Değerli abilerim yardımcı olursanız minnettar kalırım. Deniz benim adım. 24.01.1996 tarihinde Hatay'ın İskenderun ilçesinde dünyaya geldim. Lise'de maddi imkansızlık sebebi ile yarım gün okula gidiyor, ögleden gece yarısına kadar işe gidiyordum. Böylelikle 2 defa sınıfta kalarak okuldan atıldım. Babam yıllardır formenlik yapıyor buyuk sirketlerin projelerinde. Hep barajlar da çalışıyor. Ben 18 yaşıma girince meslek öğrenmek için santiye de işe başladım. Hatay'dan, evimizden çıktım o dönem, Mardin Ilısu barajına çalışmaya gittim. Babam beni kaynakçı ustalarının yanina verdi, kaynakçı olmak için ilk adımı yardımcı eleman olarak atmış oldum.
Bir süre sonra (1 sene calistiktan sonra) ayaklarımda ciddi ağrılar oluştu. Mecburen Hatay'a donmek mecburiyetinde kaldım. Hatay'da sonuç alamadım ve babam iş yerinden izin alıp beni İstanbula götürdü. Orada ortopedi ve travmatoloji uzmanı beni muayene etti. Ayak tabaninda nasır var, problem nasırın altındaki tarak kemiklerinin deformasyon yapması dedi.
Ameliyat oldum ama düzelmedim. Sonra da ileri derece düz tabansın dedi, tarak kemiklerin çökme yapmış, o yüzden düzelmedi dedi. Ben daha kotü bir ayak ile askere gittim. Askerliğimin acemi birliğini Manisa'da yaptım. 42 gunluk egitimim boyunca 38 gün yatak istirahati alarak yattım, egitim görmedim. Bot yerine terlik giydim. Askerliğim eziyet haline gelmişti. Usta birliğim Şırnak da bir usbolgesi çıktı. Oraya gittim ama ilgilenmediler benimle. Ayaklarım da ileri derece düz tabanlık, metatars kemiklerde çökme, çekiç parmak problemleri vardı. Kalbim de taşikardi (ritim bozukluğu) mevcuttu. Nabızım 138 di en son. Boyum: 1.92, kilom 125 di. Gece uyuyamazdım, çoğu zaman ağlardım artık ağrıdan.
Askerliği bana 8 ay yaptırıp sonrasinda muafiyet verdiler. Izine geldim, sevk alip hastaneye gittim. Muafiyet icin heyete girdim, muaf oldum.
Şu an ayağımdan ameliyat olmak istediğimde hem çok para istiyorlar, hem de 3 tane ayrı ayrı ameliyat gerektiğini, %40 memnuniyetsizlik olabileceğini, garanti veremeyeceklerini söylüyorlar.
Ne sağlığım var, ne maddi imkanım var. Ne tahsilim var, ne bir işim var. Tüm gün evde oturuyorum. Arkadaşlarımı gördükçe üzülüyorum, ağlıyorum.
Benim büyük hayallerim yok. Sağlığıma kavuşayım istiyorum. Bir işim olsun gücüm olsun istiyorum. Ama en iyi doktorlar bile ameliyata sıcak bakmıyor. Masa başı calış diyorlar. Zamanında okumadım, liseyi yarım bıraktım, tahsilim yok ki benim.
Son günlerde saçma sapan, kızacağınız düşüncelere başladım. Bana yardımcı olur musunuz? Dertlesecek kimsem yok benim. O yüzden sizinle paylaşmak istedim. Yardımcı olur musunuz?
Bana yol gösterir misiniz bir abi olarak. Nereden başlayayım hayata. Masa bası çalış diyorlar ama ortaokul mezunuyum. Lise okumadım, okuyamadım. Şimdiden teşekkürler hepinize
Bir süre sonra (1 sene calistiktan sonra) ayaklarımda ciddi ağrılar oluştu. Mecburen Hatay'a donmek mecburiyetinde kaldım. Hatay'da sonuç alamadım ve babam iş yerinden izin alıp beni İstanbula götürdü. Orada ortopedi ve travmatoloji uzmanı beni muayene etti. Ayak tabaninda nasır var, problem nasırın altındaki tarak kemiklerinin deformasyon yapması dedi.
Ameliyat oldum ama düzelmedim. Sonra da ileri derece düz tabansın dedi, tarak kemiklerin çökme yapmış, o yüzden düzelmedi dedi. Ben daha kotü bir ayak ile askere gittim. Askerliğimin acemi birliğini Manisa'da yaptım. 42 gunluk egitimim boyunca 38 gün yatak istirahati alarak yattım, egitim görmedim. Bot yerine terlik giydim. Askerliğim eziyet haline gelmişti. Usta birliğim Şırnak da bir usbolgesi çıktı. Oraya gittim ama ilgilenmediler benimle. Ayaklarım da ileri derece düz tabanlık, metatars kemiklerde çökme, çekiç parmak problemleri vardı. Kalbim de taşikardi (ritim bozukluğu) mevcuttu. Nabızım 138 di en son. Boyum: 1.92, kilom 125 di. Gece uyuyamazdım, çoğu zaman ağlardım artık ağrıdan.
Askerliği bana 8 ay yaptırıp sonrasinda muafiyet verdiler. Izine geldim, sevk alip hastaneye gittim. Muafiyet icin heyete girdim, muaf oldum.
Şu an ayağımdan ameliyat olmak istediğimde hem çok para istiyorlar, hem de 3 tane ayrı ayrı ameliyat gerektiğini, %40 memnuniyetsizlik olabileceğini, garanti veremeyeceklerini söylüyorlar.
Ne sağlığım var, ne maddi imkanım var. Ne tahsilim var, ne bir işim var. Tüm gün evde oturuyorum. Arkadaşlarımı gördükçe üzülüyorum, ağlıyorum.
Benim büyük hayallerim yok. Sağlığıma kavuşayım istiyorum. Bir işim olsun gücüm olsun istiyorum. Ama en iyi doktorlar bile ameliyata sıcak bakmıyor. Masa başı calış diyorlar. Zamanında okumadım, liseyi yarım bıraktım, tahsilim yok ki benim.
Son günlerde saçma sapan, kızacağınız düşüncelere başladım. Bana yardımcı olur musunuz? Dertlesecek kimsem yok benim. O yüzden sizinle paylaşmak istedim. Yardımcı olur musunuz?
Bana yol gösterir misiniz bir abi olarak. Nereden başlayayım hayata. Masa bası çalış diyorlar ama ortaokul mezunuyum. Lise okumadım, okuyamadım. Şimdiden teşekkürler hepinize