Ben de acaba psikolojik olarak hasta mıyım?
--Mesela evde annem babam ile konuşmam! Birşey sorarlarsa cevap veririm yoksa önemli bir konu olmadıkça pek konuşmam. Küçüklükten beri öyleyim sonradan ortaya çıkan bir durum değil. Ayrıca onları çok seviyorum ailevî bir problemimiz hiç olmadı şimdiye kadar.
-- Fakat iş ortamında aksine konuşkan, Herkesi güldüren şakacı biriyim. Niye böyle bir durum var bende bilmiyorum.
-- Dışarıda eşim ile yemek yerken fazla para giderse rahatsız oluyorum bu durumdan. Cimri gibiyim diyelim yani. Fakat ihtiyaç sahibi birini görürsem cebimde ki binlerce lirayı gözümü kırpmadan veriyorum.
-- Bazen 13 ile 20 arası sayıları tekrarlıyorum istemeden . Veya dilime takılan herhangi bir şarkıyı istemeyerek de olsa söylüyorum.Bir nevi takıntı halini alıyor. Ama öyle hayatımı mahvedecek kadar değil.
-- Değişik kıyafetler giymiyorum. Yani temiz bir insanım fakat aynı pantolon ve kazağı 3&4 ay giyiyorum yıkanmış temiz olarak. Dolapta aldığım sıfır kıyafetler var ama hiç el vurmadim. İçimden gelmiyor yani giymek.
-- evde sesi sevmiyorum. Mesela misafir gelen çocuklarin sesi veyahut misafirlerin gürültüsü. Gitsinler diye can atıyorum. Ama çarşıya pazara çıkınca da istiyorum ki heryer kalabalık olsun. İnsanlar cıvıl cıvıl olsun. Şenlik olsun. İki durum da birbiri ile çelişiyor!
-- Sosyal bir aktivitem yok. İşten çıkınca doğruca eve geliyorum. Sadece izin günleri eşim ile çarşı pazar geziyoruz.
-- Aylar önce mesela hava kararınca içime garip bir şey oluyordu. Huzursuzluk mu desem , iç sıkıntısı mı desem bilmiyorum. Ama sadece hava kararınca oluyor. Gündüz birşeyim yok. Bu aralar iyiyim. Ve bazende işsiz kalmaktan korkuyorum. İlerde ne yapacağım, ne yiyip ne içeceğim diyorum. Biliyorum korkularım yersiz ama bazen engel olamıyorum.
-- Çok alıngan oluyorum bazen. En ufak şeyde küsüyorum. Bazen ise öfkemi kontrol edemiyorum. Eşime bağırıp çağırıyorum en ufak şeyde. Sonra pişman olup ağlıyorum.
-- daha çok şey var ama aklıma gelen bunlar. Sizce sebebi nedir?
--Mesela evde annem babam ile konuşmam! Birşey sorarlarsa cevap veririm yoksa önemli bir konu olmadıkça pek konuşmam. Küçüklükten beri öyleyim sonradan ortaya çıkan bir durum değil. Ayrıca onları çok seviyorum ailevî bir problemimiz hiç olmadı şimdiye kadar.
-- Fakat iş ortamında aksine konuşkan, Herkesi güldüren şakacı biriyim. Niye böyle bir durum var bende bilmiyorum.
-- Dışarıda eşim ile yemek yerken fazla para giderse rahatsız oluyorum bu durumdan. Cimri gibiyim diyelim yani. Fakat ihtiyaç sahibi birini görürsem cebimde ki binlerce lirayı gözümü kırpmadan veriyorum.
-- Bazen 13 ile 20 arası sayıları tekrarlıyorum istemeden . Veya dilime takılan herhangi bir şarkıyı istemeyerek de olsa söylüyorum.Bir nevi takıntı halini alıyor. Ama öyle hayatımı mahvedecek kadar değil.
-- Değişik kıyafetler giymiyorum. Yani temiz bir insanım fakat aynı pantolon ve kazağı 3&4 ay giyiyorum yıkanmış temiz olarak. Dolapta aldığım sıfır kıyafetler var ama hiç el vurmadim. İçimden gelmiyor yani giymek.
-- evde sesi sevmiyorum. Mesela misafir gelen çocuklarin sesi veyahut misafirlerin gürültüsü. Gitsinler diye can atıyorum. Ama çarşıya pazara çıkınca da istiyorum ki heryer kalabalık olsun. İnsanlar cıvıl cıvıl olsun. Şenlik olsun. İki durum da birbiri ile çelişiyor!
-- Sosyal bir aktivitem yok. İşten çıkınca doğruca eve geliyorum. Sadece izin günleri eşim ile çarşı pazar geziyoruz.
-- Aylar önce mesela hava kararınca içime garip bir şey oluyordu. Huzursuzluk mu desem , iç sıkıntısı mı desem bilmiyorum. Ama sadece hava kararınca oluyor. Gündüz birşeyim yok. Bu aralar iyiyim. Ve bazende işsiz kalmaktan korkuyorum. İlerde ne yapacağım, ne yiyip ne içeceğim diyorum. Biliyorum korkularım yersiz ama bazen engel olamıyorum.
-- Çok alıngan oluyorum bazen. En ufak şeyde küsüyorum. Bazen ise öfkemi kontrol edemiyorum. Eşime bağırıp çağırıyorum en ufak şeyde. Sonra pişman olup ağlıyorum.
-- daha çok şey var ama aklıma gelen bunlar. Sizce sebebi nedir?