Oğlumun Down Sendromu Olduğunu Öğrendiğimiz An [O an]

23 yaşındaydım ooo ne güzel paşa gibi bir oğlum olacak.Elleri yumuk yumuk gözlerine bakmaya bile doyamayacağım....herşey öyle güzel gidiyor ki Allahım çok mutluyum....Hamileliliğim 8 . ayı geldi çattı her zaman gittiğim hastaneye gitmeyip başka bir yere gitmeyi istedim .eşime dedimki ben biraz yürümek istiyorum ssk hastanesine gideceğim.neyse muayne olmak için yattım pratisyen dr ultrasonda bir şeyler gördü ama ne ...başka drları çağırdı dendır volkır varyantı mıdır nedir adını bile hatırlamadığım bir teşis koydular.tabii ben sersemledim bir yandan ağlıyor bir yandan da eşimi arıyordum.

bir sürü dr bir sürü koşuşturma doğunca 1 sene yaşar dediler.....her günümüz ağlamakla geçti tosunumun kıyafetlerini alıp ağlıyordum hergün doğmamış bebeğime....gün geldi aldım kucağıma yavrumu herşey normal ....bakın bir sıkıntı yok yavrumda.... ama yolunda gitmeyen birşeyler vardı başını bile tutamıyordu...emmesi güçlü değildi.....ta ta ta tam Dawn sendromu ile yüzleştik.sorunun ne olduğunu bilmediğim ve cahilliğimden hastanede kafamı duvarlara vuruyordum yaşayacakmı evladım diye....elleri yumuk paşam yaşadı ve yaşıyor şuan 11 yaşında gül kokulu sevgi dolu ve evimizin neşesi evladım....iyiki doğdu iyiki bizimle ....

Allah bağışlasın evladınızı.. Çocuklar evin gülü,neşesi, altın topu amaa ben de uzun zamandır garip bir düşünce var. O düşünce ve düşünürken hissettiğim duygunun üstüne fazla gitmiyorum. Ama ne zaman bir anne bebeğinden bahsetse burda, "Havva sen bastırma bu içindeki duyguyu,üstüne git,çöz,çöz ki ileride neye uğradığını şaşırma" diyorum.. Annelik insanı acizleştiren bir duygu gibi geliyor bana, yani mesela bir başka insanı mesela eşini, ya da ailenden birini çok çook gerek duyulursa hayatından çıkarabiliyorsun, ama evlat başka gibi sanki... Son zamanlarda tanık olduğumuz fedakar anne örnekleride depreştirdi bu korkuya benzer hislerimi.. Uzatmadan özetleyecek olursam anne olma düşüncesi korkutuyor beni.. Herşeyden, tatlı canından bile çok sevmek bir varlığı bağlanmak korkutuyor.. Çocukları çok seviyorum ama kendimi anne olarak hayal edemiyorum bu bağlanma, sevme korkusundan.. Bencil miyim acaba diyorum kendi kendime..

Çok küçük yaşta anne olmuşsunuz, çocuğunuzun rahatsızlığıda sorumluluklarınızı ikiye-üçe katlamış.... Tüm bunlarla mücadele etme gücünü veren annelik hissi olmalı diye tahmin ediyorum.. O nasıl birşey? Anne olmak? Kız arkadaşlarım bekarken çocukları pek fazla sevmeyenler vardı aralarında.. Bugün evliler çocukları var ve beni hayrete düşüren bir değişim var onlarda.. Bunları görmekte korkutuyor beni.. Kendim gibi düşünen birinede rastlamadım hiç şimdiye kadar..

Öğrenmek istiyorum, öncesi ve sonrasını..

Ne kadar güzel. İşte hayata tutunmuş, gül kokulu, sevgi dolu evinizin neşesi. Peki bu başlık oldumu yani. Onu bu kadar sevip kabullenmişken neden hayallere veda. Allah onunla birlikte daha güzel günler gösterir inşaallah.

Sen ve ben kardeşim ..23 yaşında hayallere veda etmek ....içimden geldiği gibi yazdım başlığı...bundan 11 sene önceki duygularıma ait bir başlık ....Genç bir kız çocuğunun evlat sahibi olmak isterken çok farklı bir durumla karşılaşması...korkuları,ümitsizlikleri....
Amin inşallah daha güzel günler göreceğiz.


Havva kardeş evlenmeden önce çocuklara hiç düşkün değildim yiğenler evdeki kalabalık çocuk sesi uzunca bir süre çocuk düşünmem diyordum.


Ama oğlumu aldım kucağıma o güzelyüz o minik eller ''Allahım şimdi ben anne mi oldum ''diyedefalarca soruyordum kendime inanamıyordum böyle bir mucizeye....Doğum yaptıktan sonra onun sağlık problemleriyle ilğili sorunlardan dolayı hastanede kalmak zorunda kaldık....hiç bir kimseye emanet edip başından ayrılmak istemedim üstelik evim hastaneye yakın olmasına rağmen onun başından ayrılamadım.....okadar farklı bir duygu ki inan ifade edemiyorum..eşlerin birbirine desteği çok önemli Allah razı olsun eşimden hep birbirimize destek olduk.Eğitimini aksatmamak için elimizden geleni yapmaya çalıştık....onun canı yansa benim yüreğim yanıyor......annemin bir lafı vardı beni kucakladığında ''yüreğin yüreğime değdiğinde tüm acılarım bitiyor yavrum derdi'' evet bu öyle Birşey miş yüreğini yüreğimde hissettiğimde ne dert ne keder nede başka bir şey kalıyor.....bir bakışından ne dediğini anlıyorum...kulağına bir kaç kelime fısıldayınca vaaav diye sevinip dersimizi yapmak yada yaramazlık yapmaması herşeyden öte beni anlaması çok güzel.....babamız ''sen ne söylüyorsun oğlumun kulağına''der ....bende kıskanma o oğlumla benim aramızda der güleeer geçerim.


Şimdi 2.5 yaşında bir kız kardeşi var.
o doğmadan önce hep dua etmiştimAllahım kız yada erkek farketmez oğluma destek olacak bir evlat yolla diye kızımı gönderdi.....sabah uyanır uyanmaz abisine''gunaydım''diye bir sarılışı bir öpüşü var içim gidiyor.......ve kız kardeşinede öğretmiş konuşma dilini onun her söylediğini anlıyor ve yapıyor.Anne uuuu dediğinde benim kız koşup dolaptan abisine su getiriyor ...o öksürdüğünde ''elalelal'' helal helal diye sırtına vurup hemen su getirmeye çalışıyor

allah mutluluğunuzu daim etsin...amin

Allah mutlulugunuz daim etsin inş...

23 yaşındayım, 11 yaşında da çocugum var diye okuyunca bi an dona kaldım.
Yazınızı biraz daha dikkatli okuyunca olayın gerçekliğini çözdüm.

ben anlamadım

Hayatın hep zorlukları ve güçlükleri olacak değil ya. işte bu nadir olan iyi taraflarına güzel bir örnek.İnşallah rahatsızlıklar da zaman içinde azalır.Allah sevincinizi, mutluluğunuzu daim etsin.

havvacım korkuların endişelerin gayet normal çünkü annelik duygusunu yaşamamışsın o duygu o sevgi öyle bişey ki en pasif insanı bile güçlü en korkak insanı bile cesur en kötü insanı bile iyi yapabilecek güçte çoğu kişi korkaklığını pasifliğini yenebilmek için yıllarca belki psikologları dolaşır ama annne olup kucağına bebeğini aldığın andan itibaren bütün bu saydıklarım bir anda değişiveriir hayatında sen farkına bile varmassın rabbimin annelere verdiği bir lütuf diyorum ben buna bütün bayanların yaşaması gereken çok güzel bir duygu bu korkulacak bişey asla ve asla değil.....

Oğlunuz ile birlikte sağlıklı, mutlu uzun yıllar diliyorum. Herşey gönlünüzce olsun.