Merhaba arkadaşlar bende birşeyler anlatmak istiyorum sizlere ve hepinizden de yorum beklicem...
1986 Yılında doğdum şimdi şuan yaşım 23 engelliyim doğuştan okjisensiz kalmışım ana rahminde bu bebek ölecek hemen almazsak anneside bebekte ölür demiş doktor anneminde tansiyonu düşmüş ve bayılmış hemen ameliyata almışlar annemi çok şükür kurtulmuşum bendeniz...
neyse engelimi ne zaman bilmişler bilmiyorumda sanırım 6 aylıkken çok tatlı bebekmişim ben..ne sağıma ne soluma dönebiliyormuşum nede oturabiliyormuşum işte sonra ailem götürmüşler doktora kızınız engelli demişler tabi haklılar çok üzülmüşler babam annem onun ardından da fizik tedaviyle bol bol hareket ettirceksiniz demişler ne konuşabiliyordum çenemin altından tutarak konuşturuyorlardı fizyoterapistler anne baba dedirtiriyorlardı...tabiki bunların hepsi Almanya`da oluyor o zamanki durum Türkiye`de olsa ben yada annem mutlaka birimizden biri ölebilirdi...
İşte böyle sonra 3 yaşındayken ben Almanyada kreşe 6 yaşına kadar gittim sonra Türkiyeye kesin olarak dönüş yaptık...ve halen hareketler devam ediyordu artık oturabiliyordum az da olsa konuşabiliyordum ama konuşmamdan annem babam ablam anlıyorlardı sadece... Sonra 9 yaşına girdim babam Burdur`da da hiç boş durmuyordu Ankara İzmir Isparta hertarafa götürüyordu ameliyat olacaktım artık yürüyebilecektim artık yani ben öyle düşünüyordum neyse dolandık dolandık en sonunda ameliyata Isparta Burdura yakın olduğu için Isparta da oldum ameliyatı kasıklarımdan ve ayak topuklarımdan ve alçıya alındı 2 aydı sanırım hastanede yattık sonra alçılar alınmadan eve çıkarttılar alçıda tam 2 ay hastanede 3 buçukta evde yattım ayaklarım açıktı ayaklarım yanında da deynek gibi tahta vardı ne yan yatabiliyordum ne kapanıp yatıyordum işte düşünün 5 buçuk ay sadece sırt üstü yattım yastıklarla beraber tabiki...
Neyse alçılar çıkma fakitleri geldi mutlu mutlu gidiyordum ben alçılar çıkacak ve ben yürüyebileceğim diye...gittik vardık alçılar çıkarırken hani alçıları bi makinayla çıkartılırlar yaa adı aklıma gelmedi keserken bacağıma deydi ama hastane benim sesimle inliyordu çok ağlıyordum bir bacağıma çıkardılar iyi sol bacağıma çıkarırken tam alçı dizimin olduğu yerden kırırdı alçı neyse güçlükle çıkardılar alçıları doktor haa bi flim iste değilmi..?ama artık gidin eve dedi doktor 20 gün sonra tekrar gelin bu arada çocuğun bacaklarına hareket yaptırın dedi...yaaa inanın çok zorluklar çektim ağladım çığıra çığıra meğersem sol ayağım tam dizimden kırırmış doktorun hatası ....
Ablam annem evi terkedip gidiyorlardı babamla beraber sıcak suyun içinde kırık bacağımlar kıvırıp uzatıyordu tam 20 gün boyunca....gitme faktimiz gelmişti artık tekrar gidiyoruz doktora babam işte anlatıyor boyna durmuyor kızımız kilomdanda düştüm ne yersem ne içsem hemen anında çıkartıyordum doktor bir baktı ki EYVAH demesin mi inşallah sandığım gibi değildir dedi hiç bekletmeden flime aldı evet tam dizimden kırırmış ve sonra tekrar acilen bir ameliyat daha ama ben ameliyattan çıktığım fakit bir sakinleşmişim ki uyanırken ohhh anne dinlenmişim ben demişim....ahh ahh gerçekten o acıyı Allah`ım kimseye yaşatmasın çok zor arkadaşlar....
[FONT=Verdana]2 ay da durdu alçıda bacağım artık hepside çıkınca yine devamlı hareket fizik tedavisi yani 10 ve 11 yaşında da okumasını öğrendim çok şükür komşumuz öğreteverdi emekli bir öğretmen vardı da ilk okul 2. sınıfına kadar okuttu Allah razı olsun hareketlere devam bu arada da devamlı sürekli hergün yapıyorduk annem yaptırıyordu Ispartaya hergün gelip gidiyorduk yaşım 14 müydü hatırlayamıyorum sanırım 14 yaşındayken babamın arkadaşının kızı fiziyoterapistmiş onda rica ettiler babamlar benim kızım var engelli diye geldi baktı beni ve gelmeye başladı bize zaten o kızda Isparta da çalışıyordu iyi oldu hafta sonunda cumartesi günleri gelip gidiyordu... [/FONT]
[FONT=Verdana]Onu çok sevmiştim çok iyi bir ablaydı daha halen cep.tel. mesajlaşırız... [/FONT]
[FONT=Verdana]tam 3 yıl boyunca geldi gitti Allah razı olsun çok uğraştı ahhh bi küçükken bulsaydım kız seni Şerife diyordu hep eee tabiki küçükken hareket ettirmesi kolay oluyordu büyüdükçe kasılmalar artıyor hep öyle diyordu.. germe hareketler yürüyüş şekilleri dikelme hareketleri büsürü yaptırıyordu yaa koltuk deyneklerle cihazlarla kaldırdı beni ayağa evin içerisinde yürütüyordu sağ kolumda da kasılmalar var halen daha var mecbur sağ kolumu tutuyordu beraber yürüyorduk.... [/FONT]
[FONT=Verdana]Neyse yazmaktan yoruldum daha anlatacağım arkadaşlar hepsini anlatacağım bekleyin zaten morelim biraz bozuktu ama bunları yazınca açıldım biraz...eğer sıkılmadan okursanız çok sevineceğim... [/FONT]
1986 Yılında doğdum şimdi şuan yaşım 23 engelliyim doğuştan okjisensiz kalmışım ana rahminde bu bebek ölecek hemen almazsak anneside bebekte ölür demiş doktor anneminde tansiyonu düşmüş ve bayılmış hemen ameliyata almışlar annemi çok şükür kurtulmuşum bendeniz...
neyse engelimi ne zaman bilmişler bilmiyorumda sanırım 6 aylıkken çok tatlı bebekmişim ben..ne sağıma ne soluma dönebiliyormuşum nede oturabiliyormuşum işte sonra ailem götürmüşler doktora kızınız engelli demişler tabi haklılar çok üzülmüşler babam annem onun ardından da fizik tedaviyle bol bol hareket ettirceksiniz demişler ne konuşabiliyordum çenemin altından tutarak konuşturuyorlardı fizyoterapistler anne baba dedirtiriyorlardı...tabiki bunların hepsi Almanya`da oluyor o zamanki durum Türkiye`de olsa ben yada annem mutlaka birimizden biri ölebilirdi...İşte böyle sonra 3 yaşındayken ben Almanyada kreşe 6 yaşına kadar gittim sonra Türkiyeye kesin olarak dönüş yaptık...ve halen hareketler devam ediyordu artık oturabiliyordum az da olsa konuşabiliyordum ama konuşmamdan annem babam ablam anlıyorlardı sadece... Sonra 9 yaşına girdim babam Burdur`da da hiç boş durmuyordu Ankara İzmir Isparta hertarafa götürüyordu ameliyat olacaktım artık yürüyebilecektim artık yani ben öyle düşünüyordum neyse dolandık dolandık en sonunda ameliyata Isparta Burdura yakın olduğu için Isparta da oldum ameliyatı kasıklarımdan ve ayak topuklarımdan ve alçıya alındı 2 aydı sanırım hastanede yattık sonra alçılar alınmadan eve çıkarttılar alçıda tam 2 ay hastanede 3 buçukta evde yattım ayaklarım açıktı ayaklarım yanında da deynek gibi tahta vardı ne yan yatabiliyordum ne kapanıp yatıyordum işte düşünün 5 buçuk ay sadece sırt üstü yattım yastıklarla beraber tabiki...
Neyse alçılar çıkma fakitleri geldi mutlu mutlu gidiyordum ben alçılar çıkacak ve ben yürüyebileceğim diye...
gittik vardık alçılar çıkarırken hani alçıları bi makinayla çıkartılırlar yaa adı aklıma gelmedi keserken bacağıma deydi ama hastane benim sesimle inliyordu çok ağlıyordum bir bacağıma çıkardılar iyi sol bacağıma çıkarırken tam alçı dizimin olduğu yerden kırırdı alçı neyse güçlükle çıkardılar alçıları doktor haa bi flim iste değilmi..?ama artık gidin eve dedi doktor 20 gün sonra tekrar gelin bu arada çocuğun bacaklarına hareket yaptırın dedi...yaaa inanın çok zorluklar çektim ağladım çığıra çığıra meğersem sol ayağım tam dizimden kırırmış doktorun hatası ....Ablam annem evi terkedip gidiyorlardı babamla beraber sıcak suyun içinde kırık bacağımlar kıvırıp uzatıyordu tam 20 gün boyunca....
gitme faktimiz gelmişti artık tekrar gidiyoruz doktora babam işte anlatıyor boyna durmuyor kızımız kilomdanda düştüm ne yersem ne içsem hemen anında çıkartıyordum doktor bir baktı ki EYVAH demesin mi inşallah sandığım gibi değildir dedi hiç bekletmeden flime aldı evet tam dizimden kırırmış ve sonra tekrar acilen bir ameliyat daha ama ben ameliyattan çıktığım fakit bir sakinleşmişim ki uyanırken ohhh anne dinlenmişim ben demişim....ahh ahh gerçekten o acıyı Allah`ım kimseye yaşatmasın çok zor arkadaşlar....[FONT=Verdana]2 ay da durdu alçıda bacağım artık hepside çıkınca yine devamlı hareket fizik tedavisi yani 10 ve 11 yaşında da okumasını öğrendim çok şükür komşumuz öğreteverdi emekli bir öğretmen vardı da ilk okul 2. sınıfına kadar okuttu Allah razı olsun hareketlere devam bu arada da devamlı sürekli hergün yapıyorduk annem yaptırıyordu Ispartaya hergün gelip gidiyorduk yaşım 14 müydü hatırlayamıyorum sanırım 14 yaşındayken babamın arkadaşının kızı fiziyoterapistmiş onda rica ettiler babamlar benim kızım var engelli diye geldi baktı beni ve gelmeye başladı bize zaten o kızda Isparta da çalışıyordu iyi oldu hafta sonunda cumartesi günleri gelip gidiyordu... [/FONT]
[FONT=Verdana]Onu çok sevmiştim çok iyi bir ablaydı daha halen cep.tel. mesajlaşırız... [/FONT]
[FONT=Verdana]tam 3 yıl boyunca geldi gitti Allah razı olsun çok uğraştı ahhh bi küçükken bulsaydım kız seni Şerife diyordu hep eee tabiki küçükken hareket ettirmesi kolay oluyordu büyüdükçe kasılmalar artıyor hep öyle diyordu.. germe hareketler yürüyüş şekilleri dikelme hareketleri büsürü yaptırıyordu yaa koltuk deyneklerle cihazlarla kaldırdı beni ayağa evin içerisinde yürütüyordu sağ kolumda da kasılmalar var halen daha var mecbur sağ kolumu tutuyordu beraber yürüyorduk.... [/FONT]
[FONT=Verdana]Neyse yazmaktan yoruldum daha anlatacağım arkadaşlar hepsini anlatacağım bekleyin zaten morelim biraz bozuktu ama bunları yazınca açıldım biraz...eğer sıkılmadan okursanız çok sevineceğim...
[/FONT]
