[FONT=Arial][SIZE=3]
Tükenir Elbet[/SIZE][/FONT]
Yıkanır elbet bu şehir benden
Seni özlediğim günler tükenir
Dökülür avucumdan bir bir yıldızlar
Siyah gecelerde rüya tükenir
Hasret kokuyor bütün sokaklar
Sana uzanırım yollar tükenir
Esir olur vicdanım bu yalnızlığa
Hicranı yaşayan aşklar tükenir
İklimler boyunca rüzgarın eser
Kokunu vermeyen mevsim tükenir
Baharın tezgahında dokunur sevdan
Canana değmeyen canlar tükenir
Yağmurlar anlatır hep seni bana
Islanan zamanda hüzün tükenir
Yalnızlık,şu zalim sinsi yalnızlık
Zaman olur gün gelir oda tükenir gece yolcusu
[FONT=Arial][SIZE=3]
Sonsuzluk Özlemi[/SIZE][/FONT]
bu garip sevdanın susuzluğunda
yalnızlık özlemi hasret bekliyor
çiçeklerin açtığı bir yaz mevsimi
üşüyen baharda cemre bekliyor
ferhatın yüreği geçerken dağdan
şirinin gözleri vuslat bekliyor
mecnuna sorsalar nedir bu halin
önce ve sonra leyla bekliyor
dönüpte arkama baksam geriye
çıldırtan yalnızlık hüzün bekliyor
bir sevda arasam kendi kendime
sessizce yaklaşan hicran bekliyor
bir ezgi bir şiir yazsam yeniden
sonrasında gözyaşı hüzün bekliyor
dalsam gökyüzüne uçsam derinden
O garip diyarda durak bekliyor
soğuktan titrese cılız ellerim
gözlerim dumanlı, vuslat bekliyor
uyansam uykudan doğrulsam birden
azrail kapıda yoldaş bekliyor
gece yolcusu
[FONT=Arial][SIZE=3]
Kaldı[/SIZE][/FONT]
kayboldu sonbaharda kelebeğin özlemi
çiçekleri okşayan tatlı bir rüzgar kaldı
sıralandı bulutlar renkler siyaha döndü
arar oldu böcekler güneşe hasret kaldı
gariptir kelimeler sukutta karar kıldı
sıyrıldı renk geceden sabaha hasret kaldı
sonsuza bir vasıta bir durak soruluyor
zamana kahreden dert mekana ölüm kaldı
mazlumun gözlerinde perdelenir mutluluk
tatlı bir tebessüme ağlatan yıllar kaldı
her sokağın başında çığlık atar yalnızlık
gariplerin yurdundan öfkeye isyan kaldı
yetmiyor kelimeler yetim kaldı şairler
susmayan aşıklara sessiz hıçkırık kaldı
karardı gözlerimiz sona uzanır eller
vuslatın kucağına bitmeyen hicran kaldı gece yolcusu
Tükenir Elbet[/SIZE][/FONT]
Yıkanır elbet bu şehir benden
Seni özlediğim günler tükenir
Dökülür avucumdan bir bir yıldızlar
Siyah gecelerde rüya tükenir
Hasret kokuyor bütün sokaklar
Sana uzanırım yollar tükenir
Esir olur vicdanım bu yalnızlığa
Hicranı yaşayan aşklar tükenir
İklimler boyunca rüzgarın eser
Kokunu vermeyen mevsim tükenir
Baharın tezgahında dokunur sevdan
Canana değmeyen canlar tükenir
Yağmurlar anlatır hep seni bana
Islanan zamanda hüzün tükenir
Yalnızlık,şu zalim sinsi yalnızlık
Zaman olur gün gelir oda tükenir gece yolcusu
[FONT=Arial][SIZE=3]
Sonsuzluk Özlemi[/SIZE][/FONT]
bu garip sevdanın susuzluğunda
yalnızlık özlemi hasret bekliyor
çiçeklerin açtığı bir yaz mevsimi
üşüyen baharda cemre bekliyor
ferhatın yüreği geçerken dağdan
şirinin gözleri vuslat bekliyor
mecnuna sorsalar nedir bu halin
önce ve sonra leyla bekliyor
dönüpte arkama baksam geriye
çıldırtan yalnızlık hüzün bekliyor
bir sevda arasam kendi kendime
sessizce yaklaşan hicran bekliyor
bir ezgi bir şiir yazsam yeniden
sonrasında gözyaşı hüzün bekliyor
dalsam gökyüzüne uçsam derinden
O garip diyarda durak bekliyor
soğuktan titrese cılız ellerim
gözlerim dumanlı, vuslat bekliyor
uyansam uykudan doğrulsam birden
azrail kapıda yoldaş bekliyor
gece yolcusu
[FONT=Arial][SIZE=3]
Kaldı[/SIZE][/FONT]
kayboldu sonbaharda kelebeğin özlemi
çiçekleri okşayan tatlı bir rüzgar kaldı
sıralandı bulutlar renkler siyaha döndü
arar oldu böcekler güneşe hasret kaldı
gariptir kelimeler sukutta karar kıldı
sıyrıldı renk geceden sabaha hasret kaldı
sonsuza bir vasıta bir durak soruluyor
zamana kahreden dert mekana ölüm kaldı
mazlumun gözlerinde perdelenir mutluluk
tatlı bir tebessüme ağlatan yıllar kaldı
her sokağın başında çığlık atar yalnızlık
gariplerin yurdundan öfkeye isyan kaldı
yetmiyor kelimeler yetim kaldı şairler
susmayan aşıklara sessiz hıçkırık kaldı
karardı gözlerimiz sona uzanır eller
vuslatın kucağına bitmeyen hicran kaldı gece yolcusu