Saşırdım cesaretime...

Ne zordur dimi kişinin kendini düşüncelerini hayata bakış açısını mücadelesini ifade etmesi bunu kendine anlatsa bile başkalarına anlatmak o kadar kolay değil öyle ki önyargılı bir toplumuz maalesef bu kalın duvarları yıkmak öyle zor ki keşke yıkabilsek…
İlk defa girdiğim bir ortamda kendimi bile şaşırttım cesaretimden dolayı.
Nasıl mı?
Kursa başlamıştım ilk günümdü. Hocamız bir şeyler anlatıyor örnekler veriyordu derse geçmeden önce bizi biraz rahatlatmak için. Oradan buradan derken laf engellilere geldi.
işte o an ben söze atıldım ve dedim ki bunlardan biride benim hocam bütün sınıftakilerin gözü bende hepsi şaşkın bi şekilde bana bakıyorlar tabi hocada şaşırdılar böyle bir şey beklemiyorlardı (hoca inan senin öyle olduğunu anlamadım dedi nerden bilsinler ki engelli olduğumu oturduğumda belli etmiyorum ya ondan çakmadılar taki ben lafa atılana kadar ) çünkü bende şaşırmıştım cesaretime ve bu kadar açık şekilde kendimi ifade ettiğime . ilk grdiğim ortamlarda pek konuşmam insanları gözlemlerim ama bu yaptığım hareket göstermş olduğum cesaret beni de mutlu etmişti
sonra hoca ile aramda güzel bi diyalog geçti.
Ben , hocam bize acıyarak önyargı ile bakıyorlar bizi anlamak yerine yardım etmeyi ve acımayı seçiyorlar,bizim aklımız duygularımızı yok mu bedene bakıp hüküm veriyorlar aklında da vardır diye ne kadar yanlış bir düşünce öyle dimi hocam dediğimde bana katıldı ve hak verdi. Göstermiş olduğum cesaretmden ve hareketimden dolyıda beni tebrik etti. Bunu kendimi pohpohlamak için yapmadım inanın buryada övgüler yazsınlar diye paylaşmıyorum bu yazıyı sadece içimden gelenleri,yaşadıklarımı düşüncelerimi siz arkadaşlarıma aktarmak istedim yazanda yazmayanda sağolsun J
Rabbim herkesi muaffak etsin ,herkesin gönlüne göre versin amin.

Cesaretiniz hiç kırılmasın inş.

Değerli arkadaşın denizyıldızı,

Öncelikle üstün cesaretinden ve olayları açık yüreklilikle ifade etmenden dolayı seni tebrik ediyorum. Aynı zamanda bu güzel paylaşımın içinde teşekkür ediyorum.

O kurstaki ortamda bu şekilde kendini ifade edebilmek çok güzel ve cesaret verici bir davranış örneğidir. Orada bütün insanların içinde kendinizi en güzel şekilde tanımlayarak engelliler konusunda insanlara bir engelli olarak anlatabilmende çok anlamlıdır. Ne olursa olsun kendinize güvenerek böyle ortamlarda kendimizi ifade etme olanağı bulmamız halinde utanarak, sıkılarak kendimizi toplumdan dışlamanın zaten hiç kimseye bir yarar getirmeyeceği çok açık ve nettir. O halde Kendimize güvenmemek için, kendimizi topluma anlatmamak için hiçbir sebepte yoktur.

Aslında dış görünüm olarak engelli gibi görünemeyen kişilerin hepsinde böyle sorunlar oluyor. İlk gördüğünde sizi engelli gibi görmeyen kişilere kendinizi engelli bir insan olarak tanıttığınızda adeta HAYRETLE karşılayabiliyorlar. İşte buda toplumumuzun engelli insanlara karşı ne kadar farklı bir bakış açının olduğunun bir göstergesi olarak değerlendirilebilir.

Engelli olabiliriz. Fakat engelimizle yaşamasını ve toplumun bunu kabullenerek bizlere olağan üstü iyi veya kötü yaklaşmalarını kısmen de olsa azaltabiliriz. Çünkü bizlerinde bu toplumda normal insanlar gibi yaşamaya hakkımız vardır.