Merhabalar, ben kötü olduğum vakitler yapılanları düşünüp duruyorum hele uyumadan evvel aklıma bunlar gelince zor uykuya dalıyorum. Rahat uyuyamıyorum. İyi olduğum vakitlerde ise yapacağım planların kaygısından rahat uyuyamıyorum yine. En ufak bir hareket, söz, şaka bile olsa o kişi ile tamamen bağımı kesmeme neden olabilir. Neler yapabilirim ben mi çok düşünüyorum yoksa insanlar mı düşüncesiz anlamadım. Fikriniz nedir?
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Düşünmekten rahat bir yaşam süremiyorum
- Konbuyu başlatan vakanüvis_faruk
- Başlangıç tarihi
vakanüvis_faruk...psikolojik gerginliklerin sonuçları bunlar,bende de var aynıları bana yapılan söylenen eleştri ne varsa unutamıyorum onları hiç hep kafamı kurcalıyorlar sürekli,şakayı dahi kaldıramadığım zamanlar çok oluyor benim de herkesin beni eleştirmek için sıraya girdiğini dahi düşünüyorum...işte o anlarda yapmaktan hoşlandığımız şeylere kitlenmek yapabileceğimiz en iyi olay ben de böyle yapıyorum her zaman..
O süreçte her şeyden umudu kesiyorum yapmaktan hoşlandığım şeyler bile ağır bir yük haline geliyor sadece düzenim bozulmasın diye devam ediyorum.
Maalesef ailevi mevzularda işin içine girdiği vakit uzaklaşılamıyor.
Maalesef ailevi mevzularda işin içine girdiği vakit uzaklaşılamıyor.
En yakın arkadaşınızın size iğneliyici bir sözü onu hayatınızdan çıkarmanıza sebep olabiliyor mu?
Acaba biz mi derin düşünüyoruz gamsız olmak mı gerek?
İlaç içmeyi düşünmüyorum hocam zaten
İlaç içmeyi düşünmüyorum hocam zaten
merhaba faruk , bence senin için en iyi şey şu an para kazanmaya başlamak gibi ,tabi karar senin.
bunda yani bu tavsiyeyi söylememde etkili olan bazı önemli parametreler mevcut. bunlar kabaca şu şekilde
1) şu anda okuduğun bölüm malesef uygulamalı bir bilim alanı veya buna entegre değil. (üzgünüm ama boşş)
bikaç yorum daha ekliyim: sen özelden bana dedin ki şu şöyle bu böyle ama bazı gerçekler var ki acıdır bunu ne zaman mı göreceksin , eğer diyorum (inşallah hayırlısı olur da yararına birşeyler gerçekleşir) git biraz işler ters gitsin bakalım o senin hocan sana nasıl çemkirecek nasıl yüzünü asıp seni yarı yolda bırakacak görürsün.
tabi, farklı pedagojiler ve rehbere yönelik tecrübelerde mevcut ancak bunlar da prosedürlerin yerine getirilmesini de içinde zaten barındırıyor.
2) burası türkiyedir. abd veya japonyada olsaydı , salt teorik bir bölüm bile kendi cihetinde bir kıymeti olur işsiz kalmazdın ama burdaki sistemde uygulama gerekli iken malesef yeterli de değil. şu an çalıştığım yerde 6 dil bilen personel var.yani birkaç uygulama birden gerekli gibi.
3) butun bunlar moral bozucu mu geliyor , hayır tabiiki , bardağın ters tarafından bakmamalısın ..sen şu an gençsin
dolayısıyla iş bulmak türkiye şartlarında senin gibi biri için daha kolay.
ayrı olarak ilaç kullanmak istemediğini ve sanırm ilaçlara ihtiyacının olmadığını belirtmişsin , evet ilaçlar bir yandan fayda verirken diğer taraftan zarar veriyor.
fakat çevrenin de görüşlerini dikkate alman gerektiğini düşünüyorum
bunda yani bu tavsiyeyi söylememde etkili olan bazı önemli parametreler mevcut. bunlar kabaca şu şekilde
1) şu anda okuduğun bölüm malesef uygulamalı bir bilim alanı veya buna entegre değil. (üzgünüm ama boşş)
bikaç yorum daha ekliyim: sen özelden bana dedin ki şu şöyle bu böyle ama bazı gerçekler var ki acıdır bunu ne zaman mı göreceksin , eğer diyorum (inşallah hayırlısı olur da yararına birşeyler gerçekleşir) git biraz işler ters gitsin bakalım o senin hocan sana nasıl çemkirecek nasıl yüzünü asıp seni yarı yolda bırakacak görürsün.
tabi, farklı pedagojiler ve rehbere yönelik tecrübelerde mevcut ancak bunlar da prosedürlerin yerine getirilmesini de içinde zaten barındırıyor.
2) burası türkiyedir. abd veya japonyada olsaydı , salt teorik bir bölüm bile kendi cihetinde bir kıymeti olur işsiz kalmazdın ama burdaki sistemde uygulama gerekli iken malesef yeterli de değil. şu an çalıştığım yerde 6 dil bilen personel var.yani birkaç uygulama birden gerekli gibi.
3) butun bunlar moral bozucu mu geliyor , hayır tabiiki , bardağın ters tarafından bakmamalısın ..sen şu an gençsin
dolayısıyla iş bulmak türkiye şartlarında senin gibi biri için daha kolay.
ayrı olarak ilaç kullanmak istemediğini ve sanırm ilaçlara ihtiyacının olmadığını belirtmişsin , evet ilaçlar bir yandan fayda verirken diğer taraftan zarar veriyor.
fakat çevrenin de görüşlerini dikkate alman gerektiğini düşünüyorum
Bence insanlari bu kadar önrmsemeyin onlarin sizin hakkinizdaki ne dusundukleri umrunuzda olmasin..insana kendinden baskasinin faydasi gelniyor aile bile yapilanlarin lafini ediyo zamanla
Haklısınız lakin düşünmeden edemiyorum.
Özelde de bahsettiğim gibi bu görüşe katılmıyorum çalıştıktan sonra her şey olur.
Özelde de bahsettiğim gibi bu görüşe katılmıyorum çalıştıktan sonra her şey olur.
Merhaba arkadaşlar bende gün içinde yaptığım hareket ve konuştuğum cümlelerden geçeleyin utanç ve acı duyuyorum bu durum beni artık çok sıkıyor kimseyle konuşmak ve arkadaşlık kurmak istemiyorum ve çok alınganım insanların bana söyledikleri sözler ve hissettirdikleri de aklıma geliyor geceleyin utanç acı ve nefret duyarak uyumaya çalışıyorum her gün bu neden oluyor psikoloğa gitmeden nasıl çözerim ben bu işi
Öyleki 20 25 sene önce yaşadığım olumsuz olayların hala bugunde bile hesabını soruyorum kendi kendime keşke diyorum söyle deseydim böyle konussaydim diye hafizamda tasarlıyorum yalnız invega kullandigimdan beri bunlar bayagi azaldı bende istesemde düşünemiyorum
Ölümü düşünmek hayatımı çok etkiledi
Merhabalar,
Üç yıl kanser tedavisi gören teyzemi kaybettim cuma günü. Ben ölümden korkmayan daha bir sene önceye kadar her an intihar düşüncesi ile yaşayan insandım. Ölümlere de üzülmezdim. Lakin teyzemi morgda görerek birçok şeyin farkına vardım. Artık ölümden, çürümekten, ölüm sonrası yapılacak ritüellerden(yıkanmak, cenaze namazımın kılınması, tabuta konulup ve sonrasında gömülmek) ve ölüm sonrasından korkuyorum. Her gün aklımda teyzemi gömdüğümüz gibi bir gün bende gömüleceğim çürüyeceğim. Aklım bu düşünceler ile doluyor. Yaşam anlamsızlaşıyor. Nasıl bir ölüm beni bekliyor bunu düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu düşüncelerden kurtulmak için?
Merhabalar,
Üç yıl kanser tedavisi gören teyzemi kaybettim cuma günü. Ben ölümden korkmayan daha bir sene önceye kadar her an intihar düşüncesi ile yaşayan insandım. Ölümlere de üzülmezdim. Lakin teyzemi morgda görerek birçok şeyin farkına vardım. Artık ölümden, çürümekten, ölüm sonrası yapılacak ritüellerden(yıkanmak, cenaze namazımın kılınması, tabuta konulup ve sonrasında gömülmek) ve ölüm sonrasından korkuyorum. Her gün aklımda teyzemi gömdüğümüz gibi bir gün bende gömüleceğim çürüyeceğim. Aklım bu düşünceler ile doluyor. Yaşam anlamsızlaşıyor. Nasıl bir ölüm beni bekliyor bunu düşünüyorum. Ne yapmalıyım bu düşüncelerden kurtulmak için?
Belki de daha anlamlı bir boyuta geçiş yapacağız.. Öldükten hemen sonra ölümden öncesine ait hiçbirșey hatırlamayacağız belki de. Ne önemi varki ölmüşüz de gömülmüşüz ve çürümüşüz.
Yardım alın belki ilaç tedavisi gerekir. farklı bir şeyler ile uğraşın ortam değiştirin. ölüm var gerçek ama ölümü düşünerek yasayamayiz genç yakinlarimizı kaybettik ölçez desekte onlarla gitmedik yaşıyoruz burdayız ohalde hayata tutunmak gerekir..
geçen sene annannem öldükden sonra ben de bu düşüncelerle boğuşuyorum,gerçi hastalık derecesinde değil ama işte annem den abim den ayrılacağım yaşadığım yerde denize bakıyorum bu güzelliği bu doğayı bir gün öldümü göremiyeceğim artık vs..vs....o yüzden hayatı çok da takmamak kavga tartışma vs lazım hayat bunlar için çok kısa ve gereksiz değmez bence..
Müslümanım lakin yine de bir korku oluyor. Yardım almayı düşünmüyorum o kadar ileri boyutlarda değil sadece gece uyurken zor oluyor.
Bir dönüm noktası yaşamak gerekiyor bunu anlamak için yoksa laf olarak kalıyor.
Bir dönüm noktası yaşamak gerekiyor bunu anlamak için yoksa laf olarak kalıyor.
Arkadaşlar problemlerin detayı bence fazla ince düşünmenizden kaynaklanıyor olayları olduğu gibi kabullenip hayatın devamlılığına bakmalısınız artı başkalarının ne söylediğinden çok sana ne verebildiği önemlidir ki hani bir laf vardır milletin ağzı torba değil ki büzesin hayatı kademeli olarak yaşamalısın en önemlisi de sen değil hayat senin oyuncağın olmalı aslında hepimiz yazılmış bir senaryonun başrol oyuncularıyız oyunculuğumuzu ne kadar iyi gösterebilirsek hayata o kadar çıkıp iplerini elimizde tutabiliriz.Eğerki iplerimizi başkalarının eline bıraktığımızda o zaman hiçbir şeyden şikayet etmeye hakkımız yoktur.Ancak yinede bizler çözüm odaklı olmak yerine şikayeti daha kolay bulup her olayı kafamızda büyüterek pireyi deve yapmayı seviyoruz.Tabiki herkesin sorunu kendine göre dünyanın en büyük sorunudur ancak şu bilinmelidir ki çözümsüz bir problem yoktur yeterki biz onu çözme taraftarı olalım son olarak bir şairin dediği gibi ölümden başkası yalan
Bir yerde hatam var mı?
Merhabalar, ben arkadaşlarımın deyimi ile kindar bir insanımdır. Arkadaşlarımı dışarı hep ben çağırırım hep ben ilk mesaj atarım ama ya birkaç defa reddedilirsem ya da hiç mesaj atılmazsa irtibatımı koparıyorum. En ufak bir iğneleyici söz ile arkadaşlığımı bitiriyorum. Bekleme sürecine giriyorum biri mesaj atsın veya dışarı çağırsın diye ama bu süre zarfında sıkıntıdan bunalıyorum. Yanlışım var mı anlayamıyorum sizlerin görüşlerini almak istedim. Şimdiden cevaplarınız için teşekkür ederim.
Merhabalar, ben arkadaşlarımın deyimi ile kindar bir insanımdır. Arkadaşlarımı dışarı hep ben çağırırım hep ben ilk mesaj atarım ama ya birkaç defa reddedilirsem ya da hiç mesaj atılmazsa irtibatımı koparıyorum. En ufak bir iğneleyici söz ile arkadaşlığımı bitiriyorum. Bekleme sürecine giriyorum biri mesaj atsın veya dışarı çağırsın diye ama bu süre zarfında sıkıntıdan bunalıyorum. Yanlışım var mı anlayamıyorum sizlerin görüşlerini almak istedim. Şimdiden cevaplarınız için teşekkür ederim.
Öyle yapıyorum hocam da işte bu sefer tek kalıyorum. En iyi arkadaşım olsun akrabam olsun öyle yapıyorum zaten
