Engelli Sürücülerin Araba Kullanmalarını Etkileyen Faktörler [Araştırma]

Merhabalar,

Hacettepe Üniversitesi Ergoterapi Bölümünde araştırma görevlisi olarak görev yapmaktayım. Aynı zamanda da yüksek lisansıma devam ediyorum. Şu an tez dönemindeyim ve tezimin konusu " Türkiye'de engelli sürücülerin araba sürme aktivitelerini etkileyen faktörlerin incelenmesi". Bu çalışma kapsamında 18-65 yaş arasında olan, araba kullanan veya kullanmak isteyen, ortopedik veya nörolojik özre sahip bireyleri değerlendiriyorum. Ayrıca yasaları da inceleyecek olup bununla ilgili Türkiye'de ilk defa "Sürücü Rehabilitasyonu" denilen rehabilitasyon alanında çalışmaları başlatıyoruz okul olarak.

Bu başlığı açmam bu konuda bana yardım edebilecek bireylere ihtiyacım olması. Ortopedik ve nörolojik özrü olan kişilerden Ankara'da değerlendirmeye dahil olmak isteyenler olursa çok memnun olurum. Açıkçası böyle başlığı açmak çok istememiştim, çünkü sağlık çalışanlarıyla özürlü bireyler arasındaki iletişim her zaman tez- çalışma dönemlerinde oluyor gözüyle bakılıyor - ki çoğu zaman da öyle olmakta- ve çalışmalar dışında ilgilenilmiyor. Ben de en başından böyle bir düşünce ile buraya başlık açmayacaktım ama katılımcı konusunda - özellikle ortopedik- çok ciddi sıkıntılar yaşamaktayım ve sizlere buradan ulaşmam gerektiğini düşündüm.

Bu çalışma kapsamında yapacağım değerlendirmeler;

- Kas kuvveti ölçümü
- Eklem hareket açıklığı ölçümü
- bilişsel durumu değerlendiren LOTCA ve Mini mental test adında 2 test
- 3 adet de ailenin, arkadaşların, yasaların sizler gözünden yardımcılığı ve desteklerini sorgulayan kısa sorulu anketler

Eğer katılmak isteyen olursa - ki çok memnun olurum- bana buradan, 0312 305 2560 /120 'den ve orkunaran@gmail.com dan ulaşabilirsiniz. Toplam değerlendirmeler en fazla 1,5 saat sürecek olup, elimden geldiğince hızlı yapıp zamanınızdan çalmamaya çalışacağım.

Sormak istediğiniz soru olursa da aynı iletişim bilgilerinden bana ulaşabilirsiniz.

Teşekkürler

Fzt. Orkun Tahir ARAN
ANKARA

Merhaba arkadaşım,
Yazınızı okumadan başlığınıza binaen yazıyorum.

Araçlar pahalı. Eskiden yurtdışı ithal yaş sınırı yoktu. atıyorum fakir bir engelli 10 senelik bir mercedes ithal edebiliyordu. 1000 € gibi bir ücrete.
En önemli faktör ise devletin sakat bıraktığı bireyden bide üstüne vergi alması. Param olsa zaten bu ülkede durmam.
Hem mazot pahalı hem araba hem sakat bıraktılar. Üstüne bide sömürüyorlar.
Böyle zulmü bi tek devlet sakata yapabiliyor.
Sağlam adama yapsa adam dağ a çıkıyor.

Yılmaz Özdil in bugünkü yazısını okumanızı şiddetle öneriyorum. Gazete Keyfi

Bu ülkenin adalet sarayı var, ama içi boş!. Zalim fasık dolu..............

Bunu bütün Üni li arkadaşlarınla paylaş.

Bugün beni sakat bırakan yarın senide sakat bırakır. Tazminat mazminat ödemez. Ceza vermez.

Senin yaşlarda devletin zarar vermekten başka bişeye yaramadığını istemeden tecrübe edenlerdenim.
Daha ufak yaşlardada görmüştüm adaletsizlik. Ama sakatlık bir başka arkadaşım...

ortapedik engelliyim,araba sürmemi engelleyen tek faktör araba almamı engelleyen faktördür.o da aldığım aracı benden başka 1.dereceden akrabamın dahi kullanamaması.bu yüzden araç alamıyorum.çünkü 2 ayrı araç alcak kadar ailem zengin değil.hem bana hem onlara ayrı araç gerekiyor kanun gereği.ayrıca 2.el araç bile alsam o araca özel tertibat taktır ve tertibat yüzünden tekrar muayene ettir derken bana 500tl fazladan masraf çıkıyor en az...
özetin özeti engeller ortapedik değil,maddi ve hukuki engellerdir kardeş...

Çok haklısınız ikiniz de. Zaten bugüne kadar konuştuğum ne kadar kişi varsa herkes yasalardan şikayetçi. Ve de düzenlenen yasalar daha da para karşılamamaya yönelik. Ama ikinize de katılmadığım nokta şudur; bu yasalar rezalet deyip oturursak ne birşey değişir ne de maduriyetler azalır. Ve sağlıkla ilgili yasalar sizlerle- temsilciliklerinizle ve bu alanda çalışan sağlık profesyonelleriyle masaya oturarak yapılıyor.

Açıkçası bu konuda ben ümitliyim, çünkü sağlık bakanlığı ve gümrük vs. o yada bu şekilde yasaları avrupa birliğine uydurmak zorunda. dolayısıyla bunlar da zamanla değişecek.

Bu konularda çalışmaya başladıktan sonra gerçekten oldukça zor yasalarla -özellikle maddi olarak- karşı karşıya olduğunuzu biliyorum. Ama dediğim gibi bir şekilde bu işlerle de birisinin uğraşması ve elinden geldiğince düzeltmesi lazım. Kızıp küsmektense birşeyler yapmak çok daha mantıklı. Bunu da en iyi engelli- engelli yapılan- bireylerle sağlık elemanları beraber çalışarak yapar.

Cevaplarınız için teşekkürler yine de.

bu bahsedilen şeyler mail kampanyası yapılarak aile ve sosyal politikalar bakanlığı vs yerlere yollandı.zaten haberdarlar merak etmeyin.sadece ilgili birimlerin işine gelmesi kaldı.başka neler yapılabilir?

bu konuda sıkayetı olan arkadaslar,bende bu konudan rahatsızım ama ben aracımı almak uzereyım
ben bu aralar hemem hemen haftada bır kere bımer'e aıle sosyay polıtıkalar bakanlıgına,cumhurbaskanlıgına
sureklı yazı yazıyorum ve sızlerınde yazmanızın beklıyorum,bu engelleyıcı yasayı degıstırılene kadar hep
yazmaya devam edecem ne kadar fazla kısı yazarsa daha baskın olabılırız,denemek bedava ben hep yazıcam...

mail attım

Araba kullanımı için kas kuvvetini ölçerek geleceğe ışık tuttuğunu sanan akademik çalışmalar mı yapılıyor Bence kendini 1900 lü yıllara hapsetmiş çalışmalar bunlar...


Siz hangi döneme dair bir çalışma yaptınız merak ettim gerçekten;

Örneğin;
Hidrolik direksiyon icat edilmeden önceki dönem?
Hidrolik direksiyon icat edildikten sonra ki dönem?
Hidrolik direksiyon standart donanım haline geldikten sonra ki dönem?
Elektro hidrolik olarak revize edildikten sonra araçtaki yol bilgisayarından sürüş konforu adı altında direksiyon sertliğinin isteğe göre seçilebildiği dönem?
Artık direksiyon yerine araçların joyistik ile kullanılmaya başlanacağı dönem?
Gözbebeği hareketleri ile cihazların kullanılabildiği dönem?

Sayın SiyahPelerinliAdam,

ilk olarak mesajınız için teşekkür ediyorum.

Sorularınıza gelince;

Fark ettiğiniz üzere yalnızca kas kuvveti ile araba kullanmayı bağdaştırmıyoruz ancak siz de farkındasınızdır ki bir miktar kas kuvveti de araba kullanma için gereklidir. En azından şu anda ülkemizde yeterli yardımcı ekipman bulunmadığı için..1900'lü yıllar konusunda ise ülke olarak bu konuda çok geride kaldığımızın farkındasınızdır. Yaptığım tez ile zaten şu anda araba kullanan bireylerin genel durumunu ortaya koymaya çalıştım. Tabii ki de genel bir durum ortaya koymaya çalışan tezde çok özel değerlendirmeler yapılamaz.
Ancak ilerideki çalışmalar için bulduğum veriler yön gösterici nitelikte olduğunu belirtmek isterim.

Belirli bir döneme ait bir çalışma değil. Dünyada araba süren bedensel engelliler biliyorsunuz ki bir sürü değerlendirmeden ve rehabilitasyondan geçerek araba kullanmaya başlıyorlar. Peki Türkiye'de?

Doktorlar "araba kullanabilir" veya "kullanamaz" dedikten sonra gerekli işlemleri yapınca araba kullanılıyor bizde. Peki süren kişiler dünyada bu konuda çalışan uzmanların belirlediği değerlere ne kadar uyuyor; yardımcı ekipman varsa arabasında nasıl temin etti - ki genelde kendileri yaptırmış katılımcılar- ; aileleri araba kullanmasına ne kadar destek

Şimdi izninizle ben sizi eleştireyim bir miktar;

1900'lü yıllara hapsolmuş çalışma demişsiniz, haklı da olabilirsiniz ancak haksız da. Peki hiç çalışma yapılmamış, yokmuş gibi davranılan bir alanda ilk çalışma nasıl olmadır? Hemen özel değerlendirmelerle, kişiye özel müdahalelerle olamayacağını sanırım bilmiyorsunuz. Burada geleceğe ışık tutmak amacı tamamıyla bu alanda yapılması gereken çalışmalar var demektir. Bu arada bilginiz olsun, ikinci aşama çalışmalar da ise amacımız, H.Ü. teknokent ile yardımcı cihaz tasarlamak - ki yine ülkemizde yok ve getirtirken bir sürü işlerle uğraşıyorsunuz- ; diğer bir basamak ise değerlendirme için simulasyon ünitesi kurmak.

Bir çalışmayı döneme sıkıştırmak amacınız niye peki? Hidrolik direksiyonu olmayan engelli birey yok mu? Veya ülkede kaç tane göz bebeği ile hareket eden araç gördünüz? 1- 2- tane belki 100 olsun. Yine de bir tane bile hidrolik olmayan araba varsa, o kişiyi görmezden gelmek dışlamak olacaktır.

Tekrar teşekkürler. İyi günler

Öncelikle araştırmanızda başarılar dilerim.
Çok zor bir kulvarda çalışıyorsunuz çünkü hayatında o kadar çok fiziksel ve ruhsal zorluklar ile mücadele eden biz engelliler ile çalışmak (uğraşmak) engelli olmayanlar için zordur. Örneğin ben tam araştırmanıza uyan bir engelliyim ancak bu aşamalardan geçmeyi psikolojim kaldırmaz. Üzgünüm.
Her türlü akedemik çalışma ve araştırma ticari olmadığı sürece gelecek için umut vaad eden çalışmlardır. Desteklenmesi gerekir.

Genel anlamda bilgi sahibi olmak açısından şu başlığa göz atılabilir: http://www.engelliler.biz/forum/gun...ya-standartlarinda-duzenleme-istiyoruz-g.html

Muhterem,
Bu araştırmayı yapan arkadaş Ankara'dan kişiler arıyor. Dolayısıyla Ankara'da mukim kişilerin ses vermesi uygun olur. Ama aradan da bir yıla yakın zaman geçmiş.. Hala geçerlimi dir acaba bu çalışma?
Kolay gelsin..

tesekkürler.sadece ortapedik hastalar degil de diger engellilerde otomobil alımındaki indirimlerden ve h sınıfı ehliyet alımındaki haklardan yararlansın....

Sayın arkadaşlar,

Cevaplarınızdan dolayı teşekkür ediyorum.

Tezim 2012 Aralık tarihinde bitti. Ancak buradan halen sizlerle iletişim halinde olmaktan çok memnun kalırım. Çünkü bu iş tek başıma yapabileceğim - yapmamam geren bir iş. Sorunlarınızı dile getireceksiniz ki benim de farkındalığım artacak.

Bu arada bir ek bilgi eklemek istiyorum:

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'ndan bir müsteşar ile bu konuları ve tezin içeriğini konuştuk ( müsteşar da polio sekelli bir birey). Bakanlık içerisinde böyle bir eksikliğin farkındalar ve bizimle bu konuda çalışmaktan çok memnun kalacaklarını belirttiler. Ancak 2013 yılının sonlarına doğru anca oturabileceğiz bu konu ile ilgili çünkü ilk hedefleri şiddet gören kadınlar olarak belirlemişler ( konu farklı da olabilir- tam hatırlayamıyorum şu an).

Bu plan içerisinde de geniş değerlendirme kompleksinin kurulması, değerlendirmelerin sadece doktor değil rehabilitasyon uzmanları / ekipleri tarafından yapılmasını sağlayacak hukuki düzenlemenin yapılması gibi olayları içeriyor.

Sadece bu konuda bizzat yaşadığım problemleri, tecrübelerimi ve çözüm önerilerimi paylaşmak için atlayıp Ankara'ya konuyu istişare etmek adına otomotiv endüstrisi ile yakından ilgili bir polio sekelli olarak gelebilirim.

Değerli Orkun bey;

Çalışma yapmış olmanız eleştirilemez elbette takdir edilmeli ancak benim bu konuda muzdarip olduğumuzu düşündüğüm konu şu; bütün mesele güvenlik adı altında "sınırlamalar ve standartlar" getirmek ekseninde değerlendiriliyor. Evet gün itibariyle insanların araç kullanmaları için bir miktar kas kuvveti gerekiyor ancak bu ifade takdir edersiniz ki oldukça subjektif. Şu benzetmeyi yapmakta inanın kötü bir niyetim yok ancak inanın yapılmaya çalışılan şey kolları olmayan birinin resim yaparken ayak parmakları ile fırçayı nasıl tutacağının standartlarını belirlemeye benziyor. Şuna o kadar inanıyorum ki bu konuda özellikle engelliler adına teknik detaylara boğulmadan, çok başarılı ve oldukça güvenli bir yaşam kolaylığı sağlanabilir ve insanlar daha mutlu yaşamaya devam edebilirler.

Orkunaran rumuzlu arkadaşım 8 yıldır şoförüm istanbulda her yere gitmek haricinde Türkiyenin büyük bir kısmını dolaştım. Çok şükür hiç kaza yapmadım. Siz de trafik istatistiklerine bakın bakalım engelli şoförlerin mi diğerlerinin mi rehabilitasyona ihtiyacı var. Ayrıca plaklardan amblemler kalktı kalkalı kimse benim engelli sürücü olduğumu da bilmiyor rahatım. Bildiklerinde de sorun olmuyordu herhangi bir olayla karşılaşmadım.