Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Engelliler sevgiye ilgiye daha mı çok düşkün?

Eshat

Aktif Üye
Üyelik
22 Haz 2008
Konular
141
Mesajlar
2,578
Reaksiyonlar
0
Engelliler sevgiye ilgiye daha mı çok düşkün?

Engelli insanlar sevgiye daha hasret, ilgiye daha mı çok düşkündür?

Engelin vermiş olduğu zorlukların hayata yansayan etkilerinden biriside insanların engellilere karşı olan ilgisizliği ve sevgisizliği olarak ortaya çıkmaktadır. Engellilerin toplum nezdinde “Öteki” olarak tanımlanması, normal statüden çıkarılarak, sanki farlı bir insanmış muamelesini görmesi çok üzülerek belirteyim ki bazı sorunları da gün yüzüne çıkartmaktadır.

Engelli insanların insanlar tarafından acınan gözlerle ve acınan sözlerle tavsif edilmesi sevgi ve ilginin yerine acımak duygusunu ortaya çıkartmıştır. Acımayı sevgiyle eşdeğer gören zihniyet acaba sevgi ile acıma hissini ayırmakta çok mu zorlanıyorlar? Yoksa acımak kâfi mi geliyor? Sevmek, ilgili olmak için insanlara acımak gerekmez. İnsanların insan olduğu için sevilmesi gerektiğini hep savunuruz. İnsanlara insan gibi değer vermeyenlerde maalesef bunu savunurlar. Lakin savunmak yeter mi? İnsana insan gibi davranmadıktan sonra, insanca sevmedikten sonra, önce biz insan olmadıktan sonra…

Sevgiye her insan muhtaçtır. Her insan sevmek sevilmek değer bulmak ister. Fakat sırf engelli olduğu için sevilmeyen, sevgiye hasret bırakılan yürekler, ilgisiz bırakılan insanlar belki sevgiye ilgiye biraz daha fazla ihtiyaç duyacaklardır. Sanırım yaşadıkların toplumda ilgiyle, sevgiyle karşılanmayı her insan gibi bir engellide ister. İstemek yeter mi? Yetmez!

Sevgiye hasret gönüllerde bir sevgi olabilmek temennisiyle…
 
paylşımın için tşk katılıyorum yazdıklarına arkadaşım biri brilerni sedikleri zaman ona bağlanıyorlar herşeyi o sewdiği kişi oluyo sanki
 
Burada engelin verdiği psikolojik etkiyi de azımsayamayız. İnsanlar daha duygusal oluyor.Bu duygu yoğunluğunda Gerçekten seven insan arıyor
 
Denizyıldızı;
Ben teşekkür ediyorum güzel yorumlarınız için, bir insanın sevdiğine bağlanması ve onun sevgisine muhtaş olması normaldır. Hatta sevgi bir ihtiyaçtır.

----------

Değerli arkadşaım zeycanimbenim;
Aslında saf temiz sevgiyi bulmak sadece engellilerin değil bütün herkesin ortak sorunu, ortak kaygısıdır. Lakin engellinin durumu; biraz daha farklı, engelli olmasından dolayı acınmışlık ile sevgi duygusu arasında sıkışıp kalıyor. Oysa hiç bir engelli kendisine acınmasını değil gerçek manada sevilmesini istemektedir.

Bunun ezilmişliğini yaşamaya mecbur bırakan zihniyetin, acıyarak vermeye çalıştığı sevgiyle, acımazıca yaptığı bir durumdur.

----------

M.Zahid arkadşaım;

Zaten engelliliğin vermiş olduğu psikolojinin etkileri çok büyüktür. Bu psikolojiyle bazı duygusallıklar yaşanacaktır. Bunun etkisinin en az olduğu bir sevgi, acınmışlıktan uzak gerçek sevgi olmalıdır. Bu sevgi engelli olduğu için değil insan olduğu için gösterilmeli ki; gerçekği yansıtsın...

----------

Nehirr_yaren;

Aslında engellilerin 1-0 yenik başlaması gibi bir durum olarak nitelendirmek ne kadar doğru bilmiyorum. Fakat benim anlamadığım engelliler kime karşı yenik durumda, bunun iyi analiz edlilerek çözüm bulunmalıdır.

Geriden de başlasak, sonuç itibarıyla maç 90 dk + uzatmalardan ibaretir. Aynı zamanda karşı taraf diye tabir edilen rakibimizinde hayatta hiçbir garantisi yoktur. Maça yenik başlamak yenileceğimiz anlamına gelmez..:)

Elbetteki bazı konularda engelliliğin arkasına sığınmak yerine güçlü olmak, hiç bir işe yaramayacağını düşünmek yerine, kendimize güvenmek, hayat mücadelesinde çok önemli kazanımları bize verecektir.

 
Sevgiye her insan muhtaçtır. Her insan sevmek sevilmek değer bulmak ister...
sevmek-sevilmek insan olmanın bir vasfıdır..hayata bağlayıcı,güven duydurucu bir olgudur....ben sadece bu tür sevgi ilgi isterim...öteki türlü acımayla karışık bir sevgi istemem....engellilerede kimse acımasın...
eshat,bu güzel yazı için teşekkür ederim...
 
Maalesef engelli arkadaşların özgüvenlerinin eksik olması onları ilgi ve sevgiye daha bir bağımlı kılıyor.
 
Değerli arkadaşım defne;

Aslında çok güzel ifade etmişsin, bende söylediklerinin üzerine bir kaç kelime ekleyeyim;

Sevgi insnaların duygusal anlamda karşıdaki kişilere olan bağlanması ve kendisine karşı duyulmasını istediği, yaşandığı zaman mutluluk veren, kaybettiği zaman hüzünlenen, hiç olmadığı zaman olmasını bekleyen yaşanması gereken ve ihtiyaç duyulan bir duygudur.

İşte engellilerin sorunu da burada şudur,

İnsanların acımayla sevmek arasında ki farkı ortaya koyamaması, acıdığı zaman sevdiğini zannetmesidir. Oysa bunu yapan insanlar acaba kendilerine acıyan gözlerle bakılmasına, acınarak sevilmelerine tepkileri ne olurdu? Acımak ve sevmek duygularının birbirinden farklı olduğunu anlamak gerekir. diye düşünüyorum naçizane..:)

----------

Vilanjik;

Bu konuda çok doğrusun, özgüven meselesi çok önemli bir sorun olarak karşımızdadır. Çünkü kendine güvenmeyen bir insana hiç bir şey vermezsin. Güven şarttır... İnsanlar kendilerine güvenmeli ki; başarıya ulaşsınlar, toplumla kaynaşsınlar...
 
çok güzel ifade etmişsin diye düşünüyorum...naçizane...:)
 
herkeze selam
arkadaşlar ben biraz, sevgimi? acımamı? ikilemine biraz farklı bakıyorum. defnex ve eshat arkadaşlarım gibi düşünmüyorum. insanca acıma diye birşey vardır.gayet de insani bir duygur bence.bir insan acıdığı birini sevebilir bence gerçek sevginin içinde biraz insanca acıma vardır bu kötü değil,güzelbir erdemdir.ayrıca kendimize bir miktar acımanın hiç bir zararı yoktur.tam tersine diğer insanlarında bazen acımamıza ihtiyacı vardır.belki şimdi bazılarınız bu meseleyi lastik gibi istediğim yöne çekiyormuşum gibi düşünebilir.doğru biraz öyledir ama bu mesele, birazda doğası gereği elastiktir.

Hani bir laf vardır;"benden nefret et ama acıma" bu laf sevgi dolu bir insanın lafı değildir. olsa,olsa gururuna körükörüne saplanmış bir insanın lafıdır.
oyüzden bize insanca bir acıma duygusuyla yaklaşan birine hemen gururla tepki vermemeliyiz.eğer istediğimiz adaletse yani eşitlikse başta şunu kabul etmeliyiz;bende acıyabilirim,bende nefret edebilirim,bende sevdiğim birine acıyabilirim veya acıdığım birini sevebilirim.o yüzden başkalarıda engelli engelsiz bize böyle duygular besleyebilirler.

özetlemek gerekirse gerçek sevgiyi som altın gibi düşünürsek,som altın yoktur. mutlaka bir miktar bakır vardır içinde ama bakırda karışsa altın altındır bence.değerini bilmek lazım yani,bazen ağacı görmemek için ormana bakmaktan vazgeçiyoruz.gelin böyle yapmayalım hoşçakalın
 
Çok fazla yorum yapmadan açtıgın başlıtaki soruna cevap vermek istedim Eshat. Hayır.
 
Biri arkadşaım;
Elbette bana katılmayabilirsin, ama insanların geneli kendilerine acındığı için sevilmesinden rahatsız olur. Tabi siz bundan rahatsız olmazsını ayrı konudur. Erdem olarak düşünürsünüz oda ayrı konudur.

Bizde o insanları kötü niyetli olarak tanımlamadık ki; bu zihniyetin yapısının değilşmesi gerektiğini vurguladık...

Acımak ve sevmek farklı iki kavramdır..

Acımak: karşındaki kişiye acizliğinden dolayı ve çaresizliğinden dolayı hissedilen duygudur...

Sevmek: Karşındaki insana karşı sadece güzel yönlerinden dolayı duymuş olduğun sempatikliktir.

Tabi bu tanımlar çok kısadır. Bunların tanımalrını çok daha uzunda yapabilrisin. İşte burada bunu ayrıt etmek gerekir. Yoksa acınacak halde olmayı kimse istemez...Kimsede kendisine acınsın istemez.

Oradaki yazmış olduğun "benden nefret et ama acıma" bu söze bede katılmıyorum.
 
sevgi ve ilgi istemenin engelli engelsiz olarak ayrımını yapmak yanlış bence bu tamamen kişiliğe insanın yapısına bağlı birşey.. engelsiz olupta çocuk gibi her dakka ilgi bekleyen insanlar yokmu sevgilisinden:) önemli olan sizin kendi kişiliğiniz ve ne istediğinizdir..
 
Değerli arkadaşım Emel;

Çok kısa bir şekilde tanımlama yaparak, net bir ifadeyle hayır demişsin.. Lakin Hayır demenin gerekçesini de yazsan daha tatmin edici bir açılama olurdu diye düşünüyorum.:)

----------

Sevgiye her insan muhtaçtır. Her insan sevmek sevilmek değer bulmak ister. Fakat sırf engelli olduğu için sevilmeyen, sevgiye hasret bırakılan yürekler, ilgisiz bırakılan insanlar belki sevgiye ilgiye biraz daha fazla ihtiyaç duyacaklardır. Sanırım yaşadıkların toplumda ilgiyle, sevgiyle karşılanmayı her insan gibi bir engellide ister. İstemek yeter mi? Yetmez!

Gülen kız;

Yukarıda da açıladığımız gibi, sevgi isteme derken, sevginin insnalar arasında daha da etkin bir kaynaşma aracı olarak, daha da bağlayıcı olması içindir. Yoksa herkes engellileri sevecek diye veya her insan her insanı sevecek diye bir kaide yoktur.

Burada engelli insanların engelinden dolayı ayrımcılığa tabi tutulması olayının üzücülüünü anlatmaya çalıştık. Umuyorum anlatabilmişizdir..:)
 
Engelliler sevgiye ilgiye daha mı çok düşkün?

Soru çok netti Eshat bende net cevap verdim HAYIR dedim :)
 
Arkadaşım yaren;
Aslında olaya bakış açınız çok güzel. Hiç bir insanın hiç bir şekilde ne yaşamaya, nede elindeki herşeyin elinde kalmasına garantisi yoktur. Elbetteki; Bazı dertler, çileler ve zorluklar bizi yıldırmamalıdır. Tam aksine o zorluklarla yaşamaya alışılmalıdır.

Her güzellikte bir külfetin olacağını bilerek, külfet gibi görünen şeylerdeki güzellikleride görmemiz gerekmektedir. Sizinde dediğiniz gibi; Engelimiz bizi yanıltarak nefsimizi farklı yönelere götürmemelidir.

Her şeyde bir güzellik vardır. Bunu bulmak çok önemlidir.

----------

Emel;
Hayır demekte sanırım ısrarlısın..:)

 
Engelliler sevgiye daha mı düşkünden ziyade daha mı çok ihtiyacı var diye sorsaydın eminim daha uygun bir başlık olurdu,sevgili dostum...;)
Sevgi çok ama bir türlü yetmiyor ya da daha fazlasını istiyoruz.:):)
 
Şehribanu;

Düşkünlük ile ihtiyaç farklıdır. Ben başlıktaki yazımı yazarken zaten bu konuda çok ikilemde kaldım. Fakat son karar olarak bu başlıkta karar kıldım.

Sevgi sadece engellilerin değil bütün herkesin ihtiyacıdır. Fakat düşkün olmak konusunda da mutlaka her insan sevgiye belli oranda düşkündür. Engellilere de sanki biraz daha fazla mı? Sorusu aklıma geldi. Burada engelli arkadaşlarımızla bu konuyu tartışmak istedim.

Ayrıca senin dediğin gibi de olaya bakılabilir. Bu konuda tavsiyen çok güzel, teşekkür ediyorum değerli dostum:)
 
Düşkünlüğü,bir şeye aşırı derecede bağlılık olarak tanımlarsak ve bunu engellilere uyarlarsak,engellilerin çok fazla sevgiye düşkün olduğu ortaya çıkar.:rolleyes:
Bazen insanlar bağımsız hareket edemediği zaman birilerine çok fazla bağımlı hale gelir.Bu sevgiye çok fazla düşkünlük değil,bağımlılıktan kaynaklı bir durumdur..Engelli insanlar,sıradan bir sevgiyi bile bulmakta zorluk çekiyor ki,aşırı derecede sevgiye düşkün olsunlar?..O nedenle engelliler sevgiye düşkün değil,sevgizilikten dolayı en küçük ilgiyi sevgi olarak değerlendirebiliyor,bunu düşkünlük olarak yorumlamak yanlış olur..Enngellilerin düşkünlükten ziyade sevgiye ihtiyaçları var;)
 
Şehribanu;
Haklısın bu konuda düşkünlük veya ihtiyaç diye tartışmayacağım. Aslında olaya bakış açısının farklılığı var. Dediğim gibi başlığı açarken de bu konuyu düşündüm. Bu şekilde bir tanımlamayla konuyu buraya taşıdım. Elbette ki fikirler görüşler sabit değildir.

Engelli insanların sevgiye düşkünlüğü meselesine gelince; sevgiden mahrum kalan veya sevgi konusunda istediği şekilde tatmin olamayan her insan sevgiye ihtiyacı oranında düşkündür. Burada insanların veya engellilerin sevgiye düşkünlüğünü belli aşamalara değerlendirirken şunları da göz önünde bulundurmalıyız. Kişilerin yaşadığı çevre, engelinin vermiş olduğu psikolojik etki, kişisel duygularının ağırlığı vs.. Gibi bir çok etken insanların sevgiye düşkünlüğünün ne oranda olduğunu belirlemede ayrı ayrı birer etkendir.

Sevgiyi düşkünlük olarak tanımlayarak, engelli insanlardaki psikolojik boyutu burada vurgulamaya çalıştım. Bu konuda her engelli sevgiye düşkündür gibi bir ifadem zaten olamaz. Fakat genel itibarıyla bunun böyle olduğu kanısını taşımaktan da geri durmuyorum.:)
 
Buna sevgi açlığı demek daha uygun olur o halde,Eshat kardeşim;)
Kavramlar çok da önemli değil ama anlam kargaşasına neden oluyor...
Ben sevgiye düşkünlüğü cümlesini,sapıklık olarak da değerlendirebilirim,mesela:):)
Engelli sevgi bulmuş ama daha fazla istiyormuş gibi bir anlam ortaya çıkıyor...Osya engellilerin en büyük sorunu anlaşılmamak ve sevgisizlik,yani sevgi açlığı...;)
 
Ben sevgiye düşkünlüğü cümlesini,sapıklık olarak da değerlendirebilirim,mesela:):):):)
İstisnalar kaideyi bozmaz..:) Mesela..:)

Aslında engellilerin sevgiyi fazla istemesinden çok engellinin sevgi konusunda biraz daha hassas olduğu sonucu vardır. Engellinin sevgiye düşkünlüğü tanımlamasında, ilgi, alaha hoş görü ve sevgi beklentileri sanki biraz daha fazladır denilebilir.:)

Şehtibanu; bu konuda aslında seninle aynı dili konuşuyoruz. Lakin kavramlar farklı olduğundan bir kavram kargaşası vardır diye düşünüyorum. Farklı kavramlarda olsa ikimizinde yolu aynı noktada kesişmektedir.:):)
 
"mahrum olan, muhtaçtır.." mahrumiyetiniz ne konudaysa o "şey"e muhtaçsınızdır. Sağlıksız bir birey sağlığın kıymetini de şükrünü de en çok bilendir ve bu konuda en hassas ve en kolay empati kurabilen de odur.

İhtiyaçlar aşama aşamaysa ve sevmek de sevilmek de bir ihtiyaçsa sıra sevgiye geldiğinde o konuda bir engelle bir ambargoyla karşılaşılırsa tabiki hassasiyet ve ihtiyaç artacaktır. Ortada bir ihtiyaç varsa ve kişi bundan mahrumsa ulaşana dek aynı safiyet ve samimiyetle isteyecektir ve şüphesiz kavuştuğunda da sevginin kıymetini de en iyi bilenlerden olacaktır.

Yani bu anlamda "engelliler sevgiye ilgiye daha çok düşkün" değil; sevgiden ilgiden yoksun olanlar sevgiye ilgiye daha çok ihtiyaç duyarlar daha düşkündürler diyebiliriz.
 
düşkünlüğü acizlik olarak düşünmezsek ( ki ben öyle düşünmek istedim bi an) engelli-engelsiz herkesin sevgiye ilgiye ihtiyacı vardır...ben anneme çok düşkünüm, o çocuklarına çok düşkün, üzerlerine titriyor gibi sözleri hepimiz duymuşuz,sarfetmişizdir...

bunu engelliler olarak düşünürsek; hemen her konuda olduğu gibi burada da "öteki" kavramı ortaya çıkabiliyor maalesef." ben olsam da beni istemezdim" diyen bir engelli arkadaşım var, onun kendince haklı sebepleri olabilir ama ben "ben olsam benim gibi bir kızı kaçırmazdım" diyorum :) ama bunu engelli falan düşünerek söylemiyorum hiç, dönüp yüreğime bakıyorum... bence herkes yüreğine bakmalı, biz kendimizden sorumluyuz çünkü...

benim de sevgiye-ilgiye ihtiyacım var, beni sevin ilgilenin olur mu arkadaşlar :)

Not: çok sevdiğim bir ablamın bana aldığı bebeğe "sevgi" adını koymuştum, daha sonra başka bir bebeğime de "ilgi" , sevgi onunla aramızdaki sevgiyi simgelemesi için, ilgi de o ara hastanedeydim, daha çok ilgiye ihtiyacım vardı ondan :)

eshatcım önemli bir konuya değinmişsin, klavyene sağlık ;)
 
Değerli arkadaşım Masiva güzel yorumlarınızla konuya getirmiş olduğunuz ahenkten dolayı çok teşekkür ediyorum.

----------

Atom karınca seninde yüreğine sağlık güzel yorumunla bulunduğun katkı çok anlamlı ve çok güzel..:) Teşekkür ediyorum...
 
Üst Alt