Engelli çocuğu olan aileler çocuklarının haklarını ne kadar arıyorlar?

Engelli çocuğu olan aileler çocuklarının haklarını ne kadar arıyorlar?

Sizin aileniz bu konuda ne kadar bilinçlidir?

Ailenizin engelliler konusunda bilinçli olması size ne kazandırdı? Veya ailenizin bilinçsiz olması size ne kaybettirdi?

Ben kısmen görme engelli bir kişiyim;

Benim ailem her zaman, her konuda sonuna kadar yanımda oldu. Ailemin hayatımda ki önemi çok büyük olup; maddi ve manevi anlamdaki desteklerini benden esirgememeleri benim bu günlere gelmemde çok önemli bir etkendir. Şuan bile onların varlığını hissetmek insanın içindeki yaşama azmini, yaşama sevincini, pekiştirmek adına mutluluk vericidir.

Fakat benim ailem engelli hakları ve yaşamı konusunda bilinçli değillerdi. Bundan dolayı ben İlkokulu, ortaokulu normal bir okulda okudum başarısızda değildim tabi görememenin birçok dezavantajını yaşama ma rağmen. Sonra Teknik liseye başladım hiç kimse bana engelli misin diye sormadı bile, sonra lise de bitti. Normal kadroda bir tekstil fabrikasında çalışmaya başladım. Hala benim bir sağlık raporum yoktu. Bir gün arkadaşımın birisi sağlık raporu almış. Bu arkadaşıma sorarak bende nihayet 2000 yılında bir sağlık raporu aldım. Bu almış olduğum raporla fazla bir şey yapamadım. Çünkü işim vardı. Ve işimden oldukça da memnundum. Herhangi bir maddi sorunumda yoktu. Allah’a çok şükür! Daha sonra Öğretmen olan bir arkadaşımın ısrarlarıyla 2004 KPSS ye girdim. Özürlü olarak bir Kamu kurumunda işe başladım.

Bu zamana kadar benim için hayatımın ana hatları aşağı yukarı bu şekil gelişti. Ailem her zaman yanımda oldu. Her zaman en büyük destekçim onlardı. Fakat özürlü haklarını bilmedikleri için bu konuda bana yardımcı olamadılar. Ama olsun benim için onların bana manevi olarak verdikleri ve verecekleri destek her şeyin üstündedir.

Benim yaşadığım hayatta genel olarak birçok yerde oldukça işlerim rast gitti. Fakat bu şekilde olmaya da bilirdi. Yalnız benim burada anlatmak istediğim olay; engelli çocuğu olan insanları bilinçlendirerek en azından haklarını bilmeleri, bunları kullanma olanakları verilmesi açısından büyük önem arz etmektedir.

Engelli olan kişi veya ailelerinin aktif olmaları belki de hayatta onlara birçok önemli kazanımlar elde etmelerini sağlamaları açısından önemli olacaktır. Bu kazanımları elde etmek hayatta engelli olan kişilerin daha yüksek standartta hayat yaşaması anlamında ehemmiyeti vardır. Bu mücadeleyi vererek biz elimizden geleni yapmalıyız. Hayatta her şey bir çabanın bir mücadelenin sonucunda ortaya çıkmıştır. Bizde bu mücadelemizi hakkıyla yapalım da sonrada niye ben şunu da yapmadım demeyelim Tabi sonuçta her şey nasip kısmettir.

İnşallah tüm engelli olan arkadaşlarımın da hayatta istedikleri her şeyin gönüllerince olacağı, mücadele etme ve yaşama azminin içimizden hiç eksik olmadığı, daha güzel yarınlar ve daha güzel bir gelecek için her şeyin en hayırlı bir şekilde olmasını dilerim.

engelli cocugu olan aileler hak aramaktan once cocugun sorumlulugunu idrak edip egitimini en guzel sekilde karsilamali ilgilenmeli engelli cocuklarina daha bir ozveriyle yaklasmalilar
ortaya cocuk yapip salip hak aramak biraz ukalalik gibi oluyor
hak varsa once aileden
koklear implant icin devletten 25 30 bin dolar hastane masraflari bi okadarda devletten cikiyor
bu ameliyati olan cocuklarla cok iyi ilgilenmek konusmayi ogretmek egitimine yardim etmek ailelerin temel goreviyken tutuyorlar hemen bir cocuk daha doguruyorlar
o koklear implant olan cocukta egitimi tam olmayinca faydasi az oluyor isitmeye
devlet bu kadar masraf ederken isitme cihazlarina para odemezken koklear implant icin oluk gibi doviz paralar heba oluyor
bu koklear imlantta her isteyen olamiyor satici firmalar doktorlar isi biliyorlar
eh cikari olan kazanci olan tabi basvuranlara elayak olup oyle oluyor koklear implat
demem o ki
aileler once fedakarligi yardimi kendileri yapmali ondan sonra hak aramali
anne baba olmak cocuk oyuncagi degil

Teşekkürler arkadaşım çok doğru.

Bizler herşeyi önce devletten ordan burdan beklemek yerine.
Beklemeden önce ailelerimiz bir şeyleri idrak edip anlamalı.
kendinde de azda olsa suçu aramalı.

Hasta bir çocuk dogdu diye kaderine terkedip saglıklı çocuk dogurmanın peşine düşerken diğer taraftadaki hasta dogan çocuk unutulup gidiyor.
ve üst üstte birkaç engelli özürlü çocuk olana kadar bunun neden böyle oldugunu, dogdunu araştırıp peşine düşmek yok ..
ama saglıklı çocuk için birkaç özürlü dogumdan sonra.
dinle artık o ailelerin feryadını, neymiş efendim kimse sahip çıkmıyormuş ..
Önce kendimiz, kendimize sahip çıkmalı, yardım edebilmeli, etmeliyiz...

Mutlaka herşeyi devletten beklememk gerekir. Kendi çabalarımızla birşeyler yapmak ve mücadele etmek önemlidir. Fakat devlette engellisine sahip çıkarak gerekli olan kanunları sadece çıkarması değil. Aynı zamande uygulaması gerekir.
Bu konuya Katkılarından dolayı mesaj yazan arkadaşlarada Teşkkür ediyorum.

Toplumumuzun bilinçlenmesi için gerekli olan mücadeleleri ne kadar iyi yaparsak. O kadar başarılı oluruz.

Engelli olan insanlarımızın bilinçli olmaması engellilere çok şeyler kaybettiriyor. Özellikle engelli aileleri için sanki engelli çocuğundan utanıyrlarmış gibi toplumdan gizlemeye çalışmaları gerçekten düşündürücüdür.

eshat kardesim bu konuda onemli ancak bir butunden ayri dusunemeyiz hak alma
kulturu gelenegi maalesef cok asgari duzeyde mevcut ulkemizde ..

Kuzey kardeşim, ben de diyorum ki;

Bu geleneğe artık bir son verelim. Hakkımızı arayabilelim. İnsalarımız bilinçli olsunlar istiyorum. Bir kişinin hakkı orada yetkili olan birinin insiyatifine bırakılmamalıdır. Hakkımız varsa bunu almasını bilelim. İşte bu bağlamda düşündüğümüz zaman, engelli ailelerine çok önemli işler düşmektedir. Ama aile bilinçli olmayınca ne oluyor. Yine bunu zararını hem aile görüyor, hem de engelli olan kişi bir ömür boyu çekiyor.

İşte bizim burada üzerimize düşen görev ve sorunluluklar vardır. İnsanları bilinçlendirerek engellininde bu tuplumun bir parçası olduğunu kabullendirmektir. Hiç kimse bize engelimizden dolayı acımasın, bize anlasınlar o yeter! İşte biz bunu istiyoruz.

Ben diyorum ki; Bilinçlenmek gerek.. Hem engelli aileleri... Hem toplumumuz... Hem de engellinin kendisi...

Keşke tüm engelli çocuğu olan anne babalar, bilinçlendirilse, hakları nelerdir bir şekilde anlatılsa. Devletimizin, engelli haritası çıkardığını biliyorum. Bu haritalar sayesinde, adres adres engelli tespiti yapılır ve haklar anlatılır. Malesef toplum olarak "armut piş ağzıma düş"e çok alışığız. Ancak gidip söylenmeli, şu evrakları hazırla, şu maaşı alacaksın, şunları ayarla sağlık güvencen olacak...
Konuşmaya gelince ağzı olan konuşur...

Evet arkadaşım haklısın...

Keşke bütün engelliler, aileleri ve toplumumuz bilinçli birer birey olsalar. Zaten birçok sorunda kendiliğinden çözülecektir. Ama bu o kadar kolay değildir. Bunun için herkes kendisine düşen görevleri yerine getirerek, bu konuda gerekli uyarıları ve anlatımları yerli yerince yapmalıdır.

Tabi bilinçlendirmeye önce kendimizden başlayarak, kendimizi sorgulamak gerekir, biz ne kadar bilinçliyiz. Biz ne kadar duyarlıyız. Bu çok önemlidir. Kendimizin sahip olmadığı bir şeyi başkalraına vermeye çalışmak kendimizi kandırmaktan başka birşeye yaramaz.

Valla Eshat, devir öyle bir devir ki,haklarını aramak şöyle sursun,hakları ellerinden alınacak diye çocuğunun sakat kalmasını isteyen aileler var...Özel eğitime giden küçük bir kız tanıyorum...Çocuk bu eğitimin meyvelerini yavaş yavaş vermeye başladı.Anne çocuğunun durumundan dolayı devletten maddi anlamda destek alıyor...Laf arasında "kızın artık düzeldiğini,normal eğitime geçebilecek düzeyde olduğunu söyleyenlere kızgınlıktan köpürdü...Ya insan bu yoruma kızar mı köpürür mü?Mutlu olması gerekmez mi?Fakat kızgınlığın ve paniğin temeli anlaşıldı...Anne,devletten gelen yardımın kesilmesinden endişeli...

Kısacası,bazı aileler bırak hak aramayı,hakkını dibine kadar sömürmeyi bile biliyor...

Aslında bir tarafta hakkı olmayanı bile almaya çalışan zihniyet, bir tarafta hakkı olanı bile alamayan kişiler, bir taraftada hakkının ne olduğunu bilemeyen insanlar...

Hak verilmez alınır. Hakkımızın ne olduğunu bilirsek bu konuda biraz daha avantajlı oluruz. Ama ben engelli ailelerinin bir çoğunun bu konularda bilinçli olmadığı kanaatini taşımaktayım. Aslında engelli ailelerini bilinçlendirmek içinde gerekli açlışmalar yapılamalıdır.

Aillelerimiz kendi haklarını bilmiyor ki kaldı bizim haklarımızı.iletişim araçları da zaten yeni hayatımıza girdi internetle ben 6-7 yıl oldu tanışalı yani onlarda da suç yok.nerde nasıl öğrenecekler. ben toplu taşıtlarda özel kartı kullandığımızı 5 yıl önce öğrendim ki onuda bilmezdim muhtarımız sordu kullanıyormusun diye de böyle öğrendim.

Merhaba. Bende size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Benim oğlum 5 yaşında serebralpalsili. Şimdiye kadar merkezimizden grup eğitimi ve bireysel eğitim alıyorduk. Fakat devletin çıkardığı bir kuralla oğlumun okulçağına gelmiş olması nedeni ile grup eğitimlerimiz kaldırıldı. Devlet bana çocuğun artık okul çağına geldi kaynaştırma sınıfına gitmesi gerek diyor fakat M.E.B. bağlı anaokulları çocuğumu fiziksel engelli olması nedeni ile kurumlarına kabul etmiyorlar. İstanbul Anadolu yakasındaki hemen hemen bütün özel ve m.e.b. kurumlarla görüştüm fakat bir sonuç alamadım. Bende çareyi bu kurumlara yazılı olarak başvurmakta buldum. Amacım elimde bir delil olmasıydı. Gelen cevaplarla birlikte Milli Eğitim Müdürlüğüne şikayette bulundum. Bir kaç kurum hakkında soruşturma başlatıcaklarını söylediler fakat dediklerini yapmadılar. Bu seferde Cumhurbaşkanlığının yürütmüş olduğu Eğitim Her Engeli Aşar kampanyasının proje sorumlularıyla görüştüm. Durumumu anlattım. Neden bende sağlıklı çocukların aileleri gibi çocuğumun eğitim göreceği en iyi kurumu seçemiyorum. Neden seçme hakkım yok. Sonunda gerçekten ilgilenen birilerini buldum ve oğlumu proje kapsamına aldırdım. Önder şimdi gerçekten iyi bir kurumda eğitimine başadı. Oğlumun daha ilk eğitim hayatında önüne bu şekilde engeller çıkarmalarına izin vermedim ve bundan sonrada vermiycem. Çünkü benim bir engelli çocuğum daha var. Şimdiden bunlara izin verirsem yarın diğer çocuğumun geleceğinden nasıl ümitli olabilirim. Sorun sadece benim çocuklarım değil tüm engelli insanlar. Engelli insanları 2. sınıf insan yerine koymalarına izin vermeyelim. Lütfen burdan tüm engelli ailelerine seslenmek istiyorum. Engelli çocuklarınıza sahip çıkın onları kimseye ezdirmeyin buna kimsenin hakkı yok. Bu konuda savaşımızı bir bütün olarak vermeliyiz. Bu bağımsız olarak aşılabilecek bir sorun değil. Belki ben sorunumu hallettim ya bunu yapamayanlar. Öyle insanlar varki nereye başvuracaklarını bilebilmiyorlar . İnsanları bilinçlendirelim. Engelli olan olmayan herkeze engellilerinde insan olduğunu, onlarında bu ülkedeki tüm haklardan yararlanabiliceklerini anlatalım.

arkadaşlar herksei çok iyi anlıyorum. ben engelli bir 7 yaşındaki evladımıza 3 yıldırbalıkesir de koruyucu ailelik yapıyorum. hangi hak, kime göre hak. oğlum balıkkesir de gittiği okulda zehirleniyor. okul hemşiresi bize sahte rapor veriyor. ben bunların hepsini şikayet ediyorum 6 aydır uğraıyorum. en son bana BALIKESİR İL MİLLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜNDEN geen yazıda "SİZ KORUYUCU AİLE OLDUĞUNUZ İÇİN ÇOCUĞUN HAKKINI SAVUNAMASSINIZ, BİR DAHA ŞİKAYET DİLEKÇESİ VERİRSENİZ SİZİ BİZİ MEŞGUL ETMEKTEN SAVCILIĞA BİLDİRECEĞİZ "dediler. gerisin siz düşünün. benim elimde raporum var, sahte rapor var bana uydurdukları kılıfa bakın. ama ben ne yaptım onlar vermeden ben savcılığa suç duyurusunda bulundum beni tehdit etmekten. ÖMRÜM YETTİĞİ KADAR BEN BANA EMANET EDİLEN ÇOCUĞUMUN HAKKINI SONUNA KADAR ARIYACAĞIM.

ayrıca koruyucu ailelik yaptığım evladım %50 oranında eğitilebilir zihinsel engelli. bu konular için çevremden 500 tane dilekçe topladım özürlüler idaresinede gönderdim. sonuna kadar devam edicem.. ayrıntılı bilgi almak isteyen varsa bakad10@hotmail.com adresindeyim.