Öncelikle herkese merhaba.Bu siteye yolumu düşüren aile dostumuz bir abinin başına gelen talihsiz bir kaza ne yazık ki. Kaza sonrası bugün 17.gün,T5-6-7 omurilik yaralanması.Ailesinde ve kendisinde moral sıfır sonuç olarak.40 'lı yaşlarında evli,çocuklu bir abimiz. Bense sağlık sektörünün bir parçası olmaktan ötürü sorulara sıkça muhatap kalıyorum.Cevaplarım var ama onların duymak isteyeceği şeyler değil maalesef.Sizlerden yaklaşımım nasıl olmalı konusunda yardım bekliyorum.Empatiyle içinden çıkabileceğim bir durum değil.Hem moralini düzeltmek istiyorum,hayata döndürecek şeyler söylemek istiyorum ama vereceğim umudun dozunu da kaçırmak istemiyorum bir yandan da durumu kabullenip kalan fonksiyonlarına odaklanmasını istiyorum.Kelimelerimi seçerek kullanmaya çalışıyorum dengeyi ayarlamak çok zor.
Özellikle omurilik yaralanması geçiren ve o günleri geride bırakmış hayatla barışık olanlarınızın yorumlarını bekliyorum.O günler de çevrenizde işin bilincinde olan insanların size tutumlarının nasıl olmasını isterdiniz ya da ne duymak daha iyi hissettiriyor olurdu?
Cevap yazanınız olursa şimdiden teşekkürlerimi iletmek istiyorum...
Özellikle omurilik yaralanması geçiren ve o günleri geride bırakmış hayatla barışık olanlarınızın yorumlarını bekliyorum.O günler de çevrenizde işin bilincinde olan insanların size tutumlarının nasıl olmasını isterdiniz ya da ne duymak daha iyi hissettiriyor olurdu?
Cevap yazanınız olursa şimdiden teşekkürlerimi iletmek istiyorum...
