Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

İlk kez engelini görenlerin bakışları vardır ya hani...

OnurcanG

Üye
Üyelik
9 Şub 2010
Konular
38
Mesajlar
207
Reaksiyonlar
0
Merhaba kardeşlerim 4-5 aydır klavye dersindeyiz ve bugün labaratuvara geçiş yaptık uygulamalı olarak çalışıyoruz öğretmene benim sağ parmaklarımın tamamını net şekilde kullanamadığımı söyleme cesaretini labaratuvara geçene kadar gösteremedim ve kolumun şekliden vs de anlamadı ve en sonunda mecburen söyledim o acıma duygusunu suratında hissettiğim an çok üzüldüm ama haklı bende onun yerinde olsam acırım beni üzen o olmadı herkes klavye dersinde çalışırken ben orada kendimi çok zorlayarak birşeyler yapmaya çalışıyordum inanın o 80 dk bana cehennem gibi geldi ve gelmeyede devam edicek dönem sonuna kadar:mad:
 
Arkadaşım sen kendi sınırların içinde en iyisini yapmaya çalış. Kendi en iyin için çabala. Başkalarının ne düşündüğü fazla önemli değil.
 
Onurs kaderdaşım, bende bir engelli olarak neler hissettiğini anlıyabiliyorum. Hayatın acı gerçekleri. Bunlara alışacağız. Karşımızdaki kişilerin hal ve hareketlerine müdahale edemediğimiz için kendimizi ona göre ayarlamaya çalışacağız. Burda şu çok önemli, "hayata küsmemek, kırılmamak, çabalamak." Bu durumları yaşayan sadece sen değilsin, bunuda düşün. Bende 3 sene lise eğitimim sürecinde neler çektim toplu taşım araçlarında... Anlatsam sayfalar dolusu trajikomik hikayeler çıkar :) Herbiri ayrı bir anı hafızamda. Ama çok şükür yılmadım bitirdim eğitimimi. Alıştım artık bunlara. Üstüne düşmüyorum, umursamıyorum bile :) Sende öyle yap, en azından yapmaya çalış. Hayatta zaman zaman karşılarsırsın bu durumlarla. Herbirinde böyle üzülürsen kendine yazık edersin. Üzülme kardeşim. ALLAH cümlemize sabır versin. Zorluğa rağmen başarılı olanlardan eylesin.
 
Bende sağ kol engelliyim şekil itibarı ile sol koluma hiç benzemiyo :)))

Senin okulda karşılaştığın durumla ben defalarca karşılaştım belki benim karşılaştıklarım acıma ifadesiyle bakışlar değildi ama caddede sokakta çarşıda gezerken karşımdan gelenlerin gözlerinin kolumda olduğuyla defalarca kez karşılaştım en çok sevdiğim şey ise, onlar koluma bakarken ben onlara bakıyorum ve bi yerden sonra gözgöze geliyoruz işte o an :) bi göz kırpıp gülümseyerek hayırdır ifadesiyle kafa sallıyorum :)) kimi zaman o yüzlerindeki şaşkınlık yada farketmiş olmamın verdiği utançla ben utanacağıma onları utandırıyorum sende dene bunu gör bak engelin ne zevkli haale gelecek . .

Bu arada benim sağ kolum kısa ve sadece iki parmağım var, şuan iki eli sağlam 10 parmağı olan (hatta 15 - 20 de olabilir) :) birine klawye konusunda kafa tutarım hatta tozunu attırrım haberi olmaz :) azmet bende ilk zamanlar senin gibiydim zorlanıyodum sonra işin pratiğini kavrayınca artık arada bir bakıyorum klawyeye oda yerinde duruyomu diye :) klawye adeta elimin altından kayıp gidiyo iki eli sağlam olupta bana imrenen bi çok arkadaşım var :) azmet başarırsın . .
 
@bay_cin kaderdaşım aynı sayılır durumum sadece benim parmaklarım var ama %50 işlevsiz inş bende kavirıyabilirim o taktiği Q klavyede alışığım ama f yeni gördüğümden olsa gerek.

diğer arkadaşlarımada teşekkür ediyorum
 
[FONT=Tahoma]Onurs arkadaşım…[/FONT]
[FONT=Tahoma] Seni çok iyi anlıyorum… :) bende 4 yıllık lise eğitimimin son senesindeyim nihayet...[/FONT]
[FONT=Tahoma] bende beden eğitimi derslerinde çok sıkılır, kızardım… O ders anında bana soru soran hiç kimse doğru düzgün cevap alamazdı… Sinirli bi şekilde cevaplardım sorulan soru ne olursa olsun... Sınıfa kapanırdım... :confused:[/FONT]
[FONT=Tahoma] Aslında böyle yapmamın doğru olmadığının farkına geçte olsa vardım... bundan sonraki dönemde voleybol maçları olsun… Basketbol olsun hakemin yanında yer almaya başladım artıkk.. arkadaşlarımla beraber yenilince kızmaya... kazanınca sevinmeye alıştım..:eek:[/FONT]
[FONT=Times New Roman] [/FONT]
[FONT=Tahoma]( ya sağ olsun bizim sınıf genelde yenilirdi o ayrı mesele :p )[/FONT]
 
hayatına sürekli yeni birileri gelirler ve giderler.. kimse sürekli kalıcı değildir..
sen eğitimini tamamladığın anda belkide bi daha hayatın boyunca o kişileri görmiceksin..
sen kendini geliştirmeye bak..
keyf almayaa bak..
gittikçe hızlandığının farkına var..
geliştir kendini..
sen bile böyle düşünürsen karşındakinin nasıl davranmasını bekliyorsun..
kendine güvenin olsun azcık..
bunu hissettir karşındakine..
sana sen olduğun için değer verenler ztn senin hep yanında olcaklar..
senin için onlar önemli olsun..
seni olduğun gibi kabullenenler..
nefrett etmee dersteenn
daha çok sevvv....
diğerlerinden daha iyi olabileceğini kanıtla..
başarılar:eek:
 
tanımadıklarınızı neden bu kadar önemsiyorsunuz ?
bir sonra ki gün aynı yerde o kişiyi görecekmisiniz tekrar??
 
tanımamdığımız kişileri pek önemsememiz gerekiyor ben bu zamana kafaya taktımda ne oldu herşey geride kaldı sıkılan sen değil bence o olmalı diye düşünüyorum.sen elinden gelenin en iyisini her zaman yapmaya çalış.
 
sana saygılarındandır :) söyle bundan sonra ceketlerinide iliklesinlerrrr :eek:
 
Lütfen size öyle bakışmaları bir "acıma" bakışları olarak algılamayın. Bende engelliyim, tek kulağım duymuyor diğeride kısmen. Çok şükür. Ben yolda bir yerden geçerken her hangi bir engelli vatandaşımızı gördüğümde yardıma ihtiyacı var ise ona hemen yardım ederim. Bu kesinlikle "Ay yazık" düşünmemden dolayı değil saygımdan dolayıdır. Eğer ona yardım etmezsem asıl ben üzülürüm. Bu boynumuzun borcu.

Zamanında okul öğretmenimde konuşmaları anlamadığım için beni kendi imkanları ile doktora götürmüştü. Zannediyorumki üzüldüğünden dolayı değil beni sevdiğinden dolayı yaptı bunu.
 
Alkole de sigaraya da bu nedenle başlamıştım ki o an "ölsem daha iyi"durumudur.. Şuanki durum ne biliyor musunuz : Protezime yanlışlıkla çay dökülünce , aahhh kolum , yandımmm diye bağırarak kahkaha atabiliyorum : )
 
Üst Alt