Sevdiklerimizin Dikeni Batar mı?

Dün parmağıma batan gül dikeninin sıyrığına hala gülümseyerek bakıyorum...

Kızmadım... Çünkü gülün dikeni batmadan önce şükretmiştim;
"Ya Rabbi, ne kadar güzel yaratmışsın" demiştim. Kızamadım çünkü bir dakika önce güzel kokusunu sineme çekmiştim, bakmaya kıyamamış dokuşuna hayran kalmıştım, çünkü batmadan önce yüreğime koymuş onu sevmiştim... Dikenini unutmuşmuydum? unutmuşmuydum dikeni... Unutmuştum işte...

Acıtmayayım diye dokunmaya çekindiğim gül, ince ve derin bir yara açmıştı parmağıma... Gülümsedim yarayada; süzülen iki damla kanada.. Çünkü o yarayı açan bakmaya kıyamadığım o güldü...

Sevdiklerimizin yüreğimizde açtıkları yaralarda aslında o gülün açtığı yara gibi değilmiydi...İnce ve derin bir yara...

Aslında çok önemsiz gibi görünse de her kımıldıyışımızda yüreğimizi inceden sılatan yara...Ama dostlarınız o yarayı açmadan önce siz muhabbet dolu kokularını sineye çekmiştiniz... Zamanı, mekanı ve kalbinizi paylaşmıştınız...Yarayı açmadan önce siz onları kalbinize koymuştunuz...Kızabilirmiydiniz, kızamazdınız elbet...

Sevdiklerimizin açtıkları yaralarda o gülün açtığı yara gibi ince ve derin... Ama yarimiz yarayı açmadan önce biz şükretmiştik, kokusunu sinemize çekmiş, bakmaya kıyamamıştık..dikenini unutmuşmuyduk...unutmuştuk tabi... Ama biz gülümsemeliyiz yaraya... Belki süzülen iki damla kanada. gülümsemeliyiz işte...

Çünkü o yarayı açmadan önce biz onu kalbimize koymuştuk ve sevmiştik vesselam...

alıntı

dünyadaki en güzel yasayıs ne olursa olsun sevdigin deger verdigin vede yeri geldimi canını yakan olsa bile dediginiz gibi yasanan güzel anların hatırına katlanabilmektir..vede unutulmamalıki biz insanlar kullar hatasız yaratılmamısız ..mükemmellik sadece allaha mahsus birseydir vede dünyada herkes mükemmel olsaydı hayat cok monoton olurdu..cünkü aglamayı bilmeyen gözler gülmekdende zevk alamaz ondan ki acı vede tatlı kardes olmalı...tabiki en büyük hatalar yapılmadıkca bizleree gülüp gecmeliyiz...