aesacus
sanırım en başta gelen sebep tekrar rapor alım sürecine girmek. hastanelerden randevu almak, tek tek doktorlardan imza almak, heyete girmek, raporu beklemek vs (özellikle bedensel engelliler için) ciddi eziyet haline gelebiliyor.
ikinci olarak kontrol raporu istendiği için işlemler sonuçlanıncaya kadar geçen sürede maaş ödemeleri durdurulabiliyor. işlemler olumlu sonuçlanırsa birikmiş tutar olarak yatıyor bunlar ama zaten kıt kanaat geçinen insanlar için ciddi sorun oluyor bu durum.
üçüncü olarak engelli bireyin yılar önce aldığı raporda yer alan oranlar yeni yönetmeliklerde daha düşük oranlara tekabül ettiği için emekliliği ya da vergi indirimi iptal olabiliyor. burda da mesela kişi emekli ise emekli olduğu tarihteki engel oranı cetveli geçerli olduğuna dair mahkeme kararları var ama sgk bildiğim kadarıyla mahkeme kararı olmadan bunları uygulamıyor, dolayısıyla hak kaybına uğruyor insanlar.
son olarak belirtmek isterim ki, bütün bu süreçlerde yaşanan bürokratik zorluklar, maddi engeller olmasa haklıyı haksızdan ayırmak için gerekli bir kontrol aracı olarak kontrol muayeneleri doğru bir uygulama olmakta ve aslında bizim lehimize çalışmaktadır. ama pratikte kontrol muayeneleri "kontrol" amacından ziyade, süreci uzatma, bürokratik zorluk çıkarma, yıldırma aracı olarak kullanılmakta, o maçla kullanılmasa bile bu olumsuz sonuçlara yol açmaktadır. ayrıca fiziksel olarak durumlarında iyiye dönük değişiklik olma ihtimali olmayan, organ ve uzuv kaybı yaşamış ya da şifasız hastalıkları olan insanların sürekli aynı hengameye sokulması da eziyetten başka bir şey değil. haksız olarak engellilere tanınan haklardan faydalananları ayıklamak için daha sağlıklı ve engelli dostu bir sistem elzemdir.
benim gözlemlerim bunlar ve henüz yeni rapor almış bir birey olarak kontrol süreçlerine hiç girmedim. eminim bu süreçleri yaşayan arkadaşlar deneyimlerinden fark edemediğim noktaları da aktaracaklardır.