Engelli anne-babaya sahip çocuklar şanslı mı şanssız mı?

Arkadaşlar genelde kendimizden bahsettik . Diğer taraftan da engelli anne veya babaya sahip çocuklar var . onlar için dünya nasıl hayat nasıl ? Dünyaya bakış açıları daha mı farklı oluyor ? şanslılar mı yoksa şanssızlar mı ?

bu konuda konuşmak istiyorum .

bu konuda dusunucek yazacak oyle cok sey olamazki
insann annesi babasi bile dunyaya gelmemize sebep olduklari halde bazen bikmasalar bile keske saglam olsaydi keske boyle olucagina dunyaya gelmeseydi..... gibi dusunebilir onceden engelli olanlar icin
sonradan olanlar icin akranlarina bakip benim cocugum neden boyle diyebilir
eee sakatin cocugu halile
anasi babasi saglam olanlara gipta eder kendini ezik hisseder
nasi ezilmesinki
ne kadar sevgisi ilgisi cok olsa bile guzel gorunuslu herseyi duyan goren ebeveynler dururkene...
bence bizler cocuk sahibi olmamaliyiz

bence anne ve babanın engelli olup olmaması değil sorun.. eğer ebeveynler sevecen ve çocuklarını seven insanlarsa çocukları kendilerini şanslı sayabilirler.. her ne şekilde olursa olsun çocuklarını döven,ilgisiz bırakan ve çevremizde duyduğumuz daha bir çok kötü şeyi yapan anne-babalar engelli veya engelsiz hiç farketmez o minicik yavrulara eziyet çektirirler.. ben mesela sinirli insanlardan çok korkarım.. dövülüp canımın yanmasından falan korktuğumdan değil sadece yüz ifadeleri,sinirli tavırları bunlar pek de güzel olmayan şeyler herkes için..

bir evlat anne baba için nasıl vazgeçilmezse.bir evlat içinde anne baba vazgeçilmezdir.et tırnak meselesi.kız erkek diye ayırmak istemem ama bu gibi durumlarda kız çocukları daha duyarlı ve fedakar oluyorlar.isnisnalar hariç!!

sema çok güzel yazmış....kutluyorum semayı çok aklı başında bir insan olduğunu düşünüyorum her bakımdan...yeri gelmişken vurgulamak istedim şukufeye gelince...sen çok çok ön yargılısın şaştım kaldım...
ne demek evlat anne babasından utanırmı??
ne demek ezik hissetmek kendini....
senin sağlığın yerinde olsaydı annen baban engelli olsaydı utanacakmıydın?????
yada bu etkiye bir tepkimi??hani sen engelli olduğun için ailen senden utanıyormu ki böle düşünüyorsun....
aklıma gelen ilk şey bu oldu kusura bakma...
bir evlat annesinden babasından ne olursa olsun utanma hakkına sahip değildir...
bir evlat annesi kötü yolda dahi olsa sırtında taşımaya mecburdur
bir evlat babasına ne şekilde olursa olsun itaat etmek zorundadır ah almamak gerekir babadan hayatına mal olur bir beddua...
bunları neden sölüyorum anne baba dünyada kaybettikten sonra bulunmayacak bireylerdir....yeni sevgili bulabilirsiniz ama yeni bir anne baba bulamazsınız...
bacağı aksak,kulağı işitmeyen,gözü görmeyen,tekerlekli sandalye bağımlısı,kolu ve bcağı ampute....her ne şekilde olursa olsun...anne baba veli nimettir!
anne baba bu şekillerde allah nasip etmiştir ki bir çocuk sorumluluğunu almıştır ona gelecek vermek istemiştir yok canıyla çabalamıştır emek vermiştir o evlada...
O EVLAT KENDİYLE GURUR DUYACAĞINA O ANNEDEN BABADAN UTANIRSA EĞER YAZIKLAR OLSUN Kİ O EVLADA NANKÖRDÜR VE BAŞINA GELMEDENDE ÖLMEYECEKTİR....VE YARIN BİRGÜN ÇOCUĞUNDANDA AYNISINI GÖRMEK ONUN İÇİN KAÇINILMAZDIR....

işin şakası ama engellilerin anlaşılması için her aile de keşke bir engelli olsaydı diyesim var !!!!

Genişletmek için tıkla ...

yahu hani ötekileştirmeye kızan topluğun üyeleri olarak sizde ötekileştirme içine giriyosunuz...farkında olmadan....
allah korusun neden böyle düşünüyosun keşke ben sağlıklı olsaydım demek varken neden başka bir insanın engelli olmasını düşünüyor yada istiyosun
buna iyi niyetle bakamıyorum ben çünkü çektiğin sıkıntıyı sen biliyosun...
bana bu cümle böle düşündürttü...
tamam kendini yanlız hissediyor olabilirsin ama ayrıcalıklı olduğunuda unutmamalısın sonucunda engel bir ömür törpüsüdür o seninle olacak ömür boyu....yanlız değilsin yani malesef

Sema arkadaşıma katılamamak mümkün değil. Shukufe arkadaşımın yazısını okurken aklıma geleni de şirine söylemiş..yani bizler, anne ve babamız engelli olsaydı onlardan utanacakmıydık.. tabiki asla..

saygılar bizden

Engelli anne babası olan çocuklar şanslı mı şanssız mı.. Bence çocuklar daha bencil oluyorlar "Benim hayatım" dürtüleri daha fazla oluyor kısıtlanmak eve bağımlı yaşamak hasta olan anne babalarının kendilerine muhtaç olması hoşlarına gitmiyor ve bunu bir şansızlık olarak görebiliyorlar..

Çocuk anne babasını her zaman güçlü görmek istiyor kendine ait sorumlulukları anne baba taşıyabilsin istiyor özgür olmak istiyor. Engelli anne babasına sahip çıkacak hayırlı evlat bence azdır..Kardeşler birbirlerinin üstüne atmaya çalışırlar sen bak o baksın şu baksın diye üzerlerinden atmak isterler anne babalarının sorumluluklarını çünkü sıra dışı bir olaydır genele uygun değildir bu durum..

Gençliğin verdiği bir cahillik olarak görüyorum.. Bir laf vardır ya hani bir baba yüz evladına bakmış yüz evlat bir babaya bakamamış..Allah nefsimize uydurup hayırsız evlat etmesin hiçbirimizi en büyük korkum hata yapıp böylesi bir vicdan yükünü yüklenmek....

Sorumluluk yüklenmek çok zor bir iş hele ki sağlık sorunları olan insanların sorumluluğunu almak daha da zor alıngan oluyorlar memnun olmuyorlar kırılıyorlar en ufak birşey de ben yıllardır yaşıyorum bu durumu..Üstelik bayrak teslimi gibi bir mesele bu

Tüm hayatını bakmakla yükümlü olduğun ailene yada çocuklarına karşı ayarlıyorsun senin hayatının senin isteklerinin bir önemi kalmıyor falaan filaan çok da önemli değil yeterki insanın içi huzurlu olsun kendi hayatından fedakarlıklar yaparak bile olsa o huzura değer bence.. Vicdanım rahat olsun gerisi önemli değil diyorum yani

ayyy beni topa tutmusunuz arkadaslar
dikkat edin utanmak demedim
bi dusunun bakalim
cocugunuz hasta belki yalniz basina bakmak zorunda kalabilirsiniz
cocugu hastaneye goturuceksiniz
ben sagirim valla kendimi baktirana kadar anamdan emdigim burnumdan geliyo
hadi tekerlekli sandalyedesiniz hadi gozunuz gormuyo
saglamlar gibi kucucugun her isini kolaylikla yapabilirmisiniz
yazik diilmi o yavrulara
valla hayat kolay degil sakat olunca
once kendimizi bakalim

shukufe haklı olduğun taraflarda var canım ama haksızlık bence bu korkularla insanın kendini anne baba olmaktan mahrum bırakması..Sakatlığı olmayan insanlarda çocuk sahibi olmaktan korkuyor çok zor bir zamanda yaşıyoruz çok çook büyük bir sorumluluk çocuk sahibi olmak engelli anne babalar için dahada zor olacaktır ama Allah yardım eder eş dost aile desteği ile aşılabilinir çıkabilecek sorunlar..Minnet etmek ağar birşey ama mecbur kalınca mecbur minnet edilir yani

Neden bu kadar zor bizim hayatımız ya valla gelde karamsar olma şimdi

Ben çocuklar açısından bu kadar kolay olduğunu sanmıyorum arkadaşlar . Biz bile kendimize bazı şeyleri zor anlatırken çocuklar tabi ki zor anlar yaşarlar . Bence bu çocuklar daha aklı başında yetişip dünyayı anlama açısından daha şanslı oluyorlar .

bunu şans yada şanssızlık olarak nitelendirmek doğru değil bence. eğerki öyle bir durum varsa çocukta zaten o aile içerisinde büyüğeceği için bu duruma alışacaktır. çocuklar için bence çok sorun olmaz ama çocuklarının her istediğini istediği zaman yerine getiremedikleri bir durum olduğunda engelli anne yada baba için sorun olacaktır.

ben sahsen hic sanslilik acisindan bakamam ana baba sakatligina
buyukler icin anne baba insanligina kalmis bakip korumak onlara hayatlarinda yardimci olmak dinende insanlik acisindanda mecburdur
amma gunumuzde allahtan korkmayan insanlardan utanmayan anasini babasini duskun halinde huzurevi vs basindan savacak yer blur
dunyaya gelen kcukler icin benim derdim
onlarki
dogup emekliyene kadar sakat anne sakat baba
tabii ki aksiyan yerler coktur cocuk cok bilmesede sevgiyle bu donemler asilir
okula baslayinca iste o zaman cocuk akranlarinin annesiyel babasiyla kiyasliyacaktir
sakatin cocugu daha erken buyur buyumek zorundari dis dunyaya karsi
erkenden mecburen kendi kendine yetmek zorundadir
akranlari anne baba kuzusuyken sakatin cocugu gucu yettigince erkenden o sakat ana babaya destek olmaya mecburdur
yazik yazik kucucuk cocuklugunu bilemeyen erken buyuyen bebecikler

işte bunu soruyorum erken büyümek olgunlaşmak şans mı şanssızlık mı ? çocuklar açısından .çocuğun kendi kendine yetebilecek düzeye gelmesi gerektiği bilinci , farkındalık aslında çok önemli şeyler . Şimdinin şımarık bencil kıskanç çocuklarının yerine aklı başında her şeyin farkında insanın insan olduğu için değerlendirilmesi gerektiği bilincinde birey olarak yetişmesi aslında kolay kazanılamayacak bir durum .

Çocukluğunu yaşayamadan erkenden olgunlaşmak bir şans değil bana göre,çünkü her dönem kendi özelliklerine göre yaşanmalı...
Bazı şeyler zamanından önce yaşandığı zaman sağlıklı sonuçlar doğurmaz...Çocukluğunu ya da ergenliğini yaşayamadan yetişkin gibi düşünüp davranmaya başlarsa,bunun eksikliğini mutlaka hisseder insanlar...
Engelli ya da engelsiz anne-babalar,çocuklarına taşıyacaklarından fazla yük yüklememelidir...