[FONT=sans-serif]2003 yılında ilköğretim 8. sınıfa gidiyordum. 13 Yaşındayım ve okuldan çıkar çıkmaz çantamızı bir kenara atar, kıyafetlerimizi değişir direk arkadaşlarla top oynamaya giderdik. Yine bir gün top oynarken, birisi çelme taktı top geçti ben geçemedim [/FONT]
[FONT=sans-serif] küt yerdeyim. Sol ayağım çok sert bir şekilde kiremit kırığına denk geldi. Ağlayarak eve gittiğimi hatırlıyorum acıdan. Pek önemsemedim, aradan 2 ay geçtikten sonra yine top oynarken topa basmam sonucu aynı kiremit parçasının üzerine düştüm! Hemde ayağımın aynı yeri denk geldi ve bunu takip eden 3-4 gün sonra benim ayağımda ağrılar arttı ve okula gidemez oldum. Babamla birlikte doktora gittik. Verilmiş sadakamız varmış galiba, ilk gittiğimiz doktor kanserden şüphelendi ve Ankara yada İstanbul'a gitmemizi söyledi. 1 Hafta sonra gittik Ankara'ya, vardığımız gün yatış yapıldı ve sabahına da biopsi yapıldı. 29.04.2003 Salı günü, daha dün gibi hatırlıyorum ameliyata ağlayarak korku ile girdim. Bir hafta sonra biopsi sonucu temiz çıktı. Meğerse sadece "etten" parça almışlar. Biopsi sonucundan bir gün sonra, tekrar bir biopsi daha yapıldı. Kemikten parça aldılar ve 10 gün sonra osteo sarkom (Kemik Kanseri) teşhisi kondu ve beni kemoterapi almam için pediatrik onkolojiye gönderdiler. 2 Kür ilaç aldıktan sonra 26.08.2003 tarihinde ameliyat oldum ve sol diz kapağımı kaybettim. Kalça ile bilek arasına küncher çivi atmışlardı, ayağım düz duruyordu. Ameliyattan sonra 4 kür daha kemoterapi aldım. Son kemoterapimi 1-2-3-4 şubat 2004 kurban bayramına denk gelmişti. 2 Şubatta Konya'da zümrüt apartmanı göçmüştü ve bayramı ilk defa hastanede sevdiklerimden ayrı geçirmek çok koymuştu bana. Hiç kimse ile konuşamadım, yazık deseler ağlayacak duruma gelmiştim.[/FONT][FONT=sans-serif] [/FONT]
[FONT=sans-serif]Fakat Allah'ın izni ile bitrdim tedaviyi. 2008 Yılına kadar kontrole gidip geldim. 2008 Yılında ayağımdaki çivinin kırıldığını ve değişmesi gerektiğini söylediler. 23.11.2008'de ameliyat oldum ve bundan 8 ay sonra hastalığım nüks etti. 27.08.2009 Yılında sol diz üstü amputasyon yapıldı. (28.08.1989 Doğum tarihim) Ameliyat masasında yatarken söylediler ayağımın alınması gerektiğini ve kabul edip imza attım. Şok olmuştum, 2-3 ay kendime gelemedim ve sürekli ağlıyordum. Tekrar kemoterapi aldım, 6 ay sonra hastalığım yine nüks etti. 06.12.2010 Tarihinde ac metastaz dolayısı ile ameliyat oldum. Akciğerimden 5 cm lik tümör aldılar. Akciğer ameliyatından sonra yine kemoterapi aldım, 9 aydır iyiyim elhamdülillah. Fakat hayat bana o kadar çok fazla şey öğretti ki, artık kolay kolay Allah'ında izni ile kimse yıkamaz. Bu arada 2008 yılında bir sevgilim olmuştu, 10 ay kadar sürdü. Başladığımızda durumumu bilmesine rağmen, sonradan ailesinin istemeyeceğini düşündü ve ben terk ettim.[/FONT][FONT=sans-serif] Pişman oldun mu derseniz oldum. İnsanın zor zamanlarında yanında destek olacak birine ihtiyaç duyuyor. Fakat iş işten geçmişti ve ben bu durumuma alıştım. Şimdi gitti başkası ile nişanlandı. İnsanlar gerçekten kendilerinin başına bir şey gelmeyecekmiş gibi yaşıyor hayatlarını. Ama Allah büyük, edende bulur elbet, ben ona havale ediyorum. Sözlerime Malcolm Paul'un şu sözü ile son veriyorum.[/FONT]
[FONT=sans-serif]Engeller sıradan insanlara, onları sıra dışı yapmak için verilmiştir...[/FONT]
[FONT=sans-serif]"28 Ağustos 1989" Doğum Tarihim.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"29 Ağustos 1999" Erkekliğe İlk Adım.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"26 Ağustos 2003" İlk Ameliyat.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"14 Ağustos 2009" Ameliyat.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"27 Ağustos 2009" Ayağımı Kaybettiğim Ameliyat.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"29 Nisan 2003" İlk Biopsi.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"08 Mayıs 2003" İkinci Biopsi.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"23 Aralık 2008" Küncher Çivi Değişimi.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"06 Aralık 2010" Akciğer Ameliyatı.[/FONT]
[FONT=sans-serif]Tarihlere dikkat[/FONT]
[FONT=sans-serif] küt yerdeyim. Sol ayağım çok sert bir şekilde kiremit kırığına denk geldi. Ağlayarak eve gittiğimi hatırlıyorum acıdan. Pek önemsemedim, aradan 2 ay geçtikten sonra yine top oynarken topa basmam sonucu aynı kiremit parçasının üzerine düştüm! Hemde ayağımın aynı yeri denk geldi ve bunu takip eden 3-4 gün sonra benim ayağımda ağrılar arttı ve okula gidemez oldum. Babamla birlikte doktora gittik. Verilmiş sadakamız varmış galiba, ilk gittiğimiz doktor kanserden şüphelendi ve Ankara yada İstanbul'a gitmemizi söyledi. 1 Hafta sonra gittik Ankara'ya, vardığımız gün yatış yapıldı ve sabahına da biopsi yapıldı. 29.04.2003 Salı günü, daha dün gibi hatırlıyorum ameliyata ağlayarak korku ile girdim. Bir hafta sonra biopsi sonucu temiz çıktı. Meğerse sadece "etten" parça almışlar. Biopsi sonucundan bir gün sonra, tekrar bir biopsi daha yapıldı. Kemikten parça aldılar ve 10 gün sonra osteo sarkom (Kemik Kanseri) teşhisi kondu ve beni kemoterapi almam için pediatrik onkolojiye gönderdiler. 2 Kür ilaç aldıktan sonra 26.08.2003 tarihinde ameliyat oldum ve sol diz kapağımı kaybettim. Kalça ile bilek arasına küncher çivi atmışlardı, ayağım düz duruyordu. Ameliyattan sonra 4 kür daha kemoterapi aldım. Son kemoterapimi 1-2-3-4 şubat 2004 kurban bayramına denk gelmişti. 2 Şubatta Konya'da zümrüt apartmanı göçmüştü ve bayramı ilk defa hastanede sevdiklerimden ayrı geçirmek çok koymuştu bana. Hiç kimse ile konuşamadım, yazık deseler ağlayacak duruma gelmiştim.[/FONT][FONT=sans-serif] [/FONT][FONT=sans-serif]Fakat Allah'ın izni ile bitrdim tedaviyi. 2008 Yılına kadar kontrole gidip geldim. 2008 Yılında ayağımdaki çivinin kırıldığını ve değişmesi gerektiğini söylediler. 23.11.2008'de ameliyat oldum ve bundan 8 ay sonra hastalığım nüks etti. 27.08.2009 Yılında sol diz üstü amputasyon yapıldı. (28.08.1989 Doğum tarihim) Ameliyat masasında yatarken söylediler ayağımın alınması gerektiğini ve kabul edip imza attım. Şok olmuştum, 2-3 ay kendime gelemedim ve sürekli ağlıyordum. Tekrar kemoterapi aldım, 6 ay sonra hastalığım yine nüks etti. 06.12.2010 Tarihinde ac metastaz dolayısı ile ameliyat oldum. Akciğerimden 5 cm lik tümör aldılar. Akciğer ameliyatından sonra yine kemoterapi aldım, 9 aydır iyiyim elhamdülillah. Fakat hayat bana o kadar çok fazla şey öğretti ki, artık kolay kolay Allah'ında izni ile kimse yıkamaz. Bu arada 2008 yılında bir sevgilim olmuştu, 10 ay kadar sürdü. Başladığımızda durumumu bilmesine rağmen, sonradan ailesinin istemeyeceğini düşündü ve ben terk ettim.[/FONT]
[FONT=sans-serif] Pişman oldun mu derseniz oldum. İnsanın zor zamanlarında yanında destek olacak birine ihtiyaç duyuyor. Fakat iş işten geçmişti ve ben bu durumuma alıştım. Şimdi gitti başkası ile nişanlandı. İnsanlar gerçekten kendilerinin başına bir şey gelmeyecekmiş gibi yaşıyor hayatlarını. Ama Allah büyük, edende bulur elbet, ben ona havale ediyorum. Sözlerime Malcolm Paul'un şu sözü ile son veriyorum.[/FONT][FONT=sans-serif]Engeller sıradan insanlara, onları sıra dışı yapmak için verilmiştir...[/FONT]
[FONT=sans-serif]"28 Ağustos 1989" Doğum Tarihim.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"29 Ağustos 1999" Erkekliğe İlk Adım.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"26 Ağustos 2003" İlk Ameliyat.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"14 Ağustos 2009" Ameliyat.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"27 Ağustos 2009" Ayağımı Kaybettiğim Ameliyat.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"29 Nisan 2003" İlk Biopsi.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"08 Mayıs 2003" İkinci Biopsi.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"23 Aralık 2008" Küncher Çivi Değişimi.[/FONT]
[FONT=sans-serif]"06 Aralık 2010" Akciğer Ameliyatı.[/FONT]
[FONT=sans-serif]Tarihlere dikkat
[/FONT]
