Hayat işte...

Hayat acılarıyla güzelmiş aslında.. Ömründe ağlamayan bir insan gülmenin değerini nasıl bilecekti ki öbür türlü…

Ve her zaman zor olanmış güzel olan. Kolay olsaydı, elimde olsaydı, değerini nasıl bilecektim ki…

Bazen etrafında bin bir çiçek varken sen kayalığın tepesinde gördüğün o küçük çiçeğe ulaşmak onu koklamak istersin. Oysa ne işin var o uçurumun tepesinde. O kayalıklardan gitmeye. O çiçekte seni çeken ne..
Ama ulaşılmaza ulaşmak, zor olanı başarmak güzel olan işte…

Ben hep zor olan şeyleri seçtim hayatta. Çünkü biliyorum ki zor olan güzeldir her zaman.. Acı çektikçe, özledikçe, ulaşmak istedikçe, önünde engeller oldukça değerini daha iyi anlıyor insan. Ne gariptir ki o kayalıklardan geçmek bile insana koymuyor o zaman… Bütün zorluklara karşı koymak engelleri yıkmak hiç kolay olmasada hatta imkansız bile olsa yinede vazgeçemiyorsun. Yorulmak pes etmek yerine daha bir hırsla tutunuyorsun hayata.

Hayatta boş durmuyor aslında. Ummadığın anda ummadığın sürprizlerle çıkıveriyor karşına bazen. Sen ne olduğunu neye uğradığını anlamıyorsun bile..

Hep çok güçlü oğludğumu sanırdım ve asla kendi bildiğim doğrularımdan taviz vermezdim. Başkalarının ne dediği ne düşündüğü umrumda bile olmazdı. Meğer bilmediğim ne çok şey varmış hayatta.. Doğru bildiğim ne çok yanlışım varmış.. içimde bambaşka bir ben varmış ve benim bundan haberim yokmuş bu güne kadar.. Ben hep katı kuralları dışına çıkmayan sadece kendi bildiği doğruları yapan ve asla taviz vermeyen biri olduğumu sanırdım. Meğer içimde zavallı, korunmaya muhtaç korkak bir çocuk varmış.. Bu benmiyim diye çok sordum kendime çok yargıladım kendimi. İçten içe öyle bir hesaplaşma yaptım ki kendimle günlerce elleri kelepçeli bir mahkum gibi gezdim. Oysa suçum yoktu. Sadece içimde başka bir ben ortaya çıkmıştı ve bu ben benim tanımadığım bir bendi…

Son olarak her ne kadar zorluklar ve engellerle dolu olsanda bana yaptığın bu sürpriz için ve içimdeki beni ortaya çıkarıp bana tanıttığın için sana teşekkür ederim…

Tüm acılarına ve zorluklarına rağmen seni yaşamayı seviyorum hayat….

Çok güzel ifade etmişsin Melpomene,sanki beni anlatmışsın,şu dönemde hayatı sorgularken benim karşıma çıkan şeyleri sen ifade etmişsin.Yüreğine sağlık....sevgiler....

Düşünüyorumda elimde sihirli bir değneğim olsaydı istediğim her şeyi değiştirebilseydim zamanı geri alıp yanlışları düzeltebilseydim neler yapardım acaba..

Önce insanları kırdığım zamanları geri alıp o kırıcı sözleri söylemez veya davranmazdım herhalde.. Sonra hoyratca harcadığım har vurup harman savurduğum zamanlarımı geri alır onları dolu dolu yaşamaya bakardım.. Öyle çok boş şeylerle zaman öldürmüşüm ki bu güne kadar en kıymetli hazinemken zaman bir saniyemi bile geri getirmemin mümkün olmadığını bile bile öyle müsrif harcamışımki bu zamanı.. Bunu şimdi çok daha iyi anlayabiliyorum.. Ha bu arada kendimide o kadar çok boş şeyler için paralamışım bu güne kadar öyle olmayacak şeyler için üzülmüş yıpratmışım ki kendimi bu gün düşününce ben bile şaşıyorum değermiydi acaba diye..

Sonra bütün bu olup biten kavgaları savaşları durdurmak isterdim.. Bütün dünya insanlar barış içinde insanlar hep birbirlerine bakarken gözlerinin içi gülüyor hep ve bu gülümseme yapmacık değil öyle içten öyle samimi ki insanların içine sevgi kırıntıları yeniden yeşermeye başlıyor..

İkiyüzlülük maskesini yok ederdim herkes olduğu gibi görünsün ve öyle kabul edilsin ve herkes neyse o olsun.. Kimse yapmacık davranmasın veya davranmak zorunda kalmasın..

Kin nefret denen şeyleri yok etmek isterdim.. Onun yerine sadece sevgi ve fedakarlığı koymak gönüllere.. Karşılıksız verilen sevgiyi aşılamak insanlara hiçbir şey beklemeden çıkar gözetmeden içten yapılan bir iyilik veya içten söylenen bir merhaba bir günaydın diyebilmeyi yayabilmek isterdim insanlara..

Sonra hep sağlık olmasını isterdim hastalık denen şeyin isminin bile unutulmasını.. Ne güzel olurdu değil mi başımız bile ağrımıyor..

Acaba böyle bir dünya nasıl olurdu ve ben sihirli değneğim olsaydı bunları yapmış olsaydım insanlar mutlu olurmuydu.. Acılar üzüntüler olmadan bütün bu güzel şeylerin değerini bilebilirmiydik o zaman..

Elbette ki bir sihirli değneğim yok ve bunlar tek başıma başarabileceğim şeyler değil ama olsun olmayacağını bilsem bile hayal kurmanın bir maliyeti yok ve sınırıda yok nasılsa..

Kimbilir beklide benimle birlikte aynı hayali kuran başkalarıda vardır ve hayalimiz gerçek olur bir gün….

Melpomene güçlü olmak istemenin dayanılmaz yükünden kurtulmuşun..Tebrik ederim...Deeeee...

Ne oldu? Ermişlere mi katıldın? Yoksa iyi haberlerin mi var?

Yüreğine sağlık bitanem,kalemine düşüncelerine sağlık ikizim. :lol: Ancak olunmak istenilenler yada olması gerekenler bu kadar güzel ifade edilebilir.Evet hayalin maliyeti yok ama olmayacak şeylerde değiller bir kaç şey hariç,sihirli değnek gibi.Böyle bir durum cidden hayal çünkü böyle bir durum olsaydı eminim insanlar onuda kendilerine göre kullanırlardı ama sen hep güzel kullanmayı hayal etmişsin ama sihirli değnek te olmadan olabilecek şeyler var ama hayatın daha doğrusu insanların önümüze çıkardığı engeller, zamanla aşılmaz şeyler olarak beynimize yer etmiş.Bu gidişlerde sanırım öyle kalacak.Dejenerasyon devam ettikçe devamı söz konusu.Bu umutsuzluk değil sadece gerçekler... Melpomen ın kurduğu güzel hayallaerin yanında gerçeklerden bahsetmek hoş olmadı belki ama affet hayatım..

Canım arkadaşım mel'im ne kadar güzel duydularının dışa vurumu..
Gerçekten çok duygulanarak ve gülümseyerek okudum kalemine sağlık...

yüreğine sağlık

Çok teşekkürler arkadaşım yüreğine sağlık biran kendimi buldum kelimelerin arasında.....

yüreğine sağlık herşeye rağmen seni yaşamak ne güzel hayat....

yüreğine sağlık canım

hayat

hayatın tüm olumsuzluklarına ragmen insandaki umut ve yasama istediği hayata anlam kazandıran ve yaşaöayı güzelleştiren sey bir parca umut istek ve azim bence hiç bir şey dünyaya gelmemiz kadar güzel değil ..........

kuyucak;

Yok yok kuyucak abim.. Bir an öylesine yazılmış yazılar işte..

Öylesine güzel yazılmış yazılar yüreğinize sağlık.