Emine Sönmez

BEN MİYİM ?

Kadere inanma diyorlar bana,
Başıma geleni yazan ben miyim.
Bahtın kara imiş, diyorlar bana,
Felek, oyununu bozan ben miyim.

Bir yar sevdim, gitti gurbet eline,
Yine döndüm, kara yaslı geline,
Ne haldesin, 'bak' diyorlar haline,
Kaderi çiğneyip ezen, ben miyim.

Neyi çarpsam,-bölsem, elde sıfır var,
Elimde ne zümrüt, ne de safır var,
Şu yalan dünyada bir misafir var,
Karanlık yolları çizen ben miyim.

Gelip de ipekten şal mı istedim,
Elin kovanından bal mı istedim,
Has bahçe içinden gül mü istedim,
İrem bağlarını bozan, ben miyim.

Bunca yıldır, ne gördüm ki dünyadan,
Kâbus gördüm, uyanmadım rüyadan,
Bir can verdi, yine alır Yaradan,
Kendi mezarını kazan, ben miyim ..

Emine SÖNMEZ

BULAMAZSIN

Kıraç topraklarda yetişen çiçek,
Açılsa da, rengi al bulamazsın.
Sevdiğinle ömür boyu surecek,
Gönülden gönüle yol bulamazsın.

Kim verecek goncaların suyunu,
Saat - saat değişirler huyunu,
Selviye benzeyen fidan boyunu,
Arzuyla saracak kol bulamazsın.

Gelmez senin için hazanda bahar,
Buz tutar, başından eksilmeyen kar,
Senden uzaklara gider nazlı yar,
Ardından gitmeye hal bulamazsın.

Ömrünü sevgiye etsende heder,
Gün gelir, sevdiğin terk edip gider,
Yalnız kalır, dolanırsın derbeder,
Tutunacak bir tek dal bulamazsın.

Karanlığa çıkar bütün yolların,
Mevsim hazan olur, solar güllerin,
Yolcusu olursun coşkun sellerin,
Karşıya geçmeye, sal bulamazsın ..

Emine SÖNMEZ

ÖLDÜRÜYORSUN BENİ

Seni araya - araya, dizimde ser kalmadı,
Seni gözleye - gözleye, gözümde fer kalmadı,
Ne bir selam gönderiyor, ne kendin geliyorsun,
Anladım ki bu dünyâ' da vefalı yar kalmadı.

Karanlıkta yola düştüm, bulunmuyor izlerin,
Hayalimden gitmez oldu canlar yakan gözlerin,
Yollarını bekletmekten, söyle ne anlıyorsun,
Boşa mı ümit bağladım, yalanmıydı sözlerin.

Aşkına bel bağlamıştım, kaldım yine yollarda,
Diyordum şifa bulurum, belki selam yollar da,
Hançerledin yüreğimi, şimdi de dağlıyorsun,
Gelecek mi aranırmış, yaşanmamış yıllarda.

Sevdan çınar ağacıydı, budadın dallarını,
Kapatırsın aşkımıza, sevdanın yollarını,
Benim kötü kaderimle gönül mu eğliyorsun,
Kime ümit veriyorsun, giyip de allarını.

Senle çözülür sanmıştım, hayatın kör düğümü,
Hayra bile yoramazdım, düşümde gördüğümü,
Hasret acı, çekilmiyor, dertlere salıyorsun,
Bil ki senin yüzündendir, düyarsan öldüğümü.

Emine Sönmez

NE ÖNEMİ VAR

Zaman tükenmiyor, tükenen ömür,
Şiirle yoğrulmuş bizdeki hamur,
Bütün mutluluklar sevgiyle olur,
Geçen senelerin, ne önemi var.

Ateş olup yanmadan, yakamazsın,
Alev - alev gönüle akamazsın,
Hayat acı diye bırakamazsın,
Sevmişsen, yanmanın ne önemi var.

Çiçek açtırırsın kurumuş dala,
Zehirler içersin, benzetip bala,
Gidersin ardına bakmadan hala,
Uzayan yolların ne önemi var.

Sevdaları, yüreğinde beslersin,
Oya - oya, nakışlarla süslersin,
Aşkın için ne gelecekse gelsin,
Sevda yarasının, ne önemi var.

Denizi aşarsın, gece uykuda,
Gider boğulursun, bir damla suda,
Gülü aratmazsa yar kokusu da,
Varsın güller solsun, ne önemi var ..

Emine SÖNMEZ