Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Bir şizofren olarak tartışmaktan ve kavga etmekten korkuyorum!?
- Konbuyu başlatan Micro123
- Başlangıç tarihi
Evden cikmamin yasak olduğu zamanlarda,basit bir market kasa sirasinda bile kavga çıkarıyorum.en son kafa atarak burun kırdım.Benim gibi olmak daha zararlı .
Bazı insanlar korktuğu için tartışmaz, bazı insanlar da sinir anında vereceği zararı bilir ve karşı tarafa zarar vermemek için tartışmaya girmez. Korktuğunu sanıyor olabilirsin ama bilinçaltında karşı tarafın tahmin edemeyeceği bir zararı vermemek için tartışmıyor olabilirsin. Bunu bir düşün.
Bipolar olduğum için herhangi bir tartışmada herzaman başkaları tarafından haksız bulunabileceğimi düşünüyorum. O zaten hasta kalıbı hastalığı bilmeyen sürekli aynı durumda olabileceğimizi sanan bu konuda cahil insanlarla dolu. Cezai ehliyetimiz bile yokken bunu düşünmeleri kısmen kendileri açıdan haklıdırlar belki. Mani atağımda bile yabancı biri ile kavga etme durumlarında kendimi geri çektim korkmam sebebiyle.
Herkes kendini üç aşağı beş yukarı bilir. Bugüne kadar çok az insana zararım olmuştur. Uysal biriyim. Kavganın gereksiz olduğunu düşünüyorum. Zorda kalırsam kesici ve delici alet bile kullanabilirim. Bazen yolda yürürken karıncaya basmam. Haksızlığa uğrarsam karşı koyma eyilimim var.
Tüm dünya korktuğunu düşünse, seni haksız bulsa ne olur. İnsanlar kulp takmayı çok sever. Öyle ya da böyle atacak iftira bulurlar. Kimsenin dediğine takılmadan, kimseyle tartışmadan yaşamak en güzeli. Şuna emin ol doktora gitmeyenler normal diye bir şey yok. Ortalık raporu olmayan hastalarla dolu. Hastalıklarını kabul edip doktora gitmiyorlar. Sonra raporu olan insanlara hasta gözüyle bakıyorlar. Kural şu hepsi hasta dese ne olur. Bu hayat senin hayatın yaşamaya bak. Hiç aldırma insanlara. Yalnız olmak, kafana göre yaşamak çok daha güzel.
@kaiser_soze, siz deyince aklima geldi. Kibir, buyuklenme, kendini baskalarindan ustun tutma/gorme, bencillik vs. bunlara hastalik gozuyle bakan yok. Bunlar psikiyatrik hastalik olmasa da ruhun hasta yonleri. Terbiye etmek gerek.
Bela gerçekten insanı hiç ummadığı bir anda buluyor. Duymazlığa gelip geçiyorum. İki genç yoldan geçerken para istedi, görmezden geldim, arkamdan bağırıyor ,ne dediğini anlamadım ,gittim geçtim.
Yine karşıya geçiyorum yolun yarısına geçtim, bir baktım yerde 50cc motorlardan yere yatmış , kücük çocuklar lise1 orta 3 gibi küfrediyorlar, önce anlamadım geçtim. Sonra dank etti bunlar bana sövüyor.
Yine karşıya geçiyorum yolun yarısına geçtim, bir baktım yerde 50cc motorlardan yere yatmış , kücük çocuklar lise1 orta 3 gibi küfrediyorlar, önce anlamadım geçtim. Sonra dank etti bunlar bana sövüyor.
Hiç uysal naif biri olamadim.kendimi bildim bileli cirkefim. Dovusurum,küfür ederim,dayak yiyecegimi bilsem bile gözüm kara dalarım.artik 45 yaşındayım,durulmam lazım,ama yok belayı çekerim.
