Ne zaman arkadaş edinmeye çalışsam boş bulunup fazla samimi konuşarak, hastalık geçmişimden bahsediyorum. Anlaşılacağımı, azıcık da olsa empati kırıntısı görebileceğimi düşünüyorum. Ama sonuç hep aynı. Ghosting. Psikiyatri hastası arkadaşlarım da oldu. Onlar da hastalıklarını daha hafif görerek üstten bakarak benden uzaklaştı. Araya bir mesafe koydu. Hayır tabii kişiliklerimiz de uyuşmamış da olabilir ama bipolarlarda olan özgüven (ego) hiçbir psikiyatri hastasında yok bence. Bipolar arkadaşlarımla sohbet ederken ben onları asla yargılamadığım halde bir konuda konuşurken "bizim tanımız şizofreni kadar ağır bir hastalık değil Allahtan" tarzı konuşmalar cidden yaralayıcı ve can sıkıcı. Umarım bir gün aynaya bakmaya tenezzül ederler de içi boş egoları bir gün söner. Her sorunu alttan alıp empati kurup anlayışlı istediğim kadar yaklaşabilir ama sonucun hep aynı olması cidden canımı sıkıyor. İnsanlar neden bu kadar kibirli, her şeyi kendilerine hak görüyor?
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Psikoz/şizofreni hastalarının arkadaş edinememe sorunsalı
- Konbuyu başlatan Zeyq97
- Başlangıç tarihi
Benim bi arkadaşım yeni tanıştıklarından hastalığını saklıyordu ondan uzaklaşmasınlar diye. Ama sen doğrusunu yapıyorsun bişey saklamayarak. Bipolarların boş egosu olduğu konusunda da sana katılıyorum. Hastalığın ne kadar ağır bilemem ama umarım seni anlayan bir arkadaş bulursun.
Kimse umrumda değil kendimi düşünüyorum. Birde emekli olursam değme keyfime.
1 tane özel hayatımda görüştüğüm ,bir kaç tane de bu forum sayesinde tanıdığım arkadaşım var. çevremin kalabalık olmasını arzu etmiyorum. yukarıda da dendiği gibi sayısı önemli değil 1 2 tane olsun ama samimi olsun yeterli. hastalıklara gelince, sidik yarıştırmaya gerek yok herkesin hastalığı kendisi için en büyük derttir. hastalıkları hor görmemek lazım. benim psikolojik hastalıklardaki en büyük tespitim alınganlık. kendim de dahilim buna. çok kırılgan oluyoruz ve en ufak şeyden nem kapıp alınganlıklar yapılabiliyor. buna bir çözümüm yok maalesef. senle konuşmak istemeyeni zorlama keyfi bilir. elbet gerçek hayatta yada buradan sohbet edip ilerleyen zamanda samimi olacağın insanlar olacaktır. Birde en başta çok fazla açılma hal hatır düzeyinde kal zamanla açılırsın ,tabi bu açılma karşındakinin açılma seviyesi neyse orada kalsın. insanların sana empati yapması beklentin olmasın. çünkü en acı olayını da anlatsan kimse bunu umursamaz başlarda. hep bir sınırın olsun zamanla o sınırını genişletirsin karşındaki kişiye göre. forumda takılmaya devam et sohbet edebileceğin insanlar olacaktır. sağlıcakla kal @Zeyq97,
Psikiyatrik hastalıklar genelde eşlik eden başka psikiyatrik hastalığa sahiptir. Depresyon gibi, sosyal fobi OKB gibi eşlik edebilir.
Örneğin bipolarda
Alkol yüzde 60 uyuşturucu yüzde 50
Anksiyeteye yakalanma riski 70 ila 90
OKB yüzde 20
Borderline kişilik bozukluğu yüzde 50 si bu hastalıktan muzdariptir yazıyor. Düşünsenize ne kadar yüksek bir oran. 2 bipolar dan birinde ek olarak kişilik bozukluğu da var.
disk.yandex.com.tr
tabi bu rahatsızlıklar insan ilişkilerini etkiliyor ve arkadaş bulmayı zorlaştırıyor.
Örneğin bipolarda
Alkol yüzde 60 uyuşturucu yüzde 50
Anksiyeteye yakalanma riski 70 ila 90
OKB yüzde 20
Borderline kişilik bozukluğu yüzde 50 si bu hastalıktan muzdariptir yazıyor. Düşünsenize ne kadar yüksek bir oran. 2 bipolar dan birinde ek olarak kişilik bozukluğu da var.
Bipolar bozukluklar - Eşlik eden ruhsal hastalık ne anlama gelmektedir.rtf
Görüntüle ve Yandex Disk'ten indir
disk.yandex.com.tr
Son düzenleme:
Az ve öz arkadaşlıklar en idealidir.Benim şu an hiç arkadaşım yok ama ailemle ve ev işleriyle çok meşgulüm.Bir de boş zamanlarımda buraya takılıyorum.Arkadaşa ihtiyaç duymuyorum çoğu zaman.
Yakın zamana kadar bir arkadaşım vardı ama şimdi görüşmüyoruz.Dertleşebildiğim,güvendiğim bir arkadaşım olmasına da hayır demezdim ama zaman ayırmak çok problem oluyor benim açımdan.
İnsan yalnızlığından da keyif almayı bilmeli diye düşünüyorum.
Yakın zamana kadar bir arkadaşım vardı ama şimdi görüşmüyoruz.Dertleşebildiğim,güvendiğim bir arkadaşım olmasına da hayır demezdim ama zaman ayırmak çok problem oluyor benim açımdan.
İnsan yalnızlığından da keyif almayı bilmeli diye düşünüyorum.
![[NirvaNa]](/data/avatars/m/167/167135.jpg?1751093728){kind=avatar}
@Zeyq97,
Neden hastalığını güvenmediğin insanlara anlatıyorsun Bana eski doktorum hastalığını herkese anlatma demişti yani herkese anlatmak zorunda değilsin bu arada ben bipolar hastasıyım kimseye hastalığı hakkında kötü birşey söylemem kalbini kırmam şeker hastası biri nasıl hasta ise senin benim durumumda aynı
Neden hastalığını güvenmediğin insanlara anlatıyorsun Bana eski doktorum hastalığını herkese anlatma demişti yani herkese anlatmak zorunda değilsin bu arada ben bipolar hastasıyım kimseye hastalığı hakkında kötü birşey söylemem kalbini kırmam şeker hastası biri nasıl hasta ise senin benim durumumda aynı
@Zeyq97,
Çok geçmiş olsun hocam. İnsanlar böyle daha ağır şeyler yazardım onlar hakkında ama bunu çeken anlar. Kardeşim psikoz sürekli halüsinasyon görüyor ve kendi kendine konuşuyor. O da tam tersi yalnız kalmayı seviyor. Çünkü dışarıdan korkuyor. Siz ne güzel ki insanlara yakınlık kurmak ve arkadaş edinmek istiyorsunuz. İnsanların gerçek yüzü bu. Empatiden yoksun bir o kadar cahiller. Ben iletişimi herkesle kestim. Şu an kafam çok rahat. Bana da okb ve bipolar teşhisi konuldu. Zaman zaman zihin bulanıklığı yaşasam da ve ritim bozukluğu olsa da zihnim yine rahat değil. Herkesin ağzını yüzünü dağıtmak istiyorum, ama o kadar kafam bulanık ki elimi kaldıracak halim kalmadı. Sırf bunlara uyum sağlamak için. Bazen eski halime dönmek istiyorum. Geçen doktor bana senin bipolar olduğuna inanmıyorum dedi, onun ağzını yüzünü dağıtamadım. Çünkü aileme zarar vermemek ve onların daha da üzülmesini ağlamasını istemediğim için sustum. Yakında ilaçları bırakıp eski halime dönmeyi düşünüyorum çünkü insanlar sağlam dayağı ve o embesil suratlarına sağlam yumruk yemeyi hakediyor. Siz de o embesiller için üzülmeyin burada sizi anlayan çok güzel abiler ve kardeşler var, iki tane amip için canınızı hiç sıkmayın. Gününüz güzel ve mutlu olsun.
Çok geçmiş olsun hocam. İnsanlar böyle daha ağır şeyler yazardım onlar hakkında ama bunu çeken anlar. Kardeşim psikoz sürekli halüsinasyon görüyor ve kendi kendine konuşuyor. O da tam tersi yalnız kalmayı seviyor. Çünkü dışarıdan korkuyor. Siz ne güzel ki insanlara yakınlık kurmak ve arkadaş edinmek istiyorsunuz. İnsanların gerçek yüzü bu. Empatiden yoksun bir o kadar cahiller. Ben iletişimi herkesle kestim. Şu an kafam çok rahat. Bana da okb ve bipolar teşhisi konuldu. Zaman zaman zihin bulanıklığı yaşasam da ve ritim bozukluğu olsa da zihnim yine rahat değil. Herkesin ağzını yüzünü dağıtmak istiyorum, ama o kadar kafam bulanık ki elimi kaldıracak halim kalmadı. Sırf bunlara uyum sağlamak için. Bazen eski halime dönmek istiyorum. Geçen doktor bana senin bipolar olduğuna inanmıyorum dedi, onun ağzını yüzünü dağıtamadım. Çünkü aileme zarar vermemek ve onların daha da üzülmesini ağlamasını istemediğim için sustum. Yakında ilaçları bırakıp eski halime dönmeyi düşünüyorum çünkü insanlar sağlam dayağı ve o embesil suratlarına sağlam yumruk yemeyi hakediyor. Siz de o embesiller için üzülmeyin burada sizi anlayan çok güzel abiler ve kardeşler var, iki tane amip için canınızı hiç sıkmayın. Gününüz güzel ve mutlu olsun.
@anonymous,
Çocukken hep sebepsiz yere dayak yerdim. Hiçbir suçum olmadığı halde, herkes kötü davrandı. Ailem bile öyleydi. Beni de bu hâle getirdiler. Sakinleşmeye çalışıyorum ama gerçekten sabrımı çok zorluyorlar. İyi insanlara karşı gayet candan yürekten davranıyorum. Sorun aptallığa tahammülüm yok.
Çocukken hep sebepsiz yere dayak yerdim. Hiçbir suçum olmadığı halde, herkes kötü davrandı. Ailem bile öyleydi. Beni de bu hâle getirdiler. Sakinleşmeye çalışıyorum ama gerçekten sabrımı çok zorluyorlar. İyi insanlara karşı gayet candan yürekten davranıyorum. Sorun aptallığa tahammülüm yok.
