Zamanında başhekimle yaşadığım bir dialog.
Konuşma öncesi daha önce de rapor çıkardığımdan heyetten aldıktan sonra 10 adet fotokopi yaptım. Başhekimin odasına gittim.
B: Şu raporumun aslı şunlarda ilerde bir çok yere vereceğimden dolayı suretleri
Başhekim olacak lavuk aldı ve örnekleri.
Önce şöyle para destesi sayıyormuş gibi saydı.
Sonra Aslını onayladı, 4 tanede sureti "aslının aynısıdır" diye onayladı.
Ben: Bunları neden onaylamadınız?
Dohtor: Turşusunu mu kuracaksın biz sizin evrak memurunuz muyuz? 4 tane yeter diğerlerini onaylamıyorum bildiğin yere git.
Ben: İyi de ben bunları keyfimden mi alıyorum, yarın başka bir yere lazım olduğunda tekrar mı aynı süreçle uğraşacağım.
Dohtor: Ben bilmem gelirsin yenisini çıkarırsın.
Bu tavrın daha sertini başka bir hasta yakınına daha yaptı, aldı önüne fırlattı adam biraz ezik kırsal kesimden gelmiş muhtemelen bir köyde yaşayan biriydi sesini çıkarmadan aldı gitti.
Böyle adamlara beddua etmek gibi aptal tesellileri girmeyeceğim böyle adamların okuduğu okuluda, o adamı o hastanelerin başına getiren erkide .......
Sakat bırakacaksın böyle adamları nasılmış oda oda oda polikilinik polikinik gezip rapor almaya çalışmak saatlerce heyet çıktısını beklemek sıra almadan odalara girince yan yan bakılmalar. Eskiden fakir aile çocukları doktor olmak isterdi çünkü ya annesi ya babası gerçekten hastaydı, anne baba çocuğu sever çocukta ebeveynlerini severdi, sürekli onları kaybetme korkusu ile yaşardı. Bu korku büyüyünce doktor olacağıma evrilirdi. Bir şekilde doktor olunca da halden anlardı, çünkü yaşamıştı. Bu koyduğumun çocukları hangi ailelerde yetişiyor bilmiyorum ama anne babaları olduğuna dair şüphem çok fazla
Sonra ne oldu aldığım 4 suret bir aslından ibaret raporlardan aslını ötv için verdim diğer dördüde yine trafikti şuydu buydu gitti. Şimdi yeni rapor ihtiyacım var tekrar çıkaracağım. Üstteki durumu da daha önce 150 tl vererek adlığım raporda yaşadım. Adam rapor alacak sanki beni mr a sokuyor durum sabit, teşhis sabit, tedavi yok neyin 150 tl sini alıyorsun.