Hz.Aişe, Peygamberimiz (sav) ile yeni evlenmişti. Eşinin kendisini sevip sevmediğini merak etmekteydi. Ya da kendisini ne kadar ve nasıl sevdiğini. Bu düşüncesini Peygamberle (sav) konuşmadan edemedi.
- Ey Allah’ın Resulü, beni seviyor musun?
- Evet, ya Aişe. Tabi seviyorum!
Hz.Aişe dahasını da merak ediyordu. Acaba nasıl seviyordu? Hemen sordu.
- Beni nasıl seviyorsun?
Peygamberimiz (sav) sevgi şeklini tanımladı eşine:
- Kördüğüm gibi.
Bu cevap Hz. Aişe’yi çok sevindirdi. Çünkü kördüğüm açılmazdı. Açılmayan, bitmeyen sırlı bir sevgi demekti. Alacağı cevap onu çok mutlu ettiği için, Hz Aişe sık sık sorardı:
- Ey Allah’ın Resulü, kördüğüm ne alemde?
Peygamberimiz(sav), Hz.Aişe’yi memnun eden cevabı verirdi her defasında:
- İlk günkü gibi..
alıntıdır.
- Ey Allah’ın Resulü, beni seviyor musun?
- Evet, ya Aişe. Tabi seviyorum!
Hz.Aişe dahasını da merak ediyordu. Acaba nasıl seviyordu? Hemen sordu.
- Beni nasıl seviyorsun?
Peygamberimiz (sav) sevgi şeklini tanımladı eşine:
- Kördüğüm gibi.
Bu cevap Hz. Aişe’yi çok sevindirdi. Çünkü kördüğüm açılmazdı. Açılmayan, bitmeyen sırlı bir sevgi demekti. Alacağı cevap onu çok mutlu ettiği için, Hz Aişe sık sık sorardı:
- Ey Allah’ın Resulü, kördüğüm ne alemde?
Peygamberimiz(sav), Hz.Aişe’yi memnun eden cevabı verirdi her defasında:
- İlk günkü gibi..
alıntıdır.