Iyi aksamlar arkadaslar ,26 yasindayim. , dogustan saşıyim 10 yasinda ameliyat oldum ama basari olmadi ,cocuklugum cok guzel gecti köy yerin de buyudum arkadas cevrem cok iyiydi insanlarla iyi anlasirdim taki. Unuversiteye basliyana kadar 2 ,3 tane arkadasim oldu sadece baska kimseyle arkadaslik kuramadim sebebi artik insanlarin yuzune bakamiyordum cunku çift goruyordum derslere yogunastim okul bitti .
vee is hayatina atilmak icin is gorusmelerine gittim 2 ,3 gorusme yaptim ve her gorusmede bana engelli raporu sordular dogustandan da ayagimda kisalik var hafiften sekiyorum ,engelli olrak kendimi hic dusunmemistim ve bu durum beni okadar kucsuz ve acizlestimeye icten ice kemirmeye basladi bir iki yil icin de 6 tane is degistirdim ,sebeb su insanlarla goz temasi kuramiyorum kafami ceviriyorum , 3 ,4 kisilik bir ortam da ise na sil desem arabyla sisli bir yolda gidersin de hani gorus mesafesi 15 cm ye ladar dusrr geri kalan kisim hep bulanik oyle kaliyorum isten ayriliyom evden 50/60.
Gun cikamiyorum sonra bir anda pozitif oluyorum herseye simsiki sariliyorum hersey gozume guzel gorunmeye basliyor aradan birqz zaman gecince herseyden skliyoeum vazgeciyorum bu cift gormek okadar zorluyor ki biriyle konusmak icin o kisinin bana 3 karis uzagimda olmasi gerekiyor uzaktaki birine asla seslenemem bir kac metre uzakta ki biriyle konusamiyorum bu yasima geldim herhangi bir is yerinde garsonu cagirqmadim birine seslendigim de donup arkasina bakiyor banami bakiyorr baskasina mi soyluyor.
Insqlarin goz ucuyla bakmasi bastan assagi suzmesi ,o kadar kotu bir hal almaya basladiki hic birtane arkadadim kalmadi yeni bir arkadas cevrem yok evde otururken bile basimi kaldiramiyorum odaklanamiyorum hic bir seye kendimi hic birseye yakistiramiyorum sukr
vee is hayatina atilmak icin is gorusmelerine gittim 2 ,3 gorusme yaptim ve her gorusmede bana engelli raporu sordular dogustandan da ayagimda kisalik var hafiften sekiyorum ,engelli olrak kendimi hic dusunmemistim ve bu durum beni okadar kucsuz ve acizlestimeye icten ice kemirmeye basladi bir iki yil icin de 6 tane is degistirdim ,sebeb su insanlarla goz temasi kuramiyorum kafami ceviriyorum , 3 ,4 kisilik bir ortam da ise na sil desem arabyla sisli bir yolda gidersin de hani gorus mesafesi 15 cm ye ladar dusrr geri kalan kisim hep bulanik oyle kaliyorum isten ayriliyom evden 50/60.
Gun cikamiyorum sonra bir anda pozitif oluyorum herseye simsiki sariliyorum hersey gozume guzel gorunmeye basliyor aradan birqz zaman gecince herseyden skliyoeum vazgeciyorum bu cift gormek okadar zorluyor ki biriyle konusmak icin o kisinin bana 3 karis uzagimda olmasi gerekiyor uzaktaki birine asla seslenemem bir kac metre uzakta ki biriyle konusamiyorum bu yasima geldim herhangi bir is yerinde garsonu cagirqmadim birine seslendigim de donup arkasina bakiyor banami bakiyorr baskasina mi soyluyor.
Insqlarin goz ucuyla bakmasi bastan assagi suzmesi ,o kadar kotu bir hal almaya basladiki hic birtane arkadadim kalmadi yeni bir arkadas cevrem yok evde otururken bile basimi kaldiramiyorum odaklanamiyorum hic bir seye kendimi hic birseye yakistiramiyorum sukr
