Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Herkesin bana baktığını benim hakkında konuştuğunu düşünüyorum!?
Merhaba arkadaşlar. Benim fiziksel ve zihinsel bir engelim yok ama psikolojik olarak yıkılmış durumdayım 3-4 yıldır. İnsanların sürekli bana baktığını düşünüyorum. Gözümün içine bakıyorlar sürekli. Yanımdan biri geçerken bir şeyler mırıldanıyor. Homurdanıyor. Ne dediğini anlamıyorum. Bugün yine markette oldu. Dolaptan içecek alırken yanımdan geçen adam bir şeyler söyleyerek geçti. Kafama çok takıyorum bu durumu. Bir kaç kez bunu yapan insanlara sordum ne diyorsun diye sana demedim bir şey yok gibi cevaplar alıyorum. Artık nedenini sormak düşünmek istemiyorum. İnsanların beni bu tarz bir şeyle etiketlemelerini istemiyorum. Doktora gittim bir süre ilaç kullandım. Takıntı dedi doktor ama bende hiç bir gelişme olmadı. Gerçekten bu sıkıntımı hiç kimseye anlatamıyorum. Bunun benden kaynaklı olduğunu düşünüyorlar insanlar sana bir şey söylemiyor sen öyle düşünüyorsun diyorlar. Ama yanımdan geçerken seslerini duyuyorum. Dedim ya sorduklarım sana demedim kendi kendime konuşuyordum diyorlar. Ama yol boyu ağzı kımıldamayan adamın tam benim yanımdan geçerken konuşası geliyor. Beni bu forumdaki arkadaşların anlayacağını düşünüyorum. Böyle şeylere siz de rastladınız mı kendinize veya bir başkasına böyle şeylerin yapıldığına şahit oldunuz mu?
Kendi tipimde bir sorun olduğunu düşünüyorum. Aşırı çirkin miyim yoksa insanların dikkatini çeken başka bir şey mi var yanıtını hiç bulamadım. İstisnasız her gün bu sıkıntıyı yaşıyorum. Hayat kalitem sıfır
Bence cevabını bul. Bu arada çirkin insan yoktur o zmnla değişir. Depresyon suratlı diyorum ben kendime.Bakışlar değişiyo nur gidiyo yüzden. Bence kendini geliştirmeye çalış.
Kendine bi hedef koy deki benim hayat kalitem yerlerde ama ben bunu yukarılara çekicem.
Benim hayatımı görsen şuan şükrederdin. Üçharfli şüphesiyle sıkıştım bu dünyada. Arada mani yaşıyorum freni patlamış kamyon gibi başıma dert açtım sanki dertsiz gibi. Dışardan çok iğrenç gözüküyorum biliyorum yaşantım tam bir kaos. Bide üstüne şüpheler iyice mafoldum. Ama bana işkence yapsalar umrumda değil bu dünyadan geçtim bigün kurtulayım başka bişey istemiyorum.
fildişi hadi sen o an orada olanın yanından geçenin falan hakkında konuştuğunu sanıyorsun ben 5 yıldır görmediğim kişilerin hakkımda ne konuştuğunu aklıma getiriyor sinir oluyorum bazen .
Ben bu durumu saplantı haline getirmeyin derim en iyisi kendinize yakışanı yapın başkasının ne düşündüğü pek de umrumda değil açıkçası deyip hayatınızı yaşamaya çalışın bende bu durumu yaşadım aksine daha sıkıntılı yaşadım takıntı yapmamaya çalışın herşey daha güzel olacaktır baskı kuran sizin hakkınızda konuşan insanlardan uzak durmaya çalışın
Bende evimden dışarı çıktığımda bazı insanların bana uzun süre ve tuhaf tuhaf baktığını düşünüyorum. Senin bu foruma yazdığın psikolojik şikayetlerinle benim psikolojik şikayetlerim birbirine benziyor. Sen doktora gitmişsin doktor sana takıntı hastalığı teşhisi koymuş. Buna şaşırdım. Bana hastanede Şizofren teşhisi koyulmuştu. Ben Şizofren hastası olduğum için internette Şizofren hastalığı hakkında araştırma yapmıştım. İnternette yaptığım araştırma sonucunda Şizofren hastalığı hakkında epeyce bilgi edindim. Senin bu foruma yazdığın şikayetlerin senin büyük ihtimal Şizofren hastası olduğunu gösteriyor. Sen Ankarada yaşıyormuşsun. Ben sana Ankara da bir üniversite hastanesinin Psikiyatri bölümüne tedavi olmak için başvur derim. Tedavine bir üniversite hastanesinde yeniden başla derim sana.
Ben 2007 yılında Ankara da bulunan Gazi Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri bölümüne şu şikayetlerle gittim. Doktora şu şikayetleri anlattım: Evden dışarı çıktığım andan itibaren sokaklarda, caddelerde, alışveriş merkezlerinde yürürken, bir yerde otururken herkesin değil de bazı insanların bana uzun uzun ve beni rahatsız edici seviyede bakıyorlar hissi bana geliyor. Bazı insanlar bana gündelik hayatta uzun süre ve tuhaf tuhaf bakıyorlar. Bana gerçekten de gündelik hayatta çok sayıda bakan insan var. Bana böyle bir his geliyor diyeyim. Gündelik hayatta çok sayıda insanın bana uzun süre bakışlarından aylarca çok rahatsız oldum. İnsanların çoğu sana gündelik hayatta neden durup dururken uzun uzun baksınlar ki diye bana soracaksın. Bende sana şu cevabı veririm. Benim tipimde acaiplik var, dikkat çekici bir tipim var, farklı bir görünüşüm var, bundan dolayı çok sayıda insan gündelik hayatta bana uzun süre bakıyor derim. Ben hiç kimseye gündelik hayatta rahatsız edici seviyede ve uzun süre bakmıyorum ama bazı insanların ( çok sayıda insanın ) bana uzun uzun baktıklarını hissediyorum. Psikiyatri doktoruna bu yazdığım şikayetleri anlattım. Bana hastanede bir kaç test yaptılar ve bana Şizofren teşhisi koydular.
Değişik değişik ilaçlar kullandım. Bu ilaçların bazısından az fayda gördüm, bazısından orta derece de fayda gördüm. Hiç bir ilaçtan tamamen fayda görmedim. Şu an kullandığım ilaç Dogmatil 200 mg adlı ilaç. Bu ilaçtan günde 3 kere içiyorum. Bu ilaçtan tamamen fayda görmesem de bu ilaç bir nebzede olsa beni rahatlatıyor. Bana kendini ne derecede iyileşmiş olarak görüyor diye sorarsan ben sana şu cevabı veririm. Ben kendimi şu an yüzde 50 oranında yani yarı yarıya iyileşmiş biri olarak görüyorum derim.
İnsanlar seni görünce konuşası geliyorsa bırak konuşsunlar.
beni görünce mesela dans etmeye başlasalar bile takmam, şaşırmam.
Çünkü bu sonsuz bir döngü, anladım artık.
Toplum bana uymuyorsa ben topluma uyayım bari (!)
dünyayı ben kurtaramayacağıma göre?
hep beraber dans dans..
Hadi olayın diğer tarafından bakalım; evet herkes sana bakıyor olsun bu neyi değiştirir ki? Çirkin olduğunu tahmin ediyorsun, ayıp mı yoksa suç mu?
Günümüzde değer yargılarının fiziksel unsurlar üzerinden değerlendirildiği doğru ancak şunu unutma gerçek tekdir, doğru ise görecelidir.
Bu durumda değişmesi gereken yalnızca senin düşüncelerin. Senin hakkında kimin ne düşündüğünün bir önemi yok, olmamalı, olamaz.
Yoksa bizim toplum değerlendirmeyi çok sever, adına ister dedikodu de, istersen yorum yapma dersin.
fildişi kardeşim şizofren olmuşsun veya en azından o yöne doğru gidiyorsun. Allah tez zamanda şifa versin. Ben bunları sana şizofrenliğin bir çok sıkıntılarını yaşamış bir şizofren olarak bizzat kendimden bilerek söylüyorum.
Önce senin de dediğin gibi herkes benden bahsediyor. Herkesin ilgisi üzerimde gibi düşünceler geliyor akla. Tabi bu asla böyle değildir. Aslında kimse sana bakmıyor. Kimsenin de umurunda değiliz açıkçası. Daha sonra halisünasyonlar görmeye başlarsın. Gerçekte var olmayan insanlar... Ben buna çok zor ikna olmuştum. O insanların gerçek olmadığına inanmıyordum. Adamlar veya kadınlar neyse sadece benim bilebileceğim bazı şeyler biliyorlardı. Şaşırıyordum. Mesela vücudunun acayip bir yerinde bir ben olması ve bunun onların bilmesi gibi. Çok ilaç kullandım. hala da kullanıyorum. Ömür boyu içicez galiba bu ilaçları ama o tuhaflıklar olmasında varsın iki leblebi (ben leblebi diyorum ilaçlara) yuvarlayıverelim ne olacak.
Ama hala o senin dediğin başkalarının benden bahsettiği meselesi devam ediyor maalesef. Ama takmıyorum. Hastalıktandır deyip kimseyi rahatsız etmiyorum. Duymazdan geliyorum. Bana sorarsan sen de öyle yapsan iyi olur. Yoksa yanlış anlaşılmalar seni zor durumda bırakabilir. Tartışmalar kavgalara neden olabilir. Ben bu yüzden Elazığ Adli Psikiyatri Hastanesinde bile zorla yatırıldım daha ne diyeyim. Allah düşmanımın başına vermesin ama gerçekten zor bir hastalık.
Allah şifa versin.
Merhaba erbin. Umarım ben de yakın zamanda iyileşirim. Senin adına sevindim. Her şey tastamam olsa bile bu durum yüzünden keyif alamıyorum.sürekli midemde bir baskı var. Sürekli kulaklarım gözlerim çevrede. Biri bir şey mi dedi biri baktı mı? Hep bu sorular kafamda.
Evet bende korkuyorum şizofreni olmasından ama emin gibiyim artık. Herhalde hastalığın bir özelliğide bunu kabullenememek. İlk başlarda kabullenmedim ama şüpheleniyorum. Yukarıda bir dostumuzun doktor önerisine uyacağım bir kontrole gideceğim. Gazi üniversitesine hiç gitmedim. Oraya gidceceğim
Arkadaşım sen de benim gibi büyük ihtimal Şizofrensin. Sen Ankara da yaşıyormuşsun. Ben 38 yaşındayım. Ben de Ankara da yaşıyorum. Ankara da meşhur 3 tane devletin üniversite hastanesi var. Ankara da yaşadığına göre devletin üniversite hastanelerinin varlığından senin haberin vardır. Bu hastaneleri ben yine de sana hatırlatma amacıyla buraya yazayım. Ankaranın meşhur 3 tane üniversite hastaneleri şunlar: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Ankara Üniversitesine bağlı İbni Sina Hastanesi. Sana bu 3 üniversite hastanesinin herhangi birine Psikiyatri bölümüne tedavi olmak için başvur derim. Tedavine bir üniversite hastanesinde yeniden başla derim sana. Orada doktora içini dök yani doktora bütün psikiyatrik şikayetlerini anlat. Doktor sana büyük ihtimal bir kaç psikiyatrik test yapacak ve doktor büyük ihtimal sana yaptığı testler sonucu sana Şizofren teşhisi koyacak.
Çok geçmiş olsun arkadaşım. Allah yardımcın olsun.
Bu internet sitesinde açılan bu konuda yazdığın mesajında sen Şizofren hastası olduğunu yazmışsın. Bende bu konuya Şizofren hastası olduğumu yazmıştım. Senin bu konuya yazdığın mesajından anladığım kadarıyla sende benim gibi Şizofren hastalığın sebebiyle görsel halisünasyon görüyorsun. Sen evden dışarı çıktığında sokaklarda, caddelerde yürürken, bir yerde otururken bazı insanların veya çok sayıda insanın tuhaf tuhaf ve seni rahatsız edici seviyede bakıyorlar hissi sana geliyor mu ? Bazı insanların veya çok sayıda insanın gündelik hayatta sana uzun süre bakıyorlar hissi mi geliyor ? Sende benim gibi dış görünüşünden kompleks duyuyor musun ? Benim görünürde hiç bir fiziksel engelim olmamasına rağmen elimde olmayan sebepten dolayı ben dış görünüşümden bazen kompleks duyuyorum.
Seni çok iyi anlıyorum aynı durumu bende yaşadım. Zihnin sana oyunlar oynuyor. Dışarda aslında herşey normal ama senin zihnin çok yorulmuş dışarda olup biteni anormal algılıyor. Zihin çok yorulduğunda böylesi durumlar ortaya çıkabiliyor. İyi bir doktora git toparlamana yardımcı olsun merak etme moralini yüksek tutarsan uykunu düzgün alır, sağlığına dikkat edersen stresten alkolden vb. uzak durabilirsen toparlarsın kendini. Dışarda anormal bir dünya yok sadece zihnin dışarda olup bitenleri sana garipmiş gibi hissetiriyor. Beyin bazen uyarıcı almadan da anormali yaşayabilir. Uyuşturucu kullanan veya farklı uyarıcı maddelerin etkisinde kalan insanların zihinlerinde oluşan kimyasal tepkime gibi düşün. Zihnin de muhtemeldir ki çok yorulmuş bazen böylesi durumlarda garip (mantık dışı) olaylarla karşı karşıya kalsan bile mantık dışı düşünme Yaşadığın mantık dışı olayların sana zihninin bir oyunu olduğunu aklından çıkarma. Vaktin Olursa Akıl oyunları Filmini izlemeni tavsiye ederim. Orda gerçekte yaşanmış bir olayı konu alıyor. Filmin konusu John Forbes Nash Jr., genç yaşında geliştirdiği kuramlarla matematik dünyasının bir numaralı ismi haline gelir. Fakat kısa süre içerisinde bencilliği ve kendine olan aşırı güveni sonucunda oluşan kişisel problemleri ile baş edemez duruma düşer. Dahilik ile delilik arasındaki ince çizgide, delilik tarafına doğru sürüklenir. (Film gerçekte yaşanmış bir hikayeyi konu alıyor.)
şu anda 29 yaşındayım. 24 yaşımdayken bu durum oluşmaya başladı. 24 yaşına kadar gayet normal çoğu şeyi umursamadığımı biliyorum. ne olduysa 2016 yılında bu sıkıntı yavaş yavaş başladı.yolda giderken, bir markete girdiğimde çoğu sosyal ortamlarda insanların konuşmalarını kendime refere etmeye başladım. 2 kadın gülüyor yolda düşünüyorum ki bunlar bana gülüyor ya da yolda gidiyorum yanımdan geçen vatandaş bişeyler dedi diye kendime alınıyorum. ama bu durumun görünüşümden kaynaklandığını biliyorum. üniversitede sevgilim vardı iyi bir kızdı ama işte sır saklamaz kimden ne duyduysa anında anlatan tiplerdendi işte. bir gün bana arkadaşlarının benimle ilgili olan düşüncelerini anlattı. sevgilimin kız arkadaşları benim hakkımda demiş ki; psikopat gibi tipi var böyle bir tipte ne buldun demiş. ömrümde duyduğum en korkunç sözlerdi benim için. keşke ana avrat küfür etselerdi bu kadar üzülmezdim. neyse üzerinden çok geçti artık aklıma geldikçe lanetleyip unutuyorum bu sorun değil. sorun olan benim şu anda yaşadığım şeyler. markete giderken karşımdan bir kadın geliyordu, üstüme üstüme yürüyordu, bende kenara çekildim yanımdan geçerken bir şeyler konuştuğunu duydum ya da ben öyle düşündüm bilmiyorum. bana bakarak mı dedi yoksa telefonla mı konuşuyordu bilmiyorum. ama hiçbir zaman yüzüme bakarak birşeyler söyleyen insana denk gelmedim. insanların ileriye bakarak konuştuklarını görüyorum çoğu zaman ama bunu kendime alınıyorum işte.