Kullanıcı:
Filtreler
Güncel İçerik
Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Giriş yap Şimdi kayıt ol
Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

İyi ya da kötü, yaşamak güzeldir

E

emine_paşam

Üye
Üyelik
16 Ocak 2008
Konular
12
Mesajlar
113
Reaksiyonlar
0
Bu sözü kendi kendine kendi için veren kimler var???

İyi kötü yaşamak güzeldir....
Yaşadığım ve aldığım her nefes bedenimi kalbime kadar çürütmeye devam etse de. Yüzüm bazen gülse yoğunlukta acılar verse de bana hayat ‘’iyi kötü yaşamak güzeldir’’ diyebilmeliyim!
Bir umut vardır yaşayabilmek için....
Yaşadığım her anda attığım her adımda bir umut kapısı bırakabilmeliyim.Bırakmalıyım ki ısıtsın beni umudun güneşi soğuk rüzgarlarda ve ve en derin mutsuzluklarda ısınabilmek için ‘’bir umut vardır yaşayabilmek için’’ diyebilmeliyim!
Kendinle baş edebilmek...
Ruhumla, bedenimle, sözümle her zaman ve her koşulda ben özümle yaşayıp kendime inanıp her şeyi kendim için yapacağım bir başkası için değil sözünü kendime öğretip ‘’kendimle baş edebilmeyi’’ diyebilmeliyim
İyi kötü yaşamak güzeldir.Bir umut vardır yaşayabilmek için kendimle baş edebilmeliyim.
 
ne kadar güzel kelimelere dökmüşsün yaşamı yüreğine sağlık herşeye rağmen tabiki yaşamak güzel zaten acı olmadan ben olmam biz olmayız
 
hayat hep güzel olsaydı,hiç acı,kötülük olmasaydı nasıl olurduki,monoton ve sıkıcı çekilmez olurdu, bunları yaşamalıyızki hayata biraz daha bağlanma sebebimiz olmalı,yüreğinize sağlık paylaşımınız için teşekkürler
 
Eğer acılar olmasaydı insanlığımızı kazanamazdık.Acılar bize yaşamanın gerçek yüzünü öğretiyor.Ayrıca olgunlaştırıyor.Herşeye rağmen...
 
"kendinle başetmek" deyimi kafama takıldı.
insan kendini sever, kendine değer verir.
bedeni ve ruhu eşşizdir,sadece O'nundur.
bu yüzden bütün özellikleriyle O, baştan beri hep değerlidir.
Bunun yanında ünlü Alman düşünür Johann Wolfgang von Goethe'nin
sözleri de ilkedir benim için..öyle güzel açıklar ne yapmam gerektiğini:

" İnsan ne kadar modernleşirse modernleşssin, ne kadar yüksek teknoloji geliştirirse geliştirsin; nefsini terbiye etmedikçe, ihtiraslarına, arzularına, egoizmine, iştahına, bedeni şehvetine, ruhsal çılgınlıklarına gem vurup, frenlemediği sürece kaosa düşecektir. ve yok olup gidecektir. ister kral olun, ister çoban, ister bilgin olun, ister cahil, egoizmin çıtasını mutlaka aşın."
 
cehennemde bile yaşamak; yok olmak ,dünyaya hiç gelmemekten iyidir...yaşıyorsan..şükret...
 
yasamak tabikide güzeldir ne kadar da acımasız olsada.Zaten bunlar olmasa hayatımızda inanın yaşamanında bir anlamı kalmazdı.Yeri geldiğinde üzülmüyor ağlamıyor değilim halime ama yinede yasamak güzeldir diorum
 
DUYGULARIM VAR ; Paylaşmak istediğim duygularım. KİMSEYLE PAYLAŞAMIYORUM. Bir arkadaşımın olmasını istiyorum. ÖYLE SIRADAN KONUŞTUĞUM şeyleri konuştuğum arkadaşlardan değil. HER ŞEYİ PAYLAŞABİLDİĞİM BİR ARKADAŞIM, ÖZEL BİR ARKADAŞIM. Konuşmadan bile anlaştığımız bildiğim bir ARKADAŞIM. BENİ HER ZAMAN ARAYAN ARKADAŞIM. Böyle bir arkadaş için canımı bile verirdim. Böyle bir olduğunu bilsen CANIMI BİLE VERİRDİM. Böyle biri olduğunu bilsem NEREDE OLURSA OLSUN GİDER ONU BULURDUM. Ama yok böyle bir arkadaşım yok. ve BEN YALNIZIM. Yalnızlık çok acı verici bir şey. BENDE ÇOK ACI ÇEKİYORUM YALNIZLIKTAN ÇOK ACI ÇEKİYORUM. Hiç bir şey yalnızlık kadar acı veremez diye düşünüyorum
 
arkadaşım o konuda birtek sen acı cekmiyorsun bundan emin olabilirsin ama ne yazıkki uğruna canını bırak herseyini verebileceğin birini bulmak o kadar zordur ki helede böle bi zamanda herkes yüzüne gülüp arkandan neler ceviriyor neler böyle bir dünyada bulmak cok zor
 
katılıyorum inanırmısın aşk ve sevgi konusunda kimseye güvencim kalmadı dostluğa bike inacım kalmadı arkadaş desen koyun sürüsü canım çok yandı bu konuda...
 
Allah yardımcınız olsun umarım güzel bi dostluk bulabilirsiniz
 
şimdi herşey menfaat üzerien kurulu iancım pek yok ama savşamaya devam diyorum....
 
evet pes etmek yok nasrettin hocanın fıkrası gibi ya tutarsa misali yola devam :)
 
Bir düşün..Ne güzel şeydir gökyüzünün maviliğine gülümseyerek bakabilmek!Aşk her zaman kolaylaştırır bu güzelliğin gerçekleşmesini.Dudaklarındaki gülümsemeyi,gözlerindeki parıltıyla birleştirir.Mavi olursun baştan başa!Sonra mavi mavi bakışırsınız gökyüzüyle,sonsuz bir bakışma...O sonsuz bir özgürlükte sen sonsuz bir huzurda...Geriye dönüp bakmayacaksın.Yediğin çelmelerle düştüğün yerden hemen kalkacaksın.Üzülmeyeceksin düştüğüne.Ne kadar kötü düşersen o kadar iyi,ne kadar çok yanarsa canın o kadar iyi.Bisiklete binmek gibi bir şey bu..Düştükçe daha iyi binmeyi öğrenirsin.İlk düşüşünden sonra da evde pansuman için herşey hazırdır zaten.
 
kesinlikle katılıyorum sana insan yasadıkca öğrenğyor herseyi yasadıkca alısıyorsun olası durumlara ve her zaman da aynı şeylerle inciliyorsun.Belirli bi zamandan sonra insan o kadar alışıyorki artık üzülemiyorsunn bile yasananlara
 
Herşeyin tüketildiği arkadaşlıkta çok çabuk tüketiliyor. Zaten hayatını dostlara arkadaşlara bağlamayacaksın. Sonuçta yalnız yaşıyoruz arkadaş denizinde. Lise arkadaşı, üniversite arkadaşı iş arkadaşı, çıkar arkadaşı, kazık yediğim arkadaşlar, kıskançlıklar, hırslar, çekememezlik falan filan.....
Herşeye rağmen iyi yada kötü yaşamak güzel.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Üst Alt