Halil ibrahim bereketi mutlaka okunması gereken bir hikaye

Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış.

Büyüğü Halil.

Küçüğü ise İbrahim...

Halil, evli çocuklu.

İbrahim ise bekârmış...

Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin...

Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş.

Bununla geçinip giderlermiş...

Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı.

İkiye ayırmışlar.

İş kalmış taşımaya.

Halil, bir teklif yapmış :

İbrahim kardeşim; Ben gidip çuvalları getireyim. Sen buğdayı bekle.

Peki, abi demiş İbrahim...

Ve Halil gitmiş çuval getirmeye... .

O gidince, düşünmüş İbrahim:

Abim evli, çocuklu. Daha çok buğday lazım onun evine

Böyle demiş ve

Kendi payından bir miktar atmış onunkine...

Az sonra Halil çıkagelmiş.

Haydi İbrahim. De miş, önce sen doldur da taşı ambara.

Peki abi.

İbrahim, kendi yığınından bir çuval doldurup düşer yola.

O gidince, Halil düşünür bu defa:

Der ki:

Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var.

Ama kardeşim bekâr.

O daha çalışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek.

Böyle düşünerek,

Kendi payından atar onunkine birkaç kürek.

Velhasıl, biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine.

Bu, böyle sürüp gider.

Ama birbirlerinden habersizdirler.

Nihayet akşam olur.

Karanlık basar.

Görürler ki, bitmiyor buğdaylar.

Hatta azalmıyor bile.

Hak teala bu hali çok beğenir.

Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki...

Günlerce taşır iki kardeş, bitiremezler.

Şaşarlar bu işe...

Aksine çoğalır buğdayları.

Dolar taşar ambarları.

Bugün "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir.
Bu bereketin adı: halil ibrahim bereketidir
Çalarak hırsızlık yaparak mala gasp ederek bişeye sahip olacağımızı sanmakla anca yanılırız. halbuki biz verdikçe verdiğimizden bize çok veren çok daha büyük biri var asla unutulmamalıdır....!!

süper bir paylaşım..teşekkürler
bu olaya bakınca bereketin neden toplumdan kaçtığını anlıyor insan. herkes birbirinin kuyusunu kazıyor. ''ben ..ben''.diye diye. bizi kaybettik..

Birbirimizin iyiliğini ve güzelliğini isteyeceğimiz gerekirken bırak toplumu aile bağlarının bile artık yozlaşdığını zayıfladığını görüyoruz. Bereket ALLAH dan ancak kalbi temizlere , Arif kardeşim bir fıkra vardı az buçuk hatırımda kalan şu bölümü her bir kazanda cehennemde belli milletler var ve her kazanın başına birer nöbetci dikmişler demişşlerki en sondaki kazana nöbetci dikmeye gerek yok onlar zaten çıkmaz o kazandan kaçamazlar demişler sebibi nedir peki diye sorulunca orda türkler var onlar biri tırmanmaya başlayınca diğeri alttan ayağına asılır çeker demişler. Bizimkide bu hesap toplum millet olarak artık hep huzursuzluk ve çekememezlik hat safhada onca ibretlik olaylar varken hala dahada kötüye gitmekde Rabbim sonumuzu hayır eylesin inşallah....

çok şükür aile bağlarım aynı hikayedeki gibi iyiliğimi güzelliğimi isteyen bir aileye sahibim..ne mutlu bana..rabbim sonumuzu hayır eylesin inşallah..