Otizm yüzünden ömür boyu yalnız mı kalacağım?

@Samarra, Allah a inanmanız ne kadar güzel bir şey hristiyan olmanız önemli değil ben tek tanrıya olan saygıya bakarım. İster müslüman ol ister yahudi hristiyan ya da deist

Benimde son teşhisimde psikotik olarak askerlik şubesi koydu ve öyle kaldı yanlız yaşıyorum bazen bende diyorum bu hayat yanlız başına geçermi diye dertleniyorum biraz içim acıyor bazen buruk bir şekilde uyuya kalıyorum. Ailem akrabalarımda sosyalleşmem için gerekli adımları atmıyor bende iyice salmış gibiyim tek umudum Japonya’da olduğu gibi Türkiyedede yanlızlık bakanlığı kurulması belki uyum saglıyacak bir eş yuvam olur diye düşündüm.

@Samarra,

Benim deneyimlerime göre inanmak psikolojik gücü tamamen emiyor. Umut insanı şimdiden koparır. Çok yanlış. İnanmayın. Üzerinizden büyük bir yük kalkacak...

Bir de doğru dürüst Türkçe yazın. Dile tecavüz etmeyin. Özellikle bağlaç ve hal eklerini kurallara uygun olarak yazın. Bırakın başkaları ne bok yerse yesin. Çünkü yazılarınız anlaşılmıyor!!! Sözüm samarraya değil...

Göz teması kuramamak otizm mi?

@Micro123 Ben otistiğim ama göz teması kurabiliyorum. Bence seninki çekingenlik ya da sosyalfobi.

En son yazımın üstünden 5 ay geçti. Sorumun cevabı belli. Evet, yalnız kalacağım. Birileriyle arkadaş oluyorum ve elimi yüzüme bulaştırıyorum. Düşünüyorum, acaba bu durum otizmden değil de benim kendi öküzlüğümden mi kaynaklı diye. Çünkü çevremde otistik olup benim kadar patavatsız ve insan üzen biri göremedim. Belki de diğer herkes haklıdır, sadece hastalığımın bahanesine sığınıyorum. 10 yıllık çocukluk arkadaşım dahil herkesi kaçırmayı başardım. Belki de o da haklıydı, bana küsen diğer herkes de haklıydı. Benden bir bok olmaz.

Bunu denemek için aylarca başkalarıyla arkadaş olmayı denedim. Hatta birisiyle sevgili bile oldum. Ama yapamıyorum, insan ilişkilerini beceremiyorum. Ama bu sefer hastalık bahanesine sığınmayacağım, tamamen kendi bok yemem. Önceden o insanlar beni hak etmiyor derdim, ama artık ben onları hak etmediğimi düşünüyorum.

Asıl kaygım yalnız yaşamayı nasıl öğreneceğim, nasıl alışacağım? Evlilik yok, arkadaşlık yok. Sadece ailem var, onlar da ileride giderse ben ne yaparım? Ömrümün sonuna kadar tek başıma yaşamayı nasıl başaracağım?