Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Hayattan zevk almama (Depresyon, sosyal fobi, çekingenlik, duygusuzluk)

M

mabel.

Üye
Üyelik
23 Şub 2017
Konular
13
Mesajlar
140
Reaksiyonlar
0
Merhaba arkadaşlar. Yıllardır depresyondayım. Şu an venlafaksin ve paroksetin etken maddeli iki ilaç kullanıyorum. Bu ilaçlar duygularımı törpüleyerek, hayattan zevk almamı engelliyor. İlaçları nasıl bırakacağım bilmiyorum.

İlaçları bırakınca iş hayatım zarar görüyor ancak böyle de tek tük gidiyorum ve boşa yaşıyorum. İçimde hiç azim, istek, hırs yok. İlaçların verdiği umursamazlıkla hayatın akışına bıraktım gidiyorum. İlaçları nasıl bırakabilirim, önerisi olan var mı? (Majör depresyon, okb, sosyal fobi var.)
 
Doktorunla konuştun mu bu durumu? Böyle kendi başına karar almak iyi olmaz.
 
Konuştum, ilaç iştah açıyor dediğimde başka bir ilaca geçelim demişti.
Başka bir doktor ise düşünce tarzımı değiştirmem gerektiğini yoksa ömür boyu ilaç kullanmam gerektiğini söylemişti.
 
Güzel tavsiyeymiş. :D Nasıl yapacakmışsın bunu peki?
 
mabel.

Şahsen ben telkinle bir şeylerin değişebileceğine inanmıyorum.
 
Taz

Yanlış düşünce kalıplarımızı fark etmemizi sağlıyorlar. Sence bunun faydası olmaz mı, ki bunun faydası olmazsa neyin faydası olacak? Başka nasıl düzelebiliriz ki?
 
Ben hepsinin farkındayım zaten, bunu değiştirebilmek imkansız.
 
Bilişsel davranışçı terapi tekniklerini kullanan bir psikoloğa gidip terapi alabilirseniz faydalı olur.
 
Sehribanu

Ben terapi aldım, vakit ve nakit kaybından başka bir şey değil.
 
mabel.

doktor gozetimjnde doz azaltarak birakabikirsiniz ancak bir sure sonra o hic bir seyi umursamadiginiz gunleri ararsiniz nuksetme olasiligi cok yuksek ilaclarlar bagimlijlik yaptigindan yoksunluk cekersiniz bu da is hayatinizi. Cok etkiler diye dusunuyorum bence tabi doktrounuza sormadan birakmayin bence.
 
Taz sizin için faydasız olmuş olabilir ama başka birinde faydalı olabilir.
 
Ben fikrimi ve tecrübemi paylaştım sadece. Deneyip denememek kişinin tercihine kalmış artık.
 
@musty35

Aslında yeşil reçeteli ilaçlar haricindeki ilaçlar bağımlılık yapmaz. Sadece ilaca başlarken ve bırakırken geçiş dönemi olduğu için beyin afallıyor. Ekpssye 5 ay var. 3 ay kala işten çıkayım diyorum. İşten çıkıp hazırlanırsam büyük ihtimalle sınavdan 85 üzeri alırım. 2016 normal kpssden 79 almıştım. Ancak annem babam çalışırken 31 yaşında biri olarak 3 ay evde durup ders çalışmak zor geliyor. Bu üç aylık sürede ilacı da bırakabilirim.

@Sehribanu terapinin çok faydalı olacağını düşünüyorum ancak parasal imkanım yok şu an için.
 
İlacı bıraktıktan sonra her gün moral olarak geriye gidersin. Bence önemli olayların arifesinde bu kararı almak doğru değil eğer alacaksan bile.

Belki hafif vakalarda telkin ve bilişsel terapi faydalı olabilir ancak arkadaşın durumu ağır gibi geldi bana. Artık kalıplaşmış düşünceler ve kronik hale gelmiş bir depresyon durumu var ortada.
 
''Hastalıklarınızı sevin'' der Doğan Cüceloğlu bir kitabında. '' Çünkü hastalıklar bize bir şeylerin ters gittiğini, bir yerlerde yanlış yaptığımızı anlatmaya çalışırlar''

Örneğin çok öfkeli birisiniz ve bu öfkeyi bastırmak için ilaç kullanıyorsunuz ama öfkelenme sebebinizi bulup konuyla ilgili yanlış düşünce kalıplarını değiştirmezseniz, doktorunuzun dediği gibi ömür boyu öfkenizi yatıştıracak ilaçlar kullanmak zorunda kalırsınız.

Bildiğimiz gibi psikolojik hastalıkların çoğu kalıplaşmış yanlış düşünce kalıplarından oluşuyor. Dolayısı ile hastalıklarımızın bize anlatmaya çalıştıklarını ciddiye alıp onları sevmek ve bu yolda hiç bitmeyecek bir gelişime, değişime kendine adamak. Mutluluk için buna değer :)
 
Taz OKB için en işe yarar teknik bilişsel davranışçı terapidir.Terapide hem terapiste hem de danışana iş düşer,işe yaramıyor demek yerine uygulama ödevlerini v.s. yapmak gerekir.Terapiye dirençle başlarsan zaten faydası olmaz...
 
Aile ve çevre baskısını konu dışında tutacak olursak, terapiye giden insan zaten iyileşme umuduyla gitmiş demektir. Yoksa dur ben şunlara 200-300 TL vereyim de arkasından ne kadar dirençli olduğumu kendilerine ispatlayayım gibi bir düşünce olamaz. :D Sehribanu
 
Taz sizin rahatsızlığınız nedir ki terapi işe yaramamış?
 
Depresyon + Bipolar. Tedaviye başvurduğum süreçte sadece depresyon için başvurmuştum, daha sonra bipolar olduğumu öğrendim.
 
Taz bipolar bozukluk ile Okb ve depresyon farkli,ağır takıntılarda bile çok işe yarar.Terapi alnazsa tekrarlama olasılığı yüksektir.Terapi ve ilaç iyileşmesini sağlar.
 
Sehribanu 'nun dediklerine katılıyorum, sadece psikolog yerine b[FONT=sans-serif]ilişsel davranışçı terapi tekniklerini kullanan iyi bir psikiyatra gitmenizi tavsiye ederim. Bu konuda psikiyatr bulmanız zor olabilir. Terapi yapan psikiyatrlar çok az.

Düşünceler, duygularımızı, duygular da davranışlarımızı belirler. David D. Burns'un "İyi Hissetmek" kitabını da okuyabilirsiniz. Olumlu anlamda etkisi olabilir. İnternetten de kitapta yer alan BDÖ (Burns Depresyon Ölçeği) ile depresyon durumunuzu ölçebilirsiniz.[/FONT]
 
Sehribanu

merhaba , ben devlet hastanesine yeni atandım ve sormak istediğim şeyler var, sizin yardımcı olabileceğiniz söylenildi .. yardımcı olursanız çok sevinirim..
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt