iclal aydın sabah misafirim bugün ....
seni seviyorum şiiri winapım da yıllar önce radyo programlarım esnasında bazen konuk ederdim şiir seven dostların evlerine....
bakıyorum da devirdiğim yıllar geride kalırken,iş hayatı diye adlandırdığımız, yaşamakla sınırlandırdığımız hayat sahasında koşuşturma devam etmekte,herşeyden uzak...
neyden bahsediyordum nereye yol aldım ...
iclal aydın seni seviyorum şiiri....
***Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri***
yıllar öncesine gittim sabah sabah...
ilkokul yılları ve platonik aşklar...adı Tolgaydı..Hemen altımızdaki dairede yaşıyordu ailesiyle..yakışıklıydı ve en yakın arkadaşımla ona aşıktık ve diğer mahalledeki kızlarda ona aşıktı ama bu rekabeti hiç getirmedi hep uzaktan seyretmekle yetinenlerdendik biz...
müşerref(en yakın arkadaşım),onunla gözlerdik pencereler de tolganın gelişini..akıllıydı ..bu nedenle 2 sınıf yukarıdan başlamıştı okula..bizden 2 yaş büyüktü üstelik..apartmanın girişinde bir bank vardı,ve her akşam üstü gençler o bankta oturur sohbet ederlerdi,mahalle aralarında top koşturduktan sonra...müşerref beni o,o bankta otururken;mutlaka çağırırdı...
**SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu..**
hayran hayran izlerdik balkondan..gündem maddemiz mutlaka tolga olurdu akşamları...ama kıskançlık yoktu arkadaşımla aramızda..biz onu seviyorduk ve onun haberi yoktu...
***Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte...
Güldüğü zaman yukarıya bakardı;
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı...
Ne güzeldiler sen bilmiyordun...
BEN SENİ SEVİYORDUM...***
onca gencin arasında nedense o bambaşkaydı...bir kerecik,yanından geçerken bir cümle söyleseydi sanırım uzun bir zaman kendime gelemezdim ya...bırakın bir cümleyi başını çevirip bakmazdı bile...dedim ya o herkesten başkaydı...
***Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
Geri dönüyordu, çoğalarak
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun
Kalp ağrısı oluyordun,***
okul yıllarımda aynı koridorları arşınlarken tolgayla, her ders zilinden sonra karşılaşma umuduyla çıkardım koridorlara ve okul bahçesine..genelde sonuç hep hüsrandı ama bir umut işte o yıllarda da vardı...o benim için mutluluk,gördüğüm anda renk değişimiydi...o bilmiyordu...
***Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk
Cesurduk...***
sonra bir gün sıra arkadaşıma anlattım onu,okulda da onunla izlemeye başladık tolgayı...ve bir gün bana **kızım bir mektup yaz posta kutusuna atsana dedi** bunu yapacak kadar cesur da oldum bir gün ve müşerrefle yazdık mektupu...mektuptan da öte bişey kalem sanki sustu..kelamları tükettik...tek bir cümle SENİ SEVİYORUM ....müşerref**yaaa seviyoruz yaz** dedi ..olmaz dedim **SENİ SEVİYORUM** müşerref küsmedi o benim en iyi arkadaşımdı ..
***Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun***
Tolga hasta fenerbahçeliydi...her fener maçını izlerken tv de mutlaka bağırır tezahuratlar yapardı takımına ve ben bir üst katta oturduğum için bardakla dinler sesini duydukça mutlu olurdum...
***Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları***
ve bir gün...başka bir şehre çıktı tayinimiz...ve bir haziran topladık eşyalarımızı Sakarya ya göç..Lüleburgaz ve TOLGA geride kaldı..
Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun
Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi...
Hiçbir zaman kirlenmeyen bir aşktı o zamana ait...gözyaşlarımın mutluluktan aktığı,geçmişimin en saf duygusu...ne oldu nerde ne yapar ...hoş haberim yok...iyi ki hiç söylememişim ve iyi ki hiç kirlenmemiş içimde...
Ben onu sevdim ve onun haberi yoktu...
27/09/2007 E.T(Ada)
içimden geldi öylesine.....
seni seviyorum şiiri winapım da yıllar önce radyo programlarım esnasında bazen konuk ederdim şiir seven dostların evlerine....
bakıyorum da devirdiğim yıllar geride kalırken,iş hayatı diye adlandırdığımız, yaşamakla sınırlandırdığımız hayat sahasında koşuşturma devam etmekte,herşeyden uzak...
neyden bahsediyordum nereye yol aldım ...
iclal aydın seni seviyorum şiiri....
***Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi
İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri***
yıllar öncesine gittim sabah sabah...
ilkokul yılları ve platonik aşklar...adı Tolgaydı..Hemen altımızdaki dairede yaşıyordu ailesiyle..yakışıklıydı ve en yakın arkadaşımla ona aşıktık ve diğer mahalledeki kızlarda ona aşıktı ama bu rekabeti hiç getirmedi hep uzaktan seyretmekle yetinenlerdendik biz...
müşerref(en yakın arkadaşım),onunla gözlerdik pencereler de tolganın gelişini..akıllıydı ..bu nedenle 2 sınıf yukarıdan başlamıştı okula..bizden 2 yaş büyüktü üstelik..apartmanın girişinde bir bank vardı,ve her akşam üstü gençler o bankta oturur sohbet ederlerdi,mahalle aralarında top koşturduktan sonra...müşerref beni o,o bankta otururken;mutlaka çağırırdı...
**SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu..**
hayran hayran izlerdik balkondan..gündem maddemiz mutlaka tolga olurdu akşamları...ama kıskançlık yoktu arkadaşımla aramızda..biz onu seviyorduk ve onun haberi yoktu...
***Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte...
Güldüğü zaman yukarıya bakardı;
Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı...
Ne güzeldiler sen bilmiyordun...
BEN SENİ SEVİYORDUM...***
onca gencin arasında nedense o bambaşkaydı...bir kerecik,yanından geçerken bir cümle söyleseydi sanırım uzun bir zaman kendime gelemezdim ya...bırakın bir cümleyi başını çevirip bakmazdı bile...dedim ya o herkesten başkaydı...
***Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
Geri dönüyordu, çoğalarak
Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun
Kalp ağrısı oluyordun,***
okul yıllarımda aynı koridorları arşınlarken tolgayla, her ders zilinden sonra karşılaşma umuduyla çıkardım koridorlara ve okul bahçesine..genelde sonuç hep hüsrandı ama bir umut işte o yıllarda da vardı...o benim için mutluluk,gördüğüm anda renk değişimiydi...o bilmiyordu...
***Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk
Cesurduk...***
sonra bir gün sıra arkadaşıma anlattım onu,okulda da onunla izlemeye başladık tolgayı...ve bir gün bana **kızım bir mektup yaz posta kutusuna atsana dedi** bunu yapacak kadar cesur da oldum bir gün ve müşerrefle yazdık mektupu...mektuptan da öte bişey kalem sanki sustu..kelamları tükettik...tek bir cümle SENİ SEVİYORUM ....müşerref**yaaa seviyoruz yaz** dedi ..olmaz dedim **SENİ SEVİYORUM** müşerref küsmedi o benim en iyi arkadaşımdı ..
***Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun***
Tolga hasta fenerbahçeliydi...her fener maçını izlerken tv de mutlaka bağırır tezahuratlar yapardı takımına ve ben bir üst katta oturduğum için bardakla dinler sesini duydukça mutlu olurdum...
***Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları***
ve bir gün...başka bir şehre çıktı tayinimiz...ve bir haziran topladık eşyalarımızı Sakarya ya göç..Lüleburgaz ve TOLGA geride kaldı..
Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun
Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi...
Hiçbir zaman kirlenmeyen bir aşktı o zamana ait...gözyaşlarımın mutluluktan aktığı,geçmişimin en saf duygusu...ne oldu nerde ne yapar ...hoş haberim yok...iyi ki hiç söylememişim ve iyi ki hiç kirlenmemiş içimde...
Ben onu sevdim ve onun haberi yoktu...
27/09/2007 E.T(Ada)
içimden geldi öylesine.....