merhaba ben muhammet 19 yaşındayım antalyada oturuyorum
başımdan geçen olay antalyanın çok işlek caddelerinden olan şarampol caddesinde gerçekleşti
31.03.2015 tarihiydi bilirsiniz türkiye genelinde elektrikler kesilmişti bende o gün spora gitsemmi yoksa gitmesemmi derken gitme kararı aldım sporumu yaptım eve doğru yürürken bir çiğ köftecinin önünden geçmiştim karnım açtı aklıma düştü ve geri dönüp çiğ köfte siparişi verdim. elimde sigara olduğu için içeriye girmemiştim. dışarıda beklerken birden üstüme tonlarca taş düştü ben kendimi bir anda kendimi yerde buldum bilincim kapanmamıştı sağ kolumda bir uyuşma hissettim. kolum sanki ortadan ikiye bölünmüş gibi duruyordu canım acımıyordu ama şok olmuştum sol elim ile sağ elime dokunduğumda hiç birşey hissetmedim kolum buz gibi soğuktu. kolumun koptuğunu fark ettim üstümde ceket olduğu için yaraları görmedim ayağa kalkmak için hamle yapıcakket sağ bacağımı kaldırdığımda lastik gibi bükülmüştü biran çokk panikledim bağırmaya başladım bu yaklaşık 30 saniye kadar sürdü burada yazdıklarım bile 1 dakikadan kısa bir sürede gerçekleşti. normalde oldukça soğuk kanlı bir insanımdır beni buradan kaldırmalarını söyledim beni kaldırıp dükkanın içine soktular insanlar balkon düştü felan diyordu. canım acımaya başlamıştı kolumdaki ve bacağımdaki damarlar çok ciddi hasar almıştı çok fazla kanamam vardı ama çok şanslıydım olayın yaşandığı yerde bir polis vardı direk ambulans çağırdı. her taraf kan olmuştu hala kendime şaşırıyorum yanımdakilere bana turnike yapmalarını söylemiştim ve onlarda yapmıştı kimse ilk yardım bilmiyor ve yetmezmiş gibi hiçbir şey bilmeden konuşan bir adam o kol turnike tutmaz dedi hasar kolumun alt kısmındaydı yani turnike yapılabilicek bir yerdeydi ve bilmeden konuşmuştu. en son olarak ambulans geldi ve müdahele etmeye başladılar kan kaybından dolayı sanki bütün vücudum uyuşuyordu ve nefes alamıyordum hemen oksijen maskesi taktılar ve kolumdaki ceketi kesmeye başladılar kesince ilk defa kolumu gördüm kırılan kemikler kolumdan dışarı çıkmıştı ve korkunç gözüküyordu. kolumu ve bacağımı balon gibi bişeyin içine koyup şişirdiler ve sabitlediler o an sanki bütün acım dinmişti beni ambulansa bindirirken hangi hastahaneye gidiceklerini konuşuyorlardı akdeniz üniversitesi tıp fakültesine götürmeye karar verdiler o esnada annem ve babamı gördüm babam bana öyle bir bakıyorduki ben babamı ilk defa öyle görmüştüm gözündeki o dehşet ve korku anını asla unutmayacağım. beni hastahaneye götürdüler acil servisten girerken gazeteciler var dedi ambulanstakiler acele edelim dediler ve beni içeri taşıdılar. bana direk müdahele etmeye başladılar ve kan grubumu sordular Arh+ dedim kolumdaki ve bacağımdaki tamponları çıkarttılar doktor elimi muayene ederken iğne batırıp hissedip hissetmediğimi sordu hissetmemiştim midem bulanıyordu kan kaybından dolayı hemşire sanki aklımı okur gibi kusarken kafanı sola yatır dedi. ve kafamı sola yatırmam ile kustum bu esnada yanımda kuzenim erkan abi vardı benden yaşça baya büyük onun yüzüne baktığımda yüzü sap sarı olmuştu onu ilk defa öyle gördüm. beni enson röntgen için gönderdiler röntgen çekilirken hiç unutmam çağrı isimli asistan kolumdan içeri dört parmağını soktu öyle fazla canım acımıştıki acıdan bağıramıyordum sadece dişlerimi sıkabiliyordum bu onun yapması gerken bişeydi biliyorum ama yinede çağrı beyi hala sevemedim umarım bu yazıyı denk gelip okumaz
röntgen çekildi ve beni karnım tok olduğu için ameliyata alamayacaklarını söylemişlerdi olay yerinde bana suda içirmişlerdi bende onlara acil serviste kustuğumu ve midemin boş olduğunu söyledim ve beni direk ameliyathaneye aldılar. masaya yatırdılar anestezi uzmanı bana nasıl olduğumu sorduğunda uyut beni demiştim o kadar kan kaybetmeme rağmen (ki babam 1 dk kadar yanıma girmişti ve bana yerler sanki kurban kesilmiş gibi kan olduğunu söyledi) bilincim kapanmamıştı en son olarak damar yolumdan direkt olarak anesteziyi verdiler ve beni uyuttular saniyeler almıştı uyumam ameliyat tam 11 saat sürmüş kolumun bütün kopan sinir damar ve tendonları dikilmişti bacağıma geçiçi olarak alçı görevi gören 5 tane çivi vidalamışlardı dışarıdan gözümü yoğun bakımda açtım ve insanlar hızla bişeyler yapıyorlarıdı kafam yerinde olmadığı için aklımdan ne bu acele yat uzan benim gibi abi gibi düşünceler geçiyordu hiç acım yoktu elimi parmaklarımı çok hafif oynatabiliyordum kolum kesimemişti hayattaydım ve son derece mutluydum biraz fazla denebilecek kadar tek sıkıntı ağzımın içinden giren solunum borusuydu sözde nefes almam için var fakat onun yüzünden nefes alamıyordum sedyenin kenarına tıklatmaya başladım bir hemşire geçerken duydu ve ne olduğunu sordu bende konuşamadığım için dilimle boruyu oynattım oda bana onun daha duracağını söyledi ben tekrar sedyenin kenarına vurunca kızıp sus dedi bende kedi yavrusu gibi kaldım öyle sonra başka bir hemşire geldi ona söylediğimde çıkardı yanaklarım çok acımıştı maske oturmuştu yüzüm şiştiği için o an öyle bir rahatlama gelmiştiki sanki bi tabutun içinden çıkartmışlardı beni su istedim hemşire kusarsın dedi ben yinede istedim oda verdi içmemden yaklaşık 10 saniye sonra kustum anestezi yüzünden neyseki hemşire bildiği için önüme kap vermişti ona kustum ondan sonra bilincim gene bi kapandı annem ve babamla konuşmuşum ama hatırlamıyorum tek hatırladığım en yakın arkadaşım kardeşim oğuzdu yanıma geldi sevgilime olaydan bahsedip bahsetmediğini sordum hayır dedi bana yüzümün şiştiğini söyledi bende fotoğrafımı çekmesini istedim çektim ve baktığımda kendimi tanıyamadım çok değişik biri olmuştum 11 saat anestezi alınca vücut fazla tepki gösterdi doğal olarak beni güldürmek için espri bile yaptılar muhammet aliye benziyorsun diye ciddende benziyordum neyse beni servise aldılar ben tabi kılımı bile kıpırdatamıyorum ilk günüm çok fazla misafirle geçti artık birini bile görmek sinirlerimi oynatmak için yetiyordu en az odaya sabahtan akşama kadar 45 50 kişi girdi neyseki kat doktorumuz noyan bey hepsini kovdu ve kimsenin girmemesi için kesin talimat verdi sadece annem vardı enfeksiyon riskinden dolayı kimseyi içeri almıyorlardı 135 dikiş atmışlardı yani yaralar çok büyüktü. ondan sonra 2 defa temizlik ameliyatı oldum acıya dayanamam diye uyutarak temizlik yaptılar ondan sonra odamda pansuman yaptılar ve bundan sonra deri nakli ameliyatı olacağımı söylediler deriyi nereden alıcaklarını sormuştum doğal olarak bana bacaktan dediler ama bi uyandığımda kasığım tentirdiot içindeydi bu ameliyatta bitmişti ve ben noyan beye 5 dk aşağıya inebilirmiyim diye sordum dilek olay 15 gün hiç kalkmadan yattım oda bana boşver inme yat dedi bende insem olamazmı dedim oda bekle bi dedi ve odadan çıktı muhtamelen hocasına beni taburcu edip edemeyeceklerini sordu ve bana gelip seni taburcu edelimi dedi ben çokk sevinmiştim evet dedim oda tamam dedi ve taburcu etti ertesi gün evimdeydi.
aslında daha fazla uzatmasam iyi olur şuan bacağım hala kırık bacağımda alizar denen bi alet var bacağım dışarıdan 16 yerden çivili elimdeki bütün yaralar ve kırık lar iyileşti fakat hareket kabiliyeti 0 denecek kadar az.
birde sorum olucak engelli maaşı alabilirmiyim elimi hiç kullanamıyorum üstelik sağ elim yaptığım işte elim çok önemliydi pastacılıkta yani.
okuduğunuz için teşekkür ederim okumayanlarında canı saolsun haklılar yazı çok uzun.
başımdan geçen olay antalyanın çok işlek caddelerinden olan şarampol caddesinde gerçekleşti
31.03.2015 tarihiydi bilirsiniz türkiye genelinde elektrikler kesilmişti bende o gün spora gitsemmi yoksa gitmesemmi derken gitme kararı aldım sporumu yaptım eve doğru yürürken bir çiğ köftecinin önünden geçmiştim karnım açtı aklıma düştü ve geri dönüp çiğ köfte siparişi verdim. elimde sigara olduğu için içeriye girmemiştim. dışarıda beklerken birden üstüme tonlarca taş düştü ben kendimi bir anda kendimi yerde buldum bilincim kapanmamıştı sağ kolumda bir uyuşma hissettim. kolum sanki ortadan ikiye bölünmüş gibi duruyordu canım acımıyordu ama şok olmuştum sol elim ile sağ elime dokunduğumda hiç birşey hissetmedim kolum buz gibi soğuktu. kolumun koptuğunu fark ettim üstümde ceket olduğu için yaraları görmedim ayağa kalkmak için hamle yapıcakket sağ bacağımı kaldırdığımda lastik gibi bükülmüştü biran çokk panikledim bağırmaya başladım bu yaklaşık 30 saniye kadar sürdü burada yazdıklarım bile 1 dakikadan kısa bir sürede gerçekleşti. normalde oldukça soğuk kanlı bir insanımdır beni buradan kaldırmalarını söyledim beni kaldırıp dükkanın içine soktular insanlar balkon düştü felan diyordu. canım acımaya başlamıştı kolumdaki ve bacağımdaki damarlar çok ciddi hasar almıştı çok fazla kanamam vardı ama çok şanslıydım olayın yaşandığı yerde bir polis vardı direk ambulans çağırdı. her taraf kan olmuştu hala kendime şaşırıyorum yanımdakilere bana turnike yapmalarını söylemiştim ve onlarda yapmıştı kimse ilk yardım bilmiyor ve yetmezmiş gibi hiçbir şey bilmeden konuşan bir adam o kol turnike tutmaz dedi hasar kolumun alt kısmındaydı yani turnike yapılabilicek bir yerdeydi ve bilmeden konuşmuştu. en son olarak ambulans geldi ve müdahele etmeye başladılar kan kaybından dolayı sanki bütün vücudum uyuşuyordu ve nefes alamıyordum hemen oksijen maskesi taktılar ve kolumdaki ceketi kesmeye başladılar kesince ilk defa kolumu gördüm kırılan kemikler kolumdan dışarı çıkmıştı ve korkunç gözüküyordu. kolumu ve bacağımı balon gibi bişeyin içine koyup şişirdiler ve sabitlediler o an sanki bütün acım dinmişti beni ambulansa bindirirken hangi hastahaneye gidiceklerini konuşuyorlardı akdeniz üniversitesi tıp fakültesine götürmeye karar verdiler o esnada annem ve babamı gördüm babam bana öyle bir bakıyorduki ben babamı ilk defa öyle görmüştüm gözündeki o dehşet ve korku anını asla unutmayacağım. beni hastahaneye götürdüler acil servisten girerken gazeteciler var dedi ambulanstakiler acele edelim dediler ve beni içeri taşıdılar. bana direk müdahele etmeye başladılar ve kan grubumu sordular Arh+ dedim kolumdaki ve bacağımdaki tamponları çıkarttılar doktor elimi muayene ederken iğne batırıp hissedip hissetmediğimi sordu hissetmemiştim midem bulanıyordu kan kaybından dolayı hemşire sanki aklımı okur gibi kusarken kafanı sola yatır dedi. ve kafamı sola yatırmam ile kustum bu esnada yanımda kuzenim erkan abi vardı benden yaşça baya büyük onun yüzüne baktığımda yüzü sap sarı olmuştu onu ilk defa öyle gördüm. beni enson röntgen için gönderdiler röntgen çekilirken hiç unutmam çağrı isimli asistan kolumdan içeri dört parmağını soktu öyle fazla canım acımıştıki acıdan bağıramıyordum sadece dişlerimi sıkabiliyordum bu onun yapması gerken bişeydi biliyorum ama yinede çağrı beyi hala sevemedim umarım bu yazıyı denk gelip okumaz
röntgen çekildi ve beni karnım tok olduğu için ameliyata alamayacaklarını söylemişlerdi olay yerinde bana suda içirmişlerdi bende onlara acil serviste kustuğumu ve midemin boş olduğunu söyledim ve beni direk ameliyathaneye aldılar. masaya yatırdılar anestezi uzmanı bana nasıl olduğumu sorduğunda uyut beni demiştim o kadar kan kaybetmeme rağmen (ki babam 1 dk kadar yanıma girmişti ve bana yerler sanki kurban kesilmiş gibi kan olduğunu söyledi) bilincim kapanmamıştı en son olarak damar yolumdan direkt olarak anesteziyi verdiler ve beni uyuttular saniyeler almıştı uyumam ameliyat tam 11 saat sürmüş kolumun bütün kopan sinir damar ve tendonları dikilmişti bacağıma geçiçi olarak alçı görevi gören 5 tane çivi vidalamışlardı dışarıdan gözümü yoğun bakımda açtım ve insanlar hızla bişeyler yapıyorlarıdı kafam yerinde olmadığı için aklımdan ne bu acele yat uzan benim gibi abi gibi düşünceler geçiyordu hiç acım yoktu elimi parmaklarımı çok hafif oynatabiliyordum kolum kesimemişti hayattaydım ve son derece mutluydum biraz fazla denebilecek kadar tek sıkıntı ağzımın içinden giren solunum borusuydu sözde nefes almam için var fakat onun yüzünden nefes alamıyordum sedyenin kenarına tıklatmaya başladım bir hemşire geçerken duydu ve ne olduğunu sordu bende konuşamadığım için dilimle boruyu oynattım oda bana onun daha duracağını söyledi ben tekrar sedyenin kenarına vurunca kızıp sus dedi bende kedi yavrusu gibi kaldım öyle sonra başka bir hemşire geldi ona söylediğimde çıkardı yanaklarım çok acımıştı maske oturmuştu yüzüm şiştiği için o an öyle bir rahatlama gelmiştiki sanki bi tabutun içinden çıkartmışlardı beni su istedim hemşire kusarsın dedi ben yinede istedim oda verdi içmemden yaklaşık 10 saniye sonra kustum anestezi yüzünden neyseki hemşire bildiği için önüme kap vermişti ona kustum ondan sonra bilincim gene bi kapandı annem ve babamla konuşmuşum ama hatırlamıyorum tek hatırladığım en yakın arkadaşım kardeşim oğuzdu yanıma geldi sevgilime olaydan bahsedip bahsetmediğini sordum hayır dedi bana yüzümün şiştiğini söyledi bende fotoğrafımı çekmesini istedim çektim ve baktığımda kendimi tanıyamadım çok değişik biri olmuştum 11 saat anestezi alınca vücut fazla tepki gösterdi doğal olarak beni güldürmek için espri bile yaptılar muhammet aliye benziyorsun diye ciddende benziyordum neyse beni servise aldılar ben tabi kılımı bile kıpırdatamıyorum ilk günüm çok fazla misafirle geçti artık birini bile görmek sinirlerimi oynatmak için yetiyordu en az odaya sabahtan akşama kadar 45 50 kişi girdi neyseki kat doktorumuz noyan bey hepsini kovdu ve kimsenin girmemesi için kesin talimat verdi sadece annem vardı enfeksiyon riskinden dolayı kimseyi içeri almıyorlardı 135 dikiş atmışlardı yani yaralar çok büyüktü. ondan sonra 2 defa temizlik ameliyatı oldum acıya dayanamam diye uyutarak temizlik yaptılar ondan sonra odamda pansuman yaptılar ve bundan sonra deri nakli ameliyatı olacağımı söylediler deriyi nereden alıcaklarını sormuştum doğal olarak bana bacaktan dediler ama bi uyandığımda kasığım tentirdiot içindeydi bu ameliyatta bitmişti ve ben noyan beye 5 dk aşağıya inebilirmiyim diye sordum dilek olay 15 gün hiç kalkmadan yattım oda bana boşver inme yat dedi bende insem olamazmı dedim oda bekle bi dedi ve odadan çıktı muhtamelen hocasına beni taburcu edip edemeyeceklerini sordu ve bana gelip seni taburcu edelimi dedi ben çokk sevinmiştim evet dedim oda tamam dedi ve taburcu etti ertesi gün evimdeydi.aslında daha fazla uzatmasam iyi olur şuan bacağım hala kırık bacağımda alizar denen bi alet var bacağım dışarıdan 16 yerden çivili elimdeki bütün yaralar ve kırık lar iyileşti fakat hareket kabiliyeti 0 denecek kadar az.
birde sorum olucak engelli maaşı alabilirmiyim elimi hiç kullanamıyorum üstelik sağ elim yaptığım işte elim çok önemliydi pastacılıkta yani.
okuduğunuz için teşekkür ederim okumayanlarında canı saolsun haklılar yazı çok uzun.
