosyal mekanizmalar ve statik kurallar tek bir insan yapısına göre ayarlanmıştı; Sağlıklı insan... Bizim gibiler; ben bu kavramın içine sağlıklı olmayan ve engelli tüm vatandaşlarımızı katarak ta söylüyorum evet bizim gibi insanlar için değil...
Ben bugün fiilen beş parasız bir şekilde ve özür raporu almamış biri olarak küçük bir kasabada kendi evim varken, büyük şehirde eski bir köhne evde yaşıyorum. 2.25tl kent kart hesapları ile, salçalı ekmekler ve gecikmiş faturalar ile... Bir de bana bakmaktan çökmüş bir ailem var... Yıllar önce doktorum bana özür raporu alabileceğimi söylemişti... Tüm iş ilanlarında zihinsel engelli Makine Müh. kabul edilmez ibrasını gördükten sonra çok sinirlenip her şekilde acı çekeceğime inanmıştım. Şu anda yeni bir macera üstündeyim evimin altında tahta oyuncaklar yapmak için bit pazarından hurda toplamaya gideceğim...O hurdaların değerli parçalarından bir kıl testere makinesi yapacağım, sonra tahta oyuncak yapıp satacağım ben ara sıra bu yalana kendimi inandırıyorum siz inanıyor musunuz?
Arkadaşlar ben burada beni anlayabilecek arkadaşlara içimi döktüm, hepimizin geçtiği yollar ve travmatik anıları vardır elbet... Hayatta hakettiği değeri bulamayan birçok arkadaşımız da vardır burada, ben şu anda aileme ekonomik olarak zarar vermenin acısını ve bir zamanlar çok başarılı, parlak bir gençken vakti zamanında vurdumduymaz adam olmaz denilen kişilere muhtaç duruma gelmenin acısını yaşayarak konuşuyorum, biliyorum çoğunuz da bu duyguyu biliyorsunuz... Ben sizden tavsiyelerinizi ve önerilerinizi bekliyorum, bu durumdan nasıl çıkabilirim? Makine mühendisiyim, yabancı dilim var ve 1-2 senelik özel sektör tecrübem var, doktor zorlanmadan %40 özür verebileceğini söylüyor ve bunu tavsiye ediyor. Ve ben bu belgeyi aldığımda ne yapayım? İlk yapmam gerekenler neler, kiralık ev hakları olur, kent kart olur, vergi hakları, internet, cep telefonu faturası, ekpss olur? Yardımlarınızı bekliyorum değerli arkadaşlarım.
