Arkadaşlar ben 30 yaşında Pazarlama(önlisans) mezunu biriyim.Hastalığımdan ötürü pek iş tecrübesi kazanamadım.Girdiğim birkaç işyerinde 1 aydan fazla çalışamadım.İş konusunda özgüvenim zayıf.Askerliğim muaf.Sizce iş bulma konusunda neler yapabilirim.Nerelerden başlayabilirim.Satış konusunda kendimi geliştirmem lazım.Sizce 30 yaş geç bir yaş mı?İş hayatına geç atılan arkadaşların tecrübelerinden faydalanmak isterim.
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
İş tecrübesi olmayan biri ne yapabilir?
- Konbuyu başlatan Vtecll
- Başlangıç tarihi
Merhaba,
30 yaş iş hayatına başlamak için biraz geç gibi görünüyor, özellikle bir erkek için.
Ama başka bir açıdan bakarsak da "hayatta olduğumuz sürece hiç bir şey için geç değil"
İnsan iş bulamadıkça (hatta istediği şeyler olmayınca) umudu kırılıyor. Buna rağmen, özgüveninizi kaybetmemelisiniz. Hatta daha sıkı sarılmalısınız amacınıza/hayata. Sağlık sorununuz ne bilmiyorum ama ne güzel 2 yıllık da olsa üniversite okumuş, diploma sahibi olmuşsunuz. İsterseniz DGS'ye girip açıktan (ya da örgün olarak) 4 yıllığa tamamlayabilirsiniz.
Bu süreçte amacınız ticaret ise, satışla ilgili internet üzerinden eğitimler de mevcut. Onlara katılabilirsiniz. 2 yıllık diplomanızla Halk Eğitim Merkezlerinde eğitim de verebilirsiniz, saatlik ücret üzerinden maaş alırsınız ama bir yerden başlamak lazım değil mi?
Linkedin profili açıp bugüne kadar almış olduğunuz belgeleri ekleyip kendinizi geliştirdiğiniz alanları ön plana çıkartabilirsiniz.
Tavsiyem şu olabilir: çalışmak istediğiniz alanda kitaplar okuyup farklı eğitimler almaya devam edin, kendinizi ne kadar donanımlı hale getirirseniz, bilgili olursanız iş bulma şansınız artar ayrıca özgüveniniz de artar. Özgüveni geliştirme konusunda da Youtube'da videolar var, izleyebilirsiniz. Bunu düzeltmek elinizde. Yeter ki isteyin ve azmedin.
30 yaş iş hayatına başlamak için biraz geç gibi görünüyor, özellikle bir erkek için.
Ama başka bir açıdan bakarsak da "hayatta olduğumuz sürece hiç bir şey için geç değil"
İnsan iş bulamadıkça (hatta istediği şeyler olmayınca) umudu kırılıyor. Buna rağmen, özgüveninizi kaybetmemelisiniz. Hatta daha sıkı sarılmalısınız amacınıza/hayata. Sağlık sorununuz ne bilmiyorum ama ne güzel 2 yıllık da olsa üniversite okumuş, diploma sahibi olmuşsunuz. İsterseniz DGS'ye girip açıktan (ya da örgün olarak) 4 yıllığa tamamlayabilirsiniz.
Bu süreçte amacınız ticaret ise, satışla ilgili internet üzerinden eğitimler de mevcut. Onlara katılabilirsiniz. 2 yıllık diplomanızla Halk Eğitim Merkezlerinde eğitim de verebilirsiniz, saatlik ücret üzerinden maaş alırsınız ama bir yerden başlamak lazım değil mi?
Linkedin profili açıp bugüne kadar almış olduğunuz belgeleri ekleyip kendinizi geliştirdiğiniz alanları ön plana çıkartabilirsiniz.
Tavsiyem şu olabilir: çalışmak istediğiniz alanda kitaplar okuyup farklı eğitimler almaya devam edin, kendinizi ne kadar donanımlı hale getirirseniz, bilgili olursanız iş bulma şansınız artar ayrıca özgüveniniz de artar. Özgüveni geliştirme konusunda da Youtube'da videolar var, izleyebilirsiniz. Bunu düzeltmek elinizde. Yeter ki isteyin ve azmedin.
İşim zor desenize.Korona sonrasında işsizlik daha da kol göstermeye başladı.30 yaşında tecrübesiz adamı ne yapsınlar.Ama yine de kendime güveniyorum.Nişantaşı,Şişli,Aksaray,Kadıköy'de moda evlerini gezip dergi satışı yapıyordum gayet de başarılıydım.İş hayatına geç başlayan biri yani damdan düşen biri bana belki yardımcı olabilir.Sizin yorumlarınız içinde ayrıca teşekkür ederim.
@Vtecll ben de 27 yaşında atandım, yani çok erken değildi. Ve o yaşa kadar da boş durmadım. Kurslara katıldım, online de sertifika programlarına katıldım, internetten bir çok iş arama sitesinde üyeliğim vardır. Hiç birinden geri dönüş olmadı, ta ki iş başı yapana kadar atandıktan sonra 2 geri dönüş aldım başvurumdan bir sene sonraydı 2011 senesinde bir de kpss deneyeyim dedim oturdum 1 sene kadar ders çalıştım, o dönem de engelliler için ÖMSS diye bir sınav açıldı ( sonradan adı EKPSS oldu) ona girdim ama ilk atamada yerleşemedim, çok üzüldüm. İkinci atamada yerleştim. Yani tecrübeli olanlar yazsın demişsiniz, ilk mesajımda belirtmek istememiştim ama 27 yaşına kadar hiç boş durmadan çalıştım diyebilirim. İki üni.diplomam var, sayısını unuttuğum kadar sertifikam var. Hala daha eğitime ara vermiş değilim, yüksek lisans düşünüyorum (örgün olmaz izin alamam ama online tezsiz y.l. düşünüyorum), bunun yanında hala workshop, seminer ve sertifika programlarına katılıyorum (şu an evdeyim koronadan dolayı). Yani olay eğitimse bende fazlasıyla var ama iş hayatında bu bir yere kadar, işverenler bilgi kadar deneyim de istiyor.
Size başka tavsiye edebileceğim bir şey de, sosyal sorumluluk projelerine/gruplarına katılın. Ya da hobi kulüpleri (kitap kulubü mesela). Başta gönüllü olarak katılacağınız etkinliklerle sosyal çevreniz de genişler. İş ararken çevrenin olması iyi bir faktördür. Hiç ummadığınız yerden hiç ummadığınız fırsatlar çıkar karşınıza.
Geç kaldınız diye düşünüp de kendinizi üzmeyin. Her şekilde bir yerden başlanır. Ben önceki mesajımda genel bir kanıyı paylaştım ama arkasından da hiç bir şey için de geç değildir diye belirttim. Örnekleri de var, tanıdığım kişiler üstelik. (kardeşim kadar çok sevdiğim bir tanıdığım var, 32 yaşında hala üniversite sıralarında bu sene mezun olacak iş hayatına anca atılacak, yıllardır mücadele ediyor en sonunda diplomam olsun diyerek üni.hayatına başladı bir yandan okuyup diğer yandan harçlığını çıkarmak için çalışıyor).
Kısaca herşey için önce özgüven gerekiyor, bir yerden başlamak için kendinizi motive etmelisiniz. Umudunuzu kendi kendinize kırmayın, insanların sizin hakkınızda ne dediği çok önemli değildir. Ben size geç kaldınız desem ne demesem ne. Siz kendinize inanın yeter ki...
iienstitü diye bir site var ben 2017den beri bir çok sertifika programına katıldım, dersleri almak ücretsiz. Sertifikayı basılı isterseniz o zaman ödeme yapıyorsunuz ben basılı almadım. Orada satışla ilgili eğitimler var, e-ticaret eğitimi de bir ay kadar önce eklendi. Bir bakın derim.
atandıktan sonra 2 geri dönüş aldım başvurumdan bir sene sonraydı 2011 senesinde bir de kpss deneyeyim dedim oturdum 1 sene kadar ders çalıştım, o dönem de engelliler için ÖMSS diye bir sınav açıldı ( sonradan adı EKPSS oldu) ona girdim ama ilk atamada yerleşemedim, çok üzüldüm. İkinci atamada yerleştim. Yani tecrübeli olanlar yazsın demişsiniz, ilk mesajımda belirtmek istememiştim ama 27 yaşına kadar hiç boş durmadan çalıştım diyebilirim. İki üni.diplomam var, sayısını unuttuğum kadar sertifikam var. Hala daha eğitime ara vermiş değilim, yüksek lisans düşünüyorum (örgün olmaz izin alamam ama online tezsiz y.l. düşünüyorum), bunun yanında hala workshop, seminer ve sertifika programlarına katılıyorum (şu an evdeyim koronadan dolayı). Yani olay eğitimse bende fazlasıyla var ama iş hayatında bu bir yere kadar, işverenler bilgi kadar deneyim de istiyor. Size başka tavsiye edebileceğim bir şey de, sosyal sorumluluk projelerine/gruplarına katılın. Ya da hobi kulüpleri (kitap kulubü mesela). Başta gönüllü olarak katılacağınız etkinliklerle sosyal çevreniz de genişler. İş ararken çevrenin olması iyi bir faktördür. Hiç ummadığınız yerden hiç ummadığınız fırsatlar çıkar karşınıza.
Geç kaldınız diye düşünüp de kendinizi üzmeyin. Her şekilde bir yerden başlanır. Ben önceki mesajımda genel bir kanıyı paylaştım ama arkasından da hiç bir şey için de geç değildir diye belirttim. Örnekleri de var, tanıdığım kişiler üstelik. (kardeşim kadar çok sevdiğim bir tanıdığım var, 32 yaşında hala üniversite sıralarında bu sene mezun olacak iş hayatına anca atılacak, yıllardır mücadele ediyor en sonunda diplomam olsun diyerek üni.hayatına başladı bir yandan okuyup diğer yandan harçlığını çıkarmak için çalışıyor).
Kısaca herşey için önce özgüven gerekiyor, bir yerden başlamak için kendinizi motive etmelisiniz. Umudunuzu kendi kendinize kırmayın, insanların sizin hakkınızda ne dediği çok önemli değildir. Ben size geç kaldınız desem ne demesem ne. Siz kendinize inanın yeter ki...
iienstitü diye bir site var ben 2017den beri bir çok sertifika programına katıldım, dersleri almak ücretsiz. Sertifikayı basılı isterseniz o zaman ödeme yapıyorsunuz ben basılı almadım. Orada satışla ilgili eğitimler var, e-ticaret eğitimi de bir ay kadar önce eklendi. Bir bakın derim.
Vtecll
Anladım, o zaman siz kendinizi güvende ve rahat hissedebileceğiniz işlere odaklanın mesela kendinize bir liste yapın. Ne yaparken ben daha mutluyum? Yaptığım hangi etkinliği hem severek hobi olarak hem de para kazandıracak iş olarak yapabilirim? Bunları düşünün. Tutkunuz nedir, severek yaptığınız şeyler nelerdir? Kendinize değer katabileceğiniz şeylere odaklanın emin olun iş de beraberinde gelir.
Anladım, o zaman siz kendinizi güvende ve rahat hissedebileceğiniz işlere odaklanın mesela kendinize bir liste yapın. Ne yaparken ben daha mutluyum? Yaptığım hangi etkinliği hem severek hobi olarak hem de para kazandıracak iş olarak yapabilirim? Bunları düşünün. Tutkunuz nedir, severek yaptığınız şeyler nelerdir? Kendinize değer katabileceğiniz şeylere odaklanın emin olun iş de beraberinde gelir.
Özel sektörde kendini pazarlaman lazım önce. Yanlış anlama ama presentable dediklerinin karşılığı bu. Önce hastalığı unut, hastalığın yokmuş gibi davran. İş yerlerinde kendine güvenen verdikleri işi bitirebilecek biri olarak kendini lanse et. En iyi yapabildiğin şey ne ise onu öne çıkart. Mesela sen çok girişken birisindir ama farkında değilsindir, bunu keşfet her ne ise ona göre hareket et. Unutma, denememek baştan kaybetmektir. Dene belki çok önemli yerlere geleceksin ama kendini ben hastayım benden olmaz diye şartlarsan zaten olmaz. Sen işveren olsan kendine güvenmeyen, hastayım bana acıyın diyen birini işe alır mısın?? Ben de hastayım evet ama bunu ön plana çıkarmamam gerektiğini geç de olsa anladım. Önce ayakların yere sağlama basacak. Hayata karşı bir duruşun olacak. Ne olursa olsun pes etmeyeceksin. Bunu da karşındaki işverene hissettireceksin. 2-3 ay çalıştığın yerleri kendine referans olarak yazma, tecrübem yok de ondan daha iyi. Selametle.
Hüseyin Bilmezkişi Haklısın eskiden böyle değildim kendime güvenim vardı şimdilerde her şeyden korkar oldum.Artık yaşadıklarım mı ilaçlar mı beni böyle yaptı.Günlük işlerimi yaparken bile hatalar yapıyorum.Doktora da gidemiyorum sanırım iğneyi kesecem çok ağır geliyor doktora gidene kadar rexapinle devam edecem.Ve kendime güvenecem.Yorumun için teşekkürler.
Tekprens İnşallah Fenerbahçeye olan hayranlığın sözde kalmaz dolaylı yollardan da olsa bağın olur.
Tekprens İnşallah Fenerbahçeye olan hayranlığın sözde kalmaz dolaylı yollardan da olsa bağın olur.
