Merhabalar Adım Gökhan hikayeyi kısaca anlatmak istiyorum...
Allaha şükür aciz yaratılmadım,asillik sülalemdendir,sabır erdemdir her insanda olmaz derim..
14 nisan 1988 dünyaya geldim allah şükür hiç bir sorunum yoktu... babam çalışıyordu annem ben doğduktan sonra birkaç ay geçti işe geri döndü ben sanırım 5 6 aylıktım annanem e göndermeyi düşünüyorlardı keşke orada büyüseydim dedim.. içimden fakat annanem dayımın kızlarını büyütüyordu ve çalışıyordu idare ediyorlardı.. beni babanneme verdiler .. babanem kısaca : dedikodu yayan,aklından yalan geçiren, biraz kötü huylu bir kadın, babanem bana bakmayı sevmezdi hayatı %20 bana bakmak ile %80 komsularla dedikodu yaymak ile geçirdi..
4 yaşıma gelmeme rahmen yatakta uyurken yatağın altına girip soğuk yerde yatmışım..
orada o an uyuya kalmışım babanem beni orada bulup yatağa geri koymuş ve üstümü kalın battaniye ile örtmüş ben o sırada havale geçirmişim sıcaklığımı bile anlayamamış... annemler işten gelince sıcaklığımı anlamışlar.. doktora götürüp benim ateşimi bile anlayaman doktora ve o doktorun eline belgeyi veren devlete lanet olsun diyorum ..
Bu bir doktor değilki... 7 8 sayamadım doktorları Bu cocuğun birşey yok ..Demesi boş boş ilaç vermesi ..
En sonunda benim problemimi çapa hastanesinde anlıyorlar doktorlar damarlarımın kuruduğunu bildiyorlar ... annemler bu duruma üzülüyorlar .. okula başladım fakat hiç ses duymuyordum neredeyse ilk okul birinci sınıfta sınıfta kalıyordum öğretmen tabi işitme engelli oldğumu sonradan öğrendi .. aradan 3 sene geçti annemler bana işitme cihazı aldılar sesler ile 3 sınfta tanıştım fakat arkdaşlarım yazı yazarken ben alfabeleri öğreniyordum.. aradan yıllar geçti babanem yaşlandı yürümez hale geldi karşısına geçip konusurken pişman olup karşımda ağladı .. bana itiraf etti bana küçükken değer vermediğini .. ve ben şimdi ona bakıyorum ailem ile onun karnını doyuruyorum .. 23 yaşına geldim Trakya üniv işletme okuyorum ..normal insan dan hiç farkım yok allah büyüktürki o ateş bedenime gözüme ayaklarıma vururdu görmezdi,tutmazdı herzaman şükür ediyorum allah'a Sizler ne olursa olsun cocuğunuzu havale geçirirken Devlet doktorlarına götürmeyin.. Ben hastanede staj görmüşüm doktorun hemşirenin memurun doçentin nasıl çalıştığını biliyorum.. Kimileri işini seviyor kimileri şeytanlık peşinde para peşinde aldığı parayı beğenmiyorlar..50 ytl için cocuğun ne hale geldiğini anlayamazsınız bu dünya imtihandır insanlar için .. bu dünyada herşey paradır... Tabi bazı şeyler paha biçilmezdir ..
Sağlıkça kalın,Mutlu olun
Engelliyim diye üzülmeyin..Beterin Beteri vardır..
Allah insanın kalbine güzelliğine bakar öbür dünyada sizi tahmin edemeyeceğiniz kadar ödüllerdirir..
Gökhan.T
Allaha şükür aciz yaratılmadım,asillik sülalemdendir,sabır erdemdir her insanda olmaz derim..
14 nisan 1988 dünyaya geldim allah şükür hiç bir sorunum yoktu... babam çalışıyordu annem ben doğduktan sonra birkaç ay geçti işe geri döndü ben sanırım 5 6 aylıktım annanem e göndermeyi düşünüyorlardı keşke orada büyüseydim dedim.. içimden fakat annanem dayımın kızlarını büyütüyordu ve çalışıyordu idare ediyorlardı.. beni babanneme verdiler .. babanem kısaca : dedikodu yayan,aklından yalan geçiren, biraz kötü huylu bir kadın, babanem bana bakmayı sevmezdi hayatı %20 bana bakmak ile %80 komsularla dedikodu yaymak ile geçirdi..
4 yaşıma gelmeme rahmen yatakta uyurken yatağın altına girip soğuk yerde yatmışım..
orada o an uyuya kalmışım babanem beni orada bulup yatağa geri koymuş ve üstümü kalın battaniye ile örtmüş ben o sırada havale geçirmişim sıcaklığımı bile anlayamamış... annemler işten gelince sıcaklığımı anlamışlar.. doktora götürüp benim ateşimi bile anlayaman doktora ve o doktorun eline belgeyi veren devlete lanet olsun diyorum ..
Bu bir doktor değilki... 7 8 sayamadım doktorları Bu cocuğun birşey yok ..Demesi boş boş ilaç vermesi ..
En sonunda benim problemimi çapa hastanesinde anlıyorlar doktorlar damarlarımın kuruduğunu bildiyorlar ... annemler bu duruma üzülüyorlar .. okula başladım fakat hiç ses duymuyordum neredeyse ilk okul birinci sınıfta sınıfta kalıyordum öğretmen tabi işitme engelli oldğumu sonradan öğrendi .. aradan 3 sene geçti annemler bana işitme cihazı aldılar sesler ile 3 sınfta tanıştım fakat arkdaşlarım yazı yazarken ben alfabeleri öğreniyordum.. aradan yıllar geçti babanem yaşlandı yürümez hale geldi karşısına geçip konusurken pişman olup karşımda ağladı .. bana itiraf etti bana küçükken değer vermediğini .. ve ben şimdi ona bakıyorum ailem ile onun karnını doyuruyorum .. 23 yaşına geldim Trakya üniv işletme okuyorum ..normal insan dan hiç farkım yok allah büyüktürki o ateş bedenime gözüme ayaklarıma vururdu görmezdi,tutmazdı herzaman şükür ediyorum allah'a Sizler ne olursa olsun cocuğunuzu havale geçirirken Devlet doktorlarına götürmeyin.. Ben hastanede staj görmüşüm doktorun hemşirenin memurun doçentin nasıl çalıştığını biliyorum.. Kimileri işini seviyor kimileri şeytanlık peşinde para peşinde aldığı parayı beğenmiyorlar..50 ytl için cocuğun ne hale geldiğini anlayamazsınız bu dünya imtihandır insanlar için .. bu dünyada herşey paradır... Tabi bazı şeyler paha biçilmezdir ..
Sağlıkça kalın,Mutlu olun
Engelliyim diye üzülmeyin..Beterin Beteri vardır..
Allah insanın kalbine güzelliğine bakar öbür dünyada sizi tahmin edemeyeceğiniz kadar ödüllerdirir..
Gökhan.T
