19 yaşında bir erkeğim, işitme engelliyim, bildiğim kadarıyla kayıp oranı %80'lere kadar var. Amerika doğumluyum orada 7 yaşıma kadar kalıp yaklaşık 13 senedir Türkiye'de yaşıyorum. Ailem ayrı. Mezunum, dershaneye gidiyorum, tekrar üniversite sınavına hazırlanıyorum bu sene, geçen sene girdiğimde kazanamadım puanım yetmedi. Üstümde büyük bir yük kulaklarımın duyamaması. Eğitim hayatım ve sosyal hayatımda büyük bir etkisi var ve en önemlisi de kişiliğimde. Eğitim hayatıma gelelim, normal bir öğrenciymiş gibi okula gitmeme rağmen derste hocaları anlayamadığım ve bu yüzden dersleri tam olarak öğrenemediğim fazlasıyla oldu ve oluyor, lisede dersleri adam gibi öğrenemedim derste ve bu yüzden çalışma alışkanlığımı da kazanamadım, şimdiyse zorlanıyorum üniversiteye girmeye çalışıyorum. Sosyal hayatıma gelelim şimdi de, bu da beni insanların bana çok uzak olmalarına sebep oldu, neden? Çünkü iletişim kurmakta çok zorlanıyorum, insanları duyuyorum ama söylediklerini anlayamıyorum tam olarak çoğu zaman. Sürekli ha? anlamadım? tekrar eder misin? demek de hiç hoşuma gitmiyor neredeyse nefret ediyorum açıkçası çünkü karşımdakini yoruyormuşum gibi geliyor. Sürekli komik duruma düştüğüm oldu kulaklarım yüzünden okul hayatımda sosyal hayatımda, insanlar gülmüştür ne kadar kulaklarımın durumun bilseler de bilmeseler de. Düzgün konuştuğum tek bir kişi bile yok şu an abartısız söylüyorum, önceden oldu ama fazla hayatımda durmadılar hiç hal hatır soran olmadı benle konuşan olduysa o da sırf bir istediği için bana ulaşmaya çalışmasındandır. Hayatımda 5 defa sevgilim olmuştur, ilişkileri ciddi düşünen birisiyim, en son olan ki ilişkim en ciddiye yakın olanıydı ama o da benim için iyi olan bir ilişki değilmiş ve bu yüzden kendim bitirdim ilişkiyi 1 ay önce. Insanın sadece sevgilisi olması da yetmez tabi, bir çevresi, arkadaşları olmalı. Benim sadece sevgilim vardı ama aşırı yalnız hissediyordum yine de. Şimdi arkadaş kısmını geçtim diyelim ki, sevgili konusunda ne yapacağım peki? Hani insanlar sosyal ortamlarda tanışırlar konuşurlar vakit geçirirler sonra yakınlaşırlar ya, ben onu yapamıyorum çünkü duyamıyorum insanları, peki nasıl benim için doğru olan kişiyi bulmak istiyorken bulabileceğim bu durumda? Çok düşünüyorum bu konularda ve bunalıma giriyorum. Ailemle kulaklarım konusunda konuşmaya çalıştığımda babam beni anlamıyor bahane yaptığımı düşünüyor eğitim hayatımda bu yüzden başarılı değilim diye söylediğimde ona, annem ise beni anlamaya çalışıyor ama pek bri şey diyemiyor nasıl bir durum olduğunu bilmediği için. Kulaklarım yüzünden çok negatif bir insanım ve buna rağmen hayata, birçok şeye pozitif bakmaya çalışıyorum ama yorucu oluyor bilmiyorum. Hayatımda mutlu değilim, mutlu olmaya çalışıyorum ama mutlu değilim. Çok soyut hissediyorum kendimi ailemden başka konuştuğum hiçkimse yok, gittiğim dershanede sınıftaki arkadaşlarla da konuşmuyorum çünkü onların dediklerini anlamadığım için. Üniversiteyi kazanmanın anlamı ne diye sorgulamaya başladım kafamda, yani düşünün derste hocanın söylediklerinden neredeyse hiçbir şey anlamıyorum, neden derse giriyorum ben o zaman? Üniversitede dersleri nasıl anlayacağım gibi şeyler ile sorgulamay başladım, geçen sene kazanamadığımda babam beni açıköğretime ikna etmeye çalışmıştı ama ben istememiştim. Şimdi ise bunları bu sene farketmeye başladığım için açıköğretimin benim için uygun olacağını düşünüyorum, evet o zaman da ortam olmaz konuşcak kimse olmaz ama ben zaten konuşamıyorum kimseyle ortam olsa da. Kendimi yırtıyorum üniversiteye girmek için burada ama üniversiteyi sırf kulaklarım yüzünden yapamayacağım diye neden uğraştığımı sorgulamaya başladım.
Söylediklerimden kısası, hayatımdan mutlu değilim, çok soyut hissediyorum kendimi, yalnızım, depresyondayım. Benim gibi kulakları az duyan ve benim yaşımda olan arkadaşlara sormak istiyorum, siz eğitim hayatınızda nasıl çalışıyorsunuz, nasıl pozitif kalabiliyorsunuz, düzgün bir sosyal hayatınız var mı? Nasıl oldu?
Okuyan herkese teşekkür ederim...
Söylediklerimden kısası, hayatımdan mutlu değilim, çok soyut hissediyorum kendimi, yalnızım, depresyondayım. Benim gibi kulakları az duyan ve benim yaşımda olan arkadaşlara sormak istiyorum, siz eğitim hayatınızda nasıl çalışıyorsunuz, nasıl pozitif kalabiliyorsunuz, düzgün bir sosyal hayatınız var mı? Nasıl oldu?
Okuyan herkese teşekkür ederim...