Dün gece aklıma kaybettiklerim düştüğünde boğazım düğümlenmeye ve ardından gözyaşlarım yastığımı ıslatmaya başlamıştı bile.
İlk abimi kaybettim daha 10 yaşımdaydım. İki abim de kas hastasıydı ve ilkokulu bitirdikten sonra bir daha yürüyemediler. Büyük abimle ilgili bir anımdı aslında boğazımın düğümlenmesine sebep olan. Küçük bir defteri vardı merak edip karıştırdım beni gördü ve çok kızdı bana bir tokat attı. Tabi ben çok kırıldım ve ağlamaya başladım ve hemen yanından uzaklaştım hatta evden kaçtım. üç numaralı abim (bende abi çok) beni yolda yakaladı ve eve geri getirdi. O zaman bana kızdığı ve tokat attığı için ağlamıştım ama şimdi onun defterinde yazmış olduğu şarkı sözlerine ağlıyorum.
Orhan Gencebay'ın Batsın Bu Dünya şarkıydı.Bu şarkıyı her dinlediğimde yada hatırladığımda yüreğimden bir şeyler kopuyor sanki içim acıyor. En çokta şu nakaratı Ben ne yaptım, kader sana
Mahkum etti, beni bana
Her nefeste, bin sitem var
Şikayetim yaradana, şikayetim yaradana.
Tabi bu sözlerde biraz isyan var belki ama insan bazen umutsuzluğa kapılıp yada kendini çok yalnız hissedip böyle duygulara kapılabiliyor.İnanıyorum ve inşallah diyorum mükafatları Cennet olur...
Bundan nerdeyse 30 yıl önce o zamanın şartları ve şimdi ki zaman arada çok fark var.O zaman çok küçüktüm ve onları anlayamazdım ama şimdi çok iyi anlıyorum.Şimdi ki zaman da herşey çok farklı daha çok imkanımız var herşey elimizin altında.Televizyon,internet,cep telefonu teknoloji sayesinde herşey başkalaşıyor,paylaşımlarımız artıyor.Aslında kolay kolay duygularımı dile getiremem yada kendime saklarım diyelim ama burdan bunu sizlerle paylaşmak istedim..
İlk abimi kaybettim daha 10 yaşımdaydım. İki abim de kas hastasıydı ve ilkokulu bitirdikten sonra bir daha yürüyemediler. Büyük abimle ilgili bir anımdı aslında boğazımın düğümlenmesine sebep olan. Küçük bir defteri vardı merak edip karıştırdım beni gördü ve çok kızdı bana bir tokat attı. Tabi ben çok kırıldım ve ağlamaya başladım ve hemen yanından uzaklaştım hatta evden kaçtım. üç numaralı abim (bende abi çok) beni yolda yakaladı ve eve geri getirdi. O zaman bana kızdığı ve tokat attığı için ağlamıştım ama şimdi onun defterinde yazmış olduğu şarkı sözlerine ağlıyorum.
Orhan Gencebay'ın Batsın Bu Dünya şarkıydı.Bu şarkıyı her dinlediğimde yada hatırladığımda yüreğimden bir şeyler kopuyor sanki içim acıyor. En çokta şu nakaratı Ben ne yaptım, kader sana
Mahkum etti, beni bana
Her nefeste, bin sitem var
Şikayetim yaradana, şikayetim yaradana.
Tabi bu sözlerde biraz isyan var belki ama insan bazen umutsuzluğa kapılıp yada kendini çok yalnız hissedip böyle duygulara kapılabiliyor.İnanıyorum ve inşallah diyorum mükafatları Cennet olur...
Bundan nerdeyse 30 yıl önce o zamanın şartları ve şimdi ki zaman arada çok fark var.O zaman çok küçüktüm ve onları anlayamazdım ama şimdi çok iyi anlıyorum.Şimdi ki zaman da herşey çok farklı daha çok imkanımız var herşey elimizin altında.Televizyon,internet,cep telefonu teknoloji sayesinde herşey başkalaşıyor,paylaşımlarımız artıyor.Aslında kolay kolay duygularımı dile getiremem yada kendime saklarım diyelim ama burdan bunu sizlerle paylaşmak istedim..
