Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Birikiyor birikiyor, aileme patlıyorum... [Yaşam]

pelin1988

Üye
Üyelik
25 Kas 2006
Konular
3
Mesajlar
91
Reaksiyonlar
0
Ailem benim herşeyimdir ne kadar sorun yaşasakta onlar için canım fedadır.
Bende şu sorun var arkadaşlar sizdede var mı bilemem.ÇOK yanlış farkındayım ama çözüm bulamıyorum.Ben kimseyle kolay kolay kavga edemem çevremde bulunan zaten az insan var onları kırmaktan korkarım.Ama öfke içimde birikir birikir en ufak bir olayda aileme patlarım.
Benim bu huyumdan onlarda çok şikayetçi ama napıyım ya,bana darılmayan küsmeyen tek onlar. Onlara karşı çok hırçın tahammülsüzüm, minnettarım onlara ama bunu hiçbir zaman gösteremiyorum,onlar benim herşeyim ama bunu gösteremiyorum.Biliyorum ki beni gerçekten hiçbir çıkarları olmadan seven tek onlar.
Ama kahretsin ki onları çok kırıyorum.
BU YÜZDEN KENDİMDEN NEFRET EDİYORUM!!!

Sizce bunu nasıl aşabilirim?Bu olayı yaşayan tek ben miyim hep merak etmişimdir?Değerli görüşlerinizi bekliyorum bu konuda arkadaşlarım...SAYGILAR pelin
 
HIMMM BİRİKİP BİTİRK AİLENE BİRİKMESİ ÇOK YANLIŞ :cry: :cry: HEM ONLARI HEMDE KENDİNİ ÜZMÜŞ OLUYOSUN :cry: BİRAZ DAHA ILIMLI OLMAYA HOŞGÖRÜLÜ OLMAYA ÇALIŞ....KENDİNE HAKİM OL TATLIM...
HINÇINI AİLENDEN ALMA.....
 
pelin, hoş birşey değil belki ama sanırım birçoğumuz yapıyoruz bunu :( bu da ailenin hoşgörüsüne sığınmaktan ileri geliyor sanırım :?
 
Kızlaaaar naparsanız yapın bunu aşın nasıl aşarsınız bilmiyorum bulun bi yolunu,unutmayın karşınızdakide insan duyguları var inciniyoruz kırılıyoruz ama evlat olunca karşı taraf susuyoruz anneme bende bişi yaptığımda "anne olda gör sende "derdi bende şimdi kızıma aynı şeyi diyorum ısırmayın bizleriiiiiiiiiiii ANNE OLUNDA GÖRÜN HEPİNİZ :lol:
 
Ewett çok haklısınız ama hatalı olduğumun bende bilincindeyim zaten ama
bunu nasıl aşabilirim bende size soruyorum :cry:
Bulabilsem iş gidip çalışacam hem hayatı ve insanları tanırım hem sıkıntımı atarım biraz olsun yanlız kalırım
Ama yok yok yok :cry:
Kimseye ne derdimi anlata biliyorum?Ne saygı görüyorum 12 yaşında kardeşim bile hiç saymıyor beni ondan dayak yiyorum annemden babamdan değil bide lafı gene ben işitiyom :cry:
Eskiden ben hepsini içime atar dururdum oda bana çok zarar veriyor:(
Anti depresan kullanıyorum şuan :cry:
Ne yapsam bende şaşırdım bana yol gösterin allahınız aşkına ne yapıyım ben :?: :?: :cry: :cry:
 
Zaman zaman hepimizde anlaşılamamaktan kaynaklanan kırgınlıklar olabilir.Ama patlamak değil de uzaklaşmak en doğru yol gibime geliyor.Bir müddet sonra her iki tarafta sakinleşir,hatalarını daha iyi anlar.
Öfke gelir,baş kızartır
Öfke gider,yüz kızartır.
 
Ailemize hırlarız. Çünkü onların sevgisi garantidir. Onları yitirmeyeceğimizi bildiğimizden istediğimiz gibi içimizi boşaltırız. ama bir yabancıya yapamayız bunu. Çünkü defterden silineceğimizi biliriz. Bu yüzdendir sevgililerimizin karşısında o denli sabırlı olmalarımız. Çünkü hırlasak gidecekler. Oysa anne sevgisi sevgilerin en sağlam olanıdır. Ne desek kuvvetinden bişey kaybetmez. Çünkü o sevgi bizim davranışlarımızdan bağımsızdır. Kendisiyle alakalıdır. Bu yüzden umursamayız çok fazla. Ve aslında bu yüzden hepimiz nankörüzdür biraz. Bu, üzerinde çok fazla durulmayan ortak nankörlüğümüzdür.


Not: bu mesajımla artık 1000 mesajı doldurmuş ve ermiş rütbesini kazanmış oluyorum. Hayırlı olsun vatana millete kuşlara ağaçlara börtü böceğe...:)
 
ßendede aynı sorun var...
DışarısıyLa hemen hemen hiç aLakam kaLmadıqı için en ufak ßişeyde aiLemem patLıyorum...
 
SLM..
arkadaslar bır zamanlar bende boyle sorunlar yasamıstım... cocuk velcı gecırdım 1.5 yasında ıken ve bu rahatsızlıgımdan dolayı 15 lı yaslarda amelıyat oldum.. 3 sene kadar hep evde kapalı kaldım ayaklarımda alçı vardı.. bu yuzden yalnızlıktan dolayı psıkolojık olarak hep saldırgan durumundaydım.. annemın bana karsıdan yan bakması bıle benım ıcın bır ofke sebebı ıdı kadıncagız ıyı nıyetle baksa dahıl.. en ufak sebeplerden oturu arkadaslarıma bır araba dolusu laf soylerdım... ama butun bunları kendıme ugrası alanları edınerek yıktım..hastayken mesella kıtap okumaya merak saldım.. gece gunduz kıtap okurdum o yetmeyınce kendıme resım fobısı edındım.. ve bır suru hobım oldu hatta evde kıbrıtten evler yapıp bayagı rahatlıyordum.. ensonde puzzle cozmeye basladım.bazen bu pazıllar hafta ve aylarımı alıyordu... bu hobılerım sayesınde benım ılgı alanlarıma da ılgı duyan arkadaslarla tanıstım.. hatTa komsulardan bırıde evde cok guzel sus cıceklerı yapıyormus.. onlada cok ııyı arkadaslıklarımız oldu.. suan en buyuk hobımde akvaryum o sayEde stresımden ve ınsanlara ters olmaktan kurtuluyorum kendıme kurdugum dev akvaryum butun sıkıntımı alıyor... sanada SENI EGLENDIRECEK BIR HOBI ALANI tavsıye ederım..HERKEZE SELAMLAR
 
Hakana katılıyorum bende hep kitaplara gömülmüşümdür yaşamımın en sıkıntılı anlarında kitaplar ve filimler alıp dünyayı gezdiriyorlar bana hala zevk aldığım en sevdiğim iki şeydir bir şeyler bulmak zorundayız yoksa ya ruhen ya bedenen rahatsızlıklar başlar ...Söylemek kolay yapa bilmek kişiye göre değişir ,ama bir yol bulmalısın arkadaşım hep bir çıkış yolu vardır aramaktan bıkma yeterki ...
 
hakan arkadaşımıza bende katılıyorum hobi alanlarımızı genişletmek biriken negatif enerjilerimizi olumlu bir şekilde aktarabileceğimiz en güzel alan bencede kendimden örnek vermek gerekirse kitap okumak sevdiğim film veya dizileri izlemek müzik dinlemek resim yapmak yemek yapmak hatta bazen temizlik yapmak evet evde yapabileceğimiz uğraşı alanları bunlar olabilir herkes kendine göre genişletebilir bu alanlarııııııııııı :D
 
PELİNCİM O SORUNU BENDE ÇOK YAŞADIM HEP ONLARA PATLADIM AMA ONLAR HEP SAKİN KARŞILADILAR ENGELİME YORDULAR NE BİLEYİM YANİ KIRMADILAR HİÇ
ZAMANLA BUNLARDA AŞILIR YETERKİ HAYATTA DİĞER ENGELSİZ İNSANLAR GİBİ YAŞAMAYA BAŞLADIĞIN ZAMAN PATLAMALAR KAYBOLUR:)
ARA SIRA EŞİME PATLASAMDA ESKİSİ KADAR OLMUYOR:)))
 
vallahi pelin dediyini bende yapıyorum ama yapmamak daha iyi ben bu durum bir çözüm için bulamadım ama zamanla sinirim geçiyor başka şeylele uraşıp sinirimi geçirmeye çalışıyorum..........
 
Arkadaşlar eminim onlar bizi anlayacaklardır. Çünkü bizim hayat yükümüz çok ağır ve bazen tahammül edemeyişimiz çok normal. Bence normal olanı bu. Bu bizim normal bir insan olduğumuzun göstergesidir. Aksi bir durum olsaydı anormal olurdu. Yani hiç birşey olmamış gibi davranıp herşeyi sineye çekseydik.
Maalesef bizim işimiz çok zor arkadaşlar yaa...
Ben bazen çevreme bakıyorum, arkadaşlarıma bakıyorum, etrafımdaki kızmış insanlara bakıyorum. O kadar eften püften şeylere kafayı takıyorlar ki... Diyorum bazen acaba iki günlüğüne onlar benim yerime geçebilselerdi naaparlardı? Bence kafayı yerlerdi...
Son olarak şunu söyleyebilirim. İnancım olmasaydı çoktan yeryüzünden silinmiştim. Yüreğimden sevgisini eksik etmeyene şükürler olsun... Mucizelerinin gözümden kaçmasına izin vermeyene şükürler olsun...
 
:eek: Merhaba Arkadaşlar

:( Aynı sorun bende de vardı arkadaşlar ama zamanla gitgide azaldı , çok şükür hamdolsun.
 
PELİNCİĞİM AYNI SORUN BENDEDE VAR AMA BENDEKİ TAM TERSİ.ONLAR BANA NE DERSE İÇİME ATIYORUM SENİN GİBİ PATLAYAMIYORUM.E TABİ SENİN AİLENE PATLAMAN YANLIŞ AMA BELLİ SÜRE SONRA İNSAN DAYANAMIYABİLİYORUM HAK VERİYORUM AMA AİLEN SUÇLUYSA TABİ.
 
önceleri bende öle yapardım aileme karşı agresiftim ama zamanla düzellttim galiba nazımız onlara geçiyor
 
ÖNCELERİ BENDE AİLEME ÇOK AGRESİF DAVRANIRDIM SONRADAN YAPTIĞIMIN YANLIŞ OLDUĞUNU KAVRAMAYA BAŞLADIM ARTIK ÇOK SİNİRLENMEMEYE ÇALIŞIYORUM MÜMKÜN OLDUĞUNCA.SİNİRLENMEYE BAŞLADIĞIMDA BULUNDUĞUM YERİ TERK EDİYORUM SUSMAK İÇİN ORADA KALIRSAM DAYANAMAYIP ONLARA CEVAP VEREBİLECEĞİMİ BİLİYORUM.KENDİMDE OLUMSUZ BİŞEY DUYUP ÜZÜLMEK İSTEMEDİĞİM İÇİN ÖYLE BİR YOL BULDUM.TAM BİR ÇÖZÜM DEĞİL BİLİYORUM AMA EN AZINDAN DAHA MESAFELİ OLUYORUZ BİRBİRİMİZE.KIRICI OLMAMAK ADINA. 8)
 
arkadaslar yazdiklarinizi okudum yaslarinizi bilmiyorum ama benim yasim büyük sanirsam bende hep agrilarim oldugu zamanlar hep rahmetli anneme yüklenirdim kadincagizi cok üzdüm pismanim oda aglardi kizim senin böyle olmani istemezdim diye sükür benim cocuklarim olunca anladim kiymetini ama is isten gecti .kiymetimi bilen beni seven annemmis yas kac olursa olsun annenin yerini hic kimse tutamaz.
ne olur annelerinizi üzmeyin zaten onlar bizim SIKINTIMIz yüzünden üzülüyorlar.
 
benim zaten yazıyor 1988 yani 19 yaşındayım
iki yıl evde bunalım takıl takıl insan böyle oluyor arkadaşlar malesef
şimdi açık öğretimde okumaya başladım derneğe üye oldum yeni çeşitli insanlarla tanıştım ekisinden daha iyiyim pek muhatap olmuyorum kızdığım zaman genelde odama çekilip cama çıkıp kendimi yatıştırıyorum 8)
 
KREDİLERİ SINIRSIZZZZZZZZ


ARKADAŞLAR ANLADIM Kİ HEPİMİZİN ORTAK NANKÖRLÜĞÜ FAKAT NİYE BUNUN BİLİNCİNDE OLMAMIZA RAĞMEN ÖNÜNE GEÇEMİYORUZ.NEDEN ONLARA DAHA HOŞGÖRÜLÜ DAVRANAMIYORUZ EVET PENGUEN BU KONUDA HAKLISIN BİLİYORUZKİ KREDİLERİ SINIR SIZZZZ.ONLAR BİZİ ASLA YALNIZ BIRAKMAZLAR ,KIRILIRLAR GÜCENİRLER AMA BİZİM İÇİN HEP EN İYİSİNİ İSTERLER YA BİZ ONLAR İÇİN???????????
 
LEYLACIM BEN BAZEN KENDİMİ ÖYLE KÖTÜ BİR DURUMA SOKUYORUMKİ.ARTIK KENDİME HAKİM OLAMAZ HALE GELDİĞİMİ GÖRÜNCE PSİKOLOGTAN DESTEK ALMAYA BAŞLADIM.OYSA Kİ ARTIK İYİLEŞİYORUM.ARTIK KENDİ KENDİME YÜRÜMEYE BAŞLAMIŞTIM ..AMA YİNE DE NANKÖRÜZ....
 
PELİN AYNI OLAY BENDEDE VAR NAZIMISIN GEÇTİĞİ İNSANLARA ÇOK DAHA FAZLA KIRIÇI OLUYOZ AMA BİZ ENGELLİLER ÇOK DUYGUSAL OLDUĞUMUZ İÇİN SAPLA SAMANI HAYIRAMIYOZ VE BU YÜZDEN BAŞIMA GELMEYEN KALMADI DOLANDIRINMAK DAHİL...

AMA MAYMUN GÖZÜNÜ AÇTI BENİ ÜZENE BEN İKİ KATINI YAPIYOM..

BİZİ ÇIKARSIZ SEVEN TEK AİLEMİZ UNUTMAYIN ONLARI ÜZMEK HİÇ BİR DERDİMİZE İYİ GELMİYO...
 
Maalesef bende öyle işin stresi biriktirdiğim sorunlar gelip evde çıkartıyorum acısını.. Ama ne yaparsınız sözümüz nazımız ailemize geçiyor. Yinede onlar bizi anlıyor ve anlayışla karşılıyorlar..
 
Re: [Aile] Birikiyor birikiyor, aileme patlıyorum...

pelin1988' Alıntı:
Sizce bunu nasıl aşabilirim?Bu olayı yaşayan tek ben miyim hep merak etmişimdir?Değerli görüşlerinizi bekliyorum bu konuda arkadaşlarım...SAYGILAR pelin

bu durumu çok arkadaşım ve bende yaşamaktayız ve hiç hoşumuza gitmesede çok yanlış olduğunu bilsekte maalesef durumdan kurtulamıyoruz.

bunda aile fertlerinin çifte standart uygulamalarıda çok etkili oluyor bence.bunlar birikiyor ve bir kıvılcımda patlama oluyor.

mesela
ben
amca dayı hepsinden aldık payı ATASÖZÜNÜ gayet içerikli olarak çok derinden kazıklar yiyerek yaşadım.annem de babam da kendi kardeşlerinden çok çektiler onlara çok aldandılar ve bizim haklarımızı ama bilirek ama bilmeyerek amca dayılara heba ettiler.

anne babalar sağlam çocuklaruylada engelli çocuklarını bir tutamıyorlar ve sağlam sakat kardeşinii korur bakar fikriyle sağlam kardeşlerin kusurları hep örtülüyor başarısızlıklarında hep susuluyor ve sağlam kardeşlerde bu durumu çok güzel istismar edebiliyorlar

yani sözün kısası bizlerde bedavaya dolmuyoruz ve bu riyakarlıklar beni sinir ediyor
 
Ben yeni engelli oldum kısa bi sürede hayatım hiç tahmin etmediğim yerlere sürüklendi.Okulu bıraktım bütün sosyal hayaım kısacası bitti.Ailemin yüzüne bakmak bile istemiyordum.Öyle bi ruh halim vardı ki,anlatamam.Bunu kimseye yansıtmamaya çalışıyordum.Hep özel ilgi bekliyordum,kimse bişey demesin de benle konuşsun derdim.Bİ süre sonra kendimi sınırladım.Kimse yanımda yoksa ben üzülmemeliyim onlar üzülmeli ki benim gibi birisinin yanında değiller.Kendimce çabalamaya çalıştım avukatı olsun,makine mühendisi olsun çok insanla tanıştım.Ve hep onaların mesleği ile bilgi aldım çevremdekiler beni gördüğünde ağlamaları gelirdi böyle bi çocuk engelli diye.Kısacası kendini biraz geliştirme çabasına girdin mi? herşeyi unutursun.SAdece özel ilgi bekleme kimseden en önemli husus burda bitiyor.

KArdeşine gelince sen akıllı birisine benziyorsun yazdıklarına bakılırsa,kardeşine öyle bi ilgi alanı bulki senden kopamasın hep senle iletişmi olsun.Senden bişey alamadığını görünce sana saygısı kalmıyordur.
Komik yazılar bul kavra kardeşine güzel bişelde anlat çaktırmadan bak bakalım nasıl senden etkileniyor.Eğer istersen sana daha çok bu konularda yardım edebilirim.Yaşadılarımız biraz benziyor o yüzden biliyorum.
 
içimde biriktirdiklerimin hepsini paylaşamıyorum ailemle. onlar zaten benim üzüntümle üzülüyolar daha fazla onları üzmek istemiyorum anlatarak.içine kapanık biri olarak ben dertlerimi başkasınada anlatamıyorum.gözyaşlarım geceleri içimdeki dertleri alıp götürür benden.
 
Üst Alt