Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Manik Depresif Hastaları Memur olabilirler mi?

tysharp

Üye
Üyelik
17 Eyl 2014
Konular
6
Mesajlar
188
Reaksiyonlar
0
Merhabalar buradan manik depresif hastaları için bilgi vermenizi istiyorum. Devlette mühendis olarak görev yapabilirler mi? İlaç kullandıkları için bu sorun olur mu?

neden kimse cevap vermiyor ??
 
Bahsettiğiniz bipolarda olsa depresif hastalıkta olsa akıl hastalığına girmiyor ...hiçbir sıkıntı olmuyor bızzat yenı atananlarda var önceden atanıp calışanlarda formu incelerseniz bulabılırsınız
 
ilginiz için teşekkür ederim . peki ekpss 'na mı girmemiz gerekir?
 
lise ve üstü mezunuysan ekpss ye gırecen ılk okul ılk ogretım orta okul mezunu ısen kuraya gırecen allah yardımcın olsun
 
Teşekkür ederim :) Ama hiç çalışmadan ekpss den 80 üzerine çıkarım . Sorular çok kolay. Bir de Elektrik-Elektronik Mühendisliği bitirince insan gerçekten açık bir zekaya sahip oluyor.
 
Bu arada % 40 engelli raporunuz var değilmi o rapor varsa gırılıyor ekpss ye ...
 
Daha almadım. Yeni mezun oldum bu konulara yabancıyım. Tedavim düzgün gidiyor diye doktor rapor vermeyelim demişti. Derneğimiz var onla ilgilenmeye başladım. Arada kpss çalışmayı planlıyordum. ekpss 'yi duydum, genel engelli grubundan girilebiliyormuş. Çalışabilir raporuyla memur olunabilirmiş.
Bu arada sitede insanlara yardımcı olmak isterdim ama bir daha girmemeyi düşünüyorum. İnsanların engeliyle dalga geçiliyor. Yönetim de görmemezlikten geliyor. ör:christian takma isimli böbrek hastası.
 
Nezamandır tedavı görüyorsunuz genelde bu tarz rahatsızlıklara raporu çok geç verır doktorlar psikeatriden rapor zor oluyor onlarda haklı bır nevı askere gıtmek ıstemeyen , ıse gıremeyen kpss den atanamayan bırcok kısı face gruplarından yada ordan burdan kişisel bilgi toplayarak rahatlıkla teşhis koydurabılıyor oyuzden bırkac yıl gözlemek istıyorlar ..burayı takıp etmenızı onerırım raporun alım aşamalarından tutun sorasınnda vergı ındırımı vs bırcok sorunuzun cevabını burdan yasamış kısılerden rahatlıkla ulaşabılırsınız bazen oluyorkı hastane ve kurumlar bıle tıkanabılıyor cevap veremıyor bazı seylere. Dalga geçen arkadasada takılmayın bence herkes bır değil sonuçta belkı bırınede sızın faydanız olur sevabı vardır öyle düşünün lütfen bu arada platforma hoşgeldiniz demeyi unuttum :) hoşgeldiniz
 
Sen tedavi konusunu doktorunla bir daha gorus tysharp, "Gereksiz paranoya yapiyorum insanlar benimle dalga geciyor gibi geliyor. Ama cok akilliyim, baktim kpss de alacagim sey baskalarinin yasadigi durumlarin "kafasi" olacak, hastaligimi bahane ederek bir genel engelli raporu alayim, ekpssye gireyim dedim. Iyi yapiyor muyum doktor bey, sagolun ben de bu sekilde dusunuyorum.Ama bakin gene dalga geciliyor benimle, yonetim de gormuyor" dersiniz. En kisa surede sifa bulmaniz dilegimle.
Dostum tedavin duzgun gidiyorsa, oncelikle ne mutlu sana iyilesiyorsun demektir. Madem ki doktorun da boyle demis, cidden senin adina sevinirim.
Fakat, hem tedavinin iyi gittigini soyluyorsun - doktor da rapor vermeyelim demis, o da belirtmis tedavinin iyi gittigini- hem de kurnazlik yapip ekpss ye girme pesindesin, bu halde gidip de tekerlekli sandalyedeyken dahi egitimini almaya calismis, zorluklarla lise bitirmis, universiteye girmeye calisan arkadasimin yerini çalacaksın.
Sen cok akillisin, insan "Elektrik-Elektronik Mühendisliği" bitirince cidden acik bir zekaya sahip oluyormus. Belki herkes senin kadar akilli degildir, ama inan ki senden cok daha durustleri acikta kalacakken senin gibi "uyaniklarin" araya "kaynak yapmasını" ben dogru gormuyorum, bu konuda da rahatsizligimi belirtiyorum. "Bence" yapmaya calistiginiz, ikiyuzluluktur, uyanikliktir, hak gaspidir.
Ben hic bir hastalikla dalga gecmem, ancak, tedavisi iyi giden bir HASTAnin da devletin belirledigi kavramlar nedeniyle kendisini "engelli" statusune sokmaya calismasini acinacak bir hal olarak gorurum.
 
Hoşbulduk.
Ben 2.5 senedir tedavi görüyorum.Hiç sorun yaşamadığım için rapor vermek istemediler ve 5 yıl tedavi göreceğim söylendi(Christian, doktor devlet kurumlarında sorun yaşamama için vermek istemedi). Bu 5 yıl içinde ya kpss ye ya da ekpss ye girmem gerekiyor. Özel sektöre daha sonra geçmeyi planlıyorum. Şu anki amacım Bakanlık'ta çalışmak. EKPSS klavuzunda genel engelli grubuna girdiğimi fark ettim.Tabi okuldan mezun oluncaya kadar hiç bilgim yoktu. Bölüm çok zor olduğu için hiç böyle şeyler aklıma gelmemişti :)
Kısaca anlatmak gerekirse 2 gün öncesine kadar hiçbir şey bilmiyordum. KPSS ile atansam karşıma, sağlık kuruluşlarından sağlıklı raporu almak çıkıyordu ve 657 sayılı kanunun 48. maddesi miydi ona takılıyorum. Yani ilaç kullanma sürem belirsiz olduğu için %0 yani düzeldi raporu alamayacağımı fark ettim. Alabilirsem seve seve KPSS girerim çünkü orada daha kaliteli yerlerin kontenjanları var. EKPSS de en iyi yer Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı. Ben bakanlık istiyorum ama KPSS A ile girilen Enerji Uzman Yardımcılığı ve ilerde Enerji Uzmanlığı bana daha çok yakışır :)
İşte durum böyle

Christian;
Ben hiçbir şey bilmiyordum. Son 2 gündür araştırıyorum. Çünkü 657 sayılı kanunu okudum. Sen de fırsatçı olduğumu yazmışsın ve sen demiyor muydun bunlar hizmetçi olarak çalışsınlar.
Yani engelim var ve devlet bunu kabul ediyorsa ekpss benim de hakkım.Ama normal kpss dediğim gibi benim için daha cazip. Alırlarsa tabiki normalden girerim.

Neyse git başka sayfada yaz bana bulaşma.
 
christiyan söylediklerinde haklısın butarz dusunen kişilerde çok ama dedığım gıbı psıkeatrıden kolay kolay rapor cıkmaz ben kalp rahatsızıyım raporum kalpten. depresıf ( bıpolar) bendede var 6 yıldır tedavı goruyorum ama raporum yok bu rahatsızlıktan. doktorlar kan değerlerınden ılaçları alıp almadığını nekadarını aksattığını bıle olcebılıyor bu oyle kolay bır hastalık değil içinde oyunları çok hasta olmayanı çok kolay anlar zaten doktor.Enfazla bır yıl kadar tedavı eder gibi görünüp üzerınde bınbır turlu ılaç deneyıp gonderır Adamlar yıllarca tıp okumuş onların zekası daha geniş ;) Ama gerçekten rahatsızsa ki inşallah değildir çok ağır bır hastalık asla iyileşmeyen ozaman hakkıda yenmez tabi...
 
tysharp 2 bucuk yıl olmuş tedavıye başlayalı bu ıyı bır sure rahatsızlığını dr onaylamışsa rapor almaktan cekınme bence haklarını kullanmalısın ..kpss ile atanırım dıyorsan bu daha ıyı tabıkı hakkında hayırlısı olsun çok da geçmiş olsun .Bu hastalık çok kötu umarım remisyonda kalırsın hep
 
Ben hiçbir şey bilmiyordum. Son 2 gündür araştırıyorum. Çünkü 657 sayılı kanunu okudum. Sen de fırsatçı olduğumu yazmışsın ve sen demiyor muydun bunlar hizmetçi olarak çalışsınlar.

Ben "bunlar hizmetci olarak calissinlar" ifadesi kullanmadim. Yasadigim ulkede mental hastalara verilen islerden bahsettim. Diger ulkelerdeki engellilerin durumlarindan bahsettigim yazimda ( http://www.engelliler.biz/forum/diger/74883-avrupada-engelli-haklari.html#post1485656 ) bir satir okuyup bunu sanki TR icin genellemisim gibi yorumluyorsunuz.
 
Sen büyük ihtimalle %70 ve üzeri engelliler üzerinden yorum yapayım derken herkesi kapsamışsın. Benim rahatsızlığımı geçiren bir insan tedavi edilmezse bile dönem dönem düzelebiliyor. Ama 3. kriz ve sonrası daha ağır geldiği için tedavi edilmeyince aklını kaybetmiş sayılıyor. İlaç tedavisiyle ömür boyu düzelme şansı vardır. Düzelmezse yine ilaçla bu kriz dönemlerini engelleme gibi yöntemler vardır. Yani tedaviyle normal insanlar gibi düşünebilirler. Bu konuda çok iyi bilgim var. Ben başka sitelerde de sordum bu soruyu o sitede yine senin gibi cevap yazanlar oldu. Normal herhalde demeye başladım.
 
Psikiyatrik rahatsızlıklar sayısız bedensel sakatlıktan zordur! Sürekli ilaca bağımlıdırlar ve sıklıkla atak yaşayıp dünyaları zehrolur. Nefes aldıkları, düşündükleri her an eziyet gibi gelebilir kendilerine. İnsanlarla konuşmak, onları anlamak, yaşanan gerginliklerle başedebilmek, kendine yol açabilmek, tökezlediğinde kalkacak gücü toplamak, ve bunları çalışıyorsan çalışmaya devam ederken, okuyorsan okumaya devam ederken, sevgilin varsa onu zorlamadan, kısacası sürekli güçlü kalmaya çalışarak yapabilmen lazım. Ve inanın bu çoook zordur. Çünkü başkalarının yanı sıra kendinle de mücadele etmen lazım.
Onun için n0aX'ım, böyle katı yargılarda bulunmamak lazım. Kimin neyi nasıl yaşadığını buradan bilmemiz mümkün değil. Senin makul bir eleştiri olarak yaptığın şey başkalarında nice fırtınalara neden olabilir. Daha sakin, yargılamadan, yumuşakça eleştirmek, görüş yazmak lazım.
 
bende atipik psikoz hastalığı var oturanboğa abi iğne ve ilaçlar bedenimi uyusturdu tutukluk var bende yarın heyete gireceğim önceki raporum 0 olduğu için itiraz edeceğim yarın ve yarın aldığım rapor gecersizmiş beni hakem hastaneye sevkedeceklermiş bunlar doğrumu
 
Konu çok dağıldı. Şimdi net bir cevap gerekiyor. Ben tedavi görüyorken %0 yani düzeldi raporu alabilir ve de kamu kuruluşlarına kpss puanımla başvurabilir miyim ? Hiç heyet karşına çıkmadım bilmiyorum. Normal kpss ile devlet kurumlarında mühendis olabilir miyim?
Yorumu başka taraflara çekmeyelim. Başkası okuduğunda net cevap alsın.
 
heyete girmen gerekiyor tysharp onlar karar vrecekler bende gireceğim heyete işimiz allaha kalmış artık inşalllah istediğimizi alırız.
 
Ağabey bana ne verirlerse versinler umrumda olmaz. Bir hedef belirlerim ve hangi sınava çalışmam gerektiği netleşir :) Bu kadarını da bilmek istemek suçmuş gibi :)
 
Rapor oranın kaç olursa olsun, raporun olsun ya da olmasın, hiç fark etmez; olası atamanda görevini yapmaya mani bir sağlık sorunun olmadığı sürece kpss'ye girebilirsin. Raporunu beyan etmene de gerek yok. İlerleyen zamanlarda raporunu kurumuna sunup sunmamak da senin bileceğin bir şey. Hiç bir şey kpss'ye girmene ve atanmana mani olamaz.

ekpss ise sadece % 40 ve üzeri raporu bulunan kişilerin girebileceği ARTI bir iş imkanıdır.
 
atipik psikoz hastalığı hakkında bilgin varmı doktorlar verirmi oran
 
Tamamdır. Teşekkür ederim. KPSS ideal benim için.
 
aynen öyle güzel kardeşim haklısın dalga geçıyor
 
Psikiyatrik rahatsızlıklar sayısız bedensel sakatlıktan zordur!

OB, uzum uzume baka baka karariyor herhalde? Psikiyatrik rahatsizliklar diyorsun sen de, ben bu rahatsizliklarin/engelliligin - ki ozellikle de manik depresifin - "engelli" statusune getirilmesine, bir omurilik felclisinin yararlandigi ayricaliktan yararlanmasina anlam veremiyorum. Bu dusuncemi de paylasiyorum. Yazilarimin hangisinde "Psikiyatrik rahatsizliklarla ugrasmak cok kolay !" gibi bir anlam cikardin bana bunu gosterirsen sevinirim.

Sürekli ilaca bağımlıdırlar ve sıklıkla atak yaşayıp dünyaları zehrolur. Nefes aldıkları, düşündükleri her an eziyet gibi gelebilir kendilerine. İnsanlarla konuşmak, onları anlamak, yaşanan gerginliklerle başedebilmek, kendine yol açabilmek, tökezlediğinde kalkacak gücü toplamak, ve bunları çalışıyorsan çalışmaya devam ederken, okuyorsan okumaya devam ederken, sevgilin varsa onu zorlamadan, kısacası sürekli güçlü kalmaya çalışarak yapabilmen lazım. Ve inanın bu çoook zordur. Çünkü başkalarının yanı sıra kendinle de mücadele etmen lazım.

Burada karsilastirmaya donusturmemize gerek olmadigini dusunuyorum iki problemi birbiriyle. Zira fiziksel engelli insan, gorunur olan engeli nedeniyle psikolojik olarak travma yasamaya daha meyillidir, psikolojik rahatsizligi ile "engelli" olan insana nazaran. Senin yazdigin yapida ajitasyonla konuyu devam ettirecek olursak, "Surekli destege bagimlidirlar, siklikla baskalarina muhtac olduklarini hissedip kendilerini bir yuk olarak gorurler. Sokaga ciktiklarinda etraflarindaki aciyan bakislardan ezilebilirler. Insanlarla iletisim kurabilmek, kendilerinin de normal bir birey olduklarini ispatlamak icin ugrasirlar. Fiziksel engelli bir insan tokezleyip dustugunde eger yaninda yardimina kosacak biri yoksa tek basina kalkamayabilir de, dahasi en temel insani ihtiyacini yapabilmek icin baskasinin yardimina ihtiyac duyan fiziksel bir engellinin kendisine yardim edene karsi o mahcubiyetini, sadece yasayanlar anlayacaktir. Ve butun bunlari yasarken, butun bu kisitlama ile yasantini devam ettirmeye calisirken, asansoru olmayan okullarda okumak, bir iliski yasamak, aile kurmak da pek rahat degildir. Baskalariyla, kendinle mucadele etmek yetmezmis gibi, kimi zaman yercekimiyle bile mucadele etmen gerekir." Yani konuyu "kim daha uzaga işer" e cok da getirmeye gerek yok.

Onun için n0aX'ım, böyle katı yargılarda bulunmamak lazım. Kimin neyi nasıl yaşadığını buradan bilmemiz mümkün değil. Senin makul bir eleştiri olarak yaptığın şey başkalarında nice fırtınalara neden olabilir. Daha sakin, yargılamadan, yumuşakça eleştirmek, görüş yazmak lazım.

Kisileri hedef almiyorum, gorusleri hedef aliyorum. Yazilan gorusu savunan her kim olursa yargim degismez. Ama baskasinin dusuncesine de saygi duyarim, bana uymayan taraflarini aciklarim. Tekrar yazayim, "hastaliklarla dalga gecmek" gibi bir amacim yok, psikolojik rahatsizliklarin engelli kategorisine getirilmesi benim mantigimla bagdasmiyor. Sozlerimde asagilama/hakaret olan yerler varsa mutlaka beni duzeltin.

@çağlar57: sana laf anlatmasi zor, sen nasil biliyorsan oyle dusun benim icin.
 
n0aX''ım, "Psikiyatrik rahatsizliklarla ugrasmak cok kolay" dedin demedim, "Psikiyatrik rahatsızlıklar sayısız bedensel sakatlıktan zordur!" dedim. Burada "senin yaşadığın da zorluk mu, benimkini dinle" diye yarışmıyoruz doğal olarak.


Pozitif ayrımcılığa ihtiyaç duyulan bu bozuk düzende kimin ne kadar desteklenmesi gerektiği konusunda şöyle düşünüyorum: kim bir nedenle dışlanıyor ve sosyal/ekonomik yaşama katılamıyorsa, o kişi ve gruplar desteklenmelidir. İşitme engellilerin çoğu işitme cihazı kullanarak idare edebiliyor, ya da az görenler için ne bileyim işte görme teknolojileri var ve onlar aracılığıyla aslında kimseye ihtiyaç duymadan idare edebilirler. Keza körler, şüphesiz ki yapamayacakları hiç bir şey yok neredeyse. Bir bacağı ampute biri mesela kime ne kadar ihtiyaç duyar? Ya da sen, işin bilgisayar/yazılım; hangi sağlam bedenli adam senle yarışabilir işinde? Ben omurilik felçlliyim ve işim evimin altında! Hiç bir desteğe ihtiyacım yok...

Şunu söylemek istiyorum: İnsanların bazı sıkıntıları vardır ve o sıkıntılar bazen bazı alanlarda desteklenmelerini gerektirir. Manik-depresyon hastalığı eğer ileri derecedeyse, bir süre iyi giden birey bir süre sonra öyle içe kapanabilir ki ne çalışabilir, ne evden dışarı çıkabilir, ve hatta ne de konuşabilir. İliklerine kadar içine kapanır ve bu durumun geçmesini bekler. Ama aynı anda hayat beklemez! Ne olur? İşinden olur, eşinden olur, arkadaşlarından olur... Rahatsızlığın ağır seyretttiği haller yaşamın ahengini bozar ve kısa sürede toplumdan dışlanmasına neden olur. Ve böyle arkadaşlarım olduğu için "hadi canım sende" diyemem. Çektiklerini biliyorum...
Eleştirim bu hikayelere karşın senin kesin yargıda bulunmanadır. "Bunları da düşünmek lazım" diyorum. Hiç bir yerde iş bulamayan psikiyatri hastalarına da pozitif haklar tanınmalı diyorum. Bunun yöntemleri, oranları vs. tartışılabilir; çok ihtiyacı olana çok az ihtiyacı olana az destekler sunulabilir. Ama bu ayrıdır, "olmaz" deyip kestirip atmak ayrıdır.

Son olarak, her "depresyondayım" diyene de zaten bu haklar verilmez :) Dediğim gibi, benim terazim esnek, herkesin hikayesini dinlemek ve ihtiyaç duyduğu desteği vermek isterim. Derdim budur.
 
Üst Alt